ความคิดเห็นที่ 1 เวลาผ่านไป สองปี ผมเดินทางมาเยี่ยมเกาะแห่งนี้อีกครั้ง        เดี๋ยวนี้พี่ปูไม่ได้อยู่บนเกาะพระทองแล้ว แต่พวกเขาขึ้นมาอยู่บนฝั่ง ที่หมู่บ้านชัยพัฒนา แทน    ตอนนี้พี่ปู เปิดร้านอาหาร ชื่อครัวปากจก ตรงข้ามอำเภอคุระบุรี (อาหารที่นี่อร่อยมากๆ ใครผ่านเข้ามา อย่าลืมไปอุดหนุนนะครับ)    ผมดีใจที่เจอพี่ปูอีกครั้ง  หลังจากไม่ได้เจอกันตั้งนาน  พี่ปูยิ้มและทักทายแบบกันเอง  มาครั้งนี้ ผมโชคดีได้พี่ปูนี้แหละเป็นคนติดต่อ   เรื่องที่พักให้ผมบนเกาะ   ผมคุยกับพี่ปูได้ไม่นาน เพราะต้องรีบลงเรือ จากท่าเรือคุระบุรี ไปสู่เกาะพระทอง ซึ่งใช้เวลาเดินทางประมาณ หนึ่งชั่วโมงสิบห้านาที จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การเดินทางไปครั้งนี้ผมไปพักกับลุงฮีด  ที่โครงการหมู่บ้านไลออนส์(สึนามิ)   หมู่บ้านแห่งนี้สร้างใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้วมีคนอยู่กันไม่มากนัก น้ำที่ใช้อุปโภค บริโภค ค่อนข้างหายาก เพราะหมู่บ้านยังไม่ติดตั้งระบบปั้มน้ำ  บ้านบางหลังยังคงใช่อ่างที่รับน้ำฝนเพื่อเอาไว้อาบน้ำ   (ภาพลุงฮีดครับ) จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:26:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โรงเรียนก็เพิ่งสร้างเสร็จ ชาวบ้านบอกว่า ยังหาคุณครูสอนไม่ได้ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:27:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลุงฮีด ประวัติย่อๆของแก คือเป็นชาวบ้านที่หมู่บ้านปากจก ทำมาหากินโดยเป็นชาวประมง ลูกเมียเสียชีวิตจากคลื่นยักษ์  ผมโชคดีที่ลุงให้ผมมาอาศัยพักที่บ้านฟรี  คิดเพียงแค่ค่าเรือโดยสารเท่านั้น ภาพ โครงการหมู่บ้านไลออนส์ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:28:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ภาพชาวบ้านที่อาศัย อยู่บนเกาะพระทอง ที่โครงการหมู่บ้านไลออนส์ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:30:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ภาพคนงาน ชาวพม่าช่วยกันทำงาน จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 วิถีชิวิตที่นี้เรียบง่ายมาก ผมมีเงินทองแทบใช้ไม่ได้เลย เพราะในหมู่บ้านยังไม่มีร้านขายของ ชาวบ้านที่นี้อยู่ด้วยใจจริงๆ แบ่งบันแลกเปลี่ยนซึ่งและกัน  ผมรู้โดยทันที่ว่าสภาพแวดล้อมที่นี้ คืออยู่แบบด้วยความสุขทางใจจริงๆ   วิถีชิวิตของพวกเขาถูกพัฒนาในด้าน การดำรงชีวิตอยู่ให้ตัวเองมีชีวิตรอด เพื่อเรียนรู้และการประกอบอาชีพ  ในสภาวะแวดล้อม ที่ธรรมชาติมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอหลังจากที่เจอคลื่นยักษ์ สึนามิสูงเท่ากับตึกสามชั้น  ผมเดินทางมาวันแรก  ถ่ายภาพแทบไม่ได้อะไร  ท้องฟ้ามืดเสียก่อน  ได้แต่นั่งมองดวงไฟเล็กๆ ดวงเดียวที่บ้านคุณลุง นอกนั้นทั้งหมู่บ้าน ทั้งมืดและเงียบสนิท  แถมผมได้รับข่าวร้ายว่า ทุ่งหญ้าและต้นเสม็ด โดนไฟไม้ ตั้งสองเดือน เพิ่งจะดับลง (แล้วผมจะไปถ่ายภาพอะไร?) จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชาวบ้านบางคนบอกว่า มันเป็นสิ่งที่ดี ที่ไฟกำลังไหม้ เพราะ สิ่งที่หลงเหลือ จากคลื่นยักษ์สึนามิ พัดเข้ามาในทุ่งหญ้า ไฟ้ไหม้สิ่งของเหล่านั้นไปพร้อมกับความทรงจำในอดีตที่ไม่อยากจดจำ ภาพต้นเสม็ด จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ภาพท่าเรือแห่งใหม่ ที่ โครงการหมู่บ้านไลออนส์ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพ สะพานขึ้นเรือ หน้า โครงการหมู่บ้านไลออนส์ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:35:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ภาพบ้านคนงานชาวพม่า อาศัยอยู่อย่าเรียบง่าย จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนไปในทุ่งหญ้า วันสุดท้ายที่ผมกลับ คุณลุงใจดี พาเรือออกมาให้ผมดูตรงบริเวณ ที่หมู่บ้านปากจกโดนทำลาย ลุงแกชี้ไปยังต้นไม้ใหญ่ที่อยู่กลางทะเล   แกบอกว่าต้นไม่ใหญ่ต้นนี้เคยอยู่หลังบ้านของแก     นี่คือภาพ บริเวณบ้านของคุณลุง ที่แกเล่าให้ผมฟัง  ปัจจุบันไม่มีบ้าน มีแต่ต้นไม้ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:37:33 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฐานรากที่เหลืออยู่ในทะเลเป็นหลักฐานว่า เคยมีหมู่บ้านปากจกปลูกบ้านเรือน ที่นี้ จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ก่อนกลับบ้าน ผมเห็นชาวบ้านเริ่มเข้ามาอาศัยอยู่ภายในหมู่บ้าน จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมมาที่นี้ก็หลายครั้ง  ตอนนี้แทบจำไม่ได้ว่า หมู่บ้านปากจกเคยอยู่ตรงไหน สิ่งที่ผมเห็นคือไม่มีหมู่บ้านอีกต่อแล้ว เหลือเพียงธรรมชาติเดิมๆ  มีให้เห็น  ต้มไม้ ทะเล เมฆสีขาว จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:42:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ใบหน้าเศร้าเสียใจของลุงยังมีให้ผมเห็นอยู่ ... แต่ผมไม่เลือกถ่ายภาพนั้น ผมเปลี่ยนมาถ่ายภาพ ในขณะที่ แกบังคับเรือให้แล่นออกไปจากหมู่บ้านปากจกเดิม มองเห็นต้นไม้ ต้นนั้นที่แกเล่าให้ฟัง   ฐานรากของบ้านยังมี หลงเหลือ เพียงบางส่วน เสมือนเป็นความทรงจำในอดีต   ธรรมชาติบอกเล่าเรื่องราวอย่างที่มันเป็น... ผมได้อะไรหลายๆอย่าง ตอนอยู่บนเกาะพระทอง ความสุขที่เงินซื้อไม่ได้ นั้นก็คือ จิตใจที่มิอิสระหลุดออกจาก พันธนาการ สิ่งที่เรายึดติด  วันหนึ่งเกาะแห่งนี้เติบโตขึ้นอีก ผมจะเดินทางไปเยี่ยมอีก จากคุณ : awareness_24 (awareness_24) - [ 30 เม.ย. 50 19:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 บอกเล่าเรื่องได้ดีจริงๆครับ โรงเรียนยังไม่มีครูสอนนี่...จะเรียนกันยังไงล่ะครับเนี่ยเฮ้อ ชาวบ้านคงไม่ค่อยชอบบ้านแบบนี้นะครับ แต่คงต้องทนอยู่ไป จากคุณ : morgan_xp - [ 2 พ.ค. 50 01:50:08 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ดูจากบ้านแล้วเค้าก็สร้างได้น่าอยู่นะคะ เล็ก ๆ กระทัดรัด แต่ในความรู้สึกของชาวบ้านแล้วเค้าคงอยากได้บ้านแบบเดิมที่เค้าเคยอยู่............   เห็นหน้าลุงแล้วสงสารลุงจังเลย จากคุณ : wuengjang - [ 3 พ.ค. 50 17:16:34 ]

ความคิดเห็นที่ 19 .. อ่านแล้วซึมไปเหมือนกันครับเนี่ย ผมไม่เคยไป แต่เห็นใจคนพื้นที่แถวนั้นจัง ว่างๆ เชิญที่บล็อกผมบ้างนะครับ คลิกลิงค์หลังชื่อเลย ดื่มๆ จากคุณ : อะไรดี - [ วันฉัตรมงคล 10:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านเเล้วมันเศร้า ๆ จริง ๆ เเหละ คุณลุงคงเหงาเเย่ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ จากคุณ : Constant Lover - [ 12 พ.ค. 50 03:26:33 ]