ความคิดเห็นที่ 1   แสดงรูปโครงสร้างอาคารสถานีรถไฟ ด้านซ้าย.. A (แดง) คื อประตูทางเข้าที่มีพลาสติกเป็นริ้วๆ กันลมไว้   B (น้ำเงิน) คือช่องซื้อตั๋ว ใช้เวลาเดินราวห้านาที จากจุดเอไปจุดบี (แปลว่า บริเวณชานชาลาขึ้นรถไฟ กะช่องซื้อตั๋วเป็นอาคารที่แยกจากกัน) ลูกศรแดงชี้โยงไปด้านขวา แสดงประตูทางเข้า และโครงสร้างภายในอาคารหลังประตู จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 19:56:00

ความคิดเห็นที่ 2   ตามไปเที่ยวด้วยคนครับ จากคุณ : noiwanwannoi เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:01:27

ความคิดเห็นที่ 3   ซูม จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:02:57

ความคิดเห็นที่ 4   ซูม..ด้านในอาคาร จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:06:26

ความคิดเห็นที่ 5   สีแดงมีกากบาทคือบริเวณเอ็กซเรย์กระเป๋า สีเขียวสะท้อนเสงคือบันไดเลื่อน สีน้ำเงิน มีลักษณะเป็นทางเข้าไปอีกอาคารด้านใน สีส้มจุด A คือ ช่องซื้อตั๋วในอาคารนี้ (แปลว่า มีที่ซื้อตั๋วสองที่ คือในอาคาร กะนอกอาคาร) สีส้มจุด B คือ เค้าท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ สีน้ำตาลคือคอกกั้น (มีลักษณะเป็นรั้วเหล็ก น่าจะเหมือนที่เรามีตรงเกาะกลางถนน) มีคนแสนล้านต่อคิวเบียดเสียดกันเข้าด้านใน สีเขียวเข้มที่มีหมายเลข 1 2 3 คือ ป้ายบอกหน้าทางเข้าห้องรอ เวลาดูก็ให้ดูที่ตั๋วว่าหมายเลขบนตั๋วเรา (K7011) ต้องเข้าที่ทางเข้า 1 2 หรือ 3 จำไม่ได้ว่ามีทั้งหมดเท่าไหร่ แต่หลายอยู่ สีเขียวเข้มที่มีสีเขียวสะท้อนแสงด้วย คื อประตูทางเข้าสู่ห้องรอ ซึ่งมีลักษณะเป็นห้องโล่ง มีเก้าอี้วางเรียง ตรงกับแถวของชานชาลาที่เราจะขึ้นรถไฟ สีชมพู คือเส้นทางการเดินนรก เริ่มตั้งแต่ เดินเข้าเครื่องเอ๊กซเรย์ ขึ้นบันไดเลื่อน ทะลุประตูทางออก เข้าอาคารด้านใน ไปตะแง้วๆ ตรงรั้วกั้น แล้ววิ่งไปถามตรงเคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ วิ่งกลับมาตรงรั้วกั้นอีกทีก่อนจะ วิ่งเข้าสู่ห้องรอขึ้นรถไฟ แฮ่กๆๆๆ - -' แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 53 20:44:12 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 53 20:29:53 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:26:27

ความคิดเห็นที่ 6   ภายในห้องรอ แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 53 20:49:35 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:48:34

ความคิดเห็นที่ 7   มืออาชีพ จากคุณ : mamyammy เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 03:23:00

ความคิดเห็นที่ 8   แล้วตกลง ตกรถไฟรึป่าวคะเนี่ยะ จากคุณ : kapeak เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 08:15:03

ความคิดเห็นที่ 9   มาลุ้นด้วยคนค่ะ จากคุณ : หมวยแก้มป่อง เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 13:06:09

ความคิดเห็นที่ 10   ให้กี๊ฟลายมือที่แกะไม่ออก 555+  แล้วรีบมาต่อเร็วๆล่ะ อิอิ จากคุณ : แอบอู้ดูทู้ผู้พัน เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 16:17:42

ความคิดเห็นที่ 11   ตกรถไฟไหมหนอ  มาต่อเร็วๆเลย จากคุณ : kaisujitra เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 20:55:00

