มานั่งดูเด็กสมัยนี้มันจีบติดต่อกันง่ายจังเลย มีทั้ง FB , line , chat ,มือถือ ฯลฯ

- ไม่เหมือนสมัยผมจีบสาว ที่ยังไม่มีมือถือใช้กัน ที่เดิ้ลสุดๆก็ เพจเจอร์นี่แหละ ไว้ส่งข้อความหากัน (แต่ผมไม่กล้าส่งพวกเลี่ยนๆไปนะ อายพนักงานพิมพ์เค้า)

- เวลาจะนัดเจอกัน ต้องนัดกันล่วงหน้า ต้องวางแผนเจอกันดีๆ เพราะไม่มีมือถือติดต่อกันไม่ได้ ถ้าหากันไม่เจอนี่วุ่นวายมาก อาจจะพาลไปถึงขั้นเลิกคบได้ ไปนัดเซ็นทรัลลาดพร้าว ถ้าสื่อสารไม่ดี อาจจะไปคนละสาขากันได้

- อยากเจอหน้า ต้องนั่งรถเมล์ร้อน ต่อสองแถว เดินเข้าไปกดออดถึงหน้าบ้านเธอ สู้หน้าพ่อตาแม่ยายกันสุดตัว ไม่ใช่เล่น video call เจอหน้ากัน แบบสมัยนี้ได้

- ไปถ่ายรูปเที่ยว ตจว. ต้องเอาฟิล์มม้วนไปล้าง อัด เป็นอาทิตย์ๆ ถึงจะได้เห็นรูปถ่ายคู่กัน สมัยนี้หรอ.... จะเอากี่รูป มีทั้งกล้องหน้ากล้องหลัง จอ HD ส่งผ่านอีเมล์ IG , FB ได้ในชั่วนาที

- เราอยู่หอ มีโทสับหยอดเหรียญ 5 บาท คุยได้ 15 นาทีตัด ต้องแลกเหรียญห้ามาหยอดคุยทั้งคืน หมดค่าโทรไปเป็นร้อยบาท ไปหยอดตู้ริมถนนก็ต้องรีบวางเพราะจะโดนกระทืบได้ถ้าคุยนาน

- จะดูหนังโรง ก็ดูรายการใน นสพ.ว่ามีฉายเรื่องอะไร เวลาไหน ตัวอย่างหรือ ? ไม่มีหรอก ไปดูป้ายหน้าโรงนั่นถึงจะได้เห็น
- มีซาวอะเบ้า ก็นั่งรถเมล์คู่กัน ฟังหูฟังคนละข้างไป ฮัมเพลงไป อะไรจะฟินขนาดนั้น....


รู้สึกว่า เมื่อก่อน ต้องใช้ความพยายามกันมากเลยนะ กว่าจะจีบผู้หญิงสักคนให้เป็นแฟนได้นี่
ถ้าไม่อดทนพอ ก็คงล้มเลิกไปแล้ว
สมัยนี้เจอกันในเฟส ในเว็บ ก็จีบกันได้แล้ว ง่ายดีจัง สะดวก รวดเร็ว ทันใจ ไม่ต้องเหนื่อยเหมือนสมัยผมหนุ่มๆ

คิดว่าสมัยก่อนๆกว่าเรา คงจะยากกว่านี้อีก เค้าก็เลยรักกันนานล่ะมั้ง ? เพราะอะไรที่ได้มายากๆ มันมักจะมีคุณค่า และ ความทรงจำดีๆ ไว้เสมอเมื่อนึกถึง

ผมยังนึกไม่ออกว่า ถ้าจีบแฟนผ่าน FB จะรู้สึกประทับใจตรงไหนดี ? เพราะอะไรมันก็ง่ายๆไปหมด จะเลิกก็คงไม่ยากเลยแหละ ไม่รู้สึกเสียดาย

เมื่อก่อน ว่าจะได้เจอกันสัก 10 นาที มันต้องลำบากมากเลย

อย่างน้อยก็มีอะไรไปเล่าให้ลูกฟังมั่งแหละวะ ว่าพ่อเอ็ง เคยนั่งรถทัวร์ไปรับแม่เอ็ง 600 กม.แค่ให้แม่เอ็งมีเพื่อนนั่งรถกลับ กทม.แค่นั้นเอง