ความคิดเห็นที่ 1 เนื่องจากเราไปกันช่วง วันที่ 13.1.51 ซึ่งเป็นช่วงที่ไม้กำลังผลัดใบ ต้นโพธิ์หน้าวัดสลัดใบเก่าทิ้ง มีใบอ่อนๆแตกยอดออกมา จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ดอกชมพูพันธ์ทิพย์ก็ทิ้งใบด้วยเช่นกัน จึงมีแต่ดอกเต็มต้น จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยอดอ่อนของใบโพธิ์ สีออกแดงคล้ำ สวยงามทีเดียว จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:03:16 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ต้นไม้สานลาย ที่ตกแต่งอยู่หน้าพระบรมฉายาลักษณ์ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลืมภาพ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:04:44 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ท้าวมหาพรหม ที่อยู่ด้านหน้า เป็นองค์ที่ ๑๐ ประวัติความเป็นมา รื่องราวของพระพรหมได้ผสมผสานเล่าขานสืบต่อกันมา  ตั้งแต่สมัยสุโขทัยจนถึงปัจจุบัน  ซึ่งมีประวัติกล่าวไว้ในหนังสือ  และคัมภีราของศาสนาพุทธ  และศาสนาพราหมณ์  การกำเนิดพระพรหมของพระพุทธศาสนาสืบเนื่องมาจาก  พระสงฆ์สาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เทพยดา  พระราชา  พราหมณ์ปุโรหิต  พระโยคี  พระฤาษี  ชีพราหมณ์  พระภิกษุสามเณรผู้มีจิตใจบริสุทธิ์  และมีความเพียรกล้า  ศรัทธาปรารถนาเพื่อการหลุดพ้นจากกิเลส  จึงตั้งใจบำเพ็ญเพียรวิปัสสนากรรมฐานอย่างสม่ำเสมอ  จนสำเร็จฌานในขั้นต่าง ๆ  ที่ได้บรรลุแล้วนั้น  เมื่อสิ้นอายุขัย  จะนำตนไปเกิดยังเทวโลก  และพรหมโลก  ครั้นเมื่อไปเกิดยังพรหมโลกแล้ว  ไม่มีความเดือดร้อนใด ๆ  ไม่ต้องต่อสู้ดิ้นรนกับโลกภายนอก  ไม่ต้องขับขถ่ายอุจจาระ  หรือปัสสาวะอันลามก  มีแต่ความสุขสบาย  เสวยพรหมสมบัติ  วิมารนทิพย์  ปราสาททิพย์  กายทิพย์  หูทิพย์  ตาทิพย์  เสวยอาหารทิพย์  เป็นเวลานานแสนนานตราบสิ้นอายุขัยของพระพรหม   ในพรหมโลกสรีระร่างกายของพระพรหม  เป็นรูปทิพย์ที่งามสง่า  อวัยวะร่างกาย  ข้อศอก  แขน  ขา  เข่า  ไหล่  ไม่มีรอยต่อ  มีลักษณะกลมเกลี้ยงสวยงาม  มีรัศมีกายรุ่งโรจน์ประภัสสร  เจิดจ้างดงามยิ่งกว่า  แสงพระอาทิตน์  และพระจันทร์   สำหรับท้าวมหาพรหมณ์  คือพระพรหมที่สถิตอยู่บนพรหมโลกชั้นที่  3  มหาพรหมาภูมิ  ซึ่งเป็นประมุขแห่งพระพรหมในชั้นปฐมฌาน  มหาพรหมาภูมิมีพระพรหมอยู่เป็นจำนวนนับล้านองค์  แต่ท้าวมหาพรหมที่รู้จักกันในศาสนาพราหมณ์นั้น  มีเพียงไม่กี่องค์  ได้แก่  พระพรหมธาดา  ท้าวกบิลพรหม  ท้าวพกาพรหม  เป็นต้น  ซึ่งมีอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์  และมีอานุภาพมากมายนานาประการ  การสร้างเทวรูปของท้าวมหาพรหมณ์  นิยมสร้างสี่หน้า  สี่มือ  หรือแปดหน้า  แปดมือถือของต่าง ๆ กันเช่น  ช้อนตักไขเนยลงในไฟ  หม้อน้ำสำหรับใส่น้ำจากแม่น้ำคงคา  คัมภีร์พระเวท  เทพศาสตรา  คทาอาญาสิทธิ์  ศรและลูกธนู  พรศอคล้องประคำ  พรกายสีแดงหรือสีขาว  ปัจจุบันนิยมสร้างมีกายเป็นสีทอง  มีม้าหรือหงส์เป็นพาหนะการกำหนดอายุพระพรหมในพรหมโลกแต่ละชั้นไม่เท่ากัน  มีอายุยืนยาวนานเป็นกัลป์  อสงไขยกัลป์  อันตรกัลป์  ภัทรกัลป์  และมหากัลป์  แต่ได้ประมาณเอาไว้ว่า  1 กัลป์เท่ากับ  12,000,000  ปีสวรรค์  และ  1  ปีสวรรค์  เท่ากับ  360  ปีมนุษย์โลก ลักษณะความเชื่อ ชาวไทยมีความเชื่อถือศรัทธาท้าวมหาพรหม  เชื่อว่าเป็นผู้กำหนดชีวิตมนุษย์ให้เป็นไปต่าง ๆ นานา  หรือที่เราเรียกกันว่า  “พรหมลิขิต”  ว่าสามารถกำหนด  หรือบันดาลความเป็นไปของชีวิตมนุษย์ได้  ความเลื่อมใสศรัทธานี้เองจึงมีการสร้างเทวสถาน  เทวาลัย  หรือศาลท้าวมหาพรหมขึ้นหลายแห่ง  เพื่อเป็นศูนย์กลางการเคารพบูชา  บนบานศาลกล่าว  ขอให้ช่วยเหลือคุ้มครองอยู่เป็นประจำมิได้ขาด  ถวายเครื่องสักการบูชา  เครื่งเซ่นสังเวย   ให้ช่วยประทานพร  หรือเมื่อกระทำการใด ๆ สำเร็จในสิ่งที่พึงปรารถนาแล้ว  จึงมาแก้สินบนตามที่ได้ตั้งจิตอธิฐานไว้ http://www.watphananchoeng.com/god/page10.html แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 51 08:05:20 จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พระพิฆเนศวร http://www.geocities.com/thaiganesh/p00.html จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:12:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยักษ์ด้านหน้าวัด จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:13:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 องค์ที่ ๖ เจ้าแม่กวนอิม (เทพเจ้าแห่งความเมตตา) ประวัติความเป็นมา เจ้าแม่กวนอิมเกิดเมื่อปลายราชวงศ์โจว  แผ่นดินจงหยวน  วันที่  19  เดือนยี่จีน  มีเมืองหนึ่งทางทิศตะวันตกมีชื่อว่า  ซินหลิน  ขณะนั้นผู้ครองเมืองมีชื่อว่า  เมี่ยวจ้วน ซึ่งไม่เลื่อมใสในพุทธศาสนา  ปกครองบ้านเมืองอย่างปราศจากทศพิธราชธรรม  มีมเหสีชื่อว่า  เป่าเต๋อ  ทั้งสองไม่มีบุตรชาย  มีเพียงราชธิดา  3  องค์  องค์โตชื่อเมี่ยวอิม  องค์รองชื่อเมี่ยวหยวน  องค์สุดท้องชื่อเมี่ยวซ่าน  คือพระแม่กวนอิมนั่นเอง  ตอนเยาว์วัยองค์หญิงเมี่ยวซ่านเป็นพุทธมามกะ  ไม่กินเนื้อสัตว์  และมีจิตใจที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นมีความรู้แจ้งในหลักพุทธธรรมาอย่างลึกซึ้ง  ทรงตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะบำเพ็ญเพียรเพื่อความหลุดพ้น  จึงตั้งปณิธานเข้าสู่เพศบรรพชิต  (ออกบวชวันที่  9  เดือน  9)  โดยมีหลงหลี่ยน  นางกำนัลบวชติดตามไปด้วย  ตอนนั้นพระบิดาเมี่ยวจ้วนไม่เห็นด้วย  จะบังคับให้เลือกราชบุตรเขย  เพื่อจะได้สืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป  