![]() |
![]() |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||
|
สวัสดีสมาชิกทุกท่าน เข้าสู่เดือนสิงหาคม เดือนนี้เรามีกิจกรรมพิเศษต้อนรับเทศกาลวันแม่ ปีนี้ยังส่งการ์ดวันแม่ให้ทางไปรษณีย์เหมือนเดิมนะคะ จัดเตรียมไว้ให้สมาชิกได้เขียนถ้อยคำบอกรักแม่กันเรียบร้อยแล้ว แอบเห็นแบบการ์ดใหม่แล้วค่ะ สวย น่ารักม๊ากกกก :D มีเสียงบ่นว่าการ์ดจำนวน 1,500 ใบที่เราเตรียมให้หมดเร็วมาก ปีนี้เลยพิเศษกว่าปีก่อนๆ คือ มีกิจกรรม "Pantip - รักแม่ออนไลน์" เลือกทำการ์ดวันแม่แบบที่คุณต้องการ แล้วกดแชร์ไปยังที่ต่างๆได้ อย่าง facebook, twitter ฯลฯ เอาใจคุณแม่ที่เล่น social network ทั้งหมดนี้ ฟรีไม่เสียค่าใช้จ่าย The Espresso ฉบับนี้ พาไปพบกับสมาชิกพันทิปที่เป็นแฟนคลับ Harry Potter โชว์ของสะสม และเรื่องราวความประทับใจที่ผ่านมาในช่วง 10 ปี แอบมีสปอยล์ติดมาด้วย ใครยังไม่ได้อ่านหรือดูแฮร์รี่ตอนจบ บอกกันไว้ก่อนไม่อยากให้เสียอารมณ์นะคะ ..พบกันใหม่ฉบับหน้าค่ะ |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||
ชฎาแหลม
balahala
Satohara Miki
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
"ปากกาขนนกชิ้นนี้ปลื้มมาก เคยเอาไปใช้ในห้องสอบด้วย!! ชอบแฮรรี่ภาคไหนที่สุด ทุกภาคได้มั้ยคะ ฮ่าๆๆ แต่ถ้าจะต้องเลือกจริงๆก็ขอยกเครดิตให้กับภาคแรกละกันค่ะ เพราะว่าเป็นต้นกำเนิดให้ตามอ่านแฮร์รี่จนครบทุกภาค และเช่นเดียวกันกับภาพยนตร์ที่ดูทุกภาคค่ะ ภาคหนึ่งเป็นภาคเริ่มต้น ทำให้เราได้เข้าไปอยู่ในโลกเวทมนตร์ โลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ เติบโตไปพร้อมๆ กัน ประทับใจมากๆ |
ถ้านอกเหนือจากสามสหายก็มีอีกเพียบ ในบรรดาเพื่อนๆ ชอบลูน่าเป็นพิเศษ น่ารัก เป็นตัวของตัวเอง(มากกกกกก) เป็นสาวมีสไตล์ ติสต์ๆ หลังๆ ก็มีเนวิลล์มาขโมยซีนอีกคน และก็ชอบฝาแฝดวีสลีย์มากๆ เป็นพี่ชายที่น่ารัก ถึงจะฮาแต่ก็พึ่งพาได้ ฮาน่ารักได้ใจไปเลยค่ะ ในบรรดาอาจารย์ ศ.ดัมเบิลดอร์คงไม่ต้องอธิบายอะไรมาก ประทับใจผู้อ่านทุกคน ศ.มักกอนนากัล เป็นครูที่ชื่นชอบมาก ดูเคร่งขรึม และไว้ใจได้ ศ.ลูปิน เป็นอาจารย์ที่น่าประทับใจ และศ.