ความคิดเห็นที่ 1   ซิง **************** จะบอกว่า รูปเปิดของกระทู้นี้ เป็นส่วนที่เราชอบที่สุดในพิพิธภัณฑ์เลย คือเดินอ่านเดินดูตั้งแต่ต้นทางมาเรื่อยๆ ก็แค่น้ำตาซึมๆ มันไม่ถึงกับไหล แต่พอมาเจอรูปนี้ ซึ่งเป็นรูปสุดท้ายตรงทางออก.... พรากเลย... แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 09:50:52 จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 09:47:23

ความคิดเห็นที่ 2   ↑　จิงดิ เราสะเทือนใจตรงที่เห็นเศษนิ้วมืออ่ะ แต่ไม่ได้ร้องไห้ เพื่อนที่พาไปเค้าเล่าว่า คุณยายของเค้าก็เสียจากการโดนรังสีนี้ด้วย น่าสงสารมาก ...ตามดูความถึกต่อจ้า.... แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 09:55:52 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 09:50:57

ความคิดเห็นที่ 3   เราเดินทางจาก Osaka ไป Hiroshima ด้วยรถไฟชินคันเซ็น และเป็นวันแรกที่เริ่มใช้ JR Pass จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 09:54:42

ความคิดเห็นที่ 4   หวัดดีจ้า ฮารุ .... วันนี้ไม่ถึกหรอก  เป็นวันที่นับว่าอากาศดีหนึ่งในไม่กี่วันของทริปนี้  เหอะๆ ----------------------------------------------------------------------- ไปถึงสถานี Hiroshima  ... ถ้าจะไป Peace Memorial Park ก็ต้องออกทาง South Exit แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 09:57:02 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 09:56:35

ความคิดเห็นที่ 5   เดินออกจากสถานี   ก็จะเป็นสถานีจอดรถรางมีเยอะแยะหลายป้ายเลยทีเดียว แต่ไม่ต้อง งง จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 09:59:04

ความคิดเห็นที่ 6   มองไปทางซ้ายมือจะเห็นป้ายนี้    รถสายที่ 6 คือรถที่เราจะต้องขึ้น จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:00:19

ความคิดเห็นที่ 7   เข้ามาชมก่อนเลย เดี๋ยวมา ทำรีวิวอยู่ครับอิๆๆ จากคุณ : bicycle_trend เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:02:25

ความคิดเห็นที่ 8   เข้ามาให้กำลังใจคุณหมอคนสวยค่ะ ยังไงก็ขอให้รีวิวจบแบบสวยงามนะคะ จากคุณ : ColaGirl เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:02:25

ความคิดเห็นที่ 9   ฮาคุง... พอดีเราเคยดูสารคดีของฮิโรชิม่ามาเยอะแล้วไง เรื่องนิ้ว เล็บ เสื้อผ้า นาฬิกา และอื่นๆๆ เนี่ย ก็เคยผ่านตามาบ้างแล้ว มันก็เลยเหมือนข่มอารมณ์ได้อยู่ แต่รูปสุดท้ายนี่มันแบบ อื้มมมมมม จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:03:32

ความคิดเห็นที่ 10   ยืนรอซักพักรถสาย 6 ก็มา .... ค่าโดยสารคนละ 150 เยน จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:06:49

ความคิดเห็นที่ 11   นั่งรถชมเมืองไปเรื่อยๆ ซักพักก็มาถึงสถานี  Genbaku Dome-mae  ก็ลงได้ จากสถานีข้ามถนนมา ก็คือ "สวนสันติภาพ - Peace Memorail Park" ซากอาคารที่ตั้งตระหง่านสะดุดตาเป็นอย่างแรกนี่ก็คือ  "Atomicbomb Dome" จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:09:35

ความคิดเห็นที่ 12   อาคารสไตล์ยุโรปที่สง่างามริมแม่น้ำหลังนี้  ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี คศ. 1915  ด้วยโครงสร้างที่แข็งแรงและทันสมัยที่สุดในขณะนั้น เพื่อใช้เป็นหอส่งเสริมพานิชย์ประจำเมืองฮิโรชิม่า  และภายหลังได้เปลี่ยนเป็นสำนักงานประชาสัมพันธ์อุตสาหกรรมเมืองฮิโรชิม่า ในวันที่มีการทิ้งระเบิด  ตัวอาคารซึ่งตั้งอยู่ห่างจากจุดศูนย์กลางของระเบิดเพียง 150 ม. ฝั่งที่โดนแรงระเบิดโดยตรงเสียหายอย่างหนัก และหลังคาซึ่งติดไฟจากรังสีความร้อนก็ได้พังลงมา  ทำให้เกิดไฟไหม้ซ้ำอีก  ผู้คนที่อยู่ภายในเสียชีวิตทั้งหมด คงเหลือไว้แต่เพียงตัวอาคารส่วนที่อยู่ตรงข้ามกับศูนย์กลางระเบิด และโครงเหล็กของยอดหลังคารูปโดมเท่านั้น เดิมทีได้มีการวางที่จะรื้อถอนซากปรักหักพังที่เหลือของอาคารนี้ออกไปในระหว่างการบูรณะเมือง แต่โครงการก็ต้องล่าช้า เพราะ ชาวเมืองมีความเห็นแตกออกเป็นสองฝ่าย บางส่วนอยากให้รื้อทิ้งแต่อีกส่วนอยากให้เก็บไว้ จนกระทั่ง ปี 1966 เมืองฮิโรชิมาจึงได้ข้อสรุปที่ชัดเจน  ว่าจะอนุรักษ์อาคารหลังนี้ไว้ และตั้งชื่อเสียใหม่ว่า "Atomicbomb Dome" (A-bomb dome) จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:10:47

ความคิดเห็นที่ 13   ขอปาดดดดด.... นึกว่ารีวิวแบบแทคทีม    แตะมือกันโพสต์แบบมวยปล้ำ จากคุณ : LVP@HEART เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:11:35

ความคิดเห็นที่ 14   สวัสดีค่ะ  คุณLVP@HEART  .. ช่วงนี้หมอกำลังไฟแรง อยากรีวิว แล้วที่นี่มังคุดเค้าไม่มีอะไรที่อยากจะเล่าก็เลยปล่อยให้หมอฉายเดี่ยวค่ะ  555++ --------------------------------------------------------------------------- ในวันที่ 7 ธันวาคม ปี 1996  องค์การยูเนสโกจึงได้ขึ้นทะเบียนให้ซากปรักหักพังของอาคารหลังนี้เป็นมรดกโลก เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจถึงความน่าสะพรึงกลัวของระเบิดปรมาณูเป็นสัญลักษณ์แห่งสันติภาพของโลก . . . ซากปรักหักพัง ของ"A-bome dome"ที่ได้ตั้งตระหง่านเคียงคู่ไปกับเมืองที่แสนทันสมัยอย่างกลมกลืนมาจนทุกวันนี้ แสดงให้เราเห็นว่า   ไม่มีประโยชน์ที่จะจมปลักอยู่แต่กับความสูญเสียในอดีต แต่เราสามารถก้าวไปข้างหน้าได้โดยไม่จำเป็นต้อง "ลืม" แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 18:02:04 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:20:52

