ความคิดเห็นที่ 1   มาถึงวันนี้  หัวใจที่อ่อนระโหยโรยแรง  มันเรียกร้องให้เกิดการเดินทางอีกครั้ง กล้องหลักพร้อม . . . . . . หนังสือเดินทางพร้อม  เงินก็มีอยู่หน่อยนึง    เตรียมตัวไว้  พรุ่งนี้จะแบกเป้ผ่านชายแดน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:24:20

ความคิดเห็นที่ 2   กล้องสำรองมั่ง . . . . . .  ยาสามัญประจำบ้าน เมมสำรอง  ทุกอย่างต้องพร้อม จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:25:33

ความคิดเห็นที่ 3   ขาดไรหว่า . . . อ้อ !  ขาดนี้ไง  เลิกงานบ่ายโมงครึ่ง  ตรงดิ่งไปนครชัย สอยมาแล้ว  ซื้อวันนี้  ไปคืนนี้  ขอแบบสบาย ๆ  สักหน่อย  ครั้งแรกในรอบหลาย ๆ  ปีที่ได้มีสาวนานั่งเฟิร์สคลาส  ปกตินั่ง  O บาท จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:28:00

ความคิดเห็นที่ 4   ๓ มิถุนายน ๐๖.๑๐ น.  สถานีขนส่งอุบลราชธานี นครชัยแอร์นำผมมาส่งที่นี่ก่อนกำหนด  ขนส่งต่างจังหวัดที่อยู่ติดกับถนนสายหกเลนมั้ง  ไม่รู้ว่าชื่อถนนอะไร  รู้แค่ว่า  ตรงข้ามขนส่งมีป้ายห้างไฮเปอร์มาร์ทขนาดใหญ่  พื้นที่ขนส่งเล็กกว่าสถานีขนส่งสุราษฏร์ฯ  อีกแฮะ  ทั้ง ๆ  ที่อุบลฯ เป็นจังหวัดที่ใหญ่กว่า มีทั้งเส้นทางเดินรถภายในประเทศ และภายนอกประเทศ  จังหวัดชายแดนนี่หว่า  พรมแดนติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้าน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:29:57

ความคิดเห็นที่ 5   บขส.  ทำเลว  ดูในเวป  มีเที่ยวเช้า  ๐๗.๐๐  น.  แต่มาถึงเซงเป็ดยกเลิกไปหลายวันแล้วด้วย    รถเที่ยวต่อไป  ๐๙.๓๐ น.  โน่น  รอกันจนง่วงละครับงานนี้  กว่าเคาน์เตอร์จะเปิดขายตั๋วก็หลังจากรถเที่ยวเช้าที่มากรุงเทพฯ  ออกแล้ว  นั่นหมายถึงหลังการเคารพธงชาติแน่นอน  เวลานี้เป็นของรถไทยนะครับ  ส่วนรถลาวก็เที่ยวบ่าย  ๑๕.๐๐  น.  ไปถึงปากเซก็น่าจะค่ำสำหรับรถเที่ยวเย็น จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:31:04

ความคิดเห็นที่ 6   วันนี้ . . . ชีวิตผมไม่เร่งรีบ  ไม่มีหมายกำหนดกลับที่ชัดเจน  รู้แค่ว่า  มีเวลาอยู่ในผืนแผ่นดินลาวได้เต็มที่  ๖  คืน  แต่ผมจะใช้เวลาที่นั่นหมดหรือเปล่าไม่รู้  เพราะผมมันพวกตัดสินใจรวดเร็วเสมอ  ผมไม่รู้จักอะไรเกี่ยวกับปากเซ  และไม่รู้อะไรเลยเสียด้วยซ้ำ  จะกลัวทำไมกับปากเซ ในเมื่อที่ผ่านมาก็เซกับชีวิตมาพักใหญ่ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:31:44

ความคิดเห็นที่ 7   ถ้า . . . วันนี้ผมจะหลงปากเซอีก  มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเกินคาดหมาย  แต่ตอนนี้คงเวลาหาอะไรใส่ท้องเสียก่อน  ทั้ง ๆ  ที่ปกติ  ไม่ค่อยกินอาหารเช้า  แต่วันนี้ขอสักมื้อกันตาย  เพราะยังไม่รู้ว่าไปถึงที่โน่นจะทำใจกินอาหารไทยรสชาติลาว ๆ  ได้มากน้อยขนาดไหน  เคยเจอมาแล้ว  ตอนไปหลวงพระบาง  แทบทิ้งหากไม่เสียดายราคาที่เห็นในเมนูก่อนสั่ง  โหดชะมัด จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:32:51

ความคิดเห็นที่ 8   กะเพรารวม  ไข่ดาว  อาหารสิ้นคิดอันดับหนึ่งในใจผู้บริโภคไทยทั้งหลาย  เคยมีใครสำรวจมั้ยหนอ  ว่าอัตราการสิ้นคิดของคนไทยที่สั่งเมนูนี้ แต่ละวันมากน้อยขนาดไหน  แต่สำหรับผม  คิดว่าน่าจะมากเอาการ  เพราะไม่งั้นเวลานึกอะไรไม่ออก  ไอ้เมนูนี้ลอยมาก่อนในสมอง   แว๊กกกกกกกกกกกกกก . . . ไม่ชอบหอมใหญ่  แถมใส่กะเทียมกลียบใหญ่ทั้งกลีบ  แค่การเอาใจใส่ในการทำอาหาร  ก็ไม่มี  รสชาติคง  สุนัขไม่รับประทานตามเคย  อาหารตามขนส่ง  นี่กินกันตายจริง ๆ  เพราะคาดว่า  คนมากินซ้ำแทบไม่มี  แอบถอนใจไม่น่าสั่งมากินเลยกรู จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:33:44

