ความคิดเห็นที่ 1 |
|
สัญญารัก...ลวงใจ [ ตอนที่ 15 ] The Promise Love...
สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า หัวใจ
ไม่รักดี
ยามย่ำค่ำบริเวณสวนสาธารณะใกล้กันกับเพนท์เฮ้าส์ของอรณีมีผู้คนไม่พลุกพล่านนัก ภาณุนั่งอยู่ตรงที่นั่งคนขับมองผ่านกระจกมองอหลังไปยังเพื่อนสนิททั้งสองด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความห่วงใย
เมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อนที่อรณีกำลังใกล้จะหมดคิวการถ่ายละครเรื่องใหม่ได้รับโทรศัพท์จากมินตราเพื่อนรัก หญิงสาวจึงรีบบอกให้ภาณุมารับมินตราแทนอย่างร้อนใจ โดยไม่ให้รินลดาที่กำลังป่วยนอนพักอยู่รู้ ส่วนตัวหล่อนก็รีบตามมาทันทีที่เสร็จสิ้นภารกิจ
เป็นอะไร..มิน ร้องไห้จนจมูกแดงไปหมดแล้ว ทันทีที่เห็นอรณีเปิดประตูรถด้านหลังของภาณุขึ้นมานั่งข้างกัน มินตราก็โผเข้ากอดเพื่อนรักทันที
อ้วน..ฉัน คือฉันขออยู่อย่างนี้แป๊บนึงนะ.. มินตราสะอึกสะอื้นพูดไม่ออกได้แต่โอบกอดอรณีเพื่อนรักเอาไว้อย่างต้องการที่พึ่ง
อืม..ได้อยู่แล้วเพื่อนรัก อรณีลูบหลังไหล่มินตราอย่างแผ่วเบา
ร้องเถอะ ร้องจนกว่าจะพอใจ ฉันจะไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับมินหรอกนะ แต่ถ้ามินอยากบอกก็ระบายออกมาให้ฉันกับณุรับฟังนะ อย่าเก็บไว้คนเดียวเลย อรณีปลอบโยนมินตราด้วยคำพูดอ่อนโยน
หญิงสาวเริ่มคลายจากอาการโศกเศร้า มีเพียงเสียงสะอื้นเบาๆ อรณีส่งสายตาให้ภาณุที่นั่งอยู่เบาะหน้าด้วยสายตามีคำถาม เขาได้แต่ส่ายหน้าปฏิเสธไม่รู้ไม่เห็นใดๆกับอาการของมินตรา
ฉันปวดใจมากเลยอ้วน รู้สึกเหมือนโดนอะไรหนักๆทุบเข้าที่หัวอย่างแรงจนฉันแทบจะบ้า มินตราพึมพำออกมาเบาๆราวกับอยากจะให้ได้ยินเพียงแค่สองคน
เกิดอะไรขึ้น ถ้ามินบอกฉันเผื่อฉันจะช่วยได้นะ อรณีเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงจนมินตรารู้สึกตื้นตันใจ
จำผู้หญิงสวยๆที่ฉันเจอตอนงานเปิดตัวหนังของอ้วนได้รึเปล่า นานมากๆแล้วแต่ฉันยังจำเธอคนนั้นได้อยู่เลย วันนี้ฉันเจอเธอคนนั้น มินตราคลายจากอ้อมกอดของอรณีแล้วยืดนั่งตัวพิงเบาะรถ