ความคิดเห็นที่ 15   รูปสวยจังครับ .....คิดถึงฮิโรชิมะ  ..... จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:20:56

ความคิดเห็นที่ 16   ดินเลาะข้าง A-bome dome มาเรื่อยๆ   ก่อนจะข้ามสะพานก็จะเป็น "Memorial Tower to the Mobilized Students" เมื่อประเทศเกิดภาวะสงคราม   ความต้องการกำลังคนและแรงงานมีสูง รัฐบาลญี่ปุ่นได้ออกพระราชบัญญัติว่าด้วยการใช้แรงงานนักเรียนขึ้นในเดือนสิงหาคม ปี1944 ซึ่งมีผลให้ เด็กนักเรียนตั้งแต่ระดับชั้นกลางขึ้นไป ถูกเกณฑ์ให้ไปทำงานในโรงงานของทหาร และในเดือนพฤษจิกายน  นักเรียนจำนวนมากได้รับคำสั่งให้ไปรื้อถอนอาคารทำเป็นแนวกันไฟ เพื่อป้องกันเหตุไฟไหม้ที่เกิดจากการโจมตีทางอากาศ  ไม่ให้ลุกลามไปได้ ในวันที่เกิดระเบิดขึ้นนั้น  เด็กๆในเมืองฮิโรชิม่าที่ถูกเกณฑ์ก็ออกไปทำงานตามปกติจึงโดนแรงระเบิดสังหารไปเป็นจำนวนมาก คาดว่า น่าจะมีเด็กเสียชีวิตมากถึง  6300 คน จากเด็กที่เป็นแรงงานทั้งหมด 8400 คนเลยทีเดียว หลังจากสงครามเสร็จสิ้น ครอบครัวของเด็กที่เสียชีวิตได้รวมตัวกันเคลื่อนไหว รวบรวมรายชื่อเด็กที่เสียชีวิต และรับบริจาคทุนในการสร้างหอคอยนี้ขึ้น เพื่อเป็นที่ระลึกถึงแรงงานเด็กที่ถูกเกณฑ์ไปทำงานที่เสียชีวิตจากระเบิดปรมาณูในครั้งนั้น จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:21:50

ความคิดเห็นที่ 17   สวัสดีค่าา  คุณติวเตอร์ตู่  .... กรี๊ดดด เซียนญี่ปุ่นแวะมาเยี่ยมชม  ยิ่งตื่นเต้ลไปกันใหญ่  แหะๆ ------------------------------------------------------------------ มีนกกระดาษหลายสีสัน หลายลวดลาย แขวนอยู่เยอะมาก จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:24:23

ความคิดเห็นที่ 18   เมื่อเดินข้ามแม่น้ำมาก็จะพบกับ "Children's Peace Monument" หนูน้อย Sadako Sasaki ได้รับรังสีจากระเบิดเมื่ออายุได้ 2 ขวบ   หลังจากนั้น 10 ปี เธอก็เริ่มป่วยด้วยโรค leukemia ซึ่งเป็นผลมาจากการได้รับรังสีในครั้งนั้น และต้องเข้ารับการรักษาใน รพ. ในเดือนสิงหาคม ปี 1955  เพื่อนสนิทของซาดาโกะ ชื่อ ชิสุกะ ได้มาเยี่ยมเธอที่ รพ. และเริ่มพับนกกระเรียนตัวแรกให้เธอ  พร้อมกับเล่าเรื่องราวของการพับนกกระเรียนให้เธอฟัง ด้วยแรงบันดาลใจจากเรื่องเล่านี้ ซาดาโกะจึงเริ่มพับนกกระเรียนให้ครบ 1000 ตัว และอธิษฐานขอให้ตัวเธอเองหายป่วย แต่สุดท้ายแล้ว  คำอธิษฐานของเธอก็ไม่สัมฤทธิ์ผล  หนูน้อยเสียชีวิตลงในเช้าวันที่ 25 ตุลาคม ปี 1955 นั่นเอง หลังจากซาดาโกะจากไป  เพื่อนร่วมชั้นของเธอจึงรวมกลุ่มกัน ทำโครงการสร้าง "อนุสาวรีย์เพื่อระลึกบรรดาเด็กๆทั้งหลายที่เสียชีวิตจากระเบิดปรมาณู" และด้วยการสบทบทุนจากเด็กนักเรียนมากกว่า 3100 โรงเรียนทั่วญี่ปุ่น และอีก 9 ประเทศ "Children's Peace Monument" ก็ได้ฤกษ์เปิดตัวอย่างเป็นทางการ ในปี 1958 , วันที่  5  พฤษภาคม  ซึ่งเป็นวันเด็กของประเทศญี่ปุ่นนั่นเอง ส่วนบนของอนุสาวรีย์เป็นรูปเด็กผู้หญิง (ซาดาโกะ) ยืนชู "นกกระเรียนกระดาษสีทอง"ไว้เหนือหัว บนหินสีดำที่วางอยู่ตรงกลางฐานของอนุสาวรีย์ มีข้อความสลักไว้ว่า "This is our cry. This is our prayer. For building peace in this world." จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:25:34

ความคิดเห็นที่ 19   ด้านหลังของอนุสาวรีย์มีรูปเด็กผู้ชาย และเด็กผู้หญิง ที่เป็นสัญลักษณ์แทนความหวังและอนาคตที่สดใส ภายในอนุสาวรีย์ มีนกกระเรียนสีทองห้อยติดอยู่กับกระดิ่ง ตู้รอบๆอนุสาวรีย์เป็นที่เก็บนกกระเรียนกระดาษจำนวนมากมายที่ถูกส่งมาจากทั่วทุกมุมโลก จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:27:52

ความคิดเห็นที่ 20   ขอให้โลกนี้สงบสุข จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:29:03

ความคิดเห็นที่ 21   ตรงกลางระหว่าง  Children's Peace Monument กับ Hiroshima Peace Memorial Museum ก็จะมีปฏิมากรรม  "Flame of Peace" บ่อน้ำ "Pond of Peace" และ อนุสรณ์ "Cenotaph for the A-bomb Victims" ตั้งเรียงกันอยู่ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:30:17

ความคิดเห็นที่ 22   อนุสาวรีย์แห่งการระลึกถึงเหยื่อระเบิดปรมาณู  "Cenotaph for the A-bomb Victims" สร้างเสร็จเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 1952  เป็นหนึ่งในอนุสาวรีย์ชุดแรกที่ถูกสร้างขึ้นในบริเวณพื้นที่โล่งแห่งนี้ เกิดจากแรงบันดาลใจที่จะบูรณะเมืองฮิโรชิม่าซึ่งถูกทำลายด้วยระเบิดปรมาณูลูกแรกของโลกขึ้นใหม่ให้เป็นเมืองแห่งสันติภาพ รูปทรงอานม้าคล้ายบ้านในสมัยโบราณของตัวอนุสาวรีย์  สร้างขึ้นเพื่อเป็นที่พักพิงให้กับวิญญาณของบรรดาผู้เสียชีวิตทั้งหลาย มีสนุสรณ์หินที่สลักข้อความว่า "Rest in Peace, for the error shall not be repeated." ตั้งอยู่ด้านใต้ ภายในอนุสรณ์หินนั้นบรรจุรายชื่อของผู้เสียชีวิตจากการระเบิดครั้งนั้นทุกคนทุกชนชาติ  ไม่ใช่แต่เฉพาะชาวญี่ปุ่น รายชื่อจะถูกเพิ่มลงไปเรื่อยๆ  เมื่อผู้ที่เกี่ยวข้องหรือได้รับผลจากการระเบิดเสียชีวิตลง   ณ วันที่  6 สิงหาคม 2001    มีรายชื่อผู้เสียชีวิตทั้งสิ้น  221,893 รายชื่อ จากการจดบันทึกทั้งหมดรวม 77 ครั้ง     มองจากมุมนี้ทะลุตัวอนุสาวรีย์ไป จะมองเห็น  เปลวไฟแห่งสินติภาพ "Flame of Peace" และ A-bomb Dome อยู่ด้านหลัง แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 15:24:42 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:31:20

ความคิดเห็นที่ 23   มาชมครับ จากคุณ : troll เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:34:01

ความคิดเห็นที่ 24   จากนั้นก็เดินไปที่  Hiroshima Peace Memorial Museum กันต่อ ตัวอาคารจะแบ่งออกเป็นส่วน East Building สูง 3 ชั้น และมีชั้นใต้ดินอีก 1 ชั้น กับ Main Building ที่ทำเป็นสองชั้นยกเหนือพื้น ด้านล่างเป็นที่ว่างโล่ง  ซึ่งการออกแบบให้ที่ช่องว่างระหว่างพื้นกันตัวอาคารที่ยกสูงนี้ เป็นสัญลักษณ์ของพลังของมนุษยชาติที่สามารถจะหยัดยืนขึ้นได้อีกครั้งจากกองเถ้าถ่านแห่งความสูญเสีย จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:34:45

ความคิดเห็นที่ 25   สวัสดีค่ะ คุณ troll ... ตามไปเที่ยวกันนะคะ ^^   ---------------------------------------------------------------------- ทางเข้าอยู่ทาง East Building   ค่าเข้าชมคนละ 50 Yen เท่านั้นค่ะ   ส่วน Audio Guide  คนละ 300 Yen (มีภาษาไทยด้วยนะ ) ซึ่งเราถือว่าคุ้มมากๆ ถ้าไม่ได้เช่าอาจจะไม่อินเท่านี้ อิอิ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:37:00

ความคิดเห็นที่ 26   เข้าไปห้องแรกจะเล่าเรื่องราวของเมืองฮิโรชิมา   ประวัติศาสตร์ของเมือง  สภาพโดยทั่วๆก่อนและหลังการระเบิด  การดำเนินชีวิตของผู้ชนในเมืองในช่วงสงคราวและหลังการระเบิด ตรงกลางห้องจะมีแบบจำลองขนาดใหญ่สองอัน   อันแรกนี้  จำลองสภาพเมืองฮิโรชิมาก่อนการระเบิด ในขณะนั้น  ฮิโรชิม่าเป็นเมืองที่มีความสำคัญทางด้านอุตสาหกรรมและการทหาร มีค่ายทหารอยู่โดยรอบเมืองจำนวนมาก รวมถึงศูนย์บัญชาการป้องกันประเทศของญี่ปุ่นตอนใต้ทั้งหมดด้วย และเป็นหนึ่งในไม่กี่เมืองที่เหลือรอดจากการโจมตีของอเมริกาด้วยความจงใจ เนื่องจากอเมริกาต้องการทำให้สภาพแวดล้อมของเมืองสมบูรณ์ที่สุด  เพื่อที่จะวัดความเสียหายที่เกิดจากระเบิดปรมาณูได้ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:37:58

ความคิดเห็นที่ 27   ตามติดขอบทู้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : ohhioh เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:42:14

ความคิดเห็นที่ 28   ปล. มังคุดบอกรีวิวเร็วมาก  เพราะพิมพ์ไว้แล้ว copy-paste อย่างเดียว  หุหุ -------------------------------------------------------------------------- ตอนเช้าของวันที่ 6 สิงหาคม   1945   ชาวเมืองมองเห็นเครื่องบินลำนึงบินวนอยู่บนฟ้าต่างพากันหลบเข้าที่กำบัง ไม่นานเครื่องบินลำนั้นก็จากไป ดูเหมือนอันตรายผ่านพ้นไปแล้ว ชาวเมืองจึงออกมาจากที่หลบภัย โดยหารู้ไม่ว่าอันตรายใหญ่หลวงกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า เครื่องบินลำแรกบินมาเพื่อตรวจสอบสภาพอากาศให้กับเครื่องบินทิ้งระเบิดเท่านั้น เมื่อรายงานว่าสภาพอากาศปลอดโปร่ง  เครื่องบินอีกลำชื่อ  Enola Gay   ซึ่งบรรทุกเจ้าหนูน้อย  "Little Boy"  ระเบิดปรมาณูลูกแรกของโลกที่มีความยาวเพียง 3 ม.   แต่หนักถึง 4 ตัน ภายในบรรจุแร่ยูเรเนียมอยุ่ถึง 250 กก.  ก็บินข้ามาที่เหนือเมืองฮิโรชิม่า ในเวลา  8.15 น.เครื่องบินก็ได้ทิ้ง "เจ้าหนูน้อย" ลงใส่เมืองฮิโรชิม่า กลไกจุดระเบิดเริ่มทำงานทันที ชนวนระเบิดทำงานและเกิดระเบิดขึ้นที่ความสูง  580  ม. เหนือพื้นดิน ส่งผลให้เกิดลูกไฟขนาดยักษ์เส้นผ่านศูนย์กลางกว้างถึง 300 ม.ทีเดียว แบบจำลองอันนี้แสดงขนาดของลูกไฟยักษ์ที่เกิดจากการระเบิดของ "เจ้าหนูน้อย"  เทียบกับขนาดของเมือง แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 10:48:27 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:45:27

ความคิดเห็นที่ 29   สวัสดีค่ะ คุณ ohhioh  เข้ามานั่งข้างในด้วยกันเลยค่าา ไม่ต้องเกาะขอบกระทู้ ^^ -------------------------------------------------------------- ความจริงแล้ว  จุดที่ฝ่ายอเมริกาตั้งใจจะทิ้งระเบิดใส่ ก็คือ  สะพานรูปตัว T ที่ชื่อ Aioi Bridge  ที่ตั้งอยู่ด้านซ้ายมือของ A-bomb Dome (ตามรูปบน) แต่เนื่องจากกระแสลมแรงทำให้ระเบิดพลาดเป้าไปประมาณ 240  ม.   ไประเบิดที่เหนือ Shima Hospital (ซึ่งอยู่ห่างจาก A-bomb domeไปทางด้านขวา 160 ม. )พอดี ตัวอาคาร รวมถึง ผู้ป่วยราว 80 คน พยาบาล และบุคคลอื่นๆที่อยุ่ภายในอาคารถูกทำลายจากแรงระเบิดโดยตรงจนหายไปอย่างไร้ร่องรอย แท่งสีแดงในแบบจำลองแสดงตำแหน่งที่ "เคย" เป็นที่ตั้งของโรงพยาบาล shima และเป็นจุดศูนย์กลางของระเบิด   ปัจจุบันจะมี อนุสรณ์ A-bomb Disaster Marker ตั้งอยู่ แต่เราไม่ได้ไปถ่ายรูปกันเพราะเวลามีน้อยค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 15:48:15 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 10:55:23