แต่องค์หญิงเมี่ยวซ่านไม่สนพระทัยเรื่องลาภ  ยศสรรเสริญ  แม้จะถูกพระบิดากลั่นแกล้งอย่างไร  ก็ไม่เคยนึกโกรธเคืองแต่อย่างใด  พระบิดาได้หาวิธีทรมานเพื่อให้เปลี่ยนความตั้งใน  โดยขับไล่ให้ทำงานหนักในสวนดอกไม้  แต่ก็มีเหล่ารุกขเทวดามาช่วยทำแทนให้ทั้งหมด  พระบิดาเมื่อเห็นว่าไม่ได้ผล  จึงรับสั่งให้แม่ชีนำองค์หญิงเมี่ยวซ่านไปอยู่วัดนกยูงขาว  และให้เอางานของแม่ชีทั้งหมดมอบให้องค์หญิงทำคนเดียว  แต่องค์หญิงก็มีพระทัยเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก  มีเหล่าเทพารักษ์มาช่วยทำแทนให้อีก  กษัตริย์เมี่ยวจ้วนเข้าพระทัยว่า  พวกแม่ชีไม่กล้าเคี่ยวเข็ญให้ทำงานหนัก  ก็ทรงกริ้ว  สั่งให้ทหารเผาวัดนกยูงขาวจนวอดเป็นจุณไปพร้อมกับพวกแม่ชีทั้งวัด  มีเพียงองค์หญิงเมี่ยวซ่านเท่านั้นที่ปลอดภัยรอดมาได้  กษัตริย์เมี่ยวจ้วนทรงทราบดังนั้น  จึงรับสั่งให้นำตัวราชธิดาไปประหารชีวิต  ตอนนั้นมีเทพารักษ์คอยคุ้มครองเจ้าหญิงอยู่  โดยเนรมิตทองคำทิพย์เป็นเกราะหุ้มพระวรกาย  คมดาบของทหารจึงไม่อาจระคายพระวรกาย  จนดาบหักสะบั้นถึง 3 ครั้ง 3 ครา  พระบิดาทรงกริ้วยิ่งนัก  โดยเข้าพระทัยว่าทหารไม่กล้าประหารชีวิต  จึงรับสั่งให้ประหารนายทหารแทน  แล้วรับสั่งให้จับองค์หญิงไปแขวนคอ  ทว่าผ้าแพรที่แขวนคอก็ขาดสะบั้นลงอีก  ทันใดนั้นปรากฏมีเสือเทวดาตัวหนึ่ง  ได้นำองค์หญิงขึ้นพาดหลังแล้วพาหนีไปที่เขาซียงซัน  ต่อมาเทพไท่ไป๋ได้แปลงร่างเป็นชายชรามาโปรดองค์หญิง  ชี้แนะเคล็ดวิธีการบำเพ็ญเพียรเพื่อดับทุกข์  จนสามารถบรรลุมรรคผลสำเร็จธรรม  (วันที่  19  เดือน  6)  ต่อมาไม่นานบาปกรรมที่กษัตริย์เมี่ยวจ้วนได้ก่อไว้ก็ส่งผล  เกิดล้มป่วยด้วยโรคร้ายแรง  ไม่มียาใดรักษาให้หายได้  ไต้ซือเมี่ยวซ่านทรงทราบด้วยญาณวิถีว่า  พระบิดากำลังประสบเคราะห์กรรมอย่างหนัก  ด้วยความกตัญญูกตเวที  ทรางได้สละดวงตาและแขนสองข้างเพื่อรักษาพระบิดาจนหายจากโรคร้าย  แล้วกลับไปบำเพ็ญภาวนาต่อ  ไต้ซือเมี่ยวซ่านได้พบกับเด็กน้อยที่ชื่อว่า  เซิ่นอิง  เป็นเด็กที่ซุกซน  มักจะมาเที่ยวเล่นในขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านกำลังบำเพ็ญภาวนาอยู่  วันหนึ่งไต้ซือเมี่ยวซ่านได้เรียกเหล่าภิกษุณีมาเพื่อบอกว่า  จะละสังขารแล้ว  ขอให้ทุกคนเตรียมการให้พร้อม  ขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านนั่งสมาธิอยู่  โดยมีพระภิกษุณีสวดมนต์อยู่  เด็กน้อยเซิ่นอิงเห็นดังนั้น  นึกซนคิดว่าจะแกล้งทำให้ตกใจ  จึงไปหยิบไม้เคาะกล่อง (ไม้ที่เคาะกล่องจังหวะเวลาพระจีนสวด)  ย่องเข้าไปด้านหน้าไต้ซือเมี่ยวซ่าน  เซิ่นอิงได้ตวาดเสียงดังก่อนที่จะยกไม้ตีที่กระหม่อมของไต้ซือเมี่ยวซ่าน  ทำให้เหล่าภิกษุณีต่างตกใจ  หลังจากนั้นทุกคนก็ได้เห็นธรรมกายลอยขึ้น  เป็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  ไปกราบลากษัตริย์เมี่ยวจ้วน  และไปเขาโปตละโลกาแห่งทะเลทักษิณ  ซึ่งเป็นที่พำนักของพระองค์  ส่วนแม่ชีหยงเหลี่ยน  เมื่อบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จก็ได้ขึ้นไปรับใช้พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมต่อไป  โดยมีชื่อว่า  “เซียน หลง หนี่” (เง็ก นึ่ง)  ส่วนเด็กน้อยเซิ่นอิง  เมื่อได้เห็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมบรรลุธรรมจึงเกิดความศรัทธา  และสำนึกในทันที  โดยภายหลังพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  ได้ไปโปรดให้บรรลุธรรมเป็น “ส้าน ไฉ ถง จื้อ” (กิมท้ง)  พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมตอนแรกเป็นชาวพุทธ  ตอนหลังเทพไท่ไป๋ได้มาโปรด  ชี้แนะหนทางดับทุกข์  ด้วยเหตุนี้  พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงเป็นเทพทั้งฝ่ายพุทธ  และฝ่ายเต๋าในเวลาเดียวกัน  ซึ่งบางตำนานบ้างก็ว่ามีธรรมกายเป็นบุรุษ  บ้างก็ว่าเป็นสตรี  แม้องค์จะเป็นพุทธกาย  หากแต่เสด็จลงมาเพื่อสดับฟังเสียงกับผู้มีบุญสัมพันธ์  ทรงโปรดอวตารมาในรูปบุคคลซึ่งเหมาะสม  ต่อการช่วยเหลือ  ตามแต่โอกาส  และสถานการณ์  การปรากฏกายของพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่เหมือนกัน  มีรูปลักษณ์หลายลักษณะ  เป็นบุรุษบ้าง  สตรีบ้าง  ตามแต่ผู้พบเห็นในตำนาน  ดังมีหลักฐานต่าง ๆ  แต่จะได้รับการยกย่องในรูปสตรีมากในพุทธศาสนามหายาน                 สำหรับตำนานของเจ้าแม่กวนอิมปางพันมือ  เป็นปางหนึ่งของมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร  เมื่อประมาณหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว  เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่ในประเทศจีน  ฝนตกหนักน้ำในแม่น้ำฮวงโห  หรือแม่น้ำวิปโยคท่วทท้น  ผู้คนจำนวนมากถูกกระแสน้ำพัดพาไป  พุทธศาสนิกชนได้สวดมนต์วิงวอนต่อพระโพธิสัตว์กวนอิมขอให้ทรงช่วย  ทำให้พระองค์ต้องเสด็จลงมาช่วยผู้ที่ถูกน้ำท่วม  แต่การมีเพียงสองมือ  ย่อมช่วยได้ไม่ทันเหตุการณ์  พระองค์จึงทรงตั้งจิตอธิษฐาน  ว่าขอให้มีพันเนตรพันกร  จะได้ช่วยคนได้ครั้งละพันคน  และทันใดนั้นก็เกิดปาฏิหาร์ตามที่ทรงอธิฐานนั้น  พุทธศาสนิกชนชาวจีน  จึงสร้างองค์สมมติพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรปางพันเนตรพันกรขึ้น   ลักษณะความเชื่อ โดยมากแล้วผู้ที่ศรัทธา  หรือบูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  จะไม่รับประทานเนื้อวัว  ด้วยมีความเชื่อกันว่า  เจ้าแม่กวนอิมมีความกตัญญูกตเวทีต่อพระบิดายิ่งนัก  เมื่อกษัตริย์เมี่ยวจ้วนสิ้นอายุขัย  ต้องไปเกิดเป็นวัวเพื่อชดใช้กรรม  