ความคิดเห็นที่ 9   สาบานได้มั้ยนี่ว่ามันคืออาหารคาว . . . หวานชวนอ้วก  ประมาณว่าที่บ้านเจ้แกอยู่ติดโรงงานมิตรผลมั้ง  เลยทำน้ำตาลหกใส่จานผัดกะเพราะอย่างกะไก่เชื่อมเขี่ย ๆ  เล่น ๆ  จะไม่กินก็เสียดาย  จะกินต่อไป ก็ชวนอ้วก  ถนอมใจคนขาย  กินแต่ข้าวเปล่า  สาบานไว้เลยว่าชีวิตนี้จะไม่ขอสั่งกะเพราไก่ที่อุบลฯ  อีกเด็ดขาด  เก็บมันเอาไว้เป็นความทรงจำที่เลวร้ายอีกหนึ่งความทรงจำในชีวิต จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:34:37

ความคิดเห็นที่ 10   แล้วตกลงกรูมาปากเซทำไมหว่า ? คำถามเดิม  ที่ถามตัวเองมาทั้งคืนแล้ว  ตอนนั่งนครชัยแอร์เฟิร์สคลาสมา  นั่นดิ !  มาทำไม  ยังไม่รู้ตัวเองเลยหรือ  แล้วใครจะรู้มั่งล่ะเนี่ย  เพราะอะไรหรือ  ตอบยาก  หลาย ๆ  ความอยากรวมกัน  แต่รวม ๆ  แล้ว  มาเพราะอยากมา  เพราะหากไม่อยากมา  กรูจะมานั่งทำบ้าอะไรที่อุบลฯ  ตอนนี้หว่า ค่าเสียหายมื้อเช้า  ๕๕  บาท  เสียดายชิบ  รู้งี้ข้าวเหนียวไก่ปิ้งน่าจะลงคอ  ลงกะเพาะมากกว่า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:35:52

ความคิดเห็นที่ 11   รถสายต่าประเทศออกตรงเวลาเด๊ะ  แม่ค้าชาวลาวขนของกันคุ้มค่าทีเดียว  น่าจะมีของบางอย่างที่ต้องเสียภาษีฝั่งลาวมาก แม่ค้ากับเด็กรถจะรู้กัน  เอาของส่งมาบนรถ  เด้กรถเอาถุงกระสอบใหญ่ ๆ  ไปวางไว้หน้าห้องน้ำบ้าง  ห้องพักหลังรถบ้าง  รู้ ๆ  กันอยู่  ประเทศที่ไร้การพัมนาแบบไทยแลนด์  เงินปิดได้ทุกอย่าง  เพราะเห็น ๆ  ว่าแม่ค้า  ยัดเงินใส่มือเด็กรถและคนขับ เรื่องแบบนี้รู้ ๆ  กัน  แทบทุกชายแดนมีแบบนี้ทั้งนั้น . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:36:48

ความคิดเห็นที่ 12   รถวิ่งไปเรื่อย ๆ  ตอนนี้เวลาคล้ายจะช้าลง  อาจเพราว่าชีวิตของคนต่างจังหวัดไม่เร่รีบแบบคนในกรุงเทพฯ   และวิถีการดำรงชีวิตของผู้คนก็แตกต่างกัน  ต่างจังหวัดรถไม่ติด  โดยเฉพาะตอนนี้  ฝนพรำโปรยปราย  ชวนเหงาตั้งแต่เริ่มออกเดินทางเลยหรือนี่ ผมผ่าด่านที่วังเต่าเรียบร้อย  เสียไป  ๕๐  บาทฝั่ง  ตม.ลาว  มองโทรศัพท์ในมือ  คิดถึงหลาย ๆ  คนที่เมืองไทย  อยากบอกหลาย ๆ  คนว่าไม่อยู่นะเฟ้ย  ไปเมืองนอก  แต่ก็นะ  ไม่รู้ว่าจะบอกมันกันทำไม  เพราะบอกแล้ว  มักมีเสียงสั่งมาเสมอ  อย่าลืมของฝากนะ  ทั้ง ๆ  ที่รู้กันอยู่  ว่าไม่เคยหิ้วไปฝาก  ดันบอกทุกครั้งที่ไป จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:38:38

ความคิดเห็นที่ 13   ๑๑.๒๑  น.   ผมกดหาใครบางคน  เป็นครั้งที่สามของวันนี้  หลังที่จากสองครั้งแรกเขาไม่รับสาย  หัวใจอ่อน ๆ  พิลึก  ไม่รู้ว่าทำไม  ตอนนี้มีทั้งใจอยาก  และไม่อยาก “ฮัลโหล”  เสียงจากปลายสาย  ทำเอา  หัวใจที่เต้นอ่อน ๆ  เริ่มมีกำลังอีกครั้ง “ไปปากเซนะ  ตอนนี้อยู่ฝั่งลาวแล้ว” “อืม”  เสียงนั้นแปลความหมายไม่ถูกเลยแฮะ  หรอืเพราะว่า  สองสามวันมานี้  ผมไม่ได้โทรหาเขาเลยก็เป็นได้  ไม่รู้สิ  บางทีเหมือนจะหมดเรื่องที่จะคุยไปโดยปริยาย “ไว้ถ่ายรูปไปฝากก็แล้วกัน  รู้ใช่มั้ยว่าไปทำไม” “รู้  รู้แล้วล่ะ” “แค่นี้นะ”  ผมกดวางสาย  ก่อนปิดเครื่อง จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:39:57