ความคิดเห็นที่ 30   ตามคุณหมอ และเจ้มัง เข้าไปลำลึกความหลัง (เคยไปมาเมื่อซัก 15 ปีก่อน) จำอะไรๆ ไม่ค่อยได้ล่ะ 555 จากคุณ : เอ๋อ้อย เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:02:00

ความคิดเห็นที่ 31   ระเบิดปล่อยอานุภาพทำลายล้างออกมาทันที ประกายไฟที่ออกมาจากลูกไฟยักษ์ที่กว้างถึง 300 เมตร ทำให้อุณหภูมิที่พื้นดินใต้ลูกไฟนั้นสูงถึง 4,000 องศาเซลเซียส รังสีความร้อนหลอมละลายทุกอย่างที่อยู่ในที่โล่งถ้าไม่ระเหยกลายเป็นไอ ก็กลายเป็นเถ้าถ่านไปในทันที เมืองฮิโรชิมากลายเป็นเพียงที่ว่างโล่งที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพังไปในพริบตา รัศมีทำลายล้างแผ่กว้างออกไปไกลเกิน 2 กม.โดยรอบ ผู้คนประมาณ 70,000 คน เสียชีวิตทันทีจากแรงระเบิด  และผู้บาดเจ็บอีกไม่น้อยที่เสียชีวิตลงหลังจากนั้นไม่กี่วัน นอกจากนี้ ยังมีผู้คนอีกมหาศาล ที่ต้องเสียชีวิตอันเนื่องมาจากผลของกัมมันภาพรังสีที่ได้รับจากระเบิด ที่จริงแล้วระเบิด Little Boy ที่ทิ้งลงที่ฮิโรชิม่านั้น มีขนาดและอานุภาพน้อยกว่าระเบิด Fat Man ที่ทิ้งลงที่นางาซากิเสียอีก แต่เนื่องจากภูมิประเทศของฮิโรชิม่าที่เป็นที่ราบกว้าง  ความเสียหายจึงมีมากกว่าพื้นที่ที่เป็นหุบเขาของเมืองนางาซากิหลายเท่า แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 11:04:53 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:02:35

ความคิดเห็นที่ 32   เกาะเอวไปด้วยคนครับ จากคุณ : inint&anant เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:09:48

ความคิดเห็นที่ 33   หวัดดี  เอ๋อ้อย .... เคยไปมาตอนสมัย "หนุ่มๆ" ใช่ป่ะ 555555++ ----------------------------------------------------------------------- เมื่อมีการทดลองระเบิดปรมาณู ไม่ว่าจะที่ส่วนไหนของโลก   เมืองฮิโรชิม่า  จะถือเป็นหน้าที่ที่ต้องแสดงความไม่เห็นด้วย และคัดค้านการสร้างอาวุธนิวเคลียร์ บริเวณนี้ได้แสดงจดหมายฉบับแล้วฉบับเล่า ที่นายกเทศมนตรีของเมืองฮิโรชิม่าได้ส่งถึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับการทดลองอาวุธนิวเคลียร์ครั้งนั้นๆ ถึง ณ วันที่   26 พฤษภาคม 2009 มีการส่งจดออกไปแล้วทั้งสิ้น  594 ฉบับ โดยฉบับสุดท้าย  ส่งเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2009  ถึงนายคิมจองอิล ประธานาธิบดีของเกาหลีเหนือนั่นเอง จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:10:13

ความคิดเห็นที่ 34   สวัสดีค่ะ  คุณ inint&anant  ... เอวใหญ่เกาะไปได้หลายคนค่าา ^^ ----------------------------------------------------------------------- เดินต่อขึ้นมาชั้นบน    มีการสรุปสถานการณ์ระเบิดนิวเคลีย์ของโลกให้ดู ว่ามีประเทศใดที่ครอบครองอาวุธนิวเคลียร์บ้าง  มีขนาดไหนบ้าง และเป็นจำนวนเท่าไหร่ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:13:02

ความคิดเห็นที่ 35   จากชั้นสาม   มองลงไปจะเห็นแบบจำลองโครงเหล็กของหลังคาของ Atomic bomb Dome ที่ตั้งอยู่เหนือส่วนแสดง จดหมายคัดค้าน ตรงชั้นล่างพอดี จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:19:29

ความคิดเห็นที่ 36   ตามมาชมรีวิวดีดีครับ...........ได้ความรุ้ด้วย............. จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:25:11

ความคิดเห็นที่ 37   แล้วก็เดินต่อมาถึงส่วน Main Building ซึ่งจัดแสดงข้าวของเครื่องใช้ของเหยื่อระเบิด ซึ่งได้รับบริจาคมาจากบรรดาญาติของผู้เสียชีวิต ห้องแรกของส่วนนี้  จะมีส่วนแสดง Model จำลองของผู้ได้รับบาดเจ็บ  สามารถฟังเสียงบรรยายได้ด้วย ขอบอกว่า  Audio Guide บรรยายได้รันทดหดหู่มากๆ  ชวนน้ำตาไหลไม่หยุดเลย -_-" แถมข้างๆหมอก็มีตาผู้ชายตัวใหญ่ๆคนนึง  แบบว่าอ่อนไหวสุดชีวิต เดินน้ำตาซึมสูดน้ำมูกฟึดฟัดๆตลอดทาง แบบว่า  แค่นี้ก็น้ำตาไหลไม่หยุดแล้ว  จะบิ้วไปไหนนักหนาคร๊าาา คุณพี่  หนูมาสคาร่ามันจะเลอะค่าาา  -*- เหยื่อบางคน  โดนรังสีความร้อนจนเสื้อผ้าไหม้หายไปเกือบหมด เหลือแต่ตัวเปล่าๆ บางคนเสื้อผ้าก็ละลายติดไปกับเนื้อหนังแกะออกไม่ได้ บางคนก็หายไปหมด เหลือไว้แต่เศษชิ้นส่วนเสื้อผ้า จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:25:29

ความคิดเห็นที่ 38   ติดตามชมด้วยคนครับ เพิ่งไปมาเมื่อเม.ย.เช่นกัน แต่ไม่ได้เข้ามิวเซียม เพราะหลายคนบอกหดหู่ คุณหมอ coccinelle กับคุณมัง........คุด รีวิวเร็วจัง ผมกลับมายังไม่ว่างเลย ยุ่งกับงานและทริปต่อไปอีก จากคุณ : Born in Thai เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:32:26