เอ๋..ใครเหรอ อรณีงงหนักเพราะเวลาผ่านมานานมากแล้ว และหญิงสาวเป็นคนที่ไม่ค่อยจะจดจำหรือใส่ใจกับอะไรได้นานสักที
ก็คนสวยๆที่อ้วนบอกว่าเธอจบจากอังกฤษไง ชื่อสรินน่ะ มินตราหลับตาพิงพนักเบาะหลังอย่างเหนื่อยอ่อน แต่ยังคงเล่าไปเรื่อยๆ
อ๋อ จำได้สิ แต่เอ๊ะ..ทำไมเหรอ อรณีฉุกใจคิดขึ้นมาถึงสริน ผู้หญิงคนนั้นที่หล่อนจำได้ดีว่าเป็นภรรยาของอธิป อดีตคนรักของเพื่อน
ฉันเพิ่งรู้ว่าเค้าเป็นภรรยาของโอม ฉันเคยเห็นไกลๆที่งานแต่งงานของโอม แต่ฉันไม่รู้เลยว่าเป็นผู้หญิงคนนี้ น้ำเสียงสั่นเครือของมินตราหยุดลงไปชั่วขณะ อรณีตาโตเหลือบมองภาณุอย่างไม่รู้จะปลอบเพื่อนรักอย่างไร
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันต้องเสียใจ ในเมื่อเค้าก็ไม่ได้เป็นอะไรกับฉันแล้ว แต่..แต่อ้วนรู้มั๊ย ฉันคิดว่า..ฉันยังรักโอมอยู่ เพราะหัวใจมันเจ็บปวดที่วันนี้ฉันเห็นเค้าทั้งสองคนอยู่ด้วยกัน มินตราพึมพำออกมาเบาๆทั้งที่ยังหลับตา น้ำตาเจ้ากรรมยังคงไหลออกมาอยู่ดีทั้งที่หล่อนพยายามเก็บกักมันไว้อย่างสุดความสามารถ
ห๊า!! ว่าไงนะมิน แล้วพี่ก้องของฉันล่ะ อรณีจับไหล่มินตราบีบแน่น สายตาเต็มไปด้วยคำถามที่จ้องมองเพื่อนรักตรงหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ทำให้มินตราต้องหลบสายตา
ไม่รู้..ฉันก็ไม่รู้ ฉันรู้แต่ว่าฉันผิด ผิดมากที่... มินตราหยุดคำพูดไว้แต่เพียงเท่านั้น หญิงสาวสะบัดศรีษะอย่างแรงหลายครั้งติดต่อกันเพื่อสลัดไล่ความรู้สึกที่ไม่ถูกต้องจากการกระทำเกินเลยในวันก่อนของตนเองและอธิปทิ้งไป
ดีแล้วที่รู้ว่าความรู้สึกรักไอ้โอมมันผิด แต่มินต้องพยายามลืมเขาให้ได้ มันไม่ถูกต้องเข้าใจมั๊ย อย่าทำร้ายตัวเองและคนที่รักเรานะ..นะ อรณีกอดเพื่อนรักที่ร้องไห้ออกมาอย่างหนักไว้อย่างสงสารจับใจ
ฉันจะพยายาม อ้วน..ฉันจะพยายามไม่เจอโอมอีก
ภาณุเหลือบตามองอรณีที่หันมาสบตากัน หญิงสาวถึงกับเคร่งเครียดกับปัญหาของเพื่อนรัก หล่อนรู้ว่ามินตราฝังใจกับอธิปที่เป็นรักแรก แต่วสุเป็นคนดีที่รักมินตราอย่างจริงใจ ถ้าจะให้ลงเอยกับใครสักคน คนคนนั้นต้องเป็นวสุเท่านั้น ไม่ใช่ผู้ชายโลเลแบบอธิป...