ผู้ที่บูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่บริโภคเนื้อวัวนั่นเอง  และด้วยพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมได้ถูกยกย่องว่าเป็น  “เจ้าแม่แห่งความเมตตา”  และยังวนเวียนอยู่บนโลกมนุษย์  เพื่อคอยช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก  แก่ผู้มีบุญสัมพันธ์  ตามแต่โอกาส  และสถานการณ์  จึงมีผู้ศรัทธา  กราบไหว้บูชา  และสร้างรูปองค์จำลอง  หลายต่อหลายปาง  ไว้เพื่อบูชากราบไหว้  ให้บันดาลความผาสุก  จิตใจผ่องใส  คอยปัดเป่าช่วยเหลือยามเกิดทุกข์ภัย  และเพื่อเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงความเอื้ออาทรที่ทรงโปรดสัตว์ผู้อยู่ในห้วงทุกข์อันหาขอบเขตมิได้  บางคนบูชาพร้อมถือศีลกินเจด้วยก็มี http://www.watphananchoeng.com/god/page6.html จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เนื่องจากช่วงที่ไปหลวงพ่อโต ยังอยู่ในระหว่างซ่อมแซม จึงมีองค์จำลองให้กราบไหว้ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 11 กำลังอยู่ในระหว่างซ่อมแซม จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถวายจีวรห่มองค์พระ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:21:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สาวน้อยน่ารัก ที่ไปไหว้พระ ๙ วัดกับพวกเรา หนู beee จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:22:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โยนผ้าเพื่อนำไปห่มองค์พระ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:23:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 รับผ้า จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เสาขนาดใหญ่ ด้านข้าง มองผ่านนั่งร้าน จะเห็นลวดลายไทยสวยงดงาม จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:24:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่อด ไม่อยาก มั่งมีศรีสุข  บาตรขนาดยักษ์ ที่ตั้งไว้ให้ประชาชน ทำบุญ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เจ้าแม่กวนอิม จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 หลวงพ่อซำปอกง ภายในวัด จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:27:34 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เทียนแห่งศรัทธา จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 21 กราบไหว้เพื่อเป็นมงคลแห่งชีวิต จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อาโกวทั้งสองของหนูbeee สนใจทำบุญกระเบื้อง จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:29:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ส้มจัดเป็นชุดสำหรับไหว้ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไกด์นำกลุ่มนักท่องเที่ยวต่างชาติมาทัวร์วัด มีแต่เสื้อสีแดงๆทั้งนั้น พวกเขาคงแปลกใจว่าคนไทยทำไมแต่งชุดดำกัน จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หลังจากไหว้ภายในวัดแล้ว ก็รีบแวะไปด้านหลัง เพื่อไหว้ ศาลเจ้าพ่อกวนอู,เจ้าแม่กวนอิม และเทพเจ้าอุ่ยท้อ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:34:55 ]

ความคิดเห็นที่ 26 องค์ที่ ๓ เทพเจ้ากวนอู (เทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์) ประวัติความเป็นมา ตามหลักทางประวัติศาสตร์ในตำนาน “สามก๊ก”  และจดหมายเหตุที่สำคัญในอำเภอยุ่นเฉิง  มณฑลซานซี  มีบันทึกไว้ว่า  ในปีที่ 3  แห่งรัชกาลเอี่ยนสี่  สมัยราชวงศ์ตงฮั่น  กวนอูได้ถือกำเนิด ณ. หมู่บ้านฉางผิง  อำเภอยุ่นเฉิง  มณฑลซานซี  ซึ่งก็คือปีพุทธศักราช  703  หรือคริสตศักราช  160  ตามประวัติท่านกวนอู  แซ่กวน  ชื่อ  “หวี่”  มีสมญาว่า  “ฉางเขิน”  มีชื่อรองว่า  “หยุ่นฉาง”  เป็นชาวตำบลเจียเหลียง  อำเภอยุ่นเฉิง  เมืองเหอตง  มีคุณลักษณะคือ  เป็นชายรูปร่างสูงใหญ่สูง  6  เซียะ  (ประมาณ  198  ซม.)  หนวดยาว  1  เซียะครึ่ง  (ประมาณ  49.5  ซม.)  ใบหน้าแดงเหมือนผลพุทราสุก  ริมฝีปากแดงดั่งแต้มชาด  คิวเหมือนตัวหนอนไหม  ตายาวดั่งนกการะเวก  ลักษณะท่าทางองอาจทรงอำนาจ  ตามตำนานสามก๊กซึ่งอ้างอิงถึงประวัติศาสตร์จีนในสมัยราชวงศ์ฮั่น  เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความแตกแยกของแผ่นดินจีน  โดยตามตำนานบทบาทของกวนอู  เป็นผู้มีอุปนิสัยรักความเป็นธรรม  เป็นผู้มีคุณธรรม  รอบรู้การทหาร  และชอบสู้กับคนที่เก่งกว่า  โดยไม่รังแกผู้ที่อ่อนแอกว่า  ซื่อสัตย์  และกตัญญูยิ่ง  อาวุธคู่กายคือ  ง้าวรูปจันทร์เสี้ยว  ประดับลายมังกรยาว  11  เซียะ  (ประมาณ  3  เมตร  63  ซม.)  หนัก  82  ชั่ง  (65.6  กิโลกรัม)  ง้าวนี้มีชื่อเรียกเฉพาะว่า  “ชิงหลง เยี่ยน เย เตา”  หรือ  “ง้าวมังกรเขียวจันทร์เสี้ยวระรื่น  หรือ  ง้าวนิลมังกรจันทร์ฉงาย”  โดยมีม้าคู่กายชื่อ  “ซิกเธา”  สำหรับซิกเธา  โจโฉได้มอบม้าซิกเธาให้แก่กวนอู  เนื่องจากโจโฉต้องการให้กวนอู  สวามิภักต่อตน  จึงฆ่าลิโป้แล้วยึดเอาม้าของลิโป้มามอบให้แก่กวนอู  โดยม้าซิกเธามีลักษณะเด่นคือ  เป็นม้าที่มีความสง่างามมาก  แข็งแรง  และวิ่งเร็ว  สามารถเดินทางได้ไกลถึงวันละหมื่นลี้  กวนอูมีความผูกพันต่อม้าซิกเธาเป็นอย่างมาก  โดยเมื่อถึงคราวที่กวนอูถูกประหาร  ม้าซิกเธาก็ล้มป่วยและตรอมใจตายในเวลาต่อมา                   กวนอูได้ถูกขนานนามว่าเป็นเทพเจ้าครั้งแรกในสมัยราชวงศ์ชิง  หลังจากยุคสามก๊กไปแล้วพันกว่าปี  โดยผู้ที่แต่งตั้งกวนอูให้เป็น  “จงอี้เหยินหย่งเสินต้าตี้”  ซึ่งแปลว่า  “มหาเทพผู้ซื่อสัตย์  จงรักภักดี  มีความเป็นธรรม  มนุษสยธรรม  และกล้าหาญยิ่ง”  