ความคิดเห็นที่ 12   ฉันและคุณเพื่อนเอามือเกาะราวเหล็กแล้วเขย่าๆ ล็อกกุญแจแน่นหนา! ไม่อยากจะเชื่อเลย!! นี่เราตกรถจริงๆใช่ไหมนี่??? ทำไมล่ะ มาถึงก่อนตั้งหนึ่งนาทีนะ!?? ไม่เข้าใจๆๆๆ <<< ยังโอดครวญได้อีก  - -' "โฮ้ย" คุณเพื่อนส่งเสียงไม่ได้ดั่งใจขณะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ ฉัน...พูดไม่ออก ถึงฉันจะขาเลทยังไง ก็ไม่เคยถึงขนาดตกรถ ตกเรือ ตกเครื่อง การตกรถไฟครั้งนี้มีผลกับจิตใจแบบร้าวลึก โอ้ววววว โน่ววววววววว ไม่เคยเสียประวัติขนาดนี้มาก่อนเลย!! ทำไมเราถึงได้แย่ขนาดนี้นะ ทำไมๆๆๆ ฉันน่าจะลุกตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอปลุก ฉันน่าจะเก็บของให้เร็วกว่านี้ ฉันน่าจะเอาของใส่กระเป๋ามาให้น้อยกว่านี้ จะได้วิ่งได้เร็วๆๆ ฉันน่าจะเก็บของทุกอย่างให้พร้อมตั้งแต่ตอนกลางคืน ฉันน่าจะไม่ใส่ที่ครอบหู ฉันน่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ น่าจะ ไปยาลใหญ่!! มนุษย์เรามักเป็นเช่นนี้ นึกอยากทำนั่นโน่นนี่ ก็ต่อเมื่อมันสายเกินไป ทั้งๆที่รู้..ต่อให้ร้อยล้าน ..น่าจะ.. ยกมาวางทั้งหน้า ก็ไม่ได้ย้อนเวลากลับไปได้แม้ซักวินาที! “เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน” เปลี่ยนผ่านไปสู่ภพใหม่ มึนมึน ไม่รู้ที่ใด ร่ำไร ลืมทำ "ความรู้ตัว" เสียดายก่อนตายไม่รู้จัก ตระหนักไหนดีไหนชั่ว ตายแล้วติดหนับกับตัว ถ้วนทั่วทุกกรรมทำมา เสียดายก่อนตายไม่รู้ก่อน ว่าตอนตายแล้วมีข้างหน้า แก้ไขไม่ทันแล้วนี่นา ร่ำลาใครใครก็ไม่ทัน เสียดายก่อนตายไม่ทันคิด ว่าอาจปลิดปลิวไปกะทันหัน ทั้งทั้งที่ปลิดปลิวกันทุกวัน ไม่ว่ากัน...ก็มันไม่ทันนึก เสียดายก่อนตายไม่ตระหนัก ทึกทักว่าจะไปในวัยดึก ยังหนุ่มสาวอีกยาวไกลไม่คิดลึก ใครจะนึกว่าวันหนึ่งถึงเวลา เสียดายก่อนตายไม่ได้รู้ ว่าต้องอยู่อย่างไรให้คุ้มค่า ไม่เสียใจว่าไม่เหลือเวลา ไม่ลังเลทางข้างหน้าจะนำไป แม้สั้นก็ให้ได้ใจความ งดงามในแง่มุมใหม่ ยาวสั้นก่อนหลังไม่เป็นไร ให้ได้ "รู้ตามความเป็นจริง" เวลาของชีวิตยิ่งเหลือน้อย หรือจะนับวันถอยคอยทุกสิ่ง เพื่อพรุ่งนี้ตายไปไม่ประวิง ไม่ต้องวิ่งถามใครให้เสียดาย แม้ภพใหม่ ภูมิใหม่ ไม่ผิดหวัง รักหรือชังดีหรือชั่วตัวรู้ได้ มีสตินำทางเกิดเปิดทางใจ เลือกเองได้ ทางชีวิต คิดเอาเอง* ... ... ... ป่วยการจะตีโพยตีพายในความรู้สึก หาทางแก้ดีกว่า "ยังไงเราก็ต้องไปถึงที่นั่นวันนี้ใช่ปะ" ฉันถาม เผื่อจะเปลี่ยนวันเดินทาง "ใช่สิ โรงแรมก็จองไว้หมดแล้ว" และเธอก็ดับความหวังของฉันทันทีเช่นกัน  - -' "งั้น เอาไงดี" "ไปดูตั๋วรถไฟรอบต่อไป รอบที่เราจะไปเมื่อกี๊ เป็นรอบที่ไปถึงสกีรีสอร์ทเลย รู้สึกมันยังมีรอบอื่นที่ไปแค่ตัวเมือง yabuli  แต่ไม่ได้ออกไปถึงที่เล่นสกี ไปถึงนั่นก่อนก็ยังดี แล้วค่อยหารถต่อไปที่ลานสกี" เป็นประโยคที่ยาวที่สุดในทริปนี้ของมัน หลังจากทำท่านึกอยู่สองวิ เพื่อนคนนี้พูดน้อย ฉันมักสงสัยอยู่บ่อยครั้ง ว่ามันจะชิวไปไหน ท่าทางสบายๆ ขำๆ ที่มันชอบทำนั้น ปกปิดนิสัยนักวางแผนของมันได้ดีเยี่ยม และนี่คือสาเหตุ ที่ทริปนี้ ฉันตั้งใจไม่วางแผนอะไรมาเลย!!! ฉันดูเฉพาะเรื่องที่จำเป็นกับฉัน ทบทวนภาษาจีน หาออยล์เจลกันผิวแห้ง หายาแก้แพ้ เตรียมเสื้อผ้าทำสวย หาวิธีรับมือกะความหนาว เอามาแม้กระทั่งเครื่องม้วนผมไฟฟ้า! (กรูอยากจะบร้าาา!) แต่.. ไม่หาที่เที่ยว ไม่จองโรงแรม ไม่ดูแผนที่ ไม่ดูตารางรถไฟ ทุกอย่างฉันยกให้คุณเพื่อนจัดการ และ enjoy the show!! และนี่คือ ผลของการ just enjoying the show ฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกะฮาร์บิ้น!!!   ขอบัญญัติศัพท์ใหม่ ภาษาอังกฤษวันละคำ enjoy the show แปลว่า ไปตายเอาดาบหน้า!   และดูเหมือนฉันจะได้ตายสมใจ!! Y_Y "ลองไปหาตั๋วดูก่อนละกัน" เธอสำทับมาอีกครั้ง และฉันก็ออกเดินอย่างเร็ว ทำไงได้ ก็พูดภาษาจีนเป็นนี่นะ ขนาดทำใจไว้แล้วก็ยัง.. มายก้อดดดดดดดด ต้องเดินย้อนกลับไปทางเดินนรกนั่นเนี่ยนะ แล้วนี่ ต้องเดินออกไปที่ขายตั๋วด้านนอกไหมนี่!? เอาวะ บึ๊ดจ้ำบึ๊ด ! บึ๊ดจ้ำบึ๊ด ! ฉันลากสังขารเดินย้อนกลับไปตรงที่ขายตั๋วชั้นเดียวกัน ที่ใกล้กับเคาท์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ขอลองตรงนี้ก่อนละกันวะ ! ******************************** * ได้รับกลอนนี้จาก FW mail คาดว่าน่าจะมาจากหนังสือ เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน ของเดิมจบแค่ ให้ได้รู้ตามความเป็นจริง เลยเอามาแต่งเพิ่มสองบทท้าย แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 53 10:32:58 แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 53 10:23:37 แก้ไขเมื่อ 24 มิ.ย. 53 10:16:40 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 10:14:36

ความคิดเห็นที่ 13   หน้าตาและอาการคุณเพื่อน ตอนรู้ว่าตกรถ (เซิร์ชมาจากเน็ท ให้เห้นอารมณ์เฉยๆ หากเจ้าของรูปมาพบ หรือคนรู้จักมาเจอ โปรดอย่าเข้าใจผิด อิ อิ) จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 10:19:19

ความคิดเห็นที่ 14   แวะมาลงชื่ออ่านครับ จากคุณ : Good will hunting เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 15:09:34