สเนป ที่เคยหมั่นไส้และแอบไม่ชอบในตอนแรกๆ ไม่เชื่อใจในบางครั้ง แต่สุดท้ายสเนปก็แสดงให้เห็นถึงพลังของความรัก ชื่นชมในความรักที่มั่นคงมากๆ ที่แสดงให้ทุกคนได้เห็นแล้วในตอนสุดท้าย ขอบคุณ JK Rolling ที่เขียนหนังสือชั้นยอด แฮร์รี่ พอตเตอร์ สร้างโลกอีกใบที่เต็มไปด้วยความฝัน โลกเวทมนตร์ที่ทำให้ประทับใจในทุกๆ อย่าง ทำให้ให้รู้จักกับเพื่อนรักสามสหายจากเรื่องนี้ ที่ตอนนี้เหมือนจะรู้จักเป็นเพื่อนสนิทกับทั้งสามไปแล้ว (รู้จักฝ่ายเดียว? 555+) และถ้าเป็นไปได้อยากให้เจเคเขียนอะไรเกี่ยวกับแฮร์รี่ต่อไป ไม่ต้องเป็นเล่มแปด แต่เป็นพวกสารานุกรม หรือเล่มพิเศษเล่าเกร็ดในช่วงต่างๆ ย้อนอดีต หรืออนาคต ซักปีละเล่ม หรือสองปีเล่มให้หายคิดถึงจะได้มั้ยคะ^^ (รู้ว่าจะมีพอตเตอร์มอร์ แต่ก็อยากเก็บอะไรที่เป็นรูปธรรมซักนิดนะคะเจเค อยากเก็บหนังสือเป็นเล่มๆ แหะๆ ^^)
|
|
ภาคสุดท้าย เปิดเรื่องเห็นหลุมศพด๊อบบี้ก็เศร้าแล้ว ฉากสูญเสียตัวละครที่รักทั้งหลายอันนั้นมันแน่นอน น้ำตามาเป็นทาง โดยเฉพาะฉากเรื่องเล่าของเจ้าชายที่พรากๆ กันเป็นแถว และน้ำตาคลออีกรอบตอนจบเพราะรู้สึกว่าไม่มีอีกแล้วสินะการที่จะมารอคอยชมภาพยนตร์แฮร์รี่ พอตเตอร์ทุกปีๆ เหมือนหมดการรอคอยแฮร์รี่แล้ว ทั้งการติดตามหนังสือและภาพยนตร์ตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมาที่ได้โตมาพร้อมกัน ใจหายค่ะ แต่ก็อย่างที่เจเคบอก ฮอกวอตส์ยังคงยินดีต้อนรับพวกเราเสมอ คิดถึงเมื่อไหร่ก็เปิดหนังสือ ดูหนัง ก็ยังคงเจอกันค่ะ^^
SuPerHyPerOverUltraGLUE![]()
ป้าทำหนูเปิดหนังสือ แล้วไปนั่งร้องไห้ แถมทำใจอีกหลายวันกว่าจะเปิดอ่านต่อให้จบได้ ป้าใจร้าย
ชอบทุกภาค รักทุกภาค แต่ถ้าให้เลือกจริงๆ ก็คงเลือกภาคหนึ่ง ศิลาอาถรรพ์ มันเปรียบเสมือนความประทับใจครั้งแรก เปิดจินตนาการทำให้เราได้เข้าไปรู้จักกับโลกของเวทมนตร์ โลกของแฮร์รี่ พอตเตอร์
ตกหลุมรักหนังสือเล่มนี้ทันทีที่อ่าน และความรักนี้ก็ทำให้เราติดตามหนังสือชุดแฮร์รี่ต่อไปเรื่อยๆ ติดตามทุกความเคลื่อนไหวที่เกี่ยวข้องกับแฮร์รี่ พอตเตอร์ และทำให้เรากลายเป็นคนรักการอ่านหนังสือไปโดยปริยาย ตอนศิลาอาถรรพ์ เป็นภาคที่เราชอบมากที่สุด เหมือนกับการที่เราเห็นหนังสือที่เรารักไม่ได้อยู่แค่ในจินตนาการของเราอีกต่อไป แต่ได้มาโลดแล่นบนแผ่นฟิล์ม ได้เห็นแฮร์รี่และผองเพื่อนและตัวละครทุกๆ ตัวที่เราเคยแต่ได้จินตนาการว่าคงมีรูปร่างอย่างนั้น หน้าตาอย่างนี้ ได้เห็นฮอกวอตส์โรงเรียนในฝันของเรา ตัวบทภาพยนตร์ที่ยังดูเป็นแฟนตาซีจ๋า ไม่ได้ดำมืดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนภาคถัดๆ มา ทำให้เราชอบภาคนี้ที่สุด
