ความคิดเห็นที่ 1   เราตื่นกันแต่เช้า คือประมาณ ตี ๕ ของวันรุ่งขึ้น เพราะต้องไปขึ้นเครื่อง ที่ LCCT เวลา ๑๐.๒๐ น.   คราวนี้ให้พี่ปุ๊ช่วยตั้งมือถือปลุกด้วย ไม่ไว้ใจพี่หนึ่งแล้ว กลัวมือถือแกไม่ปลุกอีก   เมื่อคืนมีฝรั่งผู้ชาย ๒ คนมานอนในห้องด้วย เราก็เกรงใจ กลัวจะเสียงดังรบกวน จึงเอากระเป๋าและสัมภาระทั้งหลาย ออกมาข้างนอกให้หมด แล้วจัดกระเป๋ากันหน้าห้องนั่นแหละ อ่อ ลืมบอกไปค่ะว่า เวลาเช็คเอาท์จากที่นี่ เราต้องเอาผ้าเช็ดตัว ผ้าห่ม ปลอกหมอน และ ผ้าปูที่นอนที่ได้รับมาตอนเช็คอิน ลงไปคืนเค้าด้วยนะคะ ประมาณ ๗ โมงเช้า ก็ไปหาข้าวกินแถวๆ นั้น รสชาติจืดชืดอีกเช่นเคย พยายามเลือกกินอะไรที่น่าจะมีรสชาติแล้วนะ   ๗ โมงครึ่ง ไปขึ้นโมโนเรล ตรงไปลงที่ KL Sentral เพื่อ ต่อรถ sky bus  (สีแดง) หรือ Aero bus (สีเหลือง) ไปลง LCCT ค่ะ ราคาต่างกันไม่มาก ของ sky bus คนละ ๙ ริงกิต ส่วน Aero bus คนละ ๘ ริงกิต   ใช้เวลาวิ่งจาก KL Sentral ไปถึง LCCT ประมาณ ๑ ชั่วโมง ดูตารางเวลารถออกได้ตามลิงค์นี้ค่ะ http://www.skybus.com.my/schedule.html   http://www.aerobus.my/Home_en.aspx จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 13:25:02

ความคิดเห็นที่ 2   ทำการบ้านค่อนข้างหนัก  เพราะการไปปีนเขาคีนาบาลู เป็นที่ร่ำลือว่าการจองแพ็คเก็จยากมาก ต้องจองกันล่วงหน้าหลายๆ เดือน เมื่อกำหนดวันและได้ตั๋วเครื่องบินเป็นที่เรียบร้อย ต่อไปก็จองแพ็คเก็จที่พัก โดยเข้าไปที่เว็บนี้  http://www.suterasanctuarylodges.com/ รู้สึกว่าทาง อช. เค้าจะให้รีสอร์ต Sutera Harbour เข้าไปจัดการเรื่องที่พักทั้งหมดนะคะ เราเมล์ไปครั้งแรกเค้าบอกว่า ช่วงวันที่เราจะปีนเขา ยังไม่เปิดให้จอง แล้วก็ได้รายละเอียดเกี่ยวกับแพ็คเกจมาค่ะ  อัพเดทใหม่กิ๊ก โดยบอกเราว่า ให้เมล์ไปจองกับเค้าอีกทีเดือน พ.ย.  เราก็รอวันจนวันที่ ๑ พ.ย. เมล์ไป ปรากฏว่าวันที่เราจะจองดันเต็ม เซ็งเป็ดมั่กๆ ทำไงๆ จองตั๋วเครื่องบินไปแล้วด้วย เราผิดเองที่ดันจองตั๋วก่อนได้แพ็คเกจ   ลูกทริปบางคนก็จองตั๋วให้แล้วด้วย เหอๆ เอาไงดีๆ คิดๆ ก็เลยปรึกษามังคุดดู มังคุดก็เลยบอกว่าเพื่อนมังคุดที่มาเลย์เค้าก็ซื้อแพ็คเกจผ่าน บ. ทัวร์ท้องถิ่นที่นั่น แล้วก็ได้ชื่อและอีเมล์มาให้เรา เลยรีบติดต่อไป ตอนนั้นก็ลุ้นๆ เพราะเค้าบอกว่าช่วงที่เราจะไป คนจองเยอะมาก รายละเอียดค่าใช้จ่ายคร่าวๆ นอกเหนือจากแพคเก็จที่พัก ถ้าปีนเขาด้วย อย่างต่ำ ๓ วัน ๒ คืน ก็ตามนี้ค่ะ ↓ ENTRANCE FEE Malaysian Non-Malaysian RM 3.00 per person (Adult) RM 15.00 per person (Adult) RM 1.00 per person (Below 18 years) RM 10.00 per person (Below 18 years) CLIMBING PERMIT Malaysian Non-Malaysian RM 30.00 per person (Adult) RM 100.00 per person (Adult) RM 12.00 per person (Below 18 years) RM 40.00 per person (Below 18 years) CLIMBING INSURANCE RM 7.00 per person TRANSPORTATION (OPTIONAL) Via Timpohon Gate 1 – 4 persons (1 Mt. Guide) RM 16.50 per way 5 persons & Above (1 Mt. Guide) RM 4.00 per person Via Mesilau Trail 1 – 6 persons (1 Mt. Guide) RM 85.00 per way 7 persons & Above (1 Mt. Guide) RM 15.00 per person MOUNTAIN GUIDE FEE Total Climbers Timpohon / Peak / Timpohon Timpohon / Peak / Mesilau Mesilau / Peak / Mesilau 1 – 3 Climbers RM 85.00 per trip RM 95.00 per trip RM 95.00 per trip 4 – 6 Climbers RM 100.00 per trip RM 115.00 per trip RM 120.00 per trip PORTER FEE (OPTIONAL) Timpohon / Timpohon Mesilau / Timpohon Mesilau / Mesilau To Laban Rata RM 80.00 / trip (10 kg) RM 90.00 / trip (10 kg) RM 102.00 / trip (10 kg) To Sayat-sayat RM 94.00 / trip (10 kg) RM 100.00 / trip (10 kg) RM 114.00 / trip (10 kg) To Summit RM 102.00 / trip (10 kg) RM 114.00 / trip (10 kg) RM 124.00 / trip (10 kg) • Maximum weight is 10 Kgs and additional weight will be charged base on daily rate Per Kg. CERTIFICATE (OPTIONAL) Summit RM 10.00 Laban Rata RM 1.00 Summit (via Mesilau Trail) RM 2.00 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 13:43:41

ความคิดเห็นที่ 3   ตามน้องฮารุ มาปีนเขาอีกครั้งครับ อิอิ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 13:53:30

ความคิดเห็นที่ 4   ตามมาอีกนะ วันนี้เหนื่อยแน่ P จากคุณ : Fonty เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:00:03