*******************************************
เวลาผ่านไปกว่าสามชั่วโมง ภาณุมาส่งมินตราที่คอนโด โดยมีอรณีที่ทิ้งรถไว้ที่สวนสาธารณะแล้วนั่งมาด้วยกำลังหลับอยู่ที่เบาะหลังอย่างสบาย
ขอบใจนะณุ กลับเถอะดึกแล้ว ฝากไปส่งยังหมูอ้วนด้วยนะ มินตราลงจากรถแล้ว แต่ยังก้มลงมาพูดกับภาณุผ่านทางกระจกรถ หญิงสาวมองเพื่อนรักที่นั่งหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องรู้ราวอยู่ที่เบาะหลังด้วยสายตาเป็นห่วง เพราะปัญหาส่วนตัวของตนเองทำให้เพื่อนรักที่งานหนักมากพออยู่แล้วต้องลำบากไปด้วย
ไม่ต้องห่วงหรอก คนนั้นน่ะฉันจะส่งให้ถึงห้องเลย มินก็ค่อยๆคิดนะ แต่ให้รู้ไว้ว่าพวกฉันเป็นห่วงมินนะ ภาณุยิ้มให้กำลังใจก่อนจะขับรถออกไป มินตรารอจนรถของภาณุลับสายตาไป หญิงสาวถึงกับถอนหายใจออกมาเบาๆ ใบหน้าสวยมีร่องรอยของความเศร้าหมองปรากฏออกมาผ่านดวงตากลมโตที่แดงก่ำ
มินตราหันหลังกลับจะเดินเข้าไปภายในคอนโดแต่แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อพบหน้าใครบางคนที่หล่อนไม่อยากจะพบมากที่สุดในตอนนี้
มิน ขอฉันคุยด้วยหน่อยนะ อธิปจับแขนของมินตราที่มองเมินและกำลังจะเดินผ่านเขาไปอย่างไม่สนใจให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน หญิงสาวหันขวับมามองด้วยแววตาเฉยชาจนอธิปถึงกับอึ้งไป
เรื่องวันนี้ ฉันอธิบายได้นะมิน อธิปออกแรงดึงร่างบอบบางไว้เพียงเล็กน้อยโดยที่มินตราไม่ทันตั้งตัวจึงเสียหลักเซถลาเข้าไปซบอ้อมกอดของอธิปเข้าพอดิบพอดี อธิปจึงกอดร่างบอบบางนั้นอย่างแนบแน่น
ปล่อยฉันนะโอม ปล่อย!! มินตราขืนตัวออกจากอ้อมกอดของอธิปอย่างรุนแรง แต่เขายังคงกอดหล่อนไว้ด้วยอ้อมแขนที่แข็งแกร่งกว่า
ให้โอกาสฉันนะมิน..นะ ฉันจะรีบจัดการเรื่องยุ่งๆทั้งหมดให้เร็วที่สุด อธิปกระซิบแผ่วเบา จนมินตราถึงกับหยุดชะงักไป
ทำทำไม ทำอย่างนั้นกับฉันทำไม เสียงสั่นเครือที่ยังคงสะอื้นแผ่วเบาของมินตราถามออกมาอย่างจนใจ
เพราะฉันรักมิน คำบอกรักแผ่วเบากระซิบผ่านหูเข้ามาให้ได้ยิน ทั้งที่หล่อนควรจะดีใจเป็นที่สุด แต่ในสถานการณ์แบบนี้แล้วมันกลับไม่ใช่
อย่าพูดคำว่ารักแบบโง่ๆ อย่างนี้อีก อย่าให้ฉันต้องกลายเป็นคนโง่เพราะทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าจะได้มั๊ย มินตรารวบรวมกำลังพยายามขัดขืนอ้อมกอดแน่นหนาอีกครั้งแล้วก็ทำได้สำเร็จ หญิงสาวยืนเผชิญหน้าอดีตคนรักด้วยดวงตาวาวโรจน์