![]() |
ถ้าให้เลือกระหว่างหนังสือกับภาพยนตร์ ว่าชอบอย่างไหนมากกว่ากัน คงเลือกหนังสือ เพราะว่าขอบเขตของจินตนาการเวลาอ่านหนังสือจะกว้างกว่า เนื่องจากหนังสือมีรายละเอียดที่มากกว่า ทำให้เราจินตนาการได้เปิดกว้างมาก ซ่อนปมได้แยบยลกว่า จึงทำให้เรารู้สึกติดตาม ตื่นเต้น ลุ้นระทึก สนุก ตลก ได้มากกว่า แต่ภาพยนตร์ก็มีส่วนช่วยเติมเต็มด้วยเช่นกัน เพราะภาพยนตร์ช่วยทำให้ภาพในจินตนาการของเรามีความชัดเจนขึ้น เหมือนเป็นการเติมเต็มรายละเอียด ทำให้เรามีภาพในใจของทุกๆ ตัวละคร |
อย่างตอนแรกที่ยังไม่มีภาพยนตร์ แฮร์รี่ ภาพในจินตนาการไม่ชัดเลย เป็นเพียงเด็กผู้ชาย ผมรุงรัง มีแผลเป็นรูปสายฟ้าฟาดกลางหน้าผาก แต่พอมีภาพยนตร์ปุ๊บ แฮร์รี่ในจินตนาการเวลาอ่านหนังสือ คือใบหน้าของแดเนียล เรดคลิฟฟ์ ทันที เฟร็ดกับจอร์จ ฝาแฝดวีสลีย์ ตกหลุมรักสองคนนี้มาก ไม่สามารถเลือกใครคนใดคนหนึ่งได้จริงๆ จำเป็นต้องขอสองคะ คนอะไรก็ไม่รู้ ตลกมากกกกกกกกกกกก ตลกทุกเม็ด ตลกทุกตอนที่โผล่ขึ้นมาในบทประพันธ์ แม้แต่ในโหมดเศร้า ซีนอารมณ์ก็ยังมีตลก หรืออารมณ์ขันได้ตลอดเวลา ชอบทำเรื่องฮาๆ กวนประสาทชาวบ้าน แกล้งคนโน่น แหย่คนนี้ แถมยังช่างประดิษฐ์หาของเล่นมาป่วนได้สนุกจริงๆ เราความรู้สึกว่าเวลาที่สองคนนี้โผล่ขึ้นมาในบทประพันธ์ถึงแม้จะครึ่งบรรทัดแต่ก็สามารถเรียกรอยยิ้มหรือเสียงหัวเราะให้เราได้เสมอ |
|
![]() |
ป้าใจร้ายมากที่ฆ่า ด๊อบบี้ รู้ไหม หนูน้ำตาไหล เปื้อนหนังสือไปหมดเลย และป้าก็ใจร้ายถึงขีดสุด ที่ป้าสั่งฆ่าเฟร็ดของหนู (ก็ป้าเป็นคนเขียนนิ ถึงในบทเบลาทริกซ์จะฆ่าก็เถอะ) โกรธป้ามากๆๆๆๆ ถ้าป้าฆ่าแฮร์รี่ หนูยังไม่เสียใจเท่าฆ่าเฟร็ดเลย ป้าทำหนูเปิดหนังสือ แล้วไปนั่งร้องไห้ แถมทำใจอีกหลายวันกว่าจะเปิดอ่านต่อให้จบได้ ป้าใจร้ายๆๆๆ
|