ความคิดเห็นที่ 14   คนสุดท้ายที่ผมคุยด้วย  ยังเป็นใครคนนั้น  จากวันนี้ไปอีกหลายวัน  ผมไม่จำเป็นต้องติดต่อสื่อสารกับใคร ๆ  อีก  มันจะเป็นช่วงเวลาแห่งการค้นหาอีกครั้ง  แต่จะค้นหาอะไรนี่สิ  ยังไม่รู้  และตอบไม่ได้  เพราะผมไม่รู้จริง ๆ  ผมรู้แค่อะไรบางอย่างทำให้ผมต้องมาปากเซ เขาคนนั้น . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:41:01

ความคิดเห็นที่ 15   คนที่ผมเพิ่งวางสายเมื่อกี้  เพราะเขาอยากมา  อะไรก็ตามที่เขาคนนั้นอยากทำ  แล้วทำไม่ได้  ผมจะทำเอง  ก็ในเมื่อผมทำได้  ก็ต้องโทรไปเย้ยเขาเสียหน่อย  ฐานทำให้เกิดความอยาก  แต่ตัวเขาดันติดโน่น  ติดนี่  มาไม่ได้  อย่างน้อยที่สุดตอนนี้   ผมเดินตามรอยฝันของคนที่ผมรัก . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:41:44

ความคิดเห็นที่ 16   ขอตามไปดูด้วยคนนะ....ว่าไปทำไม จากคุณ : โรม ณ. โคราช เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:41:48

ความคิดเห็นที่ 17   รถมุ่งหน้าสู่ปากเซอย่างช้า ๆ  ด้วยถนนหนทางที่จะไปสู่เมืองใหญ่ของลาวใต้เป็นเพียงถนนสองเลนเท่านั้น  ผ่านท้องทุ่งนาที่ชาวบ้านเตรียมดินเอาไว้สำหนับฤดูเพาะปลูกที่กำลังเริ่มต้นฤดู  รอเพียงฝนที่รู้สึกว่าปีนี้จะมาล่ากว่าทุก ๆ  ปี  บางแหล่งที่ใกล้ลำคลองจะมีต้นกล้าเล็ก ๆ  เขียวอ่อน ๆ  เพื่อรอที่จะลงสู่นาแปลงใหญ่ต่อไป จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:42:48

ความคิดเห็นที่ 18   รถมาจอดที่ท่ารถเกรียงไกรในเวลาถัดมาราวชั่วโมงกว่า  เอาล่ะดิ๊  คราวนี้ได้เวลาหลงปากเซจริง ๆ  เสียแล้ว  กรูจะไปทางไหนต่อดี  ไปนากะสัง  หรือ  นอนปากเซดีหว่า ? จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:44:09

ความคิดเห็นที่ 19   รู้แค่ว่า . . . . . . นากะสังเป็นหมู่บ้านริมโขงที่สามารถนำเราไปสู่   ดอนเดด  ดอนคอน  ก็ที่คนไทยส่วนมากรู้จักกันในนาม  สี่พันดอนนั่นแหละ  แถบนั้นที่เที่ยวเยอะเอาการอยู่ ทั้งน้ำตกหลี่ผี  ท่าเทียบเรือสินค้าเก่า  รถไฟสมัยสงครามโลกของลาว  และที่เป็นที่ลือเลื่องที่สุดก็  ไนแองการ่าแห่งแม่น้ำโขง  “คอนพะเพ็ง” จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:45:10

ความคิดเห็นที่ 20   สองจิตสองใจ  จะเอาไงดีหว่า  ไปชายแดนที่ติดเขมรก่อนแล้วค่อยมาปากเซ  หรือ  นอนปากเซแล้วพรุ่งนี้เที่ยว  ตาดฝาน  ตาดผาส้วมก่อนดี  ลังเลจนได้เรื่องเลยครับพี่น้อง  เพราะถามราคาสกายแลปไปหลัก ๘  อันเป็นสถานีขนส่งของปากเซ  ที่จะไปสู่เมืองอื่น ๆ   ค่าสกายแลป  ๘๐  บาท แพงอิบหาย . . . ฝรั่งที่คุยกันมาในรถแกจะเข้าเมือง เลยเข้าเมืองไปกับแกก่อน  เพราะกีบก็ยังไม่ได้แลก  มีแต่เงงินไทย  เสียเปรียบ  ค่าเงินบาทนั้นโดนโขกระบบม  ยิ่งไกลเมือง  ค่าเงินจะลดต่ำลงอย่างน่าใจหาย  ค่าสกายแลปเข้าเมืองอ้ายน้องคิดราคามิตรภาพ  ๔๐  บาท  แน่อะดิ๊  โขกฝรั่งไปตั้ง  ๘๐  แล้วนี่หว่า จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:47:16

ความคิดเห็นที่ 21   แลกเงินที่โรงแรมลานคำ  ๑,๐๐๐  บาท  ได้มา  ๒๕๒,๐๐๐ กีบ คิดง่าย ๆ  แบบไม่ต้อมีทศนิยมในใจ  ๔๐ บาทไทย  เท่ากับ  ๑๐,๐๐๐  กีบ  แต่ที่ลาว   เรียกว่า  “สิบพัน” ต่อจากนี้จำแค่ว่า  กี่พัน  สิบพัน  ซาวพัน  สามสิบพัน  แล้วเอาคูณ  สี่  เป็นราคาเงินไทย  แล้วจะรู้อิทธิฤทธิ์  ซาวพันกีบ  เพราะน่าจะเป็นราคายืนพื้นของหลาย ๆ  อย่างในลาวใต้เลยทีเดียว เรียกสกายแลปมาส่งที่หลัก ๘  อีกรอบ  คราวนี้เจอเรียกไป  ซาวพันกีบ  กัดฟันยอมจ่าย  เพราะหาไม่แล้วคงได้นอนปากเซ   อ้ายคนขับบอกมา จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:49:17