ความคิดเห็นที่ 39   สวสัดีค่ะ  น้าเปรี้ยวฯ  .... คนทำก็สนุกค่ะ เผื่อให้คนอ่านก่อนไป จะได้อิ๊นนน อิน ^^ ------------------------------------------------------------------ แม่ของเด็กชายที่เสียชีวิต ได้เก็บลูกแก้วซึ่งโดนความร้อนจนหลอมละลายจนผิดรูปผิดร่างนี้ไว้เป็นของดูต่างหน้าลูกชาย จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:33:26

ความคิดเห็นที่ 40   สวัสดีค่ะ  คุณ Born in Thai ... ช่วงนี้กะลังไฟแรง ต้องรีบรีวิว ไม่งั้นไฟมอดจะอดรีวิวซะ  อิอิ ------------------------------------------------------------------------- ภาพถ่ายของเมฆรูปเห็ดที่เกิดขึ้นหลังการระเบิดของ Little Boy ที่ช่างภาพหลายๆคนถ่ายไว้ได้ในวันนั้น จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:38:04

ความคิดเห็นที่ 41   ตามมังกับหมอไปญี่ปุ่นด้วยค่ะ จากคุณ : แม่ซากานะ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:42:23

ความคิดเห็นที่ 42   ภาพของผู้รอดชีวิตจากเหตุระเบิด  ที่กำลังทรมานแผลไหม้โดยรังสีความร้อนและการบาดเจ็บอื่นๆ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:43:19

ความคิดเห็นที่ 43   สวัสดีค่ะ คุณหมอและคุณมังคุด เป็นสถานที่หนึ่งในสามที่ฝันไว้ว่าเมื่อถึงญี่ปุ่นจะต้องไปให้ได้เหมือนกันค่ะ แม้ว่ากว่าจะไปได้ครบต้องใช้เวลามากกว่าหนึ่งครั้งก็ตาม อีกสองทีคือ นางาซากิ กับ DRI ที่เป็นที่เก็บรวบรวมทั้งหมดของเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่โกเบ ไปชมสถานที่เหล่านี้นอกจากจะได้ความหดหู่แล้ว เรายังได้พลังในการต่อสู้กับชีวิตต่อไป พวกเขายังทำได้เราก็ต้องทำได้เช่นกัน ว่าแต่คุณหมอไปเยี่ยมแพนด้าที่ Adventure world ด้วยหรือเปล่าคะ เพิ่งกลับมาเมื่อวันเสาร์ ไปเฝ้าเจ้าแพนด้าสองคู่แฝด แสบเล็ก กับแสบใหญ่มาทั้งวันเลย กำลังคิดว่าจะทำรีวิวดีไหม เข้าไปถ้ำหมีแล้วก็คิดมาหลายรอบ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 11:46:19 จากคุณ : Alone with out lonely เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:45:24

ความคิดเห็นที่ 44   สวัสดีค่าา พี่อิ๋ม ... คิดถึงจัง ไม่ได้ทักทายกันนานละเนอะ ไว้ตามดูความถึกไปเรื่อยๆนะคะ ^^ ----------------------------------------------------------------------- บริเวณนี้จำลองให้เหมือนอยู่ภายในซากตึกที่โดนระเบิดทำลาย   มองออกไปนอกหน้าต่างก็สามารถเห็นสภาพเมืองที่เสียหายอย่างหนัก จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:46:37

ความคิดเห็นที่ 45   ขอตามไปอีกรอบนะคะ ไปมาเมื่อเมษาเหมือนกันค่ะ ออกมาแล้วซึมไปเลย จากคุณ : yuki_shimi เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:49:57

ความคิดเห็นที่ 46   ฟังคุณ coccinelle เล่าเรื่อง ดีกว่าเสียตังค์ 300 yen เช่า audio guide อีก ฮิ ฮิ ฮิ จากคุณ : SkyBox เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:51:56

ความคิดเห็นที่ 47   สวัสดีค่ะ  คุงอโลน .... ไม่ได้ไปเยี่ยมแพนด้าเลยค่ะ  ตารางเที่ยวแน่นมากจนไม่มีที่ลง คุณอโลนทำรีวิวนะคะ  อยากเห็นๆๆๆๆ   ^^ เห็นด้วยกับคุงอโลน  ในมิวเซียมมันหดหู่มากจริงๆ ขนาดตอนที่หาข้อมูลทำรีวิวนี้เราก็ยังหดหู่ แต่เมื่อเรามองออกไปเห็นความเจริญของบ้านเมืองเค้า   ก็ทำให้เราเชื่อมั่นในพลังและความเข้มแข็งในการฟันฝ่าอุปสรรคของคนทุกคนค่ะ --------------------------------------------------------------------------- กล่องอาหารกลางวันของเด็กชายคนหนึ่ง  ที่ถูกเกณฑ์ไปช่วยรื้อถอนบ้านเรือนและโดนระเบิดเสียชีวิตตรงที่ทำงานนั่นเอง อาหารมื้อกลางวันที่เจ้าของกล่องอาหารไม่มีวันได้กินนั้น  โดนความร้อนสูงแผดเผาจนไหม้ดำเป็นตอตะโก จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:55:22

ความคิดเห็นที่ 48   ไปกลับมาแล้วเหรอ ทริปวางแผนข้ามปีเลยนะ จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 11:56:04

ความคิดเห็นที่ 49   สวัสดีค่าา   คุณ yuki_shimi ....... ตอนแรกหมอก็คิดว่าคงไม่หนักเท่าไหร่   แต่พอเข้าไปจริงๆแล้วแบบว่า   ไม่ไหวละขอร้องไห้หน่อยเหอะ แถมอีตาผู้ชายที่เดินตามๆกันไป ก็ดันฟึดฟัดๆ บิ้วตลอดทาง  ไม่ร้องยังไงไหว -*- คุณ SkyBox ... ขอบอกว่า เสียงพากษ์ Audio guide ฟังแล้วได้อารมณ์หดหู่มั่กๆค่ะ  บิ้วได้ดีจริงๆ ข้าวเสาไห้ .... วางแผนข้ามสองปีเลยแหละ ขอบอก  อิอิ ----------------------------------------------------------------------- จักรยานคันโปรดที่ถูกฝังลงไปพร้อมร่างของเด็กน้อยที่เป็นเจ้าของ ซึ่งเสียชีวิตจากผลของรังสี ภายหลังได้มีการขุดร่างของเด็กขึ้นมาเพื่อเคลื่อนย้ายไปที่อื่น คุณพ่อก็ได้บริจาคจักรยานและหมวกไว้ เพื่อมาจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์นี้ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:03:00

ความคิดเห็นที่ 50   ตรงนี้เป็นส่วนของบันไดหินหน้าธนาคารในเมืองฮิโรชิม่า   คาดว่าเช้าวันนั้นใครซักคนคงมานั่งรอธนาคารเปิดอยู่ตรงนี้ เมื่อเกิดการระเบิดขึ้น เจ้าของร่างก็เสียชีวิตทันทีจากแผลไหม้อย่างรุนแรง และโครงสร้างที่เป็นหินโดนรังสีความร้อนจนกลายเปลี่ยนเป็นสีขาวไปทั่วทั้งหมด ยกเว้นบริเวณที่มีคนนั่งอยู่ ทำให้เกิดเป็นลักษณะคล้าย เงาคนสีดำทาบบนพื้นหินสีขาว จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:09:07