ภาคสุดท้าย น้ำตาค่อยๆ ไหล ตอน end credit ขึ้น วินาทีนั้นรู้สึกว่าจบแล้วเหรอ จบแล้วจริงๆ ใช่ไหม ต่อไปนี้ไม่มีแฮร์รี่ พอตเตอร์ ให้ฉันรอคอยอีกแล้ว แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นมากกว่าวรรณกรรมเยาวชนหรือภาพยนตร์สำหรับเรา แฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นเหมือนเพื่อนรัก เป็นเหมือนคนสำคัญที่เราเคยมีช่วงเวลาอยู่มากับเขา เติบโตมากับเขา มากกว่าสิบปี เราไปต่อคิวซื้อหนังสือ เราไปต่อคิวซื้อตั๋วหนัง เราสามารถคุยกับเพื่อนในเรื่องราวที่เกี่ยวกับแฮร์รี่ได้ทั้งวัน หนังสือจะออกก็คุยกัน อ่านหนังสือจบก็คุยกันอีก หนังกำลังสร้างก็ตื่นเต้นอยากดูคอยติดตาม หนังเข้าโรงก็ดีใจรีบไปดูรีบมาเม้าท์กัน ความรู้สึกเหล่านี้ บรรยากาศเหล่านี้ มันจะไม่มีอีกต่อไปแล้วใช่ไหม? |
|
สู่ฝัน...อันยิ่งใหญ่ ![]()
ผมเป็นพวกเลือดผสมอย่างแน่นอน ป้าผมพูดเสมอว่า แม่ผมเป็นแม่มด^^
ชอบแฮร์รี่ภาคแรกครับ เหมือนกับเราก้าวเข้าสู่โลกของพ่อมดแม่มดเป็นครั้งแรกไปกับแฮร์รี่ด้วย และรู้สึกเหมือนเราได้เข้าเป็นนักเรียนฮอกวอตส์อีกคน ถ้าเป็นในหนัง ชอบเพราะได้เห็นจินตนาการของเราได้ปรากฏเป็นภาพจริง จึงตื่นตามากที่สุด อยากบอก JK Rolling ว่า "You fulfill my dreams ,Thank you" ตัวละครมีความลึกในตัวเองทุกตัว ไม่ได้เกิดมาลอยๆ แต่พออ่านจบแล้ว แน่นอนว่า สเนป ต้องนอนมา แต่อีกคนที่สนใจคือ ลูน่า นะ เหมือนเพื่อนในชีวิตจริงที่บางที่ดูแปลกๆ จนบางคนไม่กล้าคบ แต่มีความจริงใจและคำแนะนำที่ถูกต้องเสมอ
"ร้อยน้ำตาเป็นมาลัยให้สเนป ผู้ที่เก็บความเศร้าเอาไว้มั่น ทำหน้าที่อันมีค่าต้องฝ่าฟัน จวบจนวันสิ้นชีวิต...ท่านคิดดู"
Look at me เป็นประโยคที่ประทับใจ เหมือนหลายๆ คน มันกินใจผมมาก ถึงผมจะมีชีวิตไม่เหมือนสเนปเลย ตอนอ่านเสียน้ำตากับสเนปไปพอแรงแล้ว ตอนดูหนังไม่ร้องไห้ แต่เมื่อนึกถึงว่า นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว ที่เราจะติดตามชีวิตในโลกของพ่อมดแม่มด ก็น้ำตาซึมบ้าง มันจบแล้วหรือนี่?!?!
![]() |
"ในภาพสังเกตให้ดีจะเห็นว่าในมือขวาผมจะถือไม้กายสิทธิ์เอลเดอร์ มือซ้ายจะถือหินชุบวิญญาณ โดยมีผ้าคลุมล่องหนคลุมตัวของผมอยู่"
|
อันหนังสือหรือเสมือนช่วยเตือนว่า แม้ทั่วหล้ากว้างเกินจะเดินไหว หนังสือเป็นเช่นหน้าต่างกระจ่างใจ มองออกไปเห็นสิ้นทุกดินแดน |
|
| (c) 2009 Pantip.com All Rights Reserved. |