คือ  พระเจ้าเฉียนหลง  จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ชิงนั่นเอง  เนื่องจากว่า  จักรพรรดิเฉียนหลง  ต้องการปลูกฝังจิตสำนึกเรื่องของความซื่อสัตย์  จงรักภักดี  ต่อเจ้านายให้เกิดขึ้นกับอาณาประชาราษฎร์ของตน  เป็นเพื่อให้เป็นเยี่ยงอย่าง  และด้วยบทบาทที่เป็นตัวเอกในฝ่ายธรรมมะ  จึงทำให้กวนอู  เป็นที่รู้จักโดยทั่วไป  และยกย่องให้เป็นเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์สืบต่อมานั่นเอง  สำหรับเทพเจ้ากวนอูของวัดพนัญเชิงวรวิหาร  เรียกว่าปางชนะศึก  คือหมายถึงเป็นปางที่ชนะศึกจากการรบนั่นเอง ลักษณะความเชื่อ ด้วยบทบาทของกวนอู  ซึ่งถูกยกให้เป็นตัวละครเอกในฝ่ายธรรมะ  ในเรื่องของความมีคุณธรรม  ซื่อสัตย์  จงรักภักดี  จึงทำให้มีผู้ที่ศรัทธากราบไหว้  ด้วยมีความเชื่อว่า  การได้บูชาเทพเจ้ากวนอู  จะทำให้ได้ประสบพบแต่ความซื่อสัตย์  มีคนจงรักภักดีต่อผู้ที่บูชา  ปราศจากคนปองร้าย  และเชื่อว่าจะสามารถฝ่าฟัน  หรือต่อสู้กับอุปสรรคต่างๆ ในชีวิตไปได้ด้วยดี  คิดการวางแผนหน้าที่การงานใด ๆ ก็จะประสบความสำเร็จ http://www.watphananchoeng.com/god/page3.html (ปีนี้ ที่ชงมี ปีเถาะ และ ปีมะแม ) แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 51 19:38:56 จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เสามังกรที่ศาลเจ้า จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ด้านหน้า เทพเจ้าจี่มุ้ยแซกุน      (ปีมะเมีย) เจ้าพ่อกวนอู              (เทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์) ปู่กุ่ยฮุกโจ๊ว                 (ปีเถาะ) เทพเจ้าอุ่ยท้อโพธิสัตว์ (ผู้รักษาพระศาสนา) เทพเจ้าบุ้นเซียงตี่กุง     (ปีระกา) เทพเจ้าเห้งเจีย             (ปีวอก) ที่วงเล็บปีไว้คือ ปีที่ชง ต้องกราบไหว้เทพเจ้าตามที่ระบุไว้ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ลวดลายของศาลเจ้าอันสวยงาม จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:42:38 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เทพเจ้าเห้งเจีย จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:42:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หนูน้อย ช่วยถือธูปให้ญาติผู้ใหญ่ที่มาไหว้เจ้า จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เจ้าพ่อม้า จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หนูอี้ (คิตตี้น้อยสีชมพู)  อธิฐานว่าอะไรคะ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ส่วนยอดของเศียร จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:45:41 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ส่วนลายเชิงระบายอันอ่อนช้อยภายในศาลเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:46:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ...... จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ประตูที่เปิดไปศาลเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:47:48 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เจ้าแม่มหาอุมาเทวี,สุรัสสวดี,เจ้าแม่ลักษมี แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 51 19:48:54 จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 39 องค์ ที่ ๔ เทพเจ้าอุ่ยท้อ (เทพเจ้าผู้รักษาพระพุทธศาสนา) ประวัติความเป็นมา อุ่ยท้อโพธิสัตว์  หรือท้าวมหาชมพู  ว่ากันว่า  ในอดีตเคยเป็นนักรบผู้กล้าหาญ  นำไพร่พลออกรบ  ปกปักรักษาอาณาเขตบ้านเมืองอย่างกล้าหาญจนตัวตาย  ความที่มีจิตใจมุ่งมั่น  ในการต่อสู้รักษาประเทศชาติของตนเอง  ครั้นตายไปแล้ว  ดวงวิญญาณก็ยังคงดูแลแผ่นดิน  ไม่ให้ภูตผีปีศาจเข้ามาในบริเวณที่ตนดูแลอยู่ได้  มาวันหนึ่ง  พระพุทธองค์เสด็จจาริกแสวงบุญเผยแผ่พระพุทธศาสนา  แสดงพระธรรมเทศนาผ่านมาในบริเวณที่ท้าวมหาชมพูดูแลอยู่  ท้าวมหาชมพูเห็นพระพุทธเจ้าเสด็จมาและมีแสงเรืองรองออกมาจากพระวรกายของพระองค์  จึงเข้าไปขวางหน้าแล้วถามว่า  ท่านเป็นใคร  เหตุไฉนจึงมีแสงเรืองรองเช่นนี้  พระพุทธเจ้าตรัสตอบว่า  เราคือพุทธะ  ผู้รู้  ผู้ตื่น  ผู้เบิกบาน  ท้าวมหาชมพูได้ยินดังนั้น  ก็แปลงกายให้ใหญ่โต  หมายจะให้พระพุทธเจ้าหวาดกลัว  แต่ท้าวมหาชมพูยิ่งแปลงกายให้ใหญ่โตเท่าไร  พระวรกายของพระพุทธเจ้ากลับใหญ่ยิ่งกว่านั้นอีก  ท้าวมหาชมพูเห็นดังนั้น  จึงทูลถามพระพุทธเจ้าว่า  ท่านสามารถแปลงกายให้สวยงามยิ่งกว่าข้าได้ไหม  ครั้นพูดจบก็แปลงกายเป็นนักรบแต่งเครื่องทรงสวยงาม  พระพุทธเจ้าก็บันดาลให้พระวรกายของพระองค์งดงามไปด้วยอาภรณ์ที่งดงาม  ประดับได้ด้วยเครื่องอัญมณี  มีรัศมีเรืองรองโดยรอบพระเกศา  จนท้าวมหาชมพูแสดงความเลื่อมใส  พระพุทธองค์จึงตรัสบอกท้าวมหาชมพูว่า  เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่  ท่านได้ฆ่าผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก  กงกรรมกงเกวียนของท่านจะหมุนไปไม่รู้จบสิ้นถ้าท่านไม่ยอมหยุด  ท้าวมหาชมพูเกิดความเลื่อมใสในพระธรรมเทศนาของพระองค์  อธิษฐานตนขอเป็นผู้เฝ้ารักษาพระศาสนาตั้งแต่นั้นมา             เทพเจ้าอุ่ยท้อ  กล่าวได้ว่า  เป็นสัญลักษณ์แห่งความมั่งคั่งของวัดได้  เพราะมีประวัติเป็นผู้ดูแลพระพุทธศาสนา  มีหน้าที่ป้องกันพระศาสนาและพระภิกษุสงฆ์ให้พ้นภัย             รูปลักษณ์ของเทพอุ่ยท้อ  เครื่องทรงสวมเกราะและหมวกอย่างทหาร  สองมือประคองกระบี่ในท่าประณม  บางที่ไม่ใช้กระบี่  ใช้กระบองมีเหลี่ยมเป็นปล้องๆ เป็นอาวุธที่ใช้ปราบปีศาจหรือมารที่มารังควาญสงฆ์   ลักษณะความเชื่อ เนื่องจากท่านเป็นมหาเทพที่มีหน้าที่รักษาพระพุทธศาสนาปกป้องคุ้มครองวัดวาอาราม ตลอดจนผู้ที่เลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนา และคอยปราบปรามภูตผีปีศาจ ดังนั้นพุทธศาสนิกชนจึงมีความศรัทธา กราบไหว้ และยกย่องให้เป็นมหาเทพ โดยเชื่อกันว่าผู้ที่บูชาจะพ้นจากภัยพิบัติ มีสุขสมบูรณ์สมปรารถนาทุกประการ และในการประกอบพิธีกรรมต่างๆ ในทางพุทธศาสนาฝ่ายมหายานก็จะมีองค์ท่านตั้งไว้ในพุทธมณฑลพิธี ร่วมกับภาพปฏิมาของพระพุทธเจ้า ๓ พระองค์ และมหาโพธิสัตว์อื่นๆ เนื่องจากมีความเชื่อว่า เป็นเทพมหามงคล คอยระวังปราบปรามภูติผีปีศาจทั้งหลายที่มารังควานได้ http://www.watphananchoeng.com/god/page4.html จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 40 องค์ที่ ๒ เจ้าแม่สร้อยดอกหมาก (องค์ปฐมเหตุแห่งการสร้างหลวงพ่อโต) ประวัติความเป็นมา แต่โบราณนานมาแล้ว  มีเด็กหญิงเล็กๆคนหนึ่ง  เกิดอยู่ในจั่นหมากพระเจ้ากรุงจีนได้ทรงนำมาเลี้ยงไว้เป็นบุตรบุญธรรม  และได้ให้นามนางว่า “นางสร้อยดอกหมาก”  เมื่อนางสร้อยดอกหมาก  เจริญวัยขึ้น  นางมีรูปโฉมงดงามยิ่งนัก พระเจ้ากรุงจีนทรงโปรดให้โหรทำนายว่า ในกาลภายหน้า พระนางสร้อยดอกหมากจะคู่ควรกับกษัตริย์เมืองใด  โหรพิเคราะห์ดูแล้วกล่าวว่า  คู่ของนางจะเป็นกษัตริย์กรุงไทย  อยู่ทางทิศตะวันตกเป็นผู้มีบุญญาอภินิหารมากนัก  พระเจ้ากรุงจีนได้ฟังคำโหรทำนายดังนั้น ก็ทรงพอพระทัยยิ่งนัก  ทางด้านกรุงไทย  ขณะนั้นกำลังว่างผู้ปกครองแผ่นดินและไม่มีรัชทายาทจะสืบราชสมบัติ     ต่อมาบรรดาเสนาอำมาตย์และสมณชีพราหมณ์ จึงทำพิธีเสี่ยงเรือสุวรรณหงส์เอกชัย  เพื่อเสาะหาผู้มีบุญวาสนามาเป็นพระเจ้าแผ่นดิน  เมื่อเรือแล่นไปถึงยังที่แห่งหนึ่งที่ริมฝั่ง  มีเด็กเลี้ยงโคกำลังเล่นกันอยู่  เรือสุวรรณหงส์เอกชัยจอดหยุดนิ่ง  ไม่เคลื่อนอีกต่อไป  แม้เหล่าฝีพายจะพยายามสักเท่าไรเรือก็ไม่เคลื่อนที่  เหล่าอำมาตย์เห็นเช่นนั้น  รู้สึกอัศจรรย์ใจและเกิดสังหรณ์ใจ  จึงเดินเข้าไปในกลุ่มเด็กเลี้ยงโคที่กำลังเล่นกันอยู่  พบเด็กชายคนหนึ่งท่าทางฉลาดพูดจาตอบโต้ฉาดฉาน  เหล่าอำมาตย์ต่างก็คิดว่า  “ชะรอยเด็กคนนี้คงเป็นผู้มีบุญ  กิริยาท่าทางจึงต่างกับเด็กคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด  แม้การเจรจากับเราซึ่งเป็นผู้ใหญ่กว่าก็ฉลาดหลักแหลม” เมื่อคิดดังนั้นแล้วเหล่าอำมาตย์จึงพร้อมใจกันอัญเชิญเด็กชายคนนั้น มาเป็นพระเจ้าแผ่นดินปกครองกรุงไทยต่อไป เมื่อพระเจ้ากรุงไทยพระองค์ใหม่ได้ขึ้นปกครองแผ่นดิน ทรงปกครองบ้านเมืองเป็นปรกติสุข ครั้งหนึ่งพระองค์โปรดให้ยกขบวนพยุหยาตราไปทางชลมารคพร้อมกับเหล่าเสนาบดี  เมื่อเสด็จมาถึงยังหัวแหลมวัดปากคลอง เป็นเวลาน้ำขึ้น จึงตรัสสั่งให้จอดเรือพระที่นั่งอยู่หน้าวัด  ทรงทอดพระเนตรเห็นผึ้งจับอยู่ที่อกไก่ใต้ช่อฟ้าหน้าบันของโบสถ์จึงทรงดำริว่า “จะขอนมัสการพระพุทธปฏิมากร ด้วยเดชะบุญญาภิสังขารของเรา เพื่อจะได้ครองไพร่ฟ้าอาณาประชาราษฎร์ ขอให้น้ำผึ้งหยดลงมากลั้วเอาเรือขึ้นไปประทับแทนกำแพงแก้วนั้นเถิด” เมื่อตรัสจบน้ำผึ้งก็หยดลงมากลั้วเอาเรือพระที่นั่งยกขึ้นไปถึงที่ทันที เป็นที่ประจักษ์ชัดแก่ตาของเสนาบดีน้อยใหญ่ พระเจ้ากรุงไทยจึงเสด็จขึ้นไปนมัสการพระพุทธปฏิมากร โดยเปลื้องพระภูษาทรงสักการะพระพุทธปฏิมากร เสร็จแล้วจึงเสด็จลงเรือประทับพระที่นั่ง  เรือพระที่นั่งก็ถอยลงมาตามเดิม บรรดาภิกษุสงฆ์และเหล่าเสนาบดีต่างก็พากันถวายพระพรชัยและถวายพระนามพระเจ้ากรุงไทยว่า “ พระเจ้าสายน้ำผึ้ง ” ครั้นถึงเวลาน้ำลง  พระเจ้าสายน้ำผึ้งจึงมีรับสั่งให้เหล่าเสนาบดีกลับไปรักษาพระนคร  ส่วนพระองค์นั้นเสด็จไปโดยเรือพระที่นั่งเอกชัยเพียงลำเดียว  เดินทางไปตามสถานที่ต่างๆ ด้วยอำนาจแห่งราชกุศลที่สร้างมาแต่ปางหลัง  จึงทำให้การเดินทางเป็นไปด้วยความเรียบร้อยปลอดภัย  จนกระทั่งลุถึงกรุงจีน ชาวจีนทั้งหลายเห็นเป็นอัศจรรย์  จึงนำความขึ้นทูลว่าพระเจ้าแผ่นดินไทยองค์นี้มีบุญญาธิการมาก  พระเจ้ากรุงจีนจึงรับสั่งให้เสนาบดีผู้ใหญ่ไปสืบดูว่าพระเจ้ากรุงไทยมีบุญญาธิการจริงหรือไม่ เสนาบดีจีนออกไปทูลเชิญพระเจ้าสายน้ำผึ้งประทับที่อ่าวนาค  ซึ่งเป็นที่ที่มีภยันตรายมาก  ตกเพลาค่ำเสนาบดีจีนใช้ทหารไปสอดแนมดูว่า  “ เหตุการณ์ร้ายแรงอันใดจะเกิดขึ้นหรือไม่ ” มีแต่เสียงดุริยางค์ดนตรีเป็นที่ครึกครื้น ในคืนต่อมาเสนาบดีจึงทูลเชิญเสด็จพระเจ้าสายน้ำผึ้งประทับที่มีอันตรายมากขึ้นไปอีก  เหตุการณ์ยังเหมือนคืนก่อนเมื่อพระเจ้ากรุงจีนได้ทรงทราบก็ทรงโสมนัสยิ่งนัก  จึงมีรับสั่งให้จัดกระบวนแห่ออกไปรับพระเจ้าสายน้ำผึ้งเข้ามาภายในพระราชวัง และให้ราชาภิเษกพระนางสร้อยดอกหมากขึ้นเป็นพระมเหสีของพระเจ้าสายน้ำผึ้ง เมื่อเวลาผ่านไป พระเจ้าสายน้ำผึ้งจึงกราบถวายบังคมลาพระเจ้ากรุงจีนกลับพระนคร พระเจ้ากรุงจีนให้นำสำเภาห้าลำพร้อมด้วยเครื่องอุปโภคเป็นอันมาก  เมื่อถึงปากน้ำพระเจ้าสายน้ำผึ้งเสด็จเข้าพระนครก่อน  เมื่อจัดตำหนักซ้ายขวาเสร็จก็จัดขบวนมารับพระนางสร้อยดอกหมากจากเรือ โดยพระองค์ไม่ได้เสด็จไปด้วย  พระนางสร้อยดอกหมากจึงไม่ยอมเสด็จขึ้นจากเรือ กล่าวว่า“มาด้วยพระองค์ก็โดยยากเมื่อมาถึงพระราชวังแล้วเป็นไฉนพระองค์จึงไม่มารับ  ถ้าพระองค์ไม่เสด็จมารับก็จะไม่ไป”           เสนาบดีนำเนื้อความไปกราบทูล พระเจ้าสายน้ำผึ้งคิดว่านางหยอกเล่นจึงกล่าวสัพยอกว่า“เมื่อมาถึงแล้วจะอยู่ที่นั่นก็ตามใจเถิด”เมื่อพระนางทราบเนื้อความจึงสำคัญว่าพระเจ้าสายน้ำผึ้งพูดจริง จึงน้อยพระทัยและเศร้าพระทัยยิ่งนัก  ครั้นรุ่งเช้าเมื่อพระเจ้าสายน้ำผึ้งจัดกระบวนแห่มารับ  และเสด็จมาด้วยพระองค์เอง  