ความคิดเห็นที่ 5   ลุงม่วง .....ตามมาช่วยแบกกระเป๋าช่ายป่ะ? อิอิ คุณฝน......แนะนำให้เอายาดมขึ้นมาด้วยค่ะ """""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" ลุ้นอยู่อาทิตย์นึง และแล้ว......ก็จองได้ค่ะ เย้ๆ ๆ   โดยแพ็คเกจที่ได้มา สำหรับเรามันค่อนข้างแพง เพราะถ้าจองกับทางอช. โดยตรงก็ไม่เกิน ๑๐,๐๐๐ บาท แต่ที่เราได้มา  มันเกินงบอ่า เกือบๆ ๑๒,๕๐๐ บาท แต่คิดว่าคุ้มแล้วหละ  เพราะ ในนั้น รวม ค่าอาหารทั้งหมด ๓ วัน ๒ คืน , ค่ารถ รับ-ส่ง ระหว่าง สนามบิน – อช- ที่พักเมอซิเลา – มารับวันที่เราลงเขาทาง ทิมโพน – ไปอช. – ส่งโรงแรม – และส่งสนามบิน , ค่าที่พักเมอซิเลา และ ลาบัน ราตาแบบมีฮีทเตอร์ , ค่าธรรมเนียม เข้า อช. ,ค่าใบประกาศนียบัตร ๒ ใบ และค่าไกด์ด้วยค่ะ เค้าให้เราโอนเงินไป ๒ รอบ  ครั้งละ ๕๐% จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:07:36

ความคิดเห็นที่ 6   เส้นทางที่เราจะไปปีนเขา สามารถปีนขึ้นได้ ๒ ทาง ค่ะ คือทาง Timphon และ ทาง Mesilau โดยเส้นทาง ทิมโพน จะเป็นที่นิยมมากกว่าเมอซิเลาค่ะ เพราะระยะทางใกล้กว่า  และเราเห็นราคาแพ็คเก็จก็ถูกกว่าขึ้นทางเมอซิเลาด้วยแหละ ทางไปเมอซิเลา จาก อช. ก็ต้องขับรถไปอีกไกล แถมตอนเดินขึ้นต้องข้ามเขาอีกลูกกว่าจะไปบรรจบกับเส้นที่ขึ้นจากทิมโพน ที่ Layang Layang   และต่อจากนั้นก็ใช้เส้นทางเดียวกันขึ้นยอดเขา เห็นอย่างงี้แล้ว ทายซิว่าขึ้นทางเส้นไหนกัน เราเลือกขึ้นทางเส้น เมอซิเลาสิ ฮ่าๆ  ที่เลือกเส้นนี้เพราะว่า มีธรรมชาติ และต้นไม้ให้ดูระหว่างเดินเยอะกว่าทางทิมโพน โดยเฉพาะ หม้อข้าวหม้อแกงลิงกับกล้วยไม้ป่า  ส่วนขาลง เราเลือกลงทางทิมโพนค่ะ ในรูปเป็นแผนที่แสดงเส้นทางจากจุดลงทะเบียนไป เมอซิเลา จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:11:19

ความคิดเห็นที่ 7   เมื่อจองได้แล้ว ก็มาเตรียมตัวกันค่ะ คราวนี้ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายกันเท่าไหร่เลย  ไม่เหมือนตอนไปปีนภูกระดึง เล่นโยคะแทบทุกวัน รู้สึกว่าทุกคนในทริปก็พอๆกับเรา ฮ่าๆ มีเพื่อนละ  อุปกรณ์สำหรับไปปีนคีนาบาลูนี่ ได้รับคำแนะนำมาจากมังคุดอีกแล้ว ค่ะ  ว่าควรจะมี ๑. เสื้อกันหนาว กันลม และกันฝนได้ในตัวเดียวกันไปด้วย ที่ไส้ในถอดออกได้ยิ่งดี อันนี้เราซื้อจาก คิทแคมป์ ของ The North face ตัวละ ๑,๘๐๐ บาท เป็นของที่เราทุ่มทุนที่สุดแล้วในทริปนี้ ๒. กางเกงปีนเขา เลือกเอาที่มันเบาๆ เปียกฝนแล้วจะได้ไม่หนัก แห้งเร็ว ด้วย และเอาที่กันลมได้ก็ดี อันนี้เราหาไม่ได้อ่ะ ตัวเล็ก ไม่มีไซส์ ก็เลยเอากางเกงเที่ยวเล่นธรรมดาใส่ไป  และใส่ลองจอนด้านในเพื่อกันหนาว ๓. เสื้อกันฝน มังคุดบอก เอาที่คลุมถึงกางเกงได้ยิ่งดี เรามีอยู่แล้วไม่ต้องซื้อ (ทริปนี้ไม่ได้ใช้เพราะตอนปีนเขาฟ้าใสมั่กๆ) ๔. หมวกไหมพรมที่ปิดได้ถึงหู หรือไอ้ที่ปิดหู ติดไปด้วยเพราะข้างบนลมพัดแรงมาก จะช่วยไม่ให้ปวดหู เพราะหูชาจากอากาศเย็น ๕. ถุงมือ เอาที่กันน้ำได้ด้วยยิ่งดี เพราะถ้าฝนตกมือจะได้ไม่ชา รวมทั้งตอนสาวเชือกขึ้นยอดก็ช่วยได้มากค่ะ ๖. รองเท้าปีนเขา เราซื้อยี่ห้อ ไฮเทค ค่ะ สำหรับเรามันหนักและใหญ่ไป แต่ก็พามันขึ้นไปถึงยอดมาแล้ว มันเกาะหินได้ดีนะ ไม่ลื่นด้วย ๗. หมวก ตอนลงจากยอดเขา พอพระอาทิตย์ขึ้นจะเริ่มร้อน เอาไปด้วยก็ดี ๘. แว่นตากันแดด ถ้าพระอาทิตย์ขึ้นเมื่อไหร่ล่ะก็ หินแกรนิตข้างบนมันจะสะท้อนแสง แสบตาเหมือนกัน เอาไปด้วยก็ดีค่ะ ๙. ช็อคโกแลต ขนมขบเคี้ยว พกขึ้นไปด้วย จะดีมาก เรากินตอนเหนื่อยๆ แล้วช่วยได้มากเลย ๑๐. ผงเกลือแร่ ซองละ ๕ บาท ใส่น้ำกินตอนปีนเขาค่ะ ช่วยได้เยอะเลย  ต้องขอบคุณพี่หนึ่ง ที่เอามาเผื่อน้องๆ คนละ ๒ ซอง ๑๑. ไม้เท้า ถ้าใครมีก็เอาไปมีประโยชน์มาก เพราะมันช่วยขาเราตอนที่ล้ามากๆ ให้พยุงตัวขึ้นไปได้ เราไปซื้อที่นั่น ลูกหาบเอามาขายให้ อันละ ๕ ริงกิต ประมาณ ๕๐ บาท ไม่รู้โดนเค้าหลอกป่าว เพราะคนอื่นที่ไปปีนก่อนหน้าเราเค้าซื้อมาอันละ ๓ ริงกิตเอง ฮือๆ ๑๓. กางเกง เอาไปสำรองตัวนึงก็ดีนะคะ เพราะบางทีถ้าโดนฝนตอนขาขึ้น จะได้มีเปลี่ยน ๑๔. ชุดชั้นใน  เอาไปเปลี่ยนตอนนอนค้างบน ลาบัน ราตา ๑๕. ยาสามัญประจำตัว เอาไปด้วยก็ดี อย่างพลาสเตอร์ ยาพารา ยาคลายกล้ามเนื้อ ๒ อย่างหลังเราได้ใช้ เพราะอากาศข้างบนหนาวมาก ประมาณ ๑-๒ องศาได้มั้ง ตัวร้อนจะไม่สบายซะงั้น ๑๖. ไฟฉายคาดหัว จำเป็นมากตอนขึ้นโลว์พีคตอนตี ๒ เพราะตลอดเส้นทางมืดมาก แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 18:38:32 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:16:18

ความคิดเห็นที่ 8   เตรียมตัว เตรียมข้อมูล และเตรียมใจไว้เรียบร้อย เราใช้เวลาเดินทางด้วยเครื่องบินประมาณ ๒ ชั่วโมง หน่อยๆ มองจากบนเครื่อง ก้อนเมฆลอยกระจุกอยู่เหนือรัฐซาบาร์นี่เต็มเลย     เค้ามีกิจกรรมอื่น นอกเหนือจากปีนคีนาบาลู  คือการดำน้ำ ที่มีชื่อเสียงก็ที่เกาะสิปาดัน เห็นแนวโขดหินใต้น้ำเต็มไปหมด ท่าทางปะการังจะสวยน่าดู จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:20:48

ความคิดเห็นที่ 9   เรานัดแนะ ทาง บ. ที่จองแพ็คเก็จไว้เกี่ยวกับเวลาเครื่องลงก่อนเดินทาง เค้าจะส่งคนมารับที่สนามบิน และชูป้ายชื่อเราเอาไว้ ออกมาก็เจอเลยค่ะ   เซย์ไฮ กันเสร็จ  เค้าก็พาไปขึ้นรถ เป็นรถตู้แบบในรูปค่ะ คนขับชื่อ มิสเตอร์ ยุง   ตอนแรกเราคิดว่าเค้าเป็นคนพาขึ้นเขาด้วย แต่เห็นหุ่นและท่าทางไม่น่าจะใช่ ก็เลยถามไป เค้าก็บอกว่า ไม่ใช่เค้าที่พาปีนเขา จะเป็นอีกคนนึงซึ่งเราจะเจอไกด์เช้าวันพรุ่งนี้   ระหว่างทางเค้าก็อธิบายคร่าวๆ เกี่ยวกับเมือง โคตาคีนาบาลู พูดอังกฤษช้าดี ฟังค่อนข้างง่าย นั่งรถกันนานมาก ใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าๆ ก็ถึง ที่กินข้าวกลางวัน แต่นี่บ่ายสี่โมงแล้วนะ หิวตั้งแต่ที่สนามบิน ไม่คิดว่าจะไกลขนาดนี้   รู้สึกจะเป็นรีสอร์ต ตั้งอยู่ชะง่อนเขา วิวสวยมากๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:24:12

ความคิดเห็นที่ 10   วิวที่มองจากรีสอร์ตนั้น นี่เราขึ้นมาสูงขนาดนี้เลยเหรอ? งง ๆ เพราะหลับมาตลอดทาง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:28:22

ความคิดเห็นที่ 11   เค้าปล่อยให้พวกเราถ่ายรูปเสร็จ ก็พาเข้าไปกินข้าว ทำไมเงียบเหงามาก มีแต่กลุ่มเราเท่านั้น แล้วก็พนักงาน ประมาณ ๕- ๖ คน ที่ยกอาหารออกมา ตอนแรกไม่คิดว่าจะเยอะหลายจานขนาดนี้ แต่ก็ฟาดกันเรียบ รสชาติโอเคเลยค่ะ น้องหนุ่มไม่รู้มันหิวมาจากไหน ราวกับอดอาหารมาหลายวัน กินเกลี้ยงโต๊ะเลย 　ระหว่างกิน เค้าเปิดละครทีวีของที่นั่นดูกัน   เราก็กินไปด้วยดูไปด้วยถึงแม้จะฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็พอเดาออก เหมือนละครน้ำเน่าบ้านเราเปี๊ยบ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:29:59

ความคิดเห็นที่ 12   เข้ามาดูแผนที่แล้ว งง อ่ะน้อง ฮารู สรุปตรงไหนบ้างที่ควรหลีกเลี่ยง แล้วถนนเส้นไหนปิดบ้างอ่ะเนี่ย แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 14:30:29 จากคุณ : 3KKK เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:30:13

ความคิดเห็นที่ 13   พอกินกันอิ่มแล้ว ตา ยุงก็พาไปลงทะเบียนปีนเขาที่ อช. เค้าจัดการให้เราหมดทุกอย่างเลยค่ะ ตั้งแต่ลงชื่อ โดยการเอาพาสปอร์ตไปบันทึก แล้วก็แผนที่การปีนเขา มาแจกให้ทุกคน รวมทั้งหมายเลขการจองที่พักเมอซิเลา และชื่อไกด์ที่จะนำทางเราในวันพรุ่งนี้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:31:53

ความคิดเห็นที่ 14   ฮึ่มๆ น้าเค เมามาจากหนายยยย หยุดงานนานไปรึไง ................................................................................................... พออธิบายแผนต่างๆ ตายุงก็มอบหมายหน้าที่ต่อให้คนขับแท็กซี่อีกคนนึงมาส่งเราที่ เมอซิเลาค่ะ ส่วนตายุงนี่เค้าจะกลับมารับเราอีกทีก็วันที่ลงจากเขา ทางประตูทิมโพน   แท็กซี่พาขับไปส่งใช้เวลานานเหมือนกัน ประมาณ ครึ่งชั่วโมง ก็ถึง เมอซิเลาค่ะ   ระหว่างทางวิวภูเขาสวยโพดๆ น้องหนุ่มดันนั่งหลัง บ่นตลอด อดถ่ายรูป พี่หนึ่งนั่งหน้าคู่คนขับได้ถ่ายรูปแชะๆๆๆ ไปตลอดทาง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:34:53