ความคิดเห็นที่ 15   "เอ่อ ฉันซื้อตั๋วไปยาปู้ลี่หนัน (ยาปู้ลี่ใต้) เวลา 7.46 แต่มาสาย แล้วรถมันก็ออกไปแล้ว ก็เลยจะมาซื้อตั๋วใหม่ ไม่ทราบว่า ตั๋วรอบต่อไปมีกี่โมงคะ" ฉันพยายามสื่อสารให้คนฟังเข้าใจง่ายสุด เพราะไม่รู้จักคำว่า ตกรถ ในภาษาจีน ดีว่า พนง เป็นผู้หญิงนะ น่าจะพอมีความเห็นใจ และความอดทนให้กันบ้าง "ถ้าจะไปยาปู้ลี่หนันไม่มีนะ แต่มีคันที่ไปตัวเมืองยาปู้ลี่" "ออกกี่โมงคะ แล้วใช้เวลาเดินทางกี่ชั่วโมง" "8:54  สามชั่วโมง สามสิบหยวน" "เอ่อ เอาอันนี้แหละค่ะ สองใบ" "แต่เป็นจ้านเชอนะ" "อะไรนะคะ" ดิคชันนารีในหัวทำงานอย่างหนัก อาไรหว่า จ้านๆ "จ้านเชอ จือต้าวมา ปู้เขออี่ซุ่ยเจี้ยว" จ้านเชอรู้จักไหม นอนไม่ได้น่ะ ทาพูดพลางเอามือสองข้างประกบกันข้างแก้ม แล้วทำท่าหลับตาประกอบ "จ้านเชอ จ้านเชอ ห๊า จ้านเชอ?" ในที่สุดฉันก็เก็ท หลังทวนคำไปมาอยู่สองสามรอบ พร้อมขมวดคิ้วโชว์อีกตะหาก "รถยืนเนี่ยนะ"  ถามพลางทำท่าโหนราวประกอบ เพื่อความชัวร์ "นั่นแหละ ใช่เลย" "เอ่อ เมื่อกี๊ว่า เดินทางกี่ชั่วโมงนะคะ" "สามชั่วโมง" "สามชั่วโมงรถยืนเนี่ยนะ?" โอย จะเป็นลม ไอ้นั่นคงบ่นปอดระบมแน่ นึกภาพว่าอาจมีอาอึ้มอาซิ่มอาม่า ยืนเบียดเสียดส่งเสียงล้งเล้งตลอดสามชั่วโมงยิ่งแล้วใหญ่ ไม่ไหวจะเคลียร์ล่ะม้างง ตกรถไฟก็แล้ว ยังจะมาได้รถแบบนี้ โอย จะผิดซ้ำผิดซ้อนไปไหน จากมาเที่ยวให้สนุก ก็ได้กลายเป็นกร่อยกันพอดี "มีรถอื่นอีกมั้ยอะคะ" "มี รถนอน แต่ราคา 84 หยวน ออก 8:54 เหมือนกัน "โอเค เอาอันนี้แหละ 84 ก็ 84  สองใบค่ะ" แหม แล้วก็ไม่บอกแต่แรกนะเจ๊ เหลือบดูเวลา เพิ่งแปดโมงเอง สบาย สบาย ฉันได้ยินเสียงเพลง สบาย สบาย ของพี่เบิร์ดดังอยู่ในหัว ยังรู้สึกผิดอยู่ แต่ก็ค่อยยังชั่ว ยังไงก็ได้ไปล่ะเว้ยวันนี้ เดินชิวกลับมาตรงที่คุณเพื่อนนั่งรออยู่ แกล้งมันซะหน่อยดีกว่า "ได้ปะ" "ได้ รอบ 8.54 แต่มีแต่รถยืนนะ ไม่มีรถนอน "ห๊า" มันทำหน้าตาแบบชายหนุ่มใน คคห 13 อีกครั้ง  555 สมน้ำหน้ามาน คริคริ ฉันแกล้งตีหน้าเศร้าซึมสำนึกผิดได้ไม่เกินสามวิ ก็หลุดขำออกมา "พูดเล่น นี่ไง ได้มาแล้ว" ฉันว่า พลางชูตั๋วในมือหรา บรรยากาศผ่อนคลายขึ้นมาทันใด และเธอก็ทำเสียงจิ๊กจั๊กบนใบหน้าระบายยิ้ม "ไหนมาดูดิ๊ เจ๊ล่ก" น่าน มาอีกละคำนี้ ไม่รู้เป็นไร ชอบว่าฉันล่กๆๆ เรื่อย ไม่เข้าใจ๊ ไม่เข้าใจ คนสวยไม่เก็ท อิ อิ "เออ ละมันเอาไปเปลี่ยนคืนได้ปะ ตั๋วเก่าอะ" ฉันชะงัก เพราะไม่ทันได้คิดถึงข้อนี้ "เออ ไม่รู้แฮะ" "ไหน เอาตั๋วเก่ามาดิ๊" คุณเพื่อนหยิบไปดูๆพลิกๆ แม้โครงสร้างของประโยคภาษาจีน กับญี่ปุ่นจะต่างกัน แต่ตัวอักษรที่ใช้ก็สื่อความหมายได้พอสมควร แม้ฉันจะสื่อสารภาษาจีนได้ แต่เวลาอ่านก็ติดขัดอยู่หลายตัว หากเทียบกับคนที่เรียนคันจิมาเป็นสิบปี ก็ย่อมจะอ่านได้มากกว่า "นี่ๆ เค้าเขียนว่า แลกคืนได้ในสองวัน ก็แปลว่ายังคืนได้ดิ" "จริงดิ" "น่าจะใช่นะ" "เออ เอาดิ นี่กี่โมง แปดโมงสิบ จะทันมั๊ยวะ" "จะลองมั้ยล่ะ รถออก 8:54 พอ 8:30 เธอก็วิ่งกลับมาเลยนะ ห้ามโอ้เอ้" "อืม เคๆ" "มีนาฬิกาป่าว" คำตอบของฉันเรียกเสียงจิ๊กจั๊กจากคุณเพื่อนได้อีก "อ้ะ เอาของเราไปละกัน ห้ามเลทนะเว้ย "  พูดพลางส่งโทรศัพท์มือถือให้ "เออน่า รู้แล้ว" "งั้นไปตรงชานชาลาใหม่กันก่อนปะ จะได้เอาของวางดีๆ" "อืม ได้ๆ" เราย้ายของไปหาชานชาลาใหม่ ที่ยังไม่มีใครมาเลย รถไฟเมืองจีนนี่ท่าจะตรงเวลาจัด นาฬิกาตีบอกเวลาปุ๊บ ขึ้นปั๊บ ออกเป๊ะ  เลทนิดเลทหน่อยเป็นไม่มี ไม่เหมือนเมืองไทย ที่ฉันมักจะขึ้นทัน เพราะอย่างน้อย รถก็มักจะรอประมาณสิบนาที ถึงว่า ทำไมเราถึงตกรถ เกิดมาไม่เค้ย ไม่เคย จะรู้สึกแย่เท่านี้มาก่อนเลย เหมือนคนไม่มีความรับผิดชอบ เหมือนคนไม่มีความเป็นผู้ใหญ่ แล้ว.. การทำผิดโดยไม่แสดงความรับผิดชอบ ไม่แสดงความพยายามที่จะแก้ไข แอร๊ยยยย แค่คิดก็รับม่ายยด้ายยยยยย การเอาตั๋วไปแลกคืน จึงเป็นเหมือนการ  ไ ถ่ โ ท ษ.. ของฉัน แก้ไขเมื่อ 15 ก.ค. 53 17:13:33 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 10:01:22 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 53 23:57:03