ถ้าคำว่ารักจากฉันมันเป็นเพียงคำพูดโง่ๆ แล้วทำไมมินถึงยอมฉันคืนนั้นที่เกาะล่ะ เพราะว่ามินยังรักฉันไม่ใช่เหรอ อธิปเอ่ยด้วยน้ำเสียงเครียดมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างผิดหวังระคนเสียใจ มินตราถึงกับตาเบิกโพลงเมื่อได้ยินคำหยันที่คล้ายจะดูถูกกันออกมาจากปากของชายหนุ่มตรงหน้า
คนเลว!! คิดอะไรต่ำตื้นได้ขนาดนี้ มินตราผลักอธิปออกไปสุดแรงเพื่อจะให้พ้นทางก่อนจะเดินหนีเขาเพราะไม่อาจทำใจรับฟังคำพูดร้ายกาจนั้นได้อีก
มะ..มิน ฉันขอโทษนะ อธิประล่ำระลักพร่ำพูดขอโทษมินตรา ทั้งๆที่รู้ว่าควรถนอมหัวใจของเขามากแค่ไหน แต่ชายหนุ่มก็ยังคงใช้คำพูดไม่รักษาน้ำใจจนไม่อยากจะเชื่อตนเองเหมือนกัน
คนเลว พูดออกมาได้ คนชั่ว มินตราตะโกนออกมาน้ำตานองหน้า แววตาบ่งบอกถึงความผิดหวังอย่างที่สุด
อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีกนะ อ๊ะ..ไอ้บ้า ปล่อยนะ!! มินตราถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่อจู่ๆร่างของตนก็ลอยขึ้นไปในอากาศอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวในเวลาอันรวดเร็ว
ไม่มีคำพูดใดๆออกจากปากอธิป มีเพียงสีหน้าเคร่งเครียด อธิปอุ้มมินตราขึ้นพาดบ่าก่อนจะพาเดินออกไปยังลานจอดรถ แล้วโยนหล่อนเข้าไปยังเบาะข้างคนขับอย่างแรงจนมินตราถึงกับจุก
จะพาฉันไปไหน!! มินตราโวยวายพยายามทั้งผลักทั้งดันประตู แต่ก็เปิดไม่ออกจึงหันมาเกรี้ยวกราดเอากับอธิปด้วยแววตาแข็งกร้าว
ไอ้บ้า!! เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ เปิด!! ยังไม่ทันที่มินตราจะพูดจบ อธิปก็ออกรถอย่างรวดเร็วเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่ว
ไปด้วยกันเถอะ..หนีไปด้วยกัน อธิปกระชากเสียงใส่คนข้างกาย สายตายังคงจ้องเขม็งไปที่ถนนอย่างไม่วอกแวก แววตาแน่วแน่เด็ดเดี่ยวนั้นมินตราได้แต่ตะลึงงันอย่างพูดอะไรไม่ออก
เกือบสามวันแล้วที่มินตราหายตัวไป วสุรู้สึกใจคอไม่ดียิ่งขึ้นเพราะห่วงกลัวว่าคนรักจะเป็นอันตราย ไม่มีหนทางใดเลยที่เขาจะติดต่อคนรักที่เหมือนกับจะหายไปโดยไร้ร่องรอย ภายใต้ใบหน้าหมองคล้ำมีแววสลด วสุส่ายศรีษะอย่างแรงสลัดไล่ความรู้สึกไม่ดีที่นึกสังหรณ์ใจอยู่ครามครัน
ท่านคะ มีแขกมาขอพบค่ะ เลขาสาวร่างท้วมเข้ามารายงานวสุที่กำลังนั่งหลับตาเอนหลังพิงพนักโซฟา วสุกระตุกพรวดขึ้นนั่งตัวตรงก่อนจะเอ่ยถามอย่างรีบร้อน
มินตรารึเปล่า...เค้ากลับมาแล้วใช่ไหม วสุเอ่ยถามเลขาสาวอย่างร้อนรน แววตาเต็มไปด้วยความหวังอย่างเต็มเปี่ยม
เอ่อ...เขาบอกว่าชื่อวิศรุตค่ะ เลขาสาวตอบอย่างหวาดหวั่น หล่อนไม่ค่อยเห็นโหมดนี้ของเจ้านายที่เป็นที่สุดของความสมบูรณ์แบบนัก เมื่อรู้ว่าคนที่มาขอพบไม่ใช่คู่หมั้น วสุถึงกับทุบโต๊ะดังปังอย่างขัดใจ
