....ที่ดั้นด้นมาวันนี้ ก็เพราะแรงบันดาลใจจากรูปหน้าปก นิตยสาร รูปเดียวเลย...

(จากความตอนที่แล้ว http://pantip.com/topic/33537421 ) .....หลังจากฝ่าฟันมรสุมฝุ่นควันบนรถไซโล ก็มาถึงเมืองกฺจ๊อกพฺดอว์ง ตอนประมาณตี 3เศษ (จริงๆรถจะวิ่งไปถึงนองอู หรือพุกามใหม่) แต่เราจะไปเขาโปปา พี่โกส่อว คนขับมอไซค์เมื่อวานแนะให้ลงที่นี่เพราะใกล้โปปามากกว่า) พอถึงก็จัดการชำระล้างเช็ดคราบฝุ่น แต่งองค์ทรงเครื่องใหม่ (ตอนแรกพี่โกส่อวบอกว่าที่กฺจ๊อกพฺอว์งนี่น่าจะมีโรงแรมหรืออย่างน้อยก็เกสเฮ้าส์ให้เราอาบน้ำแต่งตัวได้ แต่พอเอาเข้าจริงๆ คือไอ้เมืองนี้มันไม่มีโรงแรม/ที่พักที่สามารถเปิดให้คนต่างชาติใช้บริการได้เลย – (รร.ที่จะบริการต่างชาติได้ต้องมีการอนุญาตจากรัฐ ไม่งั้นจะรับชาวต่างชาติไม่ได้เด็ดขาด!!!.... แต่โชคดีที่ท่ารถนี่มีห้องน้ำเล็กๆที่พอจะชำระร่างเปลี่ยนชุดได้บ้าง))

... ยังไม่ทันแต่งหน้ารถกระป๊อขึ้นเขาก็มาตอนเกือบๆตี5



ก็เลยแต่งมันบนรถกระป๊อสองแถวที่นั่งอัดกันแน่นๆนี่แหละ 555 ถือเป็นการสาธิตการแต่งหน้าให้สาวๆชาวพม่าได้ชมกันไป กว่าจะถึงบนเขาก็ลงหน้าเสร็จพะเด คริ

.....ขึ้นไปบนนั้นมีนักท่องเที่ยวต่างชาติแค่เรากะคุณลุงชาวเดนมาร์ก ที่ดูแกจะออกแนวเอื่อยมากกก คุยกะลุงแก ลุงบอกว่าตอนแรกมากะเมีย แต่เมียรออยู่ กทม ปล่อยให้แกมาเที่ยวพม่าคนเดียว ไปถึงข้างบนหมู่บ้านก่อนถึงเขาโปปา ก็ราวตี 5ครึ่ง


ระหว่างทางมันมืดมากก มองแทบไม่เห็นอะไรเลย รู้แค่ว่ารถวิ่งบนทางกุเลงๆ ขึ้นเขามาเรื่อยๆ แวะรับ-ส่งคนบ้างไม่กี่จุด จนมาถึงหมู่บ้านเล็กๆบนยอดเขา มีวงเวียนอยู่ทุกคนก็พร้อมใจบอกให้เรากับตะลุงเดนมาร์กลงที่ตรงวงเวียนนี่แหละ

ตอนมาถึงจะมีมอไซค์มาเสนอบริการพาไปต่อที่เขาโปปา ราคา 2000 แต่เราต่อไป 1500 ไม่รู้ไกลป่าวแต่ต่อไว้ก่อน อิอิ แต่ตอนนั้นยังมืดอยู่ก็เลยขอนั่งจิบชาเม้ามอยแพร๊บ(ที่ร้านชาี่ฝากกระเป๋าไว้ได้ค่ะ)




ปกติก็เป็นคนชอบกินชาอยู่แล้ว และค่อนข้างเรื่องมากในการกินชา 55 แต่ชอบชาที่นี่เอามากๆ ถูกใจตรงที่เค้าต้มชาในหม้อนมร้อนๆบนเตาถ่าย สไตล์แคชเมียร์ คือรสและกลิ่นชามันจะแตกซ่านในเนื้อนมที่หอมกรุ่นอย่างลงตัว (ตอนแรกนางเอาน้ำร้อนพร้อมซองชาสำเร็จมาให้นะ แต่เราบอกโนๆ แล้วชี้ไปว่าจะเอาแบบโต๊ะข้างๆ) กินคู่กับปาท่องโก๋ และซาโมซ่า มันวิเศษที่สุดในสามโลกเลยจริงๆ