|
มันเป็นบทละคร..
งั้นเราขอเอาเราไปเป็นปริม.. ถ้าเป็นเรา เราจะทำยังไง
ถ้าเราโดนใครคนนึง ข่มขืนเพื่อต้องการข่มขู่ให้เราทำตามที่เขาสั่ง แล้วการข่มขู่นั้นมันกระทบต่อคนที่เรารัก(คือพระเอก) เป็นเรา เราคงไม่ทำ
ถ้าคนจะรักดี ต่อให้ตัวเองถูกทำลายแค่ไหน เราก็ยอม ดีกว่ายอมทำเลวใส่คนอื่น หลอกลวงคนที่เรารัก แล้วตัวเองก็รอด (ทั้งๆที่ถ้าทำไปสำเร็จ ตราบาป ปมมันก็ฝังใจอยู่ดี) แล้วเราจะมองหน้าคนที่เรารักยังไง ในเมื่อเราหลอกลวงเค้า โดยที่เค้าไม่รู้เรื่องราวอะไร
เลยบอกว่าถ้าคนจะรักดี เป็นคนดี ต่อให้ตัวเองเสียหายแค่ไหน ก็ยอม ดีกว่าไปทำร้ายคนอื่นและคนที่เรารัก เรายอมที่จะโดนประจาน ยอมที่จะให้คนรู้ว่าเราโดนข่มขืนเพราะผู้ชายชั่วคนนึงต้องการสมบัติของพี่สาวและหลาน
แต่พอเป็นคนที่มีจิตใจต่ำอยู่แล้ว พอเกิดเรื่องขึ้น, ใช่ ตอนแรกเธอน่าสงสาร เพราะโดนกดดัน อับอายที่จะมีใครรู้ว่าตัวเองโดนข่มขืน เลยตกกระไดพลอยโจน ทำเรื่องเลวทรามต่างๆ
แม้กระทั่งในตอนที่แม่พระเอกตายก็ไม่ได้อาลัยอาวรณ์อย่างที่ควรจะเป็น กลับพูดจาว่าร้ายเพิ่มเข้าไปอีก.. มันเลยทำให้ตัวละครนี้ไม่น่าสงสารอีกต่อไป
เพราะฉะนั้นต้องแยกแยะประเด็นว่า ทำอะไร แล้วได้อะไร? ผลของกรรมเป็นอย่างไร? และการที่ตำรวจจะนำเรื่องราวของปริม ซึ่งแน่นอนว่าคลิปนั่นจะกลายเป็นหลักฐานเอาผิดพิสัยอีกที แล้วตำรวจจะนำไปบอกเจ้าทุกข์ เพื่อให้เจ้าทุกข์ได้เข้าใจถึงการกระทำที่จำเป็นตกกระไดพลอยโจนของปริม เพื่อให้ไม่เอาความแก่ปริม และนางเอกไปบอกพระเอกให้รู้ถึงความจริงว่าทำไมปริมถึงทำแบบนี้ และน่าสงสารยังไง เพื่อที่จะให้พระเอกยกโทษแก่ปริม เข้าใจปริม แล้วกลับไปคืนดีกัน
เราเลยรู้สึกว่าไม่มีอะไรที่ไร้ความรับผิดชอบ หรือเกินเลยไป ละครแสดงให้เห็นถึงการกระทำ ผลของการกระทำ และการคิดดี ทำดี ได้ดี การคิดผิด ทำผิด ได้ผิด เจติยาคือตัวแทนของคนดี ทำดี ได้ดี ปริมก็ไม่ใช่คนเลว เพียงความรัก ความหลง ทำให้ขาดสติ ไม่รู้ว่าอะไรควรอะไรไม่ควร เลยทำให้ตัวหลงผิด ทำผิด ตัวละครนี้คิดว่ามีไว้เพื่อเตือนให้คนเราใช้ชีวิตอย่างมีสติ การจะทำอะไรก็ควรคิดไตร่ตรอง ว่าการกระทำของเรานั้นไปกระทบต่อคนอื่นรึเปล่า ถ้ากระทบก็ไม่ควรทำ ยิ่งเป็นคนที่เรารักด้วยแล้ว ยิ่งไม่ควรทำ :)
ปล.แก้ไขคำผิดค่ะ
แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 55 15:23:21
แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 55 02:07:22
จากคุณ |
:
ห้องนอนสีฟ้า
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ธ.ค. 55 01:08:07
|
|
|
|
|