ความคิดเห็นที่ 51   สุดๆ อ่ะครับ กระทู้นี้... โดนใจผมมากๆเลย ขอบคุณ จขกท. มากๆครับ บรรยายแต่ละภาพซะ ผมจะร้องไห้ตาม ... รึชาติที่แล้ว ผมจะเกิดเป็นคนญี่ปุ่นที่อยู่ในเหตุการณ์นั้นหว่า -__-" จากคุณ : CharliePapa เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:09:47

ความคิดเห็นที่ 52   สวัสดีค่ะ  คุณ  CharliePapa ... ตอนหาข้อมูลเตรียมทำรีวิวก็ทำเอาเราซึมไปพักใหญ่เหมือนกันค่ะ ถ้าอยากอินกว่านี้ แนะนำให้ไปสัมผัสของจริงให้ได้เลย --------------------------------------------------------------------------- รูปนี้  น่ากลัวน๊าาาา ..... ใครไม่อยากดูเลื่อนผ่านลงไปเลยค่ะ . . . . . . . . . . . . . . . . เจ้าของมือข้างนี้ทำงานอยู่ในตึกสำนักงานตำรวจ ซึ่งขณะที่เกิดการระเบิดเค้ากำลังปิดหน้าต่างอยู่พอดี   มือซ้ายจึงโดนรังสีเข้าไปเต็มๆ   ผลก็คือ  ผิวหนังและเล็บไหม้จนหลุดลอกออกมา ต่อมาที่นิ้วกลางกับนิ้วนางกลับมาเล็บสีดำงอกยาวออกมา และเป็นแบบนั้นมาตลอดชีวิตไม่เคยกลับเป็นปกติอีกเลย จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:17:35

ความคิดเห็นที่ 53   เศร้าอะหมอ..... จากคุณ : ผักกะเฉดใส่ไข่ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:19:16

ความคิดเห็นที่ 54   ตัวอย่างจานชาม ขวดแก้ว และกระเบื้องมุงหลังคา ที่โดนรังสีความร้อนจนหลอมเหลวผิดรูปร่าง จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:20:31

ความคิดเห็นที่ 55   อ่านแล้วน้ำตาซึม T-T ขอบคุณค่ะ ... จากคุณ : บลอนดี้ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:21:22

ความคิดเห็นที่ 56   ขอตามไปเที่ยวด้วยคนจ๊ะนาน่า จากคุณ : 21 มีนาฯ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:22:26

ความคิดเห็นที่ 57   น่าเศร้าจริง ๆ ค่ะ คุนค๊อกรีวิวได้เข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองจริง ๆ ยังไงเมืองไทยเราก็ยังยิ้มได้เนอะ เค้าสู้กันมาได้ เราก็ต้องสู้และผ่านมันไปให้ได้เหมือนกัน ปล. อ่านรีวิวไปน้ำตาซึมไป แง้ ๆๆ จากคุณ : วี้ดวิ้ว เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:26:39

ความคิดเห็นที่ 58   สวัสดีค่า เจ๊เฉด ... ไม่ได้ฮ่ะ  เราโดนบิ้วมาเยอะ เราต้องมาบิ้วคนอื่นต่อ  หุหุ คุณ บลอนดี้  ... ขอบคุณเช่นกันค่ะที่เข้ามาอ่าน  เพื่อนๆเข้ามาอ่านกันเยอะๆก็มีกำลังใจหาข้อมูลต่อไป  ^^ 21 มีนาฯ ... ตามไปเที่ยวด้วยกันนะจ๊ะ  ใกล้จบแล้วล่ะ ^^ ---------------------------------------------------------------------------- หลังเกิดการระเบิดไม่นาน  ก็มี "ฝนสีดำ" ที่ปนเปื้อนฝุ่นกัมมันตรังสีจากการระเบิด ตกลงมา ผู้บาดเจ็บที่นอนรอความช่วยเหลืออยู่ต่างก็กระหายน้ำอย่างมาก  แต่ไม่มีน้ำสะอาดให้ดื่ม จึงต้องจำใจดื่มกินฝนดำเข้าไป  พิษร้ายของฝนดำทำให้เกิดอาการท้องร่วงติดต่อกันเป็นเวลานานถึงสามเดือน ส่วนรูปทางซ้ายมือ  ก็คือ  รอยคราบที่ฝนดำเหลือทิ้งไว้บนพื้นผิวที่มันไหลผ่าน แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 12:29:17 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:27:48

ความคิดเห็นที่ 59   ตามหมอนาน่าไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยคนจ้า เปิดกระทู้มาก็เศร้าเลยนิ จากคุณ : สันกาลาคีรี เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:32:10

ความคิดเห็นที่ 60   เพื่อนจูงมือมาปูเสื่อดู  มีภาคการ์ตูนบ้างไหมคะ อิอิ รอดูของคุณ Alone ด้วยค่ะ   จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:34:50

ความคิดเห็นที่ 61   ขอตามไปเที่ยวด้วยคนค่ะ รูปสวย รายละเอียดดีจริงๆ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:38:28

ความคิดเห็นที่ 62   จริงๆ ผมสนใจเรื่องนี้มากๆเลยครับ - ไปหา Download หนังสือเกี่ยวกับ Hiroshima มาอ่าน จนอินไปพักใหญ่ๆเลยครับ คิดว่า ถ้ามีโอกาส คงต้องไปเยือน Hiroshima ให้ได้ซักครั้งนึงแน่ๆ ^__^ อ่านๆดู แล้วก็พาลเตลิดคิดไปเองว่า... เพราะประเทศเค้าเคยล้ม และสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ขนาดนี้มาก่อนรึป่าว เค้าเลยกลับมาพัฒนา ทั้งสภาพภูมิประเทศ และจิตสำนึกของประชาชน จนกลายเป็นประเทศที่เจริญขนาดนี้ ...แล้วก็ย้อนมาคิดถึงประเทศเราเอง -__-" สบายๆ มาแต่ไหนแต่ไร อย่างไหนมันดีกว่ากันน้า?? จากคุณ : CharliePapa เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:43:12

ความคิดเห็นที่ 63   เห็นแล้วอยากไปมาก ถึงจะดูสะเทือนใจบ้าง ขอบคุณครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:46:20