ความคิดเห็นที่ 15   พอมาถึงเมอซิเลา เค้าก็จอดรถที่หน้า สำนักงาน Reception room เพื่อเช็คอิน แล้วพนักงานก็จะอธิบายแผนที่ของเมอซิเลาคร่าวๆ ว่ามีอะไรอยู่ตรงไหนบ้าง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:36:54

ความคิดเห็นที่ 16   พนักงานพาเราไปส่งถึงบ้าน พวกเราเดินแบกกระเป๋าตามขึ้นเนินไป แค่นั้นก็เหนื่อยแฮ่กๆ แล้ว นึกในใจ แล้วพรุ่งนี้จะปีนเขาไหวเหรอเนี่ย เราได้พักบ้านหลังที่ ๒ นี่เป็นหน้าบ้าน ดูดีมาก ผิดกับวันแรกที่เจอในมะละกาเลย   จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:38:39

ความคิดเห็นที่ 17   สภาพของบ้านพัก มี ๓ ห้องนอน นอนได้ห้องละ ๒ คนค่ะ ชั้นแรกมี ๑ ห้องนอน เตียงใหญ่  Double พร้อม ห้องน้ำในตัว  มีล็อบบี้ไว้นั่งเล่น ดูทีวี มีตู้เย็น น้ำดื่ม ๖ ขวด จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:40:33

ความคิดเห็นที่ 18   รูปใหญ่ไปขออภัยค่ะ เอาใหม่ๆ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 14:45:14 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:41:48

ความคิดเห็นที่ 19   แล้วก็มีบันไดขึ้นไปอีกไม่กี่ขั้น เจอห้องนอน ๒ ห้องนอนซ้ายขวา เป็น Twin room แต่ละห้องก็จะมีห้องน้ำในตัวทุกห้องเลยค่ะ น้ำอุ่นด้วย มีฮีทเตอร์อีกต่างหาก ตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเครื่องแป้ง ผ้าเช็ดตัว ที่โต๊ะมี ครีมอาบน้ำ, แชมพู, โลชั่น, เข็มด้าย, หมวกอาบน้ำ, แปรงสีฟันกับยาสีฟัน, ที่โกนหนวด, หวี, สำลีฯลฯ ครบเลยค่ะ  ห้องละ ๒ ชุด เรากับน้องหนุ่ม บ้าขนของที่เหลือกลับบ้านด้วย กวาดหมดทุกอย่าง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:45:59

ความคิดเห็นที่ 20   อะ น้องฮารู ก็โรดแมพ ของน้องไม่เคลียร์นี่ อ้อ พี่ขอยื่นข้อเสนอให้น้องเรียกพี่เคนะ จากคุณ : 3KKK เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:47:23

ความคิดเห็นที่ 21   ที่เมอซิเลานี่ เค้าจะมีเส้นทางชมหม้อข้าวหม้อแกงลิงด้วย โดยต้องมีไกด์นำทาง แต่เสียดายทีเราไปถึงกันช้า เค้าปิดไปแล้ว T_T แต่ยังมีเส้นทางเดินป่าได้เองโดยไม่ต้องมีไกด์นำก็ได้ อีกเส้นทางนึง คือเส้นทางเดินป่า Kogopon ยาวประมาณ ๒ กิโลเมตร โดยเริ่มเดินที่หลัง Bishop’s head hostel ก็เลยชวนเพื่อนๆ ไปอุ่นเครื่องก่อนเดินจริงพรุ่งนี้ มีพี่ปุ๊ น้องหนุ่ม ไป พี่หนึ่งขอนอนพักอยู่บ้าน แก่แล้วก็งี้อ่ะนะ หมดแรงละ แต่เพราะว่าบนนั้นมีหมอกค่อนข้างเยอะ เข้าไปเดินก็มองไม่ค่อยเห็นอะไรอ่ะ ป่าทึบมาก ทางบางช่วงก็มืดๆ วังเวง น่ากลัวไงไม่รู้   นี่ถ้ามาเดินคนเดียวคงไม่กล้า ใช้เวลาเดินประมาณ ครึ่งชั่วโมงก็มาออกตรง ร้านอาหารเมอซิเลา เวลาอาหารเย็นของที่นี่ เริ่ม ๖ โมงครึ่ง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:48:02

ความคิดเห็นที่ 22      ......ได้ค่าาาา พี่เค   ................................................................................................. พวกเราเดินย้อนกลับไปที่พักอีกครั้ง พอไปถึงฝนก็เทลงมาเลย โชคดีที่กลับมาถึงที่พักก่อน หลังจากรอให้ฝนซา เราก็ออกมากินข้าวเย็นกัน แพคเก็จที่เราจอง รวมอาหารเย็นเข้าไปด้วย แต่ทางรีสอร์ตบอกว่าทางบ.ทัวร์ที่เราจองไม่ได้จ่ายค่าอาหารเย็นมาให้ เราจึงต้องสั่งอาหารจากเมนูมากิน แล้วจ่ายเงินไปก่อน ค่อยเอาบิลไปเคลมกับตายุงอีกที แว๊กกกก ทำไมเป็นงั้นล่ะ ตอนที่ออกมาจากที่พัก ไม่มีใครเอาเงินติดตัวมาด้วยซักกะคน ชะตากรรมมาตกอยู่ที่เราที่ต้องวิ่งกลับไปเอากระเป๋าตังค์ ไกลก็ไกล แถมต้องขึ้นเนินไปอีก กลับมาด้วยอาการหอบแฮ่กๆ หืดขึ้นคอ พนักงานที่มารับออเดอร์เห็นพวกเราเลือกกันนาน รีบเสนอเมนูข้าวผัดเมอซิเลาให้ หน้าตาก็ดูน่ากินดี เลยสั่งมาเหมือนกันหมดทุกคน มื้อนั้น ๔ คน จ่ายไปประมาณ ๖๑ ริงกิต แล้วก็ขอใบเสร็จไว้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:52:09

