|
ความคิดเห็นที่ 30 |
|
ขอบคุณคำแนะนำดี ๆ ที่คุณหมูเหมียวแบ่งปันให้เสมอ ๆ ค่ะ
ขอแชร์ ประสบการณ์ส่วนตัวนะคะ เมื่อช่วงก่อนหน้านี้ เคยรู้สึกเหมือนกันค่ะว่า ลูกกินน้อยจัง, ลูกกินยากจัง แต่พอคิดในมุมกลับกัน ถ้าเราเป็นลูกล่ะ เราจะเป็นเหมือนลูกหรือเปล่า ลองเอาใจลูกมาใส่ใจเราซิ.... เลยได้ข้อสรุปประมาณนี้ค่ะ 1. ถ้าเราไม่หิว บางอารมณ์มันยังไม่อยากกินอ่ะ แล้วเราอยากกินหรือเปล่า? ดังนั้นเวลาที่เราให้ลูกทานข้าว แล้วลูกไม่ยอมทาน อย่าเพิ่งตัดสินลูกว่าลูกเป็นเด็กกินข้าวยาก เพราะจริง ๆ แล้วลูกอาจจะยังไม่หิวก็ได้ เพราะฉะนั้นก่อนมื้ออาหาร ควรงดขนม ที่จะทำให้ลูกรู้สึกอิ่มค่ะ ให้ทานหลังทานอาหารจะดีกว่า ให้ลูกได้ใช้พลังงาน เช่น การเล่นค่ะ ลูกจะได้หิวไงคะ
2. ถ้าอาหารหน้าตาไม่น่ากิน เราอยากจะกินหรือเปล่า? ดังนั้น เราควรทำอาหารให้ดูน่าทานเอาไว้ก่อน เช่น สีสันของอาหาร, จาน ชาม ที่ดูน่าทาน, ช้อนที่จับถนัดมือ
3. ถ้าอาหารรสชาดแย่ ๆ ไม่อร่อยเลย เราอยากจะกินหรือเปล่า? ดังนั้น เราควรจะใส่ใจกับความอร่อยของอาหารที่ลูกได้ทาน
4. ถ้ามีคนมาคอยเจ้ากี้เจ้าการ เวลาเราทานข้าว เช่น "อย่าใช้มือสิ ทำไมไม่ใช้ช้อน" "กินยังไงเนี่ย เลอะเทอะไปหมดแล้ว กินดี ๆ หน่อยสิ" "เคี้ยวให้ละเอียด ๆ ก่อนกลืนสิ" "อย่าอมข้าวสิ กินเร็ว ๆ " "กินผักด้วยสิ" ฯลฯ เราอยากจะกินหรือเปล่า? ดังนั้น เวลาที่ลูกทานข้าว เราเพียงแต่เตรียมให้ลูกเท่านั้น แต่เค้าจะกินยังไง เราเพียงแค่แนะนำ ในสิ่งที่ควรทำเพียงครั้งเดียว ไม่ใช่คอยพร่ำบ่น ให้ลูกได้มีอิสระในการกิน เพราะคงไม่มีใครชอบโดนพร่ำบ่นเวลาทานอาหาร...จริงมั้ยคะ
5. สิ่งที่เราทำตั้งแต่ลูกเริ่มทานอาหารเสริม จนกระทั่ง 2 ขวบกว่า คือ พยายามให้ลูกทานอาหารที่โต๊ะอาหารค่ะ จะพยายามไม่ป้อนข้าวโดยเดินตามลูก ให้ลูกดูทีวีแล้วป้อน คือ เพื่อให้ลูกได้รู้ว่า นี่คือเวลาทานอาหาร ไม่ใช่เวลาเล่นค่ะ
6. สุดท้าย คือ ให้ลูกได้กินเท่าที่ลูกอยากกิน ให้ลูกกินแบบที่เค้าอยากกิน จะใช้มือบ้าง ช้อนบ้าง เลอะบ้าง ทำให้ลูกมีความสุขกับการกินข้าวค่ะ
อย่าคาดหวังใด ๆ ค่ะ ปล่อยให้เป็นไป แล้วจะดีเองค่ะ
จากคุณ |
:
Nunija
|
เขียนเมื่อ |
:
26 ต.ค. 52 13:27:16
|
|
|
|
|