ความคิดเห็นที่ 64   มีของใช้ส่วนตัวของหนูน้อยซาดาโกะจัดแสดงไว้ในพิพิธภัณฑ์นี้ ซึ่งรวมถึง นกกระเรียนกระดาษที่เธอเป็นคนพับเองกับมือด้วย ในหนังสือที่ชื่อว่า  "ซาดาโกะกับนกกระเรียนพันตัว" เขียนไว้ว่า เด็กหญิงไม่บรรลุเป้าหมายที่ต้องการจะพับนกได้ครบ 1000 ตัว เพราะเธอเสียชีวิตลงขณะพับนกได้แค่หกร้อยกว่าตัวเท่านั้น เพื่อนร่วมชั้นของเธอจึงช่วยกันพับต่อจนครบ 1000 ตัว และได้ฝังนกทั้งหมดลงไปพร้อมกับร่างของซาดาโกะ แต่ที่จริงแล้ว ซาดาโกะสามารถพับนกครบ 1000 ตัว  ได้ตั้งแต่เดือนปลายสิงหาคม ปี 1955 นั่นเอง  และยังคงพับต่อเนื่องไปเรื่อยๆ   แต่เนื่องจากกระดาษขาดแคลน  เธอต้องใช้กระดาษทุกอย่างที่เธอหาได้ รวมถึงกระดาษห่อยา หรือบางครั้งเธอก็จะเดินไปตามห้องผู้ป่วยใน รพ. เพื่อขอกระดาษห่อของที่บบรดาญาติของผู้ป่วยนำมาเยี่ยมไข้อีกด้วย เด็กหญิงชิสุโกะ เพื่อนสนิทของเธอ ก็นำกระดาษจากโรงเรียนมาให้เธอพับด้วยเช่นกัน จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 12:59:01

ความคิดเห็นที่ 65   บุญแค่ใหน....ที่เกิดเป็นคนไทย...บนผืนแผ่นดินไทย.... จากคุณ : ผักกะเฉดใส่ไข่ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:11:00

ความคิดเห็นที่ 66   คุงวิ้ว .... เพราะเหตุการณ์บ้านเมืองนี่แหละ จึงมีแรงบันดาลใจในการรีวิวนี้ ^^ ปร้าสันฯ .... เราต้องเศร้าไว้ก่อนค่ะ  เดี๋ยวเฮฮาบ้าบอจะตามมาทีหลัง  อิอิ คุงปั๊ก ... ภาคการ์ตูนรอดูของปุงปิงละกันนะคร๊าา ^^ คุณ Clear Ice  ... ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ ^^ คุณ CharliePapa ... คิดเหมือนกันเลยนะคะ  สงสัยว่าเพราะประเทศเราไม่เคยลำบากรึเปล่า เลยเป็นอย่างทุกวันนี้ ^^ คุณ tiger's nest ... แนะนำให้ไปจริงๆค่ะ  ให้เวลากับที่นี่เยอะๆเลย ได้ความรู้มาก ^^ ---------------------------------------------------------------------------- หลังเหตุการณ์ และสงครามสงบลง  บรรดาชาวเมืองที่รอดชีวิต จะเขียนข้อความบอกเล่าความเป็นไปของตัวเองและสมาชิกครอบครัวไว้ตามสถานที่ต่างๆ เพื่อหวังให้บรรดาญาติๆ หรือสมาชิกในครอบครัวคนอื่นที่พลัดหลงกันตอนเกิดเหตุการณ์ไม่สงบ ได้มาอ่านเจอ และตามหากันจนพบในที่สุด จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:11:51

ความคิดเห็นที่ 67   อ่านแล้วน้ำตาจะไหล ไม่อยากให้มีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นอีกเลย ไม่ว่าจะบ้านใครเมืองใคร มีแต่ความสูญเสีย ขอบคุณสำหรับรีวิวดีดี ที่มีประโยชน์นะคะ "สันติสุข สู่หล้า และสากล ชีวิตคน ไม่ใช่ผัก ไม่ใช่ปลา" จากคุณ : เต่าตัวลาย เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:12:59

ความคิดเห็นที่ 68   ภาพส่งท้าย -- คือจุดเริ่มต้น ในฤดูใบไม้ร่วงปีนั้นเอง เมืองฮิโรชิม่าที่มีคนทำนายไว้ว่า   จะไม่มีสิ่งมีชีวิตเติบโตขึ้นได้ภายใน 75 ปีหลังจากนี้ ก็เกิดมีต้นไม้แตกหน่อ ผลิใบออกมาให้เห็น การได้เห็นสีเขียวของต้นไม้ใบหญ้า ก็ช่วยฟื้นฟุจิตใจของชาวเมืองได้อย่างมาก และช่วยให้เค้าดำเนินชีวิตต่อไปอย่างเข้มแข็งและมีความหวัง . . . . แม้แต่ในที่ที่มืดมิดที่สุด  ก็ยังมีแสงสว่างส่องลงไปถึงได้ นั่นคือ ไม่ว่าสถานการณ์จะเลวร้ายแค่ไหน   ขอให้เชื่อมั่นว่าความหวังยังมีเสมอ รีวิวนี้  อยากจะส่งเป็นกำลังใจให้ผู้สูญเสียจากเหตุการณ์บ้านเมืองช่วงที่ผ่านมาด้วยค่ะ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:23:23

ความคิดเห็นที่ 69   จบแว้ววววค่าาา   ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่อยุ่เป็นเพื่อนกันจนจบนะคะ ข้อมูลทั้งหมดจาก http://www.pcf.city.hiroshima.jp/virtual/VirtualMuseum_e/tour_e/tour_mai_e.html# http://en.wikipedia.org/wiki/Hiroshima_Peace_Memorial_Park http://artsmen.net/content/show.php?Category=warboard&No=4374 http://en.wikipedia.org/wiki/Sadako_Sasaki ขอตัวไปพักกลางวันก่อนค่ะ  แล้วจะกลับมาใหม่ ^^ จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:25:19

ความคิดเห็นที่ 70   เย้.... แปะๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:26:40

ความคิดเห็นที่ 71   เยี่ยมเลยจ้าหมอนาน่า อ่านไปอินเลยนะเนี่ย จากคุณ : ข้าวเสาไห้ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:35:47

ความคิดเห็นที่ 72   สุดยอดมากเลย นาน่า จากคุณ : ป๋มชื่อไข่ย้อย เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 14:04:40

ความคิดเห็นที่ 73   คิดถึงหมอนาน่านะคะ ขอบคุณสำหรับกระทู้นี้ ทำเอาน้ำตาไหลเลยค่ะ จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 15:09:26

ความคิดเห็นที่ 74   ตามไปเที่ยวด้วยครับ จากคุณ : ทนายอ้วน เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 15:12:08

ความคิดเห็นที่ 75   มาาาแล้นนนนนนนนนนน       ขอกลับขึ้นไปอ่านก่อน จากคุณ : Bebeolvie เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:04:38

ความคิดเห็นที่ 76   โห เศร้าอ่ะ    เห็นจักรยานเด็ก กับ มือ แล้วขนลุกเลย จากคุณ : Bebeolvie เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:13:50

ความคิดเห็นที่ 77   ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ จากคุณ : Oases เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:15:58

ความคิดเห็นที่ 78   สงครามช่างโหดร้ายจริงๆ จากคุณ : พะโล้น้อย เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:18:53

ความคิดเห็นที่ 79   ตามมาดูค่ะ ดูแล้วเศร้ามากๆเลย จากคุณ : ถ้วยน้ำชา กับเทวดาตัวจิ๋ว เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:21:01