ความคิดเห็นที่ 23   หลังอาหารเย็น พวกเราก็กลับไปจัดกระเป๋าแยกของใช้ที่จำเป็นแบกขึ้นไปเท่านั้นโดยใช้กระเป๋าเป้ใบเล็กที่เตรียมมา เรายืมเป้ของมังคุด เพราะดูมันซัพพอร์ทหลังได้ดีกว่าที่เรามีอยู่ เมื่อจัดของเสร็จก็รีบอาบน้ำนอน เพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ไปกินข้าวที่ร้านอาหารกัน ๗ โมงเช้า แล้วก็ต้องรีบปีนขึ้นเขา ๘ โมงเช้า ตอนออกมาเจอกรุ๊ปทัวร์คุณลุงคุณป้าเกาหลีเยอะแยะเลย สงสัยกลุ่มนี้แหงๆ ที่ทำให้เราเกือบจองแพคเก็จปีนเขาไม่ได้ แต่เค้าอุปกรณ์ครบชุดเลย ไฮโซทั้งนั้นด้วย ทั้งเสื้อ กางเกง รองเท้า กระเป๋า มีไม้สกีคนละ ๑ คู่   ตอนกินอาหารเช้า เจอกรุ๊ปนี้เข้าไป ทำอารมณ์เสีย มาแย่งเก้าอี้เราเฉยเลย แถมเสียงดังวุ่ยวายมาก พวกเราเลยกินช้าๆ ให้เค้าออกไปให้หมด   ระหว่างกินข้าวกัน พนักงานร้านก็เอาคูปองอาหาร ๓ มื้อ คือ มื้อเย็นบน ลาบัน ราตา แล้วก็อาหารเช้าก่อนปีนขึ้นเขา ตีสอง กับ อาหารเช้าขาลงมาจากโลว์พีค และอาหารกลางวันที่ อช. มาให้ พร้อมกับกล่องอาหารกลางวัน คนละกล่อง รู้สึกว่ามันหนักจัง เป็นภาระมากๆ อาหารกลางวันวันนี้มี แซนวิสแฮม ชีส  ๒ ชิ้น ไก่ทอด ๑ ชิ้น ไข่ต้ม ๒ ฟอง แอปเปิ้ล ๑ ลูก และน้ำ ๑ ขวด จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:55:11

ความคิดเห็นที่ 24   พอได้คูปองและอาหารกล่องเรียบร้อย เราก็รีบออกมาจากที่นั่น รีบขึ้นก่อนที่กลุ่มลุงป้าเกาหลีจะตามมาทัน พวกเรามาเจอกับไกด์ที่ ทางขึ้น Sabah Park Operation Room  แล้วก็ได้รับป้ายแขวนคอแบบนี้ค่ะ มีข้อความเขียนไว้แบบนี้ “Take Nothing But Photographs Leave Nothing But Footprints” จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:57:44

ความคิดเห็นที่ 25   ไกด์ของกลุ่มเราชื่อ มิสเตอร์รอย ก่อนขึ้นลูกหาบที่นั่นก็ขายไม้เท้าให้ คนละ ๕ ริงกิต เคยได้ยินว่า ๓ ริงกิตนี่นา แต่ก็ไม่ได้ถาม จ่ายๆ ไป เรา พี่ปุ๊ น้องหนุ่ม ซื้อคนละอัน ส่วนพี่หนึ่งบอกว่า ถ้ามีไม้เท้ามันเดินไม่ถนัด ปล่อยเค้าไปค่ะ  นี่เป็นทางขึ้นค่ะ มาแอบอยู่อะไรตรงนี้เนี่ย แทบหาไม่เจอ ต่างกับทางทิมโพนลิบลับ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 14:59:10

ความคิดเห็นที่ 26   ๘ โมงตรงเป๊ะ เริ่มเดินทางกันเล๊ยยยยยย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:01:58

ความคิดเห็นที่ 27   ตามมาดู จากคุณ : น้องหนูพันธุ์ดุ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:01:52

ความคิดเห็นที่ 28   ช่วงแรกๆ ป่ายังไม่ค่อยทึบเท่าไหร่ เดินเรื่อยๆ สบายๆ ค่ะ น้องหนุ่มเจอต้นกล้วยไม้ก็จะหยุดดูเป็นระยะๆ แต่ช่วงที่เราไปไม่ค่อยมีกล้วยไม้บานซักเท่าไหร่ แนะนำสำหรับคนที่อยากเดินชมกล้วยไม้ป่า เค้าให้ไปช่วง กพ. – เมย. ค่ะ ส่วนใหญ่เราจะเจอแต่ดอกที่บานแล้วกลายเป็นฝักซะหมด อดเยยย -*- จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:04:27

ความคิดเห็นที่ 29   สวัสดีค่า น้องหนูพันธุ์ดุ ........ตามห่างๆ ละกัน อย่ามากัดเค้าน๊าาาาา .................................................................................................... พวกเราเดินไปเรื่อยๆ น้องหนุ่มเจองูนอนอาบแดดอยู่ข้างทาง พี่หนึ่งผู้ชำนาญการเดินป่า บอกว่างูในป่าเค้าไม่ทำอะไรคนหรอก เห็นก็จะเลื้อยหนี ส่วนอีกเรื่อง สยองปนตลก  น่าจะเป็นงูชนิดเดียวกับในรูปด้วยมั้ง มีอยู่ช่วงที่พี่หนึ่งแกนั่งพักข้างทางใต้ต้นไม้ พอลุกออกมาจะเดินต่อ งูเลี้อยออกมาจากที่ตรงพี่หนึ่งนั่ง ตกใจหมด คาดว่าแกคงมองไม่เห็นแล้วก็ไปนั่งทับมัน ดีนะไม่โดนงูกัดตรูดดดดด จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:07:58

ความคิดเห็นที่ 30   เดินมาเรื่อย ๆ น่าจะกิโลเมตรที่ ๒ กว่าๆ จะมีชะง่อนผายื่นออกไป เห็นวิวสวยๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:11:37

ความคิดเห็นที่ 31   มาดูทางเดินกันต่อ ขึ้นเรื่อยๆ เลย แต่ทำบันไดไม้ไว้ให้ แต่ละขั้นนี่ห่างกันเป็นวา ดีนะที่เกิดมาขายาว จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:13:41

ความคิดเห็นที่ 32   ต้นเขียวๆ ข้างทางเยอะแยะนี่ ชื่อเฟินบัวแฉกขึ้นอยู่ตามริมทางเดินป่าเป็นระยะๆ แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 15:15:05 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:14:44

ความคิดเห็นที่ 33   อ้าวพี่หนึ่ง เปลี่ยนจากอาชีพรูดเสา มารูดต้นไม้แทนซะละ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:16:14

ความคิดเห็นที่ 34   เดินไปไม่ทันไร เจอแก้งค์ ลุงป้าเกาหลีตามทันซะละ เดินกันเร็วมากกกก ก็เลยปล่อยให้เค้าแซงกันไป จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:18:19

ความคิดเห็นที่ 35   มาดูดอกไม้ริมทางกันบ้าง เรียกกุหลาบพันปี มีหลายสี ตั้งแต่ แดง ส้ม ชมพู จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:21:16

ความคิดเห็นที่ 36   ฮึ้บ!!! สู้ๆ จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:23:22

ความคิดเห็นที่ 37   เดินมาถึงสะพานข้ามน้ำตก ไม่มีน้ำเลยอ่ะ งืมๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:24:48