ความคิดเห็นที่ 16   ให้ลุ้นอีกละ ว่าจะมาทันรึป่าว อิิอิ จากคุณ : แอบอู้ดูทู้ผู้พัน เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 17:40:22

ความคิดเห็นที่ 17   มาลงชื่อรายงานตัวครับผม =D จากคุณ : Leila เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 53 18:02:26

ความคิดเห็นที่ 18   ตอกบัตรด้วยคน จากคุณ : koria เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 53 23:17:29

ความคิดเห็นที่ 19   -ที่ขายตั๋ว ด้านนอก- แฮ่กๆๆ กว่าจะไปถึงก็เล่นเอาลิ้นห้อย แต่ แถวยาวเหยียดที่อยู่ตรงหน้าต่างหากที่ทำเอาฉันลุ้นจนเหนื่อย พอ พนง รับตั๋วไปประทับตราอะไรซักอย่างเสร็จ ก็บอกว่า "#$พ^*&)+_)รุ่(*&^%ง$##$%น()*&%นี้$#@"    - -' "อะไรนะคะ เขออี่ก่ายเปี้ยนมา" อะไรนะคะ ตกลงเปลี่ยนได้ป่าว "@$*&^%#$%^&*()_)(*&^%# ทุ่ยเพี่ยว @_)(*&^%$#สอง" "เอ่อ ฟังไม่รู้เรื่อง ตกลงเปลี่ยนได้ไม่ได้เนี่ย หาคนพูดภาษาอังกฤษมาก็ได้ ชั้นพูดภาษาอังกฤษได้ค่ะ" เจ้าหล่อนทำหน้าตาหนักใจ หนักกว่าเดิม แล้วหันไปถาม พนง ด้วยกัน ว่ามีใครพูดอังกฤษได้มั่งป่าว ซึ่งดูจะเป็นความหวังที่ลางเลือน มากกว่าเอาคนบางคนกลับไทยเสียอีก ฉันจำต้องส่งเสียงเร่ง "ช่วยเร็วหน่อยนะคะ รถไฟฉันออก 8:54" พนักงานหันมาทำตาเหลือก หลังมองนาฬิกา "ทุ่ยเพี่ยว $%^_*& สอง"   ชี้มือไปทางซ้ายประกอบอีกแน่ะ ทุ่ยเพี่ยวคืออะไร แล้วที่บอกสองเนี่ย ให้ไปช่องสองอีก หรือว่า ให้ไปไหน????? เพราะพอดี ทางที่ทาชี้ มันมีทั้งช่องสอง ทั้งบันได ขึ้นไปชั้นสอง จะให้กลับไป ตรงชั้นสอง หรือว่าอะไร?????????? แล้วทางขึ้นบันไดตรงนั้น มันไปไหน มันเชื่อมไปตึกที่รอขึ้นรถไฟมะกี๊ได้หรือเปล่า???????????????????? โอ๊ยยย อยากจะบ้า!!!!!!!!!! ฉันถามซ้ำอยู่หลายรอบและเริ่มร้อนรนขึ้นเรื่อยๆ "ถ้าไม่เปลี่ยนตรงนี้ ไปเปลี่ยนที่สถานียาปู้ลี่ได้หรือเปล่าคะ" ฉันหาทางหนีทีไล่ และ พนงก็มิได้นำพา "ไม่ได้ๆ ต้องเปลี่ยนที่นี่แหละ   ไปๆ ตรงนั้นน่ะ $%) สอง" โอ๊ยยย ตกลงจะให้จะให้กรูไปไหนอีกเนี่ย กะอีแค่เปลี่ยนตั๋ว ทำไมมันหลายซับหลายซ้อนงี้ฟระ ฉันทำหน้าฉงน คล้ายๆน้องควายฉงาย ในรายการเด็กตอนเช้าสมัยมัธยมต้น*   จน พนง ต้องไล่ซ้ำ เพราะเวลาที่งวดเข้ามาทุกที ที่สุด ก็เดินมึนๆ ไปแถวๆช่องสองซึ่งก็อยู่ใกล้ๆกะบันไดที่ขึ้นไปชั้นสอง เออ เห็นตรูเป็นประชาชนชั้นสอง เป็นต่างชาติ เป็นต้างด้าวใช่มั้ยเนี่ย ให้ไปสองๆเนี่ย ถาม จนท ที่ยืนอยู่แถวนั้น พี่แกก็สุมหัวกันเข้ามาดู ฉันต้องเร่ง ว่า ช่วยเร็วหน่อย รถไฟหนูจะออก 8:54 นี่แล้วว้อยยยยคร้าาาาา คุณชายเธอมองนาฬิกา แล้วก็รีบบอก รอตรงช่องนี้แหละ ฉันยืนกระสับกระส่าย จ้องมองเข็มนาฬิกา ที่ดูจะเคลื่อนไปอย่างรวดเร็วขัดกับแถวยาวเหยียดที่ฉันต่ออยู่ หากเป็นที่เมืองไทย ฉันจะบอกความจำเป็นแล้วขอคนข้างหน้าๆๆๆลัดคิว (เออ ฉันมันถูกสปอยล์จนเคย YY ) แต่นี่เมืองจีน และคนข้างหน้า ก็เป็นผู้ชายๆๆๆและผู้ชาย บ้านอื่นเมืองอื่น ฉันไม่กลัวผู้ชาย แต่ขอยกเว้นที่นี่ไว้หน่อยเถอะ หน้าก็โหดเสียนี่กระไร ท่าทางจะโดนด่า มากกว่าได้รับความช่วยเหลือ 8:35 ฉันรู้ว่า ฉันควรออกวิ่งกลับไปตึกรอรถไฟได้แล้ว ตามที่ตกลงกะคุณเพื่อนไว้ แต่ให้ตายเถอะ...วิ่งมาซะขนาดนี้ รอมาซะขนาดนี้ แล้วยังความรู้สึกผิดในใจ ความดื้อดึงอยากจะแก้ตัว ที่ตรึงเท้าฉันไว้มั่นอีกล่ะ จะให้กลับตอนนี้มันก็..นะ ตอนนี้นอกจากเรื่องเปลี่ยนตั๋วแล้ว ยังต้องกังวลเรื่องกลับไปขึ้นรถไฟให้ทันอีกต่างหาก ฉันเพ่งมองนาฬิกา รวบรวมสมาธินิ่งๆ พร้อมกับตั้งจิต   นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ** อรหัง สุคโต ภควา     อรหัง สุคโต ภควา     อรหัง สุคโต ภควา อรหัง สุคโต ภควา     อรหัง สุคโต ภควา     อรหัง สุคโต ภควา อรหัง สุคโต ภควา     อรหัง สุคโต ภควา     อรหัง สุคโต ภควา*** อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ**** ขออำนาจบารมีหลวงปู่เผือก หลวงพ่อสาลีโข หลวงพ่อจรัญ คุณพระศรีรัตนไตร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก เจ้าที่เจ้าทาง เจ้าป่าเจ้าเขา เจ้ากรรมนายเวร ผีสางนางไม้ เทวดาทั้งหลายทั้งปวง ได้โปรดคุ้มครองลูก ให้ขึ้นรถไฟทัน และ แลกตั๋วรถไฟคืนได้ด้วยเถิด อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ   ขึ้นรถไฟทัน แลกตั๋วรถไฟคืน อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ ขึ้นรถไฟทัน แลกตั๋วรถไฟคืน อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ ขึ้นรถไฟทัน แลกตั๋วรถไฟคืน อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ ขึ้นรถไฟทัน แลกตั๋วรถไฟคืน อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ ขึ้นรถไฟทัน แลกตั๋วรถไฟคืน อิติปิโส ภควา อรหัง สัมมาสัมพุทโธ วิชชาจรณสัมปันโน สุคโต โลกวิทู อนุตตโร ปุริสทัมมสารถิ สัตถาเทว มนุสสานัง พุทโธ ภควาติ ขึ้นรถไฟทัน แลกตั๋วรถไฟคืน ... ... ... ... ... ************************************ * http://www.youtube.com/watch?v=id5irbri4mA * http://www.youtube.com/watch?v=HdtjE6kV4u8&NR=1 ** http://openbook.exteen.com/20081113/entry *** http://www.amulet.in.th/forums/view_topic.php?t=920 *** http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%84%E0%B8%B2%E0%B8%96%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A4%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B5%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B8%94%E0%B8%B3 **** http://th.wikisource.org/wiki/%E0%B8%9A%E0%B8%97%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%94%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%AA%E0%B8%AF แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 10:04:43 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 09:37:27 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 09:33:22 แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 08:46:11 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 53 08:42:03