ความคิดเห็นที่ 80   เกาะล้อไปด้วยครับ พี่ค๊อก สงสาร แต่ก้อดีใจครับ ที่คนญี่ปุ่นเก็บความเสียใจมาเปลี่ยนเป็นพลังพลิกฟื้นสร้างเมืองขึ้นมาใหม่ได้ อย่างที่เราเคยได้เห็นกันเมื่อตอนฮิโรชิมาเกมส์ จากคุณ : Jeweller LPFC 11 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:25:49

ความคิดเห็นที่ 81   โอ้...ละเอียดมากครับ สุดยอด จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 17:27:22

ความคิดเห็นที่ 82   ขอบคุณครับ สำหรับรีวิว แจ่ม แฮะ ๆ จากคุณ : นายฟ้าใส เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 17:40:14

ความคิดเห็นที่ 83   สวัสดีครับคุณหมอและคุณมังคุด ขอชื่นชมรีวิวนี้สุดยอด  สมกับที่ตั้งตารอคอย ข้อมูลแน่นปึก รู้งี้ขอไปเที่ยวพร้อมกันก็ดีซิครับ ทริปหน้าอย่าลืมชวนกันอีกนะ  สนุกดี  อิ่มอีกต่างหาก จากคุณ : EMBOI เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 18:31:39

ความคิดเห็นที่ 84   เเอบรู้ความลับคุณหมอว่า ขี่จักรยานไม่เป็นมาจากเจ๊มังคุดล่ะ ปล 1 เอารูปมาเเจม 1 รูป   เวลาเเห่งประวัติศาสตร์ ปล2  คุณพ่อเราเกิดทันสงครามโลก !! ไม่น่าเชื่อเลยว่า เเค่ช่วงไม่ถึง 1 อายุคนดี   จากเมืองที่ยิ่งกว่าติดลบ   กลายมาเป็นทุกวันนี้ได้  สุดยอดหัวใจซามูไรเลย แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 18:38:43 จากคุณ : aomnan เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 18:37:33

ความคิดเห็นที่ 85   อิอิ ... มีคนเข้ามาอ่านเยอะเลย  ขอบคุณนะคะ ^^ หวัดดีค่าา สาวหน้าใส , พี่ทนายอ้วน , โชจัง , คุงโอเอ , คุณ พะโล้น้อย , คุงถ้วย , คุงจิว , คุณ ม่วงมหากาฬ  , นายฟ้าใส   (ตอนแรกพิมพ์ว่า "คุณนายฟ้าใส" อ่านกลายเป็นแบบคุณนายไฮโซอะไรแบบนั้นไปเลยค่ะ อิอิ) คุง EMBOI .... ขอบอกว่า   ตอนไปจริงๆ  ในสมองว่างเปล่ามากค่ะ ไม่รู้อะไรเลย แต่มาค้นข้อมูล เพราะจะรีวิวนี่แหละ  อ่านไปเรื่อยๆสนุกดี อินกว่าเดิม ชักอยากกลับไปอีกรอบ คุณ aomnan ... ฮ่าๆๆ รู้ความลับหมอซะแล้ว   ขอบคุณที่เอารูปนาฬิกามาแจมกันนะคะ  หมอพลาดไปได้ยังไงก็ไม่รู้เนี่ย  ไม่ได้ถ่ายมาเลย ^^ แก้ไขเมื่อ 07 มิ.ย. 53 18:49:25 จากคุณ : coccinelle เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 18:48:21

ความคิดเห็นที่ 86   =_= http://www.boston.com/bigpicture/2009/08/hiroshima_64_years_ago.html จากคุณ : SkyBox เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 19:39:50

ความคิดเห็นที่ 87   นั่งอ่านไป อารมณ์บิ้วขึ้นมาเรื่อยๆ พอมาถึงรูปสุดท้าย...น้ำตาไหลเลยค่ะ คงเป็นสถานที่เดียวในญี่ปุ่นที่คงไม่อยากไปอ่ะ ต้องร้องไห้แน่เลย ขอบคุณมากๆสำหรับรีวิวดีๆที่เอามาให้อ่านกันค่ะ จากคุณ : SPEED STAR เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 19:52:02

ความคิดเห็นที่ 88   เคยไปดูครั้งหนึ่ง นานแล้ว จำได้ว่า เพื่อนต่างชาติทั้งกลุ่มมีทั้งร้องไห้โฮ และน้ำตาซึมกันเป็นแถว ตั้งใจอยากไปอีก เป็นสถานที่ ที่ทุกคนควรได้ไป เพื่อจำใส่ใจไว้เลย ขออย่าให้มีแบบนี้อีก ขออย่าให้มีแบบนี้อีก จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 19:52:29

ความคิดเห็นที่ 89   ขอบคุณสำหรับเรื่องราวๆดีที่นำมาแบ่งปันนะคะ ซึ้งมากๆ รูปถ่ายก็สวยงามมากค่ะ จากคุณ : Sugarbean เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 19:57:54

ความคิดเห็นที่ 90   "ซาดาโกะกับนกกระเรียนพันตัว" เป็นหนังสือที่อ่านตั้งแต่สมัยประถม... เรียนรู้การพับนกกระเรียนก็จากหนังสือเล่มนี้แหละ เตรียมแผนฮิโรชิมาควบนางาซากิไว้ อยากไปเห็นหน้าตาเจ้าลิตเติ้ลบอย และแฟตแมน จากคุณ : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 19:57:56

ความคิดเห็นที่ 91   ขอบคุณค่ะ   เป็นรีวิวที่ดีมากจริงๆ จากคุณ : ท้องฟ้าใส เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 21:00:27

ความคิดเห็นที่ 92   ตามไปเที่ยวฮิโรชิมาด้วยคนครับ ในทุกๆความมืดยังมีแสงสว่างส่องไปถึงได้จริงๆครับ ^_^ จากคุณ : tataweb เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 21:02:18

ความคิดเห็นที่ 93   เป็นรีวิวที่เศร้าแต่พออ่านจบแล้วเกิดความหวังขึ้นมาเลยครับ... คิดอยู่เหมือนกันว่าถ้าไปญี่ปุ่นอีกครั้งจะขอไปซัก 2 อาทิตย์จะได้ไป Hiroshima ได้ ... สงครามและความรุนแรงมันไม่เคยให้ประโยชน์กับใครเลย แต่ยังไงก็ต้องมีความหวังครับ เพราะมันเป็นสิ่งที่ทำให้เราสู้ต่อไปได้... จากคุณ : ผู้ก่อการร้ายทางความคิด เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 21:17:39

ความคิดเห็นที่ 94   เศร้าจังค่ะ... จากคุณ : padme' amidala เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 22:00:54

ความคิดเห็นที่ 95   ถ่ายรูปมาอิงมุมเดียวกับคุณอ้อม  แต่หลบคนมาได้ จากคุณ : EMBOI เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 22:12:56

ความคิดเห็นที่ 96   ร่วมรำลึก......ฮิโรชิมา จากคุณ : EMBOI เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 22:21:32