ความคิดเห็นที่ 38   มังคุด ดีมาก ให้กำลังใจหน่อย เริ่มหอบละ ................................................................................................. ขึ้นเขามาซักพักรู้สึกว่าเราอยู่ในก้อนเมฆ แหงนขึ้นไปก็มัวๆ แบบนี้อ่ะค่ะ ไอน้ำทั้งน้านนนนน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:28:45

ความคิดเห็นที่ 39   เจอบันไดอีกแล้วววว เริ่มรู้สึกเหนื่อยง่าย สงสัยออกซิเจนจะเบาบาง เลยแงะช็อคโกแลตมากิน ช่วยได้จริงๆ ค่ะ อาหย่อย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:31:52

ความคิดเห็นที่ 40   หลังจากที่ขึ้นมาจากบันไดนี้แล้ว เราเจอหม้อข้าวหม้อแกงลิงกันเยอะมาก เป็นดงเลยค่ะ ดี๊ด๊าถ่ายรูปกันใหญ่ เรากะน้องหนุ่ม เสียเวลาอยู่ตรงนี้ค่อนข้างนาน จนไกด์ต้องเร่งให้รีบเดิน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:34:57

ความคิดเห็นที่ 41   อ๊ะๆๆ มาเป็นแพ็คคู่ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:36:02

ความคิดเห็นที่ 42   เจอกล้วยไม้บ้างประปราย แต่ไม่เยอะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:38:03

ความคิดเห็นที่ 43   มอสขึ้นเต็มเลยค่ะ ไม่ว่าจะบนต้นไม้ หรือพื้นดิน เขียวๆ สวยดีอ่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:39:49

ความคิดเห็นที่ 44   ตรงนี้มีเป็นดง ใครเดินผ่านตรงนี้ก็ต้องหยุดถ่ายรูปกันเป็นที่ระทึก แม้แต่ลุงป้าเกาหลีที่เห็นรีบๆ เดินไม่สนใจใคร ก็ยังต้องหยุดดู จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:41:26

ความคิดเห็นที่ 45   เห็นศาลานั่งพักแล้วค่า ตรงนี้กลุ่มเกาหลีเค้านั่งพักกินข้าวกัน ข้างๆ จะมีก็อกน้ำสำหรับกรอกน้ำดื่มได้ เราก็กรอกจากตรงนี้ไปค่ะ รสชาติโอเค ไม่ได้สกปรกอะไร จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:44:23

ความคิดเห็นที่ 46   กลุ่มเราก็แซงเค้าไปก่อนล่วงหน้า อ่อ ลืมบอกว่าพวกเราหยุดกินข้าวกันก่อนหน้านี้ไปแล้ว กล่องข้าวเลยเบาลงนิดนึง สำหรับเรามันเยอะมาก กินไม่หมด เหลือไข่ฟองนึง กับแซนวิส ๑ ชิ้นด้วย แต่กินไม่ลงจริงๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:48:29

ความคิดเห็นที่ 47   เริ่มเจอฝอยลมเกาะตามต้นไม้ ยังกะหนวดแน่ะ ต้นไม้มีหนวดทุกต้นเลยบนนี้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 15:50:59

ความคิดเห็นที่ 48   ก่อนจะไปบรรจบกับเส้นทางที่มาจาก ทิมโพน เราก็เจอกับเจ้าหม้อข้าวหม้อแกงลิงยักษ์ค่ะ กรี๊ดดดดด เป็นดงเลย เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยนะคะ เอามาจากหนังสือนายรอบรู้ เค้าบอกว่า หม้อข้าวหม้อแกงลิงเป็นพืชจำพวกไม้เลื้อย ขึ้นตามดินที่มีความเป็นกรด ไนโตรเจนน้อยทั้งในที่แห้งแล้งและน้ำท่วมขัง แล้วที่มันขึ้นอยู่ในดินที่มีธาตุอาหารน้อยแบบนี้ได้ ก็ต้องอาศัยไนโตรเจนจากแหล่งอื่น  เลยปรับตัวให้ใบช่วยหาแร่ธาตุแทนราก โดยหม้อที่เห็นดักจับแมลงนั่นคือเส้นกลางใบที่ปรับสภาพเป็นกระบอกๆ คล้ายเหยือก มีของเหลวขังอยู่ในนั้นครึ่งนึง แล้วปากหม้อก็มีน้ำหวานหอมๆ ไว้ล่อแมลงให้ตกลงไป แล้วก็จะมีน้ำย่อยออกมาย่อยแมลงเอาไปเลี้ยงลำต้น ฝาที่เห็นเค้าบอกว่ามันปิดไม่ได้อย่างที่เขาใจกันนะคะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:00:40

ความคิดเห็นที่ 49   ดูหม้อข้าวหม้อแกงลิง กับกล้วยไม้เพลินไปหน่อย ตามพี่หนึ่งกับพี่ปุ๊แทบไม่ทัน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:08:07

ความคิดเห็นที่ 50   และแล้ว........ในที่สุด เราก็ขึ้นมาถึง ลายัง ลายัง ทางซ้ายจะเป็นทางแยกที่มาจากเส้นทิมโพนค่ะ ซึ่งพรุ่งนี้เราจะต้องใช้เป็นเส้นทางลงเขา จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:12:32

ความคิดเห็นที่ 51   แล้วก็ต้องเดินขึ้นกันต่อไป แหงนขึ้นไปมอง เห็นมีคนเริ่มทยอยเดินลงกันมา เจอผู้หญิง ๒ - ๓ คน ไม่รู้ว่าขาเป็นอะไรอาจจะพลิกรึเปล่า ไกด์ต้องช่วยพยุงลง พอลงแต่ละก้าว ทำหน้าจะร้องไห้ เห็นแล้วก็โหยยย ข้างบนมันโหดขนาดนั้นเลยเหรอวะเนี่ย พรุ่งนี้ฉานนนจะมีสภาพเป็นแบบนี้ป่าวหว่าาาาา กลัวๆๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:16:46

ความคิดเห็นที่ 52   ยิ่งสูง ต้นไม้ก็ยิ่งหงิกๆ งอๆ  สวยไปอีกแบบ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:20:00