ความคิดเห็นที่ 22   “เจ้ามาคนเดียว  ข้องสิคิดซาวพัน  หากเจ้สิมาสองคน  ข้อยสิคิดเจ้าคนละสิบพัน” เออ !  กรุผิดเองที่มาคนเดียว  อย่าเวิ่นเว้อ  กรูจ่ายจ่ายพัน  รีบบิดโลด  บ่ออยากไปถึงนากะสังมืดเข้าใจบ่อ  อันนี้คิดในใจ  ไม่กล้าคิดดัง  เดี๋ยวอ้ายลาวตื๊บ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:50:32

ความคิดเห็นที่ 23   หลัก ๘ หมอชิต + ตลาดไทย  เพราะที่นี่คือศุนย์ขนส่ง  และตลาดในพื้นที่เดียวกัน  อย่าวาดหวังจะหรูหรา  เพราะทุกอย่าง  เบกะดิน  ถนนลูกรัง ดินแดง  ของขายก็สินค้านำเข้าไทยแลนด์ร้อยละเจ็ดสิบเป็นอย่างน้อย  เป็นท่ารถที่จะไปเมืองต่าง ๆ  ในลาว  โดยเฉพาะเวียงจันทน์มีรถวิ่งทุกชั่วโมง   ราคา  ๑๐๐,๐๐๐ กีบ  หรือ  ๔๐๐  บาทไทย  รถธรรมดา  ไม่ใช่วีไอพี นั่งกันสบายก้นครับผม  ๑๓ ชั่วโมงเต็ม ๆ  อาจมีแถม  เพราะรถในลาวไม่เคยถึงก่อนเวลา จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:51:44

ความคิดเห็นที่ 24   ส่วนอินเตอร์บัสที่จะไป  เว้  ฮอยอัน  ด่านัง  ดงฮา  เสียมเรียบ  พนมเปญ  อยู่ที่หลัก ๗  ราคาก็ลดหลั่นกันตามความไกลของเมืองที่จะไป จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:52:16

ความคิดเห็นที่ 25   เห็นสภาพรถที่จะไปนากะสังแล้ว ถอนใจสามสี่ตลบ  ไหวมั้ยตรู  สภาพรถไม่แตกต่างจากเมืองไทย  สมัยกรูเรียนประถมที่บ้านนอกเลยวุ้ย  เกือบ ๆ  จะเรียกสกายแลปให้ไปส่งที่เมืองปากเซอีกรอบ  รอไปกับรถทัวร์ริสต์พรุ่งนี้ได้ไหม?  มีแอบต่อรองในใจ  เพราะเห็นแว๊บ ๆ  ที่ท่ารถเกรียงไกรมีรถไปคอนพะเพ็ง  ๕๕,๐๐๐ กีบ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:53:41

ความคิดเห็นที่ 26   เหรียญมีสองด้านเสมอ . . . สลัดความคิดคุณหนูทิ้งไป เอาความลำบากแบบลูกกรรมกรมาแทนที่  เอาเหอะน่า  ไหน ๆ  ก็มาแล้ว  จะไปแบบไหนก็ไปเหอะ  เมื่อห้าปีก่อนตอนตะรอน ๆ  ไปหลวงพระบาง  ยังลำบากกว่านี้อีก  จะไปถึงกี่โมงกี่ยามไม่ใช่เรื่องสลักสำคัญอันใด  เพราะตั้งใจแล้ว  ว่าคืนนี้จะไปนอนริมโขงที่  “ดอนเดด” จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:54:44

ความคิดเห็นที่ 27   รถท้องถิ่น  หรือ  รถพื้นเมืองหากเรามองในมุมที่คนส่วนมากไม่มอง  เราทำชีวิตของตัวเองให้ช้าลง  เราจะเห็นวิถีชีวิตของผู้คนมากขึ้น  ในขณะที่เราคิดว่า  เราลำบาก  เพราะเราต้องใช้รถนี้ในการเดินทาง  แต่ชีวิตของผู้คนที่นี่ล่ะ  ชีวิตที่ต้องใช้รถนี้เป็นประจำ  เขาลำบากไหม  ผมยิ้มออกมานิดนึง  เมื่อมองผู้ร่วมทางในรถ  ที่ดูเหมือนจะแออัดไปด้วยสินค้าหลากหลายชนิด  ผู้คนเหล่านั้นมีทางเลือกเท่าผมไหม? แน่นอนว่าเขาไม่มี . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:55:34

ความคิดเห็นที่ 28   ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างช้า ๆ  ในขณะที่ตัวเองนึกถึงแต่ความสะดวกสบายจนเคยชิน  แต่ยังมีเพื่อนร่วมโลกอีกมากที่ลำบากกว่าผม  เขาอยากสบายมั้ย  ข้อนี้ผมไม่รู้  เพราะผมไม่รู้หัวใจคนอื่น  ผมรู้แค่หัวใจตัวเอง  ผมเริ่มยิ้มกับคนแปลกหน้า  บนรถที่ผมแทบไม่เคยได้ใช้บริการหากอยู่ในเมืองไทย  คนพื้นเมือง  แม้ชุดจะเก่า  และกลิ่นออกจะไม่คุ้นจมูก  แต่แววตาที่เขามี  ไม่หยาบกระด้างแบบที่ผมเจอที่กรุงเทพฯ  เป็นแววตาที่มีความสุข  แม้สภาพที่เรามองว่า  เขาจะมีความสุขได้อย่างไร  ในเมื่อสภาพที่เราเห็นนั้นลำบาก จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 17:59:02

