ลี้คิมฮวง : "เสี่ยวเอ้อ ยกสุรามาต้อนรับสหายข้า" ด้วยเสียงอันดัง พร้อมยิ้มพราย ประกายตาวาวขึ้นอย่างประหลาดคล้ายยินดีอย่างยิ่ง
ลี้คิมฮวง : อาฮุย ท่านมาแล้ว เราจากกันนานเท่าไหร่แล้ว แต่พลันนั้นแววตากลับสลดวูบหนึ่ง
ลี้คิมฮวง : ...ชั่วชีวิตมนุษย์...สิ่งที่บันดาลให้หดหู่รันทด มิใช่การจำพราก...หากเป็นการอยู่ร่วมเพราะหากไม่เคยอยู่ร่วม ไหนเลยมีการจำพรากได้...
สายลมชิวเทียน(ฤดูใบไม้ร่วง)พัดมาวูบหนึ่ง พลันกระดกป้านสุราขึ้นดื่ม
ลิ่มซีอิม :พวกท่านไฉนเ่อพบกันแล้วไยต้องดื่มสุราพูดเสียงนุ่มนวล
ลี้คิมฮวงนิ่งงันไปชั่วครู่ เป็นหญิงสาวที่เขาคร่ำครวญหาทุกค่ำคืน
อาฮุย :ข้าไม่ได้ติดใจในรสชาติของสุรา หากแต่ข้าชื่นชอบบรรยากาศของการร่ำสุรา ดื่มสุรากับสหายรู้ใจ แม้ดื่มพันจอกก็มิเมามายพลันเหลือบไปมองไปเห็นสายตาลี้คิมฮวงดูเศร้าสลดลง
ลี้คิมฮวง :ข้าเห็นว่าดื่มสุรามิเห็นไม่ดีตรงไหน เป็นคนชอบดื่มสุรายังดีกว่าเป็นวิญญูชนจอมปลอม!

บรรยากาศในการร่ำสุรากับสหายรู้ใจ ตามปลายปากกา ของ โก้วเล้ง ของ เป็นเยี่ยงไร หาก ใคร่ รู้

จึง อาสาใคร่ ลองบรรยาย ตามกำลังที่ อาจหาได้
ฉวยโอกาส วันคล้ายวันเกิด และ ปีใหม่ และ ผลสอบ ออก

อาศัย โรงเตี๊ยม Folk ณ รามอินทรา ซ.19 เป็น แหล่งพักพิง
กระทำการ ชิม ลิ้มลอง สุราจากอเมริกา และ สุราพิเศษ

แสดงความรู้เท่าหางอึ่ง แตน ฝาก ท่านทั้งหลาย ใน ที่แห่งนี้