ความคิดเห็นที่ 53   เจอหนุ่มเกาหลีคนนี้นั่งหอบ หน้าซีดอยู่คนเดียว  รู้สึกจะอายุน้อยที่สุดในกลุ่มลุงป้าที่มานะ หลงมาได้ไงเนี่ย อิอิ พี่หนึ่งเห็นดังนั้น ก็ถามไปว่าไหวมั้ย เค้าบอกว่าปวดหัว สงสัยคงจะรีบปีนเกินไป เลยเหนื่อย แถมข้างบนอากาศมันก็เบาบางอ่ะนะ  คุยไปคุยมาเค้าบอกว่าไม่เคยปีนเขามาก่อน แล้วแกดันมาประเดิมที่นี่เป็นที่แรกเนี่ยนะ ก่อนมานี่ไม่ดูข้อมูลเลยรึไง   พี่หนึ่งไม่ยอมปล่อยให้ตานี่หลุดมือไปง่ายๆ ลากมากับกลุ่มเราด้วย   แถมยังมีการแย่งเอาน้ำเกลือแร่รสส้มที่เราอุตสาห์ละลายไว้กินเอง แบ่งใส่ขวดเปล่าครึ่งนึงยื่นให้ด้วยนะ แหมๆๆๆ น้องนุ่งไม่เคยเห็นเทคแคร์ขนาดนี้เลย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:28:09

ความคิดเห็นที่ 54   ตามติดเลยจ้า คุณฮารุฯ น่าสนุกนะ สนุกแบบเหนื่อยๆ หอบๆ ง่ะ จากคุณ : มา รัก กัน เถอะ เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:30:32

ความคิดเห็นที่ 55   ขึ้นมาถึง ที่พักอีกที่นึง ตรงนี้มีกระรอกภูเขาบอร์เนียว หลายตัวมาก แต่วิ่งเร็วชะมัด ถ่ายรูปไม่ค่อยทัน แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 16:31:29 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:30:34

ความคิดเห็นที่ 56   สวัสดีค่า คุณ มา รัก กัน เถอะ .....มาขึ้นเขาเป็นเพื่อนกันค่ะ บนนี้หนาวมากจะเป็นหวัดเอา ................................................................................................... ปีนขึ้นไปเรื่อยๆ เห็นยอดเขาอยู่ลิบๆ เราจะถึงแล้วเหรอเนี่ย มองนาฬิกา ฮือๆๆๆ ๔ โมงเย็นเข้าไปแล้ว นี่เราปีนเขามา ๘ ชั่วโมงแล้วรึ???? จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:35:34

ความคิดเห็นที่ 57   ก่อนจะถึงที่พัก จะมีพืชล้มลุกดอกสีเหลืองสด พบอยู่รอบๆ ที่พัก ลาบันราตาค่ะ ออกดอกสะพรั่ง สวยงามๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:38:23

ความคิดเห็นที่ 58   เย้ๆ ในที่สุดเราก็มาถึงกันซะที "ลาบัน ราตา" ที่ความสูง ๓,๒๗๓ เมตร (เอารูปมาต่อกันค่ะ เห็นรอยต่อมะ อิอิ) แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 16:42:59 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:41:22

ความคิดเห็นที่ 59   ขึ้นมาแล้วหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง แล้วถ่ายรูปเป็นที่ระทึก ตอนนี้อยู่เหนือเมฆแล้ว จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:46:15

ความคิดเห็นที่ 60   มัวแต่ถ่ายรูปกันอยู่ตรงนั้น ไกด์เร่งให้มาเช็คอินเข้าที่พักค่ะ เราได้ห้องที่อยู่ชั้นเดียวกับห้องอาหาร ดีจริงๆ เลย ไม่ต้องขึ้นบันได จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 16:50:31

ความคิดเห็นที่ 61   ได้ห้องเป็นแบบที่มีฮีทเตอร์ด้วยค่ะ มีเตียง ๖ เตียง แบบเตียง ๒ ชั้น ห้องหรูเกินความคาดหมายอีกแล้ว ห้องน้ำก็ใหญ่ แบ่งเป็นห้องที่มีอ่างล้างหน้า, ห้องน้ำ แล้วก็ห้องอาบน้ำค่ะ มีครีมอาบน้ำ แชมพู โลชั่น ฯลฯ ให้เหมือนรีสอร์ตที่เมอซิเลาด้วย เรากะน้องหนุ่มก็อีกแล้วค่ะ บ้าขนของที่เหลือกลับลงไปข้างล่างอีกคนละถุง ที่นี่เค้าจะมีเวลาเปิดปิดน้ำอุ่นนะคะ โดยเค้าจะปิดน้ำอุ่นตอน ๒ ทุ่มครึ่ง ดังนั้น เราจำเป็นต้องอาบน้ำก่อนที่จะไม่มีน้ำอุ่น พี่ปุ๊ได้อาบเป็นคนสุดท้าย เจอน้ำเย็นเข้าไปเต็มๆ แล้วก็อาหารเย็น เป็นแบบบุพเฟต์ค่ะ หลายอย่างเหมือนกัน อร่อยดี นั่งกินเรื่อยๆ ได้จนถึง ๑ ทุ่มครึ่ง ก็ปิดค่ะ เปิดอีกทีก็ตีหนึ่ง จนถึงตี ๓ มั้ง เพื่อให้พวกเรากินก่อนปีนโลว์พีค  และจะมาเปิดอีกครั้งตอน ๘ โมงเช้า จนถึง ๑๐ โมงครึ่ง สำหรับคนที่ปีนลงมาจากยอดโลว์พีคอีกรอบ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:00:00

ความคิดเห็นที่ 62   อ่อ ลืมบอกไปค่ะ นอกจากที่เกริ่นมาข้างบน ยังมีกาต้มน้ำร้อน ไว้ต้มกาแฟ ชา ให้ชงกินด้วย แต่ตอนนั้นไม่มีอารมณ์แล้ว น้ำดื่ม ๖ ขวด เราเป็นนางเอก ก็เลยเสียสละเตียงล่างให้ ๓ คนนั่นนอนไป แล้วปีนบันไดขึ้นไปนอนเตียงบน ริมหน้าต่าง เตรียมใส่ชุดหนาๆ ซะเต็มที่่ ที่ไหนได้ ขึ้นไปแล้วโหหห ทำไมมันอุ่นยังงี้้ อุ่นจนร้อนเลยค่ะ สรุปคืนนั้นนอนเหงื่อแตกไป สงสัยความร้อนจากฮีทเตอร์มันคงลอยขึ้นข้างบนหมด นอนกันไม่ค่อยจะหลับ เพราะได้ยินเสียงเดินจากชั้นสองอ่ะ เพราะบ้านพักเป็นพื้นไม้ เสียงออดแอดๆ นอนฟังไปเรื่อย ๆ จนถึงตี ๒ ก็ตื่น ทำธุระส่วนตัวอะไรกันกว่าจะเสร็จก็ตีสองครึ่ง รีบออกมากินข้าว ห้องอาหารเงียบเชียว เพราะกลุ่มเกาหลีเค้าออกไปกันตั้งแต่ตี ๒ แล้วค่ะ่ เร็วกันจริงๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:11:20

ความคิดเห็นที่ 63   ปาดทันไหมหว่า จากคุณ : `SEPULTURA_`FROM_`HELL เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:14:35