ความคิดเห็นที่ 29   ผมสลัดความคิดแทนคนอื่นทิ้ง . . . . . . เงินไม่ใช่คำตอบของความสุขของคนที่นี่  คนที่นี่  เขาอยู่ได้  แม้เงินจะน้อย  ความสุขเกิดจากความพอเพียง  เพียงพอในหัวใจ  มากกว่าทรัพย์สินเงินทองก็เป็นได้  รถแล่นไป  หยุดไป  ตามแต่ว่า  คนขับ  หรือมีคนโบกเรียก  เสียงพูดคุย  จากภาษาที่คุ้นเคย  ทำให้ผมยิ้ม  และเริ่มสนุกกับการเดินทาง    กับราคา  ๓๐,๐๐๐  กีบที่จ่ายไป จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:00:39

ความคิดเห็นที่ 30   รอยยิ้มจากคนแปลกหน้า  ผู้คนในรถช่วยกันคนละไม้คนละมือ  เมื่อรถจอด  แล้วคนที่ลงมีสินค้ามากมายบนรถ  หลายคนช่วยกันจับ  ช่วยกันส่ง ผมก็ช่วย  บางลังหนักเอาการ  แต่ก็ไม่มีใครบ่น  ทุกคนล้วนเต็มใจทั้งสิ้น  จากความเงียบเหงาในครั้งแรกที่ขึ้นมาบนรถ  ตอนนี้กลายเป็นความสุข  และมีรอยยิ้มในหัวใจตัวเองอย่างช้า ๆ สิ่งที่เจอ . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:01:58

ความคิดเห็นที่ 31   ผมหาไม่ได้  หากไม่แบกเป้เที่ยว   สำหรับผมนี่คือมนต์เสน่ห์ของการแบกเป้  ในแผ่นดินที่เราไม่คุ้น  ทุก ๆ  อย่างสื่อสารกันได้  น้ำใจเล็ก ๆ  น้อย ๆ  ที่ช่วยเหลือกัน  ผมชอบนะ  ชีวิตแบบนี้อิสระดี  มีกิจกรรมให้ทำมากกว่าการนอนหลับบนรถที่เบาะปรับเอน  แอร์เย็น ๆ  พอถึงที่เที่ยวมีคนมาปลุก “เอาล่ะ  เราจะแวะที่นี่  ๑ ชั่วโมง  แล้วทุกคนดูธง  ดูนั่นดูนี่” . . .   แบบนี้  ผมขอบาย  บริษัทท่องเที่ยวหมดสิทธิ์ได้เงินผมแน่ ๆ  เพราะผมหลงรักการแบกเป้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:02:54

ความคิดเห็นที่ 32   รถมาถึงนากะสังใกล้ค่ำ  หรือเพราะว่า  ตอนนี้ฝนตั้งเค้ามาแต่ไกล และคาดว่าจะเทลงมาในไม่ช้านี้  ผมมองฝรั่งชาวเบลเยี่ยมสองคน  ที่นั่งมาในรถคันเดียวกัน แต่สองคนนั้นนั่งด้านหน้า  เป็นผู้หญิงทั้งคู่   ทั้งสองจะไปดอนคอน  ส่วนผมมีเป้าหมายที่ดอนเดด  ผมเดินลงไปท่าเรือ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:04:28

ความคิดเห็นที่ 33   “ดอนคอนบ่อไหวหรอก  มืดแล้ว  ฝนก็กำลังจะตก”  เสียงของคนเรือที่ท่าเรือบอก ผมเลยต้องเป็นล่ามจำเป็น  ภาษาหรือ  พื้น ๆ  อย่าไปกลัวเพราะถ้าไม่พูดคงไม่รู้  สื่อสารกันพอจพรู้เรื่อง  ว่า  เรือไปดอนคอนไม่มีแล้ว  และหากจะไปดอนแดดก้คนละ  ๒๐,๐๐๐  กีบ  ฝรั่งสองคนทำการบ้านมาดี  ต่อรอง  ๑๐,๐๐๐  กีบ  บอกว่าราคาตามหนังสือบอก  อูยยยยยยยยยยย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:06:01

ความคิดเห็นที่ 34   แม่คุณเอ้ย  นั่นมันพิมพ์ตั้งแต่ชาติปางไหน  สมัย  ปตท.  ราคาน้ำมันลิตรละ  ๘ บาทป่าวหว่า  ตอนนี้ราคามันเขยิบไล่ทองคำติด ๆ  ไม่งั้น    ปล้นตังค์คนไทย (ปตท.)   ไม่รวยเอ้า   รวยเอา  กำไรบานเบอะทุกปีหรอกน่า  ก็คุณลาวเขานำเข้าน้ำมันจากไทยนี่หว่า  เลยต้องอิงราคา  ปตท. จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:06:50

ความคิดเห็นที่ 35   ผมอธิบายอยู่พักใหญ่  สองนางยังไม่มีที่ท่าอ่อน  ผมเลยบอกว่า  งั้นผมขอบาย  ผมยอมจ่ายเดี่ยว  ๔๐,๐๐๐  กีบ  คนเดียว  ไปคนเดียว  เพราะฝนมันเทลงมาแล้ว  ผมไม่อยากเปียกฝนกลางลำน้ำโขง  เพราะมันคงไม่มีความสุขมากนัก  กับการที่พระพิรุณผู้ใจดีราดรดสายน้ำ  ตั้งแต่ก่อนได้ที่พัก แหม . . . . . . ถามผมก่อนไหมพระพิรุณ  ว่าผมอยากเปียกมั้ย จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:07:49