ความคิดเห็นที่ 20   มีเล่นของด้วยแฮะ จากคุณ : Good will hunting เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 53 20:12:54

ความคิดเห็นที่ 21   พลาดมองไม่เห็นกระทู้นี้ไปได้ไง ยาวมากครับ ทยอยอ่านได้ครึ่งหนึ่งละ เดี๋ยวว่างๆจะมาเก็บให้ครบนะครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมชมรีวิวผมเช่นกันนะครับ จากคุณ : inint&anant เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 13:53:50

ความคิดเห็นที่ 22   ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 53 15:52:42

ความคิดเห็นที่ 23   จำไม่ได้ว่าสวดซ้ำไปซ้ำมาเช่นนี้อยู่กี่รอบ ก่อนตัดใจวิ่งสุดชีวิตกลับไปขึ้นรถไฟ เมื่อเข็มนาฬิกาบอกเวลาราว 8.45 เนื่องจากแถวที่รออยู่ ไม่ได้มีท่าทีจะสั้นลงเลย ตลอดทางที่วิ่ง  ในใจก็ยังตั้งจิตอธิษฐานไปด้วย... ใครจะว่างมงาย ไร้สาระ สำหรับฉัน..นี่คือสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ..ที่พึ่งสุดท้ายยามมนุษย์เราหาทางออกมิได้ การ "เชื่อ" ในปาฏิหาริย์ อาจเป็นความสามารถอย่างหนึ่งของมนุษย์ ที่ สัตว์..ไม่มี เช่นเดียวกับที่เรา "เชื่อ" ว่า สติและความยับยั้งชั่งใจ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี คือ สิ่งที่ทำให้เราต่างจากสัตว์! และฉัน กำลังใช้ความเป็นมนุษย์ที่ติดตัวมาทั้งสองอย่าง อย่างเต็มภาคภูมิ!! อยู่ฮาร์บิ้นมาหลายวัน วันนี้เป็นวันแรก ที่เหงื่อออก ฉันวิ่งไม่คิดชีวิต! รองเท้าที่ใส่อยู่ ดูจะหนักขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ต้องวิ่ง! เหมือนจะก้าวขาไม่ออก ยกขาไม่ขึ้น..แต่ก็ต้องวิ่ง! วิ่งๆๆ วิ่งจนรู้สึกเหมือนหายใจไม่ทัน..แต่ก็ต้องวิ่ง! เหมือนใจจะขาดลงตรงนั้น..แต่ก็ต้องวิ่ง! Tip ในการวิ่งขึ้นรถไฟ ฉบับอิเห็ดแห้ง  (เลิกสดไปตั้งแต่วิ่งไปหาที่คืนตั๋วละคร้าา) เวลาวิ่ง ห้ามอ้าปาก!!! ดันอ้าซะกว้าง เพราะคิดว่า ช่วยหายใจ ปรากฎ คอแห้งไปหมดตั้งแต่จมูกลงมาที่คอ พอลองหุบปากดู โอ้ววววววว แม่จ้าาาาวววว! น้ำลายตรูมันอร่อยขนาดนี้เชียวรึ?! ค้นพบสัจธรรมข้อใหม่ เลยพยายามหุบปากวิ่ง! หมายเหตุ : การกลืนน้ำลายเอื๊อกๆขณะรีบ ช่วยให้ความสามารถในการวิ่ง เพิ่มขึ้น! ยูเรก้าาาาๆๆๆๆๆ  ^^' .. .. ในที่สุด ก็มาถึง!! เห็นแถวยาวเหยียดละใจสั่น นั่นมันแถวของรถไฟคันที่ฉันจะไป หรือแถวใหม่ ของรอบต่อไปกันนะ นี่มันก็เลยเวลามาสองสามนาทีแล้ว ทำไมยังมีแถวอยู่ล่ะ?? วิ่งแทรกผู้คนที่ต่อแถวอยู่เข้าไปด้านหน้าสุดอย่างยากลำบาก หากรถออกไปแล้ว ไอ้คุณเพื่อนมันจะรอ หรือว่า ขึ้นรถไปเลย แล้วฝากบอก พนง ว่าให้ฉันหารถตามไปเองกันนะ ฉันเริ่มคิดไปคิดมาจิตตกสารพัด และโล่งใจอย่างยิ่งเมื่อเห็นคุณเพื่อนยังนั่งรออยู่ที่นั่น!!! "แลกได้ป่าว" เสียงคุณเพื่อนถามด้วยน้ำเสียงชิวมากๆ ขณะมองดูฉัน หอบหายใจจนตัวโยนอยู่ราวห้านาที หนอย นั่งรอสบายใจเชียวนะแก๊! ฉันโบกมือไปมาเป็นคำตอบ ด้วยไม่สามารถเปล่งเสียงใดๆได้ "วิ่งมาเหรอ" ฉันพยักหน้า ก่อนเค้นเสียงถามออกไปอย่างยากลำบาก "รถยังไม่มาเหรอ" "อือ มันมาช้า" ฉันยังคงหอบอยู่เช่นนั้น เมื่อนึกขอบคุณบารมีของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายอยู่ในใจ บารมีหลวงปู่เผือก หลวงพ่อจรัญ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดๆที่ช่วยลูกไว้ อะไรก็ตาม ที่ทำให้รถไฟเมืองจีนที่แสนจะตรงเวลา..มาช้า! ลูกขอกราบขอบพระคุณอย่างสูงเจ้าค่ะ อย่างน้อย คำอธิษฐาน..ข้อหนึ่ง..ของฉัน...