เมื่อเสด็จขึ้นไปบนสำเภา  พระนางสร้อยดอกหมากจึงตัดพ้อต่อว่าพระองค์  พระเจ้าสายน้ำผึ้งจึงทรงสัพยอกอีกว่า “เอาละ เมื่อไม่อยากขึ้นก็จงอยู่ที่นี่เถิด” ฝ่ายพระนางสร้อยดอกหมากได้ฟังดังนั้น  ด้วยความน้อยพระทัยนางจึงกลั้นพระทัยตายทันที  พระเจ้าสายน้ำผึ้งทรงเสียพระทัยมาก  โปรดเกล้าให้อัญเชิญพระศพของพระนางขึ้นมาพระราชทานเพลิง  ท่ามกลางความอาลัยรักของประชาชนชาวจีนและชาวไทย  จึงทรงสร้างวัดขึ้นเพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงพระนางสร้อยดอกหมาก และได้ตั้งชื่อวัดนี้ว่า “ วัดพระนางเชิญ ” แต่นั้นมา           ตำนานเรื่อง  “เจ้าชายสายน้ำผึ้งกับพระนางสร้อยดอกหมาก”  จึงเป็นตำนานแห่งการสร้างวัด พนัญเชิง หรือวัดพระเจ้าแพนงเชิง  หรือวัดพระนางเชิญ ก็มี  วัดนี้เป็นวัดสำคัญเก่าแก่แต่โบราณของจังหวัดพระนครศรีอยุธยา  เป็นวัดที่ได้รับความเคารพนับถือของชาวไทยและจีน  ทุกปีจะมีงานฉลองตามประเพณีสืบทอดกันมาตั้งแต่โบราณจนถึงปัจจุบันนี้  และในปี ๒๕๔๔  พระธรรมญาณมุนี  อดีตเจ้าอาวาสวัด  และพระพิพัฒน์วราภรณ์  รองเจ้าอาวาสในสมัยนั้น (ในปัจจุบันได้รับพระราชทานเลื่อนสมณศักดิ์เป็นพระราชรัตนวราภรณ์ เมื่อวันที่  ๑๒  สิงหาคม  ๒๕๔๗ และดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสในปัจจุบัน) ได้ให้มีการบูรณะศาลเจ้าแม่สร้อยดอกหมากขึ้นใหม่จนมีความสวยงามเป็นยิ่งนัก ฯ ลักษณะความเชื่อ เนื่องจากตำนานเจ้าชายสายน้ำผึ้ง  และพระนางสร้อยดอกหมาก  เป็นตำนานแห่งการสร้างวัดพนัญเชิง  หรือพแนงเชิง   ซึ่งแปลว่า “พระนางผู้มีแง่งอน” และเป็นวัดที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน  ทั้งมีประวัติกล่าวถึงในพระราชพงศาวดารเหนือของจีน  โดยอ้างอิงถึงของไทยด้วย  จึงมีผู้มาสักการะ ทั้งชาวไทยและชาวจีนรวมถึงชาวต่างชาติอย่างไม่ขาดสาย  ด้วยมีความเชื่อกันว่า  เจ้าแม่สร้อยดอกหมากสามารถดลบันดาลให้ผู้ที่กราบไหว้ได้สมปรารถนาดังที่ขอไว้ได้ทุกเรื่องทุกประการ  บ้างก็มีการบนบานสานกล่าวด้วยผ้าแพร  ไข่มุก  เรือสำเภา  หรือนำสิงโตมาเชิด  เมื่อได้สมหวังดังที่ปรารถนา  ก็มาแก้บนดังที่ได้บนบานสานกล่าวเอาไว้  บ้างก็มีความเชื่อในเรื่องของความรัก  คู่ครอง  และการขอบุตรจากเจ้าแม่สร้อยดอกหมาก  เมื่อได้สมหวังดังที่ขอ  ก็มีการบอกต่อหรือเล่าขานต่อ ๆ กันมา  จนเป็นความเชื่อ  และมีผู้ศรัทธาหลั่งไหลเข้ามากราบไหว้กันอย่างเป็นประจำสม่ำเสมอ  จนเป็นที่รู้จักสืบต่อกันมา  โดยถือปฏิบัติกันมาเป็นประเพณีคือ  เมื่อมานมัสการองค์หลวงพ่อโตในพระวิหารเสร็จ  จะต้องแวะมาสักการะเจ้าแม่สร้อยดอกหมากด้วยนั่นเอง http://www.watphananchoeng.com/god/page2.html จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:52:03 ]

ความคิดเห็นที่ 41 องค์ที่ ๔ พระสังกัจจายน์ (เทพเจ้าแห่งความสมบูรณ์พูลสุข) ประวัติความเป็นมา พระสังกัจจายน์  หรือพระมหากัจจายนะ  มีนามเดิมว่า  กัญจน  นามโคตร  กัจจายนะ  เกิดที่นครอุชเชนี  แคว้นอวันดี  บิดาชื่อ  วัจฉพราหมณ์   มารดาชื่อจันทนปทุมา  ต่อมาได้เป็นปุโรหิตแทนบิดาในรัชสมัยพระเจ้าจันฑปัชโชต  และพระองค์มีพระราชประสงค์จะกราบทูลาราธนาพระบรมศาสดา  เพื่อเสด็จไปประกาศศาสนาที่นครอุชเชนี  จึงตรัสสั่งให้กันจายนะปุโรหิต  ไปกราบทูลอาราธนาเสด็จ  และกัจจายนะ  ได้กราบทูลขอพระบรมราชานุญาตลาบวชด้วย  ครั้นได้รับพระบรมราชานุญาตแล้วนั้น  จึงพร้อมด้วยบริวาร  7  คน  เดินทางไปเฝ้าพระบรมศาสดา  ครั้นได้สดับพระธรรมเทศนาแล้วก็ได้บรรลุ  เป็นพระอรหันต์ทั้ง  8  องค์  จึงขออุปสมบท  พระบรมศาสดาทรงอนุญาตด้วยวาจา  เรียกการบวชแบบนี้ว่า  “เอหิภิกขุปสัมปทา”  พระสังกัจจายนะได้กราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาไปประกาศศาสนา  ณ นครอุชเชนี  ตามพระประสงค์ของพระเจ้าจันฑปัชโชต  แต่พระบรมศาสดากลับตรัส  สั่งให้พระสังกัจจายนะไปแทนพระองค์   เมื่อไปนครอุชเชนีก็ได้แสดงธรรมให้พระเจ้าจันฑปัชโชต  และชาวเมืองเกิดความเลื่อมใส  เสร็จแล้วจึงเดินทางกลับไปเฝ้าพระบรมศาสดา  พระสังกัจจายน์  ได้รับการยกย่องจากพระบรมศาสดาว่า  เป็นผู้มีความสามารถยอดเยี่ยม  คือเป็นเอตทัคคะ  ในการขยายเนื้อความธรรมะที่ย่อให้พิสดารได้  พระสังกัจจายน์  เป็นผู้มีรูปร่างงามมาก  ผิวพรรณผ่องใส  เป็นที่หลงใหลแก่บุรุษ  และสตรีที่พบเห็นทั่วไป  ความเป็นผู้มีรูปงามของพระสังกัจจายนะ  เป็นุปสรรคต่การแสดงธรรมของท่านเป็นอย่างมาก  ผู้ที่ฟังธรรมบางคนแทนที่จะสนใจฟังธรรมที่ท่านเทศน์  กลับเหม่อลยเพราะหลงใหลในรูปกายของท่าน  เพื่อขจัดอุปสรรคนี้  ท่านจึงได้อธิฐานจิตให้ร่างกายของท่านอ้วนล่ำ  อุทรพลุ้ย  ทำให้ผู้พบเห็นเลิกหลงใหลรูปกายที่งดงามของท่าน  แต่กลับเลื่อมใสในรูปกายใหม่ของท่านว่า  เป็นสัญลักษณ์แห่งความสมบูรณ์พูนสุข  ให้โชคลาภ  และความร่ำรวย ลักษณะความเชื่อ พระมหาเถระรูปนี้  เป็นที่เคารพศรัทธาแก่พุทธศาสนิกชนทั่วไป  ไม่ว่าจะเป็นนิกายมหายาน  หรือเถรวาท  เพราะเชื่อว่า  ด้วยอานุภาพแห่งมหาเถระพระสังกัจจายน์  จะประทานความสมบูรณ์พูนสุข  และโชคลาภความร่ำรวย  ให้แก่ผู้ที่สักการะบูชาทุกท่าน http://www.watphananchoeng.com/god/page5.html จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:53:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 องค์ที่ ๖ เจ้าแม่กวนอิม (เทพเจ้าแห่งความเมตตา) ประวัติความเป็นมา เจ้าแม่กวนอิมเกิดเมื่อปลายราชวงศ์โจว  แผ่นดินจงหยวน  วันที่  19  เดือนยี่จีน  มีเมืองหนึ่งทางทิศตะวันตกมีชื่อว่า  ซินหลิน  ขณะนั้นผู้ครองเมืองมีชื่อว่า  เมี่ยวจ้วน ซึ่งไม่เลื่อมใสในพุทธศาสนา  