ความคิดเห็นที่ 36   เราก็ชอบดูวิถีชีวิตผู้คนนะ รู้สึกว่าบางที่มันช่างแตกต่างจากกรุงเทพซะเหลือเกิน แต่เค้าก็อยู่กันได้ บางทีเรานึกว่าเรากำลังลำบาก แต่พอไปเจอชีวิตผู้คนที่แตกต่างจากชีวิตในเมือง  เค้าลำบากกว่าเราเยอะ เค้ายังอยู่กันได้ การเดินทางทำให้ชีวิตเรามีความหมายและได้อะไรเยอะจริงๆค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 18:08:27 จากคุณ : aonlin เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:08:08

ความคิดเห็นที่ 37   พอผมจะเดินลงเรือ  สองสาวนั่นยอมตามมาลง  โดยดี  เพราะเห็นว่าสื่อสารกับคนลาวลำบากแน่ ๆ  และฝนก็เริ่มหนาเม็ด  อีกทั้งมืดค่ำ  การได้ตามคนที่พอจะคุยรู้เรื่องน่าจะดีกว่าตอนนี้  ราคาก็ไม่ได้มากมายอะไร  สำหรับประเทศที่ใช้ค่าเงินยูโร  สอสาวนั้นเล็งเห็นความปลอดภัยของตัวเอง  เลยยอมไปนอนดอนเดด แทน  ดอนคอน ปล.  ขออภัยต้องเก็บกล้อง  เพราะไม่อยกาเสี่ยงเจอฝน  รูปนี้ถ่ายตอนเช้าอีกวัน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:09:47

ความคิดเห็นที่ 38   ตามไปเที่ยวด้วยครับ  ท่าทางคุณนนท์ปวิชญ์ จะออกแนวลุยๆๆเหมือนกันเลยนะครับ... จากคุณ : ชายเอ ทุ่งรังสิต เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:11:51

ความคิดเห็นที่ 39   เรือค่อย ๆ  บ่ายหน้าออกจากท่านากะสัง  เข้าสู่เม็ดฝนที่หนาเม็ดลงเรื่อย ๆ    คลื่นลำโขงจากสายลมพัดเรือโคลง  รู้สึกได้  ถึงความหวาดเสียวจากผู้ร่วมทางสองคน  แต่สำหรับผม  ลูกทะเล  สมัยที่เกาะเต่ามีเพียงเรือนอน  เจอคลื่นแรงกว่านี้อีก  เวลาไปบ่านย่า คลื่นเล็ก ๆ  กลางลำน้ำโขงหาได้สร้างความรู้สึกกลัวใด ๆ  ไม่   ปล.  ไล่อ่านเรื่อง  แล้วดูรูปตามเองนะครับ  เริ่มไม่สัมพันธ์  กลัวกล้องเปียกน้ำ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:11:52

ความคิดเห็นที่ 40   ชอบรีวิวที่เล่าเรื่องแบบนี้จังเลย .... จากคุณ : ซซ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:13:30

ความคิดเห็นที่ 41   ปาดหรือเปล่าคะเนี่ย ปูเสื่อรออ่านต่อเลยคะ จากคุณ : SuPerHyPerOverUltraGLUE เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:15:56

ความคิดเห็นที่ 42   ท่ามกลางเม็ดฝนที่หนาเม็ด  ผมมองเห็นแสงระยิบระยับจากที่ไกล ๆ  ที่เริ่มใกล้เข้ามาทุกที  น่าจะเป็นจุดหมายปลายทางของผมในคืนนี้  ความคิดที่ว่าจะต้องเดินหาที่พัก  เริ่มหมดไป  เพราะฝนหนาเม็ดขนาดนี้ ไม่ใช่การดีแน่ ๆ  ฝนคงเลือกที่พักที่ใกล้ท่าเรือมากที่สุด  สำหรับการใช้เป็นที่ซุกหัวนอนคืนนี้  ส่วนพรุ่งนี้  จะเป็นอย่างไร  ค่อยว่ากันอีกที  เพราะตอนนี้ผมเหนื่อยล้ากับการเดินทางที่ยาวนานเสียเหลือเกินแล้ว ปล.  ขึ้นท่าเรือตรงนี้แหละ  เมือ่คืน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:18:07

ความคิดเห็นที่ 43   ก้าวขึ้นท่าเรือ  ที่เหมือนจะเป็นท่าของบ้านคนมากกว่า  รอยยิ้มจากผู้บ่าวลาวเชิญชวน “ห้องพักบ่ออ้าย  ห้องแอร์  น้ำอุ่น  สี่ร้อยบาท” หากราคานี้อยู่ที่  ภูเก็ต  สมุย หรือเชียงใหม่  ผมคงตะครุบทันที  แต่ไม่ใช่ที่นี่  ผมตั้งใจแต่แรกหากนอนที่ดอนเดด  ผมจะขอนอนริมโขง  อยากนอนห้องริมน้ำ  มีระเบียบ  มีโต๊ะเขียนหนังสือ  อะไรก็ได้  ที่เหมือนบ้านมากกว่าที่พักค้างคืนของนักเดินทาง   ไม่ต้องการห้องพักที่ตกแต่งหรูหรา  ไม่ต้องการสิ่งอำนวยความสะดวกใด ๆ  ขอแค่พัดลมสักตัวก็คงพอ  ผมขอแค่ที่นอนที่เหมือนนอนอยู่บ้าน ไอ้ติสท์แตก . . . จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:21:40