ก็เป็นจริง!! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ แต่เรายังรออยู่อีกราวสิบนาที พนง จึงเดินมาเปิดราวกั้น ให้คนเข้าไป และ..เพราะวิ่งมาทีหลังสุด และอยากมีมารยาท ดูมีชาติตระกูล มีการศึกษา เลยปล่อยให้คนที่มาก่อน "ทั้งแถว" !! เดินเข้าไปก่อน และเราสองคนเข้าเป็นคนสุดท้าย! TT พอผ่านราวกั้นเข้าไปได้ ก็เดินออกประตู ที่น่าจะเป็นทางออกไปสู่ตัวชานชาลาที่แท้จริง แต่..ไม่มีรถไฟอยู่ที่นั่น มีแต่ นรก (ของคนบ้าสมบัติ) รออยู่ข้างหน้า! ใช่แล้ว มันคือ บันได!! ใครเคยเห็นบันไดตามทางขึ้นลงสถานีรถไฟบ้าง ปกติบันไดเหล่านี้จะมีมากมายหลายขั้น แล้วมีช่วงพัก (คือ ช่วงพักจะกว้างซักหน่อยเพื่อให้ยืนได้สบายๆ) บันไดที่ฮาร์บิ้นนี้ มีสามช่วง! แต่ละช่วงมีขั้นบันไดราวสิบกว่าขั้น จากการกะด้วยสายตา!!   แค่เห็นก็อึ้งตะลึงใบ้  o_O' กระเป๋าตรูหนักยี่สิบโล เจ็ดโล และสามโล! ไอ้ครั้นจะให้ยก? บ้าเหรอ นี่มันกระเป๋าเดินทางนะ ใครเค้ามายกกัน ยี่สิบโลเลยนะ มันต้องลากสิ ต้องลาก หญิงสาวผู้หนักเพียงสี่สิบโล ยืนทำมรณานุสติอยู่ด้านบนบันไดได้เพียงไม่กี่วิ ก็ต้องวิ่งตามคุณเพื่อนที่ลงไปโน่นแล้ว ด้านข้างของบันไดมีทำเป็นแบบเรียบ(เป็นทางลาด ไม่ได้เป็นขั้นๆ) เหมือนจะไว้ให้คนลากกระเป๋าได้เวลาเดินลง แต่..ต้องลองมาลากเอง แล้วจะรู้ว่า มันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นเล้ย ทางลากอันแสนจะแคบซะยิ่งกว่าทางเดินมด ใครที่ไหนจะลากให้ตรงทางได้ตลอด ลากๆไป ล้อกระเป๋ามันก็คอยแต่จะหลุดออกจากทางลากนั่น กระเป๋าข้าพเจ้าเลยมีลักษณะ ล้อหนึ่งอยู่บนทางลาก อีกล้อมากะตึ๊กๆ อยู่ตรงขั้นบันได ทำให้ยิ่งช้าเข้าไปอีก! ที่สำคัญ มันเป็นทางลาดลง เพราะฉะนั้น ถ้าประคองกระเป๋าไม่ดี ได้ถูกกระเป๋าใบหนาหนักลากให้กลิ้งลงมาจูบพื้นชานชาลาแน่ (อย่าลืมว่า บนหลังไหล่ข้าพเจ้ามีกระเป๋าอีกสองใบ ที่หนักร่วมสิบโลรวมกันด้วย) YY บันไดสามช่วงตัวช่างเป็นเวลาที่ยาวนาน ราวแมลงวันบินรอบดวงอาทิตย์ ไหนจะหมดแรงจากการวิ่งไปวิ่งมารอบสถานีรถไฟตั้งแต่เช้า ไหนจะต้องมารีบเร่งลากกระเป๋าบ้าบอที่ขนเอาอะไรก็ไม่รู้มามากมาย รถไฟก็จะออกมิออกแหล่ ฉันใช้แรงที่มีเหลืออยู่เพียงน้อยนิด ลากลงมาได้จนถึงช่วงพักสุดท้าย คุณเพื่อนก็วิ่งมาช่วยลากต่อ ลงมาถึงทางเดินของชานชาลา เราก็ต้องรีบวิ่งกลับไปกระเป๋าตัวเอง เพื่อลากหาตู้รถอีก โอ๊ยยยย ทำไมอุปสรรคมันเยอะงี้เนี่ย นั่นๆ เจอแล้ว !!  ยกกระเป๋าขึ้นเลย !! คุณเพื่อนยืนลุ้นให้ฉันเอากระเป๋าขึ้นบันไดสามขั้นเล็กๆ ของรถไฟตู้นั้นอยู่ซักพัก ก็ไม่เป็นผล ฉันจึงออกปาก บอกพนักงานรถไฟ ที่ยืนตัวตรง หน้าเชิด ทำหน้าเป็นหุ่นอยู่ตรงประตูทางขึ้น "ช่วยหน่อยนะคะ" พี่แกชำเลืองมองด้วยหางตา ก่อนบอก "มันหนักนะเนี่ย" เอ่อ ก็ไม่ใช่เพราะมันหนักหรอกเรอะ ตรูถึงขอร้องเมิงเนี่ย?????!!!!!!! เชื่อเค้าเลย!!!!!!!! คุณเพื่อนผู้แสนดีเลยเข้ามาลากขึ้นให้ และ.. ในที่สุด... เราก็ได้ขึ้นรถไฟซะที วะฮะฮะฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 02:30:34 แก้ไขเมื่อ 04 ก.ค. 53 02:25:02 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 19:31:40

ความคิดเห็นที่ 24   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:17:53

ความคิดเห็นที่ 25   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:24:44

ความคิดเห็นที่ 26   หมายเลขที่นอนของเรา จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:27:58

