ผมว่าพรรคประชาธิปัตย์นี่ เหมือนเด็กเอาแต่ใจนะ งอแงในเรื่องไม่เป็นเรื่อง หาแง่หามุมมาต่อปากต่อคำเอาชนะไปวัน ๆ

คนของพรรคตัวเองยิงคนตาย
รถไม่ส่งให้ตรวจ  ปืนไม่ส่งให้ตรวจ  ไม่ให้ความร่วมมืออะไรสักอย่าง
แถไปแถมา

คนของพรรคตัวเองโดนใครไม่รู้ลอบทำร้าย
เร่งตำรวจเช้า เร่งตำรวจเย็น  กล่าวหาคนนั้น เหน็บแนมคนนี้
ออกมาพล่ามกันทั้งพรรคว่าเรื่องการเมืองแน่ ๆ ๆ ๆ ๆ


เหมือนเด็กนะ
คือวัน ๆ นี่ไม่ได้มีอะไรเลย  หาแต่แง่แต่มุมมาต่อปากต่อคำไปวัน ๆ
วันก่อนเรื่องนั้น  เมื่อวานเรื่องนู้น  วันนี้เรื่องโน้น  
เหมือนเด็กเรียกร้องความสนใจ  สลับหน้ากันออกมาพูด
จนตอนนี้  ชักงง   งงว่าโฆษกพรรคประชาธิปัตย์นี่  
เป็นนายปลาบู่ชนหลงผิด  หรือนายองอาจกันแน่

โดยเฉพาะหัวหน้าพรรค
นี่วัน ๆ เอาแต่สอนคนนั้น แนะคนนี้  บอกคนนู้นนนน...  เหน็บ ๆ แนม ๆ ไป
พรรคตัวเองบอกกันไม่ได้หรือยังไง  ถึงต้องมาระบายด้วยการบอกชาวบ้านทุกวัน



คือมีแต่การมุ่งเอาชนะคะคานด้วยโวหารสถานเีดียว
ดีแต่พูด   ไม่เคยพูดดี ๆ

แพ้ซ้ำแพ้ซากยังไม่รู้สึกตัว