ความคิดเห็นที่ 44   ผมด่าตัวเองในใจ  เพราะดันอยากทำตัวติดดิน  ทั้ง ๆ  ที่หลายปีที่ผ่านมา  ผมทำตัวสะดวกสบายมากกว่านี้หลายเท่า  แต่ตอนนี้กลับอยากทำตัวลำบาก  ผมไม่รู้หรอกว่า  ความคิดนี้มีมานานแล้ว  หรือเพิ่งเกิดในตอนนี้  ผมรู้แค่ว่า  อะไรก็ได้  ผมง่าย ๆ  เสมอสำหรับเรื่องที่หลับ  ที่นอน  เพราะจุดหมายของผมคือ  การได้ถ่ายรูปในสถานที่แปลกตา มากกว่า  ผมไม่ได้มาพักผ่อนนี่หว่า  แต่ผมมาค้นหาสิ่งแปลกตาของชีวิต จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:23:30

ความคิดเห็นที่ 45   แล้วผมก็เจอ . . . . . . ห้องนอนเล็ก ๆ  ริมโขง  เหมือนห้องในบ้านเล็ก ๆ  มีที่นอนขนาด ๕ ฟุต  ห้องน้ำเล็ก ๆ  ในห้องนอน  มีระเบียงยื่นไปในแม่น้ำโขง    สภาพไม่แตกต่างจากบ่านหลังนึง  ราคาหรือ  ผมหลับตาแล้วแอบเขกกบาลตัวเอง   ไม่ได้ฝันนี่หว่า . . . ๓๐,๐๐๐  กีบ   ๑๒๐ บาทไทยครับ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:24:57

ความคิดเห็นที่ 46   ฝนยังม่มีทีท่าว่าจะหยุด  ไอ้จะเดินฝ่าสายฝนไปหาอะไรกิน  คงต้องตัดทิ้งในทันที  เลยหาอะไรง่าย ๆ  กินที่ร้านอาหารของเกสต์เฮ้าน์นั่นแหละ  มาลาวก็ต้องเบียร์ลาว จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:26:57

ความคิดเห็นที่ 47   สลัดลาว จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:28:24

ความคิดเห็นที่ 48   และคั่วเฝอไก่อีกจาน  ตบด้วยน้ำเปล่าหนึ่งขวด   ค่าเสียหายในการนี้  ๔๑.๐๐๐ กีบ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:29:58

ความคิดเห็นที่ 49   สรุปค่าเสียหายในวันนี้ นครชัยเฟิร์สคลาสมาอุบลฯ     ๗๓๖   บาท อุบลฯ – ปาเซ +ด่าน ๒๕๐ บาท อาหารเช้า ๕๕ บาท ค่ารถมาหลัก ๘ + เป๊บซี่ ๑๐๐ บาท หลัก๘ – นากะสัง ๓๐,๐๐๐ กีบ ค่าเรือมาดอนเดด ๒๐.๐๐๐ กีบ อาหารค่ำ ๔๑,๐๐๐  กีบ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:30:59

ความคิดเห็นที่ 50   เริ่มรู้สึกว่าตัวเบา ๆ  ยังไงไงไม่รู้  กำลังงงกับเงินบาท  เงินกีบ  ใช้บาททอนกีบ  มึนกับความยุ่ง  วุ่นวายของชีวิตดีแท้ ๆ  แต่อย่างไรก็ตาม  คืนนี้ผมคงนอนหลับยาว  หลังจากเมื่อคืนไม่ค่อยหลับสักเท่าไหร่  บนนครชัยเฟิร์สคลาส ปล.  จบวันแรกของทริปนี้  ด้วยรูปนี้แล้วกันนะครับ  เดี๋ยวพรุ่งนี้  ผมจะมามาปั่นจักรยานเล่น  ที่ดอนเดด  ดอนคอน จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:35:43

ความคิดเห็นที่ 51   ขอบคุณสำหรับรีวิว สนุกดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 18:38:20 จากคุณ : seasonchange with smile เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:38:04

ความคิดเห็นที่ 52   เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมพาไป    "หลี่ผี" จะมีคนจากที่อยู่ในเสื้อสักกี่คน  ที่ได้มาเยือนดินแดนลาวใต้  ผมว่าน้อยคนอยู่เนาะ อย่างน้อยที่สุด  เจ้าของเสื้อมาไม่ได้  แต่เสื้อมาได้ครับ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:53:40

ความคิดเห็นที่ 53   ตามคนขึ้งอน หนีแฟนมาเที่ยวด้วย เห็นแล้วอยากไปลุยเองบ้าง  ขอบคุณครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:58:44

ความคิดเห็นที่ 54   คุณนนท์ปวิชญ์ไปดอนเดตเหมือนเราเลย แต่เราไม่ได้พักที่ดอนเดตแค่ข้ามเรือไปเที่ยวหลี่ผีแล้วก็กลับไปนอนปากเซ เราอาจจะขี่จักรยานสวนกันอยู่บนเกาะก็ได้นะคะ จากคุณ : สุดท้ายที่ปลายฝัน เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 18:59:38 A:114.128.216.149 X: TicketID:273180

ความคิดเห็นที่ 55   มาชมครับ จากคุณ : troll เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 19:25:37

ความคิดเห็นที่ 56   ขอยคุณนะครับ....คุณทำให้ผมรู้ว่าชีวิตคนเราไม่ต้องการอะไรมากเลย จากคุณ : the_marker เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 19:28:57