ความคิดเห็นที่ 27   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:30:31

ความคิดเห็นที่ 28   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:40:37

ความคิดเห็นที่ 29   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:49:19

ความคิดเห็นที่ 30   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 20:56:08

ความคิดเห็นที่ 31   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 21:23:25

ความคิดเห็นที่ 32   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 21:28:31

ความคิดเห็นที่ 33   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 21:37:38

ความคิดเห็นที่ 34   สัมภารก จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 21:47:02

ความคิดเห็นที่ 35   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 21:51:38

ความคิดเห็นที่ 36   . แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 22:28:05 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 22:18:58 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 53 22:04:37 จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 22:00:06

ความคิดเห็นที่ 37   ใครใคร่ถัก..ถัก ใครใคร่ค้า..ค้า ใครใคร่กด..กด (น้ำร้อน) จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 3 ก.ค. 53 22:25:35

ความคิดเห็นที่ 38   ฉึกกะฉัก ฉึกกะฉัก รถไฟออกแล้ว!! ทันทีที่รถออก อิคุณเพื่อนก็ทิ้งตัวลงนอน เอ่อ ตรูเป็นคนไปแลกตั๋วคืนนะ ตรูเป็นคนวิ่งนะ ช่วยเกรงใจกันบ้างได้มั๊ยน่ะ "อ่าว เธอใส่คอนแทคมาเหรอ เดี๋ยวก็นอนละ ใส่มาทำมั้ย" น่าน เอากะมันสิ!! ไม่รู้ว่าเป็นเพราะยังเหนื่อยอยู่ ยังรู้สึกผิดที่แลกตั๋วไม่ได้ ยังรู้สึกอายๆที่วิ่งกระเซอะกระเซิง หาความสวยไม่ได้ หรือ กลัวจะหลับจนเลยสถานีที่จะลง ฉันมีอาการตาแข็ง และนอนไม่ลงซะงั้น ละฉันนั่งทำอะไร?? ..เขียนบันทึก.. จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 02:11:02

ความคิดเห็นที่ 39   ส่วนหนึ่งของสมุดบันทึก ขณะอยู่บนรถไฟ นรกมีจริง (ของคนบ้าสมบัติ) สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด กรูจะรอดไหมนี่ สุดท้าย อิคุณเพื่อนต้องกลับมาช่วยลาก ที่ layer สุดท้าย ของบันได พอลงมาได้ ก็ต้องมาหาตู้รถไฟอีก เจริญพร สาธุชน และญาติโยม กว่าจะหาเจอ!! แล้วแบบ จนท หรือคนที่นี่ ไม่มีใครคิดจะช่วยนะครับ ขนาดขอร้องมัน มันก็บอก หนักนะเนี่ย ซะงั้น อืมม เข้าใจความรู้สึกของคุณยายคนนั้น ที่เจอตอนเอากระเป๋าเข้าเครื่องตรวจเลย ยายแก ร้องตะโกน อยู่ข้างถุงใบใหญ่มาก ว่า ใครก็ได้ ช่วยหน่อย แต่ไม่มีใครสนใจแกเลย คืนนี้เราแผ่เมตตาให้แกดีกว่านะ คิดแล้วน้ำตาจะไหล โลกนี้มันไม่ยุติธรรมจริงๆสินะ 4-5 วัน ที่อยู่ที่  Jifeng (G Four) holiday hotel ทุกคนดีกับฉันหมด ทั้ง bell boy เสี่ยวตง พนง ที่เคาท์เตอร์ บรรดาสาวๆที่ร้านหมาล่าทัง ทุกคน พอเราคุยจีน และสั่งแบบงูๆปลาๆ เค้าก็ช่วยเหลือแล้วก็กลายเป็นมิตร..ยิ้มแย้มกับเราทุกคน เรายังคิดเลย ไหนว่า คนจีนชอบหลอก ไหนว่า คนจีนหน้าตูด มารยาทแย่ ทำไมเราเจอแต่คนที่ดีๆนะ พอมาวันนี้แหงนมองรอบตัว มองคนที่อยู่ไกลออกจาก circle ของเรา คนจีนนั้น ขยัน และเร่งรีบตลอดเวลาจริงๆ คำว่า สบายๆ ไม่เคยอยู่ในหัว คำว่า ช้าแต่ชัวร์ คงใช้กับคนที่นี่ไม่ได้ อากาศที่  ห น า ว เ ห น็ บ   ท้องที่  หิ ว คงไม่สามารถทำให้เขา "ยิ้ม" ได้ทุกวัน..กับทุกคน.. อย่างคนไทยเรา ไม่แปลกใจและไม่โทษเขาเลย ถ้าภาพลักษณ์ของคนจีน จะดูแย่ หยาบคาย ในสายตาคนอื่น ถ้าเราจะเปลี่ยนคำว่า แย่ เป็น  ความจำเป็น หยาบคาย เป็น  ปากกัดตีนถีบ เราจะมองเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปไหม?? โลกสีขาวบริสุทธิ์ ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะในฮาร์บิ้น ล้วนหมายถึง  ค ว า ม เ ห นื่ อ ย ย า ก   และ  แ ร ง ก  า ย แ ร ง ใ จ  ที่พร้อมจะ  สู้  กับทุกสิ่งทุกอย่าง ...ถ้าฉันเป็นคนที่นี่... ฉันก็คงจะ   แ ย่   และ   ห ย า บ ค า ย ตามสายตา..ค น น อ ก..ที่มองมา เช่นกัน กระมัง จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 02:14:23

ความคิดเห็นที่ 40   . จากคุณ : cinta เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 11:33:15

ความคิดเห็นที่ 41   ยกนึ้วให้กับลายเเทงค่ะ เก่งมากเลย น่าสนุกนะค่ะ จากคุณ : mamyammy เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 13:42:19

ความคิดเห็นที่ 42   จำไว้นะ  หัดตรงเวลามากกว่านี้ อิอิ.......มา้ซ้ำเติม จขกท ให้รู้สำนึกบ้าง   จขกท นี้ ข่างเขียน ช่างเล่า แถมยังช่างบันทึกอีกด้วย  เก่งจริง   ถ้าไม่ใช่เป็นการรีวิวกลับแล้วมาเล่าให้ฟัง  ผมจะสงสัยว่า จขกท กลับเมืองไทยได้หรือเปล่านะ ? มีให้ลุ้นแอยู่เรื่อยเชียว จากคุณ : Fortunism เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 16:30:02

ความคิดเห็นที่ 43   ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ จากคุณ : lin_kk เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 17:01:32

ความคิดเห็นที่ 44   เก่งมาก  สนุกดี มีเพลงให้ฟังด้วย  ขอบคุณมาก จากคุณ : Poor2go เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 23:17:46