ปกครองบ้านเมืองอย่างปราศจากทศพิธราชธรรม  มีมเหสีชื่อว่า  เป่าเต๋อ  ทั้งสองไม่มีบุตรชาย  มีเพียงราชธิดา  3  องค์  องค์โตชื่อเมี่ยวอิม  องค์รองชื่อเมี่ยวหยวน  องค์สุดท้องชื่อเมี่ยวซ่าน  คือพระแม่กวนอิมนั่นเอง  ตอนเยาว์วัยองค์หญิงเมี่ยวซ่านเป็นพุทธมามกะ  ไม่กินเนื้อสัตว์  และมีจิตใจที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นมีความรู้แจ้งในหลักพุทธธรรมาอย่างลึกซึ้ง  ทรงตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะบำเพ็ญเพียรเพื่อความหลุดพ้น  จึงตั้งปณิธานเข้าสู่เพศบรรพชิต  (ออกบวชวันที่  9  เดือน  9)  โดยมีหลงหลี่ยน  นางกำนัลบวชติดตามไปด้วย  ตอนนั้นพระบิดาเมี่ยวจ้วนไม่เห็นด้วย  จะบังคับให้เลือกราชบุตรเขย  เพื่อจะได้สืบทอดราชบัลลังก์ต่อไป  แต่องค์หญิงเมี่ยวซ่านไม่สนพระทัยเรื่องลาภ  ยศสรรเสริญ  แม้จะถูกพระบิดากลั่นแกล้งอย่างไร  ก็ไม่เคยนึกโกรธเคืองแต่อย่างใด  พระบิดาได้หาวิธีทรมานเพื่อให้เปลี่ยนความตั้งใน  โดยขับไล่ให้ทำงานหนักในสวนดอกไม้  แต่ก็มีเหล่ารุกขเทวดามาช่วยทำแทนให้ทั้งหมด  พระบิดาเมื่อเห็นว่าไม่ได้ผล  จึงรับสั่งให้แม่ชีนำองค์หญิงเมี่ยวซ่านไปอยู่วัดนกยูงขาว  และให้เอางานของแม่ชีทั้งหมดมอบให้องค์หญิงทำคนเดียว  แต่องค์หญิงก็มีพระทัยเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก  มีเหล่าเทพารักษ์มาช่วยทำแทนให้อีก  กษัตริย์เมี่ยวจ้วนเข้าพระทัยว่า  พวกแม่ชีไม่กล้าเคี่ยวเข็ญให้ทำงานหนัก  ก็ทรงกริ้ว  สั่งให้ทหารเผาวัดนกยูงขาวจนวอดเป็นจุณไปพร้อมกับพวกแม่ชีทั้งวัด  มีเพียงองค์หญิงเมี่ยวซ่านเท่านั้นที่ปลอดภัยรอดมาได้  กษัตริย์เมี่ยวจ้วนทรงทราบดังนั้น  จึงรับสั่งให้นำตัวราชธิดาไปประหารชีวิต  ตอนนั้นมีเทพารักษ์คอยคุ้มครองเจ้าหญิงอยู่  โดยเนรมิตทองคำทิพย์เป็นเกราะหุ้มพระวรกาย  คมดาบของทหารจึงไม่อาจระคายพระวรกาย  จนดาบหักสะบั้นถึง 3 ครั้ง 3 ครา  พระบิดาทรงกริ้วยิ่งนัก  โดยเข้าพระทัยว่าทหารไม่กล้าประหารชีวิต  จึงรับสั่งให้ประหารนายทหารแทน  แล้วรับสั่งให้จับองค์หญิงไปแขวนคอ  ทว่าผ้าแพรที่แขวนคอก็ขาดสะบั้นลงอีก  ทันใดนั้นปรากฏมีเสือเทวดาตัวหนึ่ง  ได้นำองค์หญิงขึ้นพาดหลังแล้วพาหนีไปที่เขาซียงซัน  ต่อมาเทพไท่ไป๋ได้แปลงร่างเป็นชายชรามาโปรดองค์หญิง  ชี้แนะเคล็ดวิธีการบำเพ็ญเพียรเพื่อดับทุกข์  จนสามารถบรรลุมรรคผลสำเร็จธรรม  (วันที่  19  เดือน  6)  ต่อมาไม่นานบาปกรรมที่กษัตริย์เมี่ยวจ้วนได้ก่อไว้ก็ส่งผล  เกิดล้มป่วยด้วยโรคร้ายแรง  ไม่มียาใดรักษาให้หายได้  ไต้ซือเมี่ยวซ่านทรงทราบด้วยญาณวิถีว่า  พระบิดากำลังประสบเคราะห์กรรมอย่างหนัก  ด้วยความกตัญญูกตเวที  ทรางได้สละดวงตาและแขนสองข้างเพื่อรักษาพระบิดาจนหายจากโรคร้าย  แล้วกลับไปบำเพ็ญภาวนาต่อ  ไต้ซือเมี่ยวซ่านได้พบกับเด็กน้อยที่ชื่อว่า  เซิ่นอิง  เป็นเด็กที่ซุกซน  มักจะมาเที่ยวเล่นในขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านกำลังบำเพ็ญภาวนาอยู่  วันหนึ่งไต้ซือเมี่ยวซ่านได้เรียกเหล่าภิกษุณีมาเพื่อบอกว่า  จะละสังขารแล้ว  ขอให้ทุกคนเตรียมการให้พร้อม  ขณะที่ไต้ซือเมี่ยวซ่านนั่งสมาธิอยู่  โดยมีพระภิกษุณีสวดมนต์อยู่  เด็กน้อยเซิ่นอิงเห็นดังนั้น  นึกซนคิดว่าจะแกล้งทำให้ตกใจ  จึงไปหยิบไม้เคาะกล่อง (ไม้ที่เคาะกล่องจังหวะเวลาพระจีนสวด)  ย่องเข้าไปด้านหน้าไต้ซือเมี่ยวซ่าน  เซิ่นอิงได้ตวาดเสียงดังก่อนที่จะยกไม้ตีที่กระหม่อมของไต้ซือเมี่ยวซ่าน  ทำให้เหล่าภิกษุณีต่างตกใจ  หลังจากนั้นทุกคนก็ได้เห็นธรรมกายลอยขึ้น  เป็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  ไปกราบลากษัตริย์เมี่ยวจ้วน  และไปเขาโปตละโลกาแห่งทะเลทักษิณ  ซึ่งเป็นที่พำนักของพระองค์  ส่วนแม่ชีหยงเหลี่ยน  เมื่อบำเพ็ญเพียรจนสำเร็จก็ได้ขึ้นไปรับใช้พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมต่อไป  โดยมีชื่อว่า  “เซียน หลง หนี่” (เง็ก นึ่ง)  ส่วนเด็กน้อยเซิ่นอิง  เมื่อได้เห็นพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมบรรลุธรรมจึงเกิดความศรัทธา  และสำนึกในทันที  โดยภายหลังพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  ได้ไปโปรดให้บรรลุธรรมเป็น “ส้าน ไฉ ถง จื้อ” (กิมท้ง)  พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมตอนแรกเป็นชาวพุทธ  ตอนหลังเทพไท่ไป๋ได้มาโปรด  ชี้แนะหนทางดับทุกข์  ด้วยเหตุนี้  พระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงเป็นเทพทั้งฝ่ายพุทธ  และฝ่ายเต๋าในเวลาเดียวกัน  ซึ่งบางตำนานบ้างก็ว่ามีธรรมกายเป็นบุรุษ  บ้างก็ว่าเป็นสตรี  แม้องค์จะเป็นพุทธกาย  หากแต่เสด็จลงมาเพื่อสดับฟังเสียงกับผู้มีบุญสัมพันธ์  ทรงโปรดอวตารมาในรูปบุคคลซึ่งเหมาะสม  ต่อการช่วยเหลือ  ตามแต่โอกาส  และสถานการณ์  การปรากฏกายของพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่เหมือนกัน  มีรูปลักษณ์หลายลักษณะ  เป็นบุรุษบ้าง  สตรีบ้าง  ตามแต่ผู้พบเห็นในตำนาน  ดังมีหลักฐานต่าง ๆ  แต่จะได้รับการยกย่องในรูปสตรีมากในพุทธศาสนามหายาน                 สำหรับตำนานของเจ้าแม่กวนอิมปางพันมือ  เป็นปางหนึ่งของมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร  เมื่อประมาณหนึ่งหมื่นปีมาแล้ว  เกิดอุทกภัยครั้งใหญ่ในประเทศจีน  ฝนตกหนักน้ำในแม่น้ำฮวงโห  หรือแม่น้ำวิปโยคท่วทท้น  ผู้คนจำนวนมากถูกกระแสน้ำพัดพาไป  พุทธศาสนิกชนได้สวดมนต์วิงวอนต่อพระโพธิสัตว์กวนอิมขอให้ทรงช่วย  ทำให้พระองค์ต้องเสด็จลงมาช่วยผู้ที่ถูกน้ำท่วม  แต่การมีเพียงสองมือ  ย่อมช่วยได้ไม่ทันเหตุการณ์  พระองค์จึงทรงตั้งจิตอธิษฐาน  