ความคิดเห็นที่ 57   สนุกดีค่ะ...ชอบไปเที่ยวเองเหมือนกัน    เก็บข้อมูลไว้เผื่อตามรอย.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:03:44

ความคิดเห็นที่ 58   มาให้กำลังใจ  และรอชมตอนต่อไปครับ จากคุณ : HighwayRider เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:26:38

ความคิดเห็นที่ 59   จากคุณ : mu_giftz เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:27:21

ความคิดเห็นที่ 60   หนุกๆครับ จากคุณ : the'60s เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:28:01

ความคิดเห็นที่ 61   ขอบคุณมากๆครับผม จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 20:48:47

ความคิดเห็นที่ 62   เสียดายให้กิ๊ฟท์ไม่ได้ ^^ จากคุณ : คุริคุริ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 21:01:09

ความคิดเห็นที่ 63   ขอบคุณค่ะ จากคุณ : tonpalmy เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 21:31:23

ความคิดเห็นที่ 64   ชอบค่ะ เพราะคงไมมีปัญญาไปเอง บางทีเราเห็นชีวิตคนอื่นเราคิดว่าลำบาก แต่อาจเป็นชีวิตที่ปรกติของเค้าก็ได้ เพราะในชีวิตเค้าไม่เคยพบกับความสบายอย่างเรา เค้าจะเอาอะไรมาเปรียบเทียบว่ามันลำบากอ่ะค่ะ จากคุณ : Noopy&Wood เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 21:52:46

ความคิดเห็นที่ 65   ติดตามอยู่น่ะค่ะ :) จากคุณ : Finding_True_Love เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 53 23:58:07

ความคิดเห็นที่ 66   เรามักขจะคิดว่า คนอื่นที่จำเจกับวิถีชีวิตแบบนั้นลำบากมากกว่าเรา เป็นความลำบากที่เรารับไม่ได้ เราไม่เคยพบไม่เคยรู้จัก แต่สำหรับเขาเขาถือว่ามันเป็นของธรรมดา เขาชินกับมันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยแล้ว พ่อแม่ ปู่ย่าตายายของเขาก็ดำเนินชีวิตแบบนั้นมาโดยตลอด เขาไม่เห็นแปลกและก็ไม่เห็นจะลำบาก เราต้องยอมรับในความแตกต่างกัน จากคุณ : Innocent เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 06:30:21 A:96.255.194.62 X: TicketID:141679

ความคิดเห็นที่ 67   ชอบรีวิวและแนวคิดของคุณนนท์ปวิชญ์ มากเลยค่ะ จากคุณ : scuba734 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 09:31:39

ความคิดเห็นที่ 68   เซเหมือนผมเลย   ใครคนนั้น......  เมือ มี.ค. 53 และตอนที่อยู่ปากเซผมเขียน  ควา,.นใจลงสมุดที่หนีบไปด้วย มากมาย      อกหักไปปากเซ   ใจหักเหเซอย่างหนัก แบกใจที่พ่ายรัก  ซ่อมอกหักที่ปากเซ  ...... จากคุณ : ชวน (รักสามเศร้า) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:08:38

ความคิดเห็นที่ 69   อกหักไปปากเซ   ใจหักเหเซอย่างหนัก แบกใจที่พ่ายรัก  ซ่อมอกหักที่ปากเซ  ...... ชอบ ๆ ๆ ๆ  อิอิอิ  ยืมได้มั้ยนี่ กลอนบทนี้ จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 13:16:39

ความคิดเห็นที่ 70   เห็นด้วยกะคุณ Innocent   อ่านมายังไม่ทันจบแต่ขอมาตอบก่อนเลย ... อ่านแล้วรู้ได้ทันทีว่ามุมมองในการใช้ชีวิตเป็นยังไง จากคุณ : web_rung เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 14:23:28

ความคิดเห็นที่ 71   [บันทึกนักเดินทาง] ห ล ง ชี วิ ต ม า พั ก ใ ห ญ่ . . . ไ ป ป า ก เ ซ ดี มั้ ย [ วันที่ ๒] ความคิดเห็นนี้ได้แตกไปยังกระทู้ E9339133 จากคุณ : นนท์ปวิชญ์ เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 16:06:27

ความคิดเห็นที่ 72   ขอตามด้วยคนครับ  รีวิวดีมาก ๆ เสียดายให้กิฟไม่ได้ จากคุณ : เจ ที ณ ท่าลาด เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 17:46:04

ความคิดเห็นที่ 73   ชอบครับอ่านแล้วเห็นภาพตามสนุกดี เอาประสบการณ์ดีๆมาเล่าให้ฟังอีกนะครับ จากคุณ : หนุ่มอุบล (noom-ubon10) เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 53 18:24:50

ความคิดเห็นที่ 74   ตามมาเที่ยวปากเซครับ จากคุณ : โบริโบริ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:15:52

ความคิดเห็นที่ 75   ชอบมากๆ ครับ จากคุณ : รักจังเมืองไทย เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 19:44:57

ความคิดเห็นที่ 76   อาหาร 1 มื้อ ๔๑.๐๐๐ กีบ ค่าที่พัก 1 คืน ๓๐,๐๐๐  กีบ อาหารแพงกว่าที่พักอีกวุ้ย จากคุณ : ton_ck เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 10:07:23

ความคิดเห็นที่ 77   ดูแล้วอยากไปมากเลยค่ะ จากคุณ : Nuknik95 เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 19:47:35 A:113.53.102.255 X: TicketID:286833