ความคิดเห็นที่ 45   เข้ามาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่กระทู้ยาวมากๆเลยค่ะ ต้องกลับมาอีกรอบ เข้าใจแล้วว่าทำไมคุณcintaถึงเล่าได้ละเอียดขนาดนี้ ทั้งๆที่เวลาผ่านมาแล้วหลายเดือน ที่แท้เป็นคนชอบจดบันทึกนี่เอง ชอบวาดภาพอีกต่างหาก ชอบแบกเป้เที่ยวเหมือนกันค่ะ มีประสบการณ์ต้องวิ่งให้ทันรถหรือเครื่องบินเป็นประจำ คิดในแง่ดีถือว่าเป็นการออกกำลังกาย ยืดเส้นยืดสาย ก่อนจะต้องนั่งในรถหรือเครื่องบินนานๆ ปล.อยากบอกว่าความสวยงามตัวหนังสือที่เราเขียนใกล้เคียงกับตัวหนังสือของคุณมากเลย : ) จากคุณ : Noshka เขียนเมื่อ : 4 ก.ค. 53 23:38:09

ความคิดเห็นที่ 46   แหะๆ แวะมาลงชื่ออีกรอบครับ แอบเห็นด้วยกับข้างบนว่าลายมือนี่สวยเอาเรื่องเลยทีเดียว อิอิ จากคุณ : Leila เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 05:31:29

ความคิดเห็นที่ 48   ตามมาแล้ว.............ครับ ผ๊ม จากคุณ : koria เขียนเมื่อ : 5 ก.ค. 53 23:59:20

ความคิดเห็นที่ 49   ตามมาหนาวต่อครับ จขกท หายไปนานเลยนะครับคราวนี้ จนจะกลับมาหนาวอีกรอบแล้ว จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 11:31:20

ความคิดเห็นที่ 50   แวะมาอ่านแล้ว โห..ท่องนะโมไปกี่บทล่ะนั่น  ขอโทษที่มาอ่านช้าไปหน่อย เพราะพักนี้ชีพจรลงเท้าค่ะ ไม่ค่อยได้อยู่เป็นที่เป็นทางเท่าไหร่ ถ้ามาอ่านช้า ก็คงไม่เป็นไรนะคะ ยังไงๆ ก็ต้องเข้ามาอ่านล่ะน่า จากคุณ : kapeak เขียนเมื่อ : 6 ก.ค. 53 15:25:50

ความคิดเห็นที่ 51   ตามมาอ่านแล้ว  ยังต้องลุ้นเหมือนทุกตอนเลย จากคุณ : kaisujitra เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 18:01:11

ความคิดเห็นที่ 52   มาทีละนิด ทีละนิด อิอิ สงสัยต้องรอรวมเล่มละมั้ง จากคุณ : Good will hunting เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 53 22:38:04

ความคิดเห็นที่ 53   เข้ามาอ่าน อิอิ ^^ จากคุณ : แอบอู้ดูทู้ผู้พัน เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 17:51:32

ความคิดเห็นที่ 54   เดินทางด้วยรถไฟ นอกหน้าต่างถูกปูด้วยพรมสีขาว พรมสีขาวที่อยู่ตรงเต็มไปด้วยจินตนาการ เดินทางนี่น่าสนุกจนิง ๆ นะครับ ขอบคถณที่มาเล่าให้เฟังครับ จากคุณ : garnet19th เขียนเมื่อ : 13 ก.ค. 53 20:12:19

ความคิดเห็นที่ 55   ประกาศ ประกาศ โน๊ตบุ๊คคู่ใจสิ้นชีพ ทำให้ จขกท ไม่สามารถมาต่อได้ในเร็ววัน ขอเชิญมาร่วมไว้อาลัย ระลึกถึง hp mini สุดรัก ความดีใดๆ ที่เจ้าเคยทำ ความสุขใดๆ ที่เจ้าเคยมอบให้ผู้อ่าน ขอให้ส่งผลให้เจ้าไปสู่สุคติเถิดด RIP hp mini   YY จากคุณ : จนกว่าจะซื้อเครื่องใหม่เจ้าค่ะ (cinta) เขียนเมื่อ : 14 ก.ค. 53 22:23:36

ความคิดเห็นที่ 56   มาลงชื่อแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งครับ T_T จากคุณ : Leila เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 06:56:49

ความคิดเห็นที่ 57   เหนื่อยมามาก.......หลับพักให้สบาย ครับ จากคุณ : koria เขียนเมื่อ : 15 ก.ค. 53 20:53:38

ความคิดเห็นที่ 58   ใช้จนพังคามือเลยหรือคะ RIP hp mini   อย่าลืมกรวดน้ำแผ่บุญกุศลให้มันนะคะ ปล. ถ้าเทียบกันจริงๆแล้วลายมือคุณจขกท.สวยกว่าเราอีกนะ ภูมิใจได้ค่ะ ด้วยความที่คิดเร็วกว่าเขียน บางทีเลยละเขียนคำไม่จบ อิ อิ ถ้าเกิดตอนไม่มีคอมฯ หรือเครื่องพิมพ์ดีด คงไม่มีใครรับเราทำงาน --' จากคุณ : Noshka เขียนเมื่อ : 16 ก.ค. 53 00:14:53

ความคิดเห็นที่ 59   ชาติหน้าฉันใดขอให้ hp mini กลับมาเกิดเป็นโน๊ตบุค จขกท อีกครั้งนะ ส๊าธุ จากคุณ : Good will hunting เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 19:46:43

ความคิดเห็นที่ 60   ว้า กำลังสนุกเลยครับบบ  ตามมาอ่าน อ่านไปอ่านมาเลยอ่านซะหมดเลย ขอบคุณ จขกท สำหรับ รีวิว ดีๆอ่านแล้วเพลินมากมาย และขอไว้อาลัยแก่ notebook ยอดขยันของ จขกท ด้วยครับ จากคุณ : ชาวดอยคอยผ้าห่ม เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 22:09:07

ความคิดเห็นที่ 61 อ่ะ มาเม้นท์ต่อให้ครับ ให้ไป 5 กระโหลกเลยสำหรับข้อมูล อิอิ เยี่ยมมาก จากคุณ : aeyy เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 11:40:01

ความคิดเห็นที่ 62 ขอโทษนะครับ แค่ทดสอบเอารูปลง แก้ไขเมื่อ 27 มี.ค. 54 10:27:07 จากคุณ : autsavanuket8007 (autsavanuket8007) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 10:24:57

ความคิดเห็นที่ 63 ทดสอบ จากคุณ : autsavanuket8007 (autsavanuket8007) เขียนเมื่อ : 27 มี.ค. 54 11:37:34