ว่าขอให้มีพันเนตรพันกร  จะได้ช่วยคนได้ครั้งละพันคน  และทันใดนั้นก็เกิดปาฏิหาร์ตามที่ทรงอธิฐานนั้น  พุทธศาสนิกชนชาวจีน  จึงสร้างองค์สมมติพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรปางพันเนตรพันกรขึ้น   ลักษณะความเชื่อ โดยมากแล้วผู้ที่ศรัทธา  หรือบูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม  จะไม่รับประทานเนื้อวัว  ด้วยมีความเชื่อกันว่า  เจ้าแม่กวนอิมมีความกตัญญูกตเวทีต่อพระบิดายิ่งนัก  เมื่อกษัตริย์เมี่ยวจ้วนสิ้นอายุขัย  ต้องไปเกิดเป็นวัวเพื่อชดใช้กรรม  ผู้ที่บูชาพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมจึงไม่บริโภคเนื้อวัวนั่นเอง  และด้วยพระโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิมได้ถูกยกย่องว่าเป็น  “เจ้าแม่แห่งความเมตตา”  และยังวนเวียนอยู่บนโลกมนุษย์  เพื่อคอยช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก  แก่ผู้มีบุญสัมพันธ์  ตามแต่โอกาส  และสถานการณ์  จึงมีผู้ศรัทธา  กราบไหว้บูชา  และสร้างรูปองค์จำลอง  หลายต่อหลายปาง  ไว้เพื่อบูชากราบไหว้  ให้บันดาลความผาสุก  จิตใจผ่องใส  คอยปัดเป่าช่วยเหลือยามเกิดทุกข์ภัย  และเพื่อเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงความเอื้ออาทรที่ทรงโปรดสัตว์ผู้อยู่ในห้วงทุกข์อันหาขอบเขตมิได้  บางคนบูชาพร้อมถือศีลกินเจด้วยก็มี http://www.watphananchoeng.com/god/page6.html จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 19:57:43 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอบขอบคุณ ข้อมูลจากเวบไซด์ วัดพนัญเชิงวรวิหาร http://www.watphananchoeng.com/main/index.html ย่าเห็นว่าน่าสนใจดี จึงนำบทความมาประกอบภาพ ที่ย่าถ่ายมา เพื่อเป็นความรู้แด่ท่าน ย่าถ่ายมาไม่ครบ เนื่องจากคณะเราต้องรีบเร่งทำเวลาเพื่อให้ครบ ๙วัด หากสนใจเชิญอ่านรายละเอียด ได้ที่ลิงค์ข้างบนนี้นะคะ ขออภัยที่ รูปเยอะไปหน่อยไม่อยากตัดเป็นสองตอนค่ะ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=dada&month=14-01-2008&group=11&gblog=60 หากไม่เบื่อกันซะก่อนย่าจะเอาตอนต่อไปมาโพสค่ะ จากคุณ : ดา ดา - [ 15 ม.ค. 51 20:04:44 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขออนุญาตเซฟไว้อ่านนะครับ...เออ บอกย่าหน่อยว่าบางลิงค์ใช้ไม่ได้ครับ เช่นลิงค์ที่รูปพระพิฆเนศ ขอบคุณนะครับ ^^ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 51 21:42:44 จากคุณ : splitney - [ 15 ม.ค. 51 21:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 15 ม.ค. 51 22:13:53 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อิ่มบุญกับย่าดานะคะ จากคุณ : ซาไปรส์ - [ 15 ม.ค. 51 22:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 47 รูปสวยมากครับ ต้องขอประทานโทษคุณดา ดา นะครับ รูปพระเถระจีนตาม คห.41 ที่จริงไม่ใช่พระสังกัจจายน์ เมื่อ 25 ปีที่แล้วผมเคยอ่านหนังสือพระเครื่อง ซึ่งเขียนโดยคุณปรีชา เอี่ยมธรรม เซียนพระรุ่นเก่าก็มีพูดเรื่องนี้ว่า คนไทยเข้าใจผิดเยอะเลย ลองดูข้อมูลจากเวปนี้นะครับ เป็นข้อมูลที่ตรงกับที่ผมเคยอ่านมาในสมัยนั้น หรือลองค้นหนังสือจีน(สำหรับผู้ที่อ่านภาษาจีนได้) ก็จะกระจ่างครับ http://www.tewaracha.com/ceremonial-who-potisut1.shtml ปล.กระทู้นี้ได้ทั้งรูปภาพได้ทั้งสาระ   แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 51 00:27:27 แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 51 00:24:51 จากคุณ : siritep - [ 15 ม.ค. 51 23:40:36 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตามไปเที่ยวด้วยคนจ้าย่า   ..... ________________________________________________________ จากคุณ : กำปงพิราเทวี - [ 16 ม.ค. 51 03:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณ คุณsiritep เป็นอย่างมาก นี่แหละคือสิ่งที่ย่าต้องการ มาช่วยกันดูและช่วยกันแก้ไขข้อมูลให้ถูกต้อง เพราะบางสิ่งบางอย่าง ที่ลักษณะคล้ายกันก็อาจจะทำให้เราเข้าใจไขว้เขวไปได้ เดี๋ยวย่าขอตามไปอ่านทำความเข้าใจก่อนนะคะ จากคุณ : ดา ดา - [ 16 ม.ค. 51 08:18:32 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามาดู ... จากคุณ : D_YONG - [ 16 ม.ค. 51 13:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ภาพ สุด สด สวย มากมากมากมาก ครับ ได้ความรู้จากคำบรรยาย เพิ่มขึ้นมากครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : p_warat - [ 16 ม.ค. 51 19:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คุณsplitney ลิงค์ที่รูปพระพิฆเนศ ย่าลองเข้าไปสองครั้ง ครั้งแรกไม่ได้ ครั้งที่สองได้ค่ะ ไม่แน่ไม่นอน ขอบคุณ   คุณsplitney ,Mr. Fusion ,หนูซาไปร์ส,ป้ากำปง, คุณ D_YOUNG และคุณ p_warat  ที่มาชมภาพค่ะ จากคุณ : ดา ดา - [ 18 ม.ค. 51 19:59:10 ]

ความคิดเห็นที่ 53 คห. 17 มีความหมายดีครับ (เงา) จากคุณ : นาย ภาพดิบ - [ 18 ม.ค. 51 22:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ตามย่าไปไหว้พระด้วยครับ จากคุณ : mOm1 - [ 19 ม.ค. 51 00:27:48 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ถ้ามีเวลาแค่วันเดียวจะไหว้ได้หมดไหมค่ะ จากคุณ : จข กท - [ 24 ม.ค. 51 20:29:40 A:58.64.96.27 X: TicketID:166303 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอบคุณ น้ามอม และนายภาพดิบ ค่ะ คุณ จข กท  หมดค่ะ ที่นั่นมีรถเช่าพาไปค่ะ วัดใกล้ๆกัน  รถเช่าเขา จะจัดให้ค่ะว่าเราต้องการแบบไหน เวลามากน้อยแค่ไหนค่ะ จากคุณ : ดา ดา - [ 18 เม.ย. 51 02:39:32 ]