ให้เข้ามา วสุสีหน้าไม่ดีนักลุกขึ้นยืนหันมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างสะกดกลั้นอารมณ์ ในมือมีแก้วบรั่นดีที่พร่องไปจนเกือบหมดแก้วยกขึ้นจิบอย่างจะดับอารมณ์หงุดหงิด
คุณวสุครับ เอ่อ...ที่คุณให้ผมสืบหาคุณมินตรา ยังตามไม่เจอครับ แต่.. เสียงแก้วแตกดังมาจากด้านที่วสุยืนอยู่ ชายหนุ่มขว้างแก้วบรั่นดีลงบนพื้นอย่างสุดแรง วิศรุตถึงกับสะดุ้งเฮือกหน้าซีดเผือดทั้งๆที่เขายังรายงานไม่จบเสียทีเดียว
แล้วมาทำไม !!! วสุหันกลับมาเผชิญหน้ากับวิศรุตที่มองอยู่ด้วยสายตาหวาดหวั่น
เอ่อ..ผมยังรายงานไม่จบครับ วิศรุตโพล่งขึ้นมาทันทีที่มองสบสายตาดุดันของเจ้านาย
มีคนเห็นคุณมินตรา เอ่อ..อยู่กับคุณอธิป ประธานโครงการรีสอร์ทธรรมชาติที่คุณมินตราเป็นสถาปนิกอยู่ครับ
อะไรนะ !!! วสุน้ำเสียงกราดเกรี้ยว ถึงจะหวาดระแวงว่าอธิปจะเกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของคนรักแต่พอเอาเข้าจริงๆแล้ว เขากลับยอมรับไม่ได้เอาเสียเลย เมื่อรู้ว่ามันเป็นจริงอย่างที่คิด
เจอที่ไหน!! เมื่อไหร่ !! น้ำเสียงของวสุร้อนรนอย่างร้อนใจ
สองวันที่แล้วครับแถวตัวเมืองเพชรบุรี แต่พอผมลงไปหาด้วยตัวเองก็หาไม่เจอแล้วครับ วิศรุตหลุบใบหน้าลงต่ำอย่างไม่อยากสู้หน้าคนอารมณ์ร้อน แต่ผิดคาดวสุกลับตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นจนน่ากลัว
งั้นสืบต่อไป ฉันอยากได้คำตอบที่แน่นอนภายในวันพรุ่งนี้ ถ้าไม่อย่างนั้นนายคงรู้นะจะเกิดอะไรขึ้น
ครับ ครับ ผมทราบแล้ว จะรีบตามหาให้เร็วที่สุดเลยครับ วิศรุตไหว้ลาวสุอย่างหวาดหวั่นอีกครั้ง ก่อนจะออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
ประธานวิสวัฒน์กรุ๊ป..หยุดชะงักไปก่อนที่จะเปิดประตูห้องทำงานของวสุ..ลูกชายที่ดีพร้อมสมบูรณืแบบและหมายจะให้เป็นประธานบริษัทรุ่นต่อไป ชายชราสวนกับคนที่เดินออกมาจากห้องด้วยสีหน้าหงุดหงิด ชายหนุ่มเดินไปปากก็พร่ำบ่นไป พอจับใจความได้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับมินตราคนรักของลูกชาย จึงหยุดถามกับเลขาและได้รู้ว่ามินตราหายตัวไปกว่าสามวันแล้ว และลูกชายของเขาก็กำลังร้อนใจเป็นอย่างมาก บิดาของวสุคิดหนักด้วยสีหน้าครุ่นคิด หรือเขาจะต้องทบทวนใหม่เรื่องงานแต่งงานของลูกชายกับหญิงสาวคนนั้น.....
.........................................................................................................................
จากคุณ |
:
lovereason
|
เขียนเมื่อ |
:
4 พ.ย. 55 09:39:19
|
|
|
|