ความคิดเห็นที่ 64   กินข้าวเสร็จก็ออกมาเจอไกด์ที่หน้าบ้าน ไกด์ถามถึงไฟฉายคาดหัว ทุกคนพร้อม ก็เดินขึ้นกันเลย ขึ้นไปซักพัก รู้สึกว่าลืมอะไรซักอย่าง อ่อ ลืมกล้อง เลยขอวิ่งกลับไปเอา พอกลับมาก็ขึ้นข้างบนกันต่อ มีแต่ทางขึ้นและชันทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนนั้นเหนื่อยมากแทบขาดใจตายแน่ะ กว่าจะก้าวขึ้นบันไดได้แต่ละขั้น กำลังสลึมสลือด้วยแหละ ก้า่วไปเรื่อยๆ ก็นึกในใจ ตรูจะมาลำบากลำบนแบบนี้ทำไมฟระ กลับลงไปนอนดีมั้ยเนี่ย  แล้วอีกใจนึงก็บอก ไหนๆ แกมาถึงนี่แล้ว ทนๆ หน่อยเดี๋ยวก็ึถึงน่า ยิ่งปีนสูงก็ยิ่งหนาว แต่ก็เป็นโชคดีของเราที่ไม่เจอฝนเลยตลอดทางค่ะ อากาศดีมากลมพัดแรงเป็นบางช่วง   เดินๆ หยุดๆ แต่หยุดเนี่ยบ่อยมาก เราขึ้นมาจนถึงบริเวณที่ต้องไต่เชือก ตรงนี้สบายหน่อย ใช้มือช่วยเดิน ปีนขึ้นมาเกือบ ๒ ชั่วโมง ก็มาถึงจุดเช็คพอยท์ คนที่เช็คชื่อน่ารักมาก พอเห็นเป็นคนไทยก็ทักทายสวัสดีครับ แล้วก็ขอดูป้ายชื่อเรา ผ่านจุดเช็คพอยท์ ก็ขึ้นต่อ จะมีเชือกให้จับเป็นระยะๆ แต่มองพวกไกด์กับลูกหาบส่วนใหญ่ไม่เห็นใช้ืเชือกกันเลย เดินล้วงกระเป๋าเสื้อกันหนาวแบบชิวๆ พอเราเดินเริ่มจะไม่ไหว ก็จะนั่งพักบนก้อนหินบ้าง ตรงเนินบ้าง ก็มีลูกหาบคนนึง มาดึงมือเราเดินจูงไปด้วยกันกับป้าเกาหลีอีกคน แล้วก็ชวนเราคุยนู่นนี่ เทคแคร์ดีกว่าไกด์เราอีกอ่ะ แอบประทับใจ แต่ลืมถามชื่อมา และแล้ววววววววว.......เราก็มาึถึงจนได้ค่ะ พระอาทิตย์กำลังจะขึ้นแล้ว สวยจริงๆ ค่ะ สวยมากกกกก จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:24:59

ความคิดเห็นที่ 65   ปาดทันดิพี่หนึ่ง รีวิวรออยู่เนี่ย อิอิ ................................................................................................. ขึ้นมาเกือบถึงยอดโลว์พีค ยังไม่ได้ปีนขึ้นไป กะจะรอให้ลุงป้าเกาหลีลงมาก่อน กลัวโดนเบียดตกเขาตาย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:29:26

ความคิดเห็นที่ 66   นี่ไงโลว์พีค จุดสูงสุด ๔,๐๙๕ เมตร จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:31:58

ความคิดเห็นที่ 67   รูปที่น้องหนุ่มถ่ายมาตอนปีนเขาขึ้นไปพร้อมๆ กับลุงป้าเกาหลีกลุ่มนั้น จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:33:28

ความคิดเห็นที่ 68   มองเห็นคนที่เดินตามมาข้างล่างเป็นจุดเล็กๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:35:24

ความคิดเห็นที่ 69   น้องหนุ่มบอกว่าได้เห็นเมฆเป็นสีทองเลย ตอนที่พระอาทิตย์กำลังพ้นขอบฟ้า เราปีนขึ้นไปไม่ทันอ่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:37:47

ความคิดเห็นที่ 70   หันมาด้านหลัง เห็นเงายอดโลว์พีค จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:39:30

ความคิดเห็นที่ 71   คิดถึงหนุ่มเกาหลีเน๊อะ  น้องฮา หล่อ ล่ำ  ขาว ตี๋นิดๆ   ดูสำอางค์จังเลย อิอิ จากคุณ : น่าเจี๊ยะ (`SEPULTURA_`FROM_`HELL) เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:40:15

ความคิดเห็นที่ 72   พี่ปุ๊เพิ่งตามมาค่ะ ตอนเดินนี่ไม่มีกะจิตกะใจจะรอใครเลย ต่างคนต่างเดินกันจริงๆ แ่ค่จะก้าวขาก็เหนื่อยแสนสาหัส จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:42:06

ความคิดเห็นที่ 73   พี่หนึ่ง ......ว่าแล้ววววววว กุลีกุจอเอาน้ำไปให้เชียว ตอนนั้นอ่ะ นี่ถ้ากลุ่มเค้าไม่ตามมา อาจโดนพี่หนึ่งลากเข้าห้องไปแล้วมั้ง   ......................................................................................... พี่หนึ่งซึ่งตามขึ้นมาตอนที่กลุ่มเกาหลีลงไปกันหมด ก็มาถ่ายรวมกันค่ะ พี่ปุ๊ปีนไม่ไหวแล้วขอรออยู่ที่เดิม จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:46:31

ความคิดเห็นที่ 74   ถ่ายรูปเป็นที่ระทึกเรียบร้อย ก็ลงค่ะ ตอนนั้นประมาณ ๗ โมงเช้าแล้ว จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:47:59

ความคิดเห็นที่ 75   พระอาทิตย์ขึ้น อากาศก็ไม่ค่อยหนาวแล้วค่ะ ขวามือเป็นยอดเซาท์พีค แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 53 17:52:19 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:49:34

ความคิดเห็นที่ 76   โรยตัวลงเป็นระยะๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:51:42

ความคิดเห็นที่ 77   มองลงไป นี่เราขึ้นมาได้ไงฟระ แต่ตอนนั้นมันมืดไง มองไม่เห็นข้างล่าง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:54:09

ความคิดเห็นที่ 78   ส่งข้อมูล 10 อันดับยอดเขาเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ให้หลังมือไปแล้วเน้อ เจ้าตัวเล็ก เอาไปเป็นข้อมูล จากคุณ : `SEPULTURA_`FROM_`HELL เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:56:29

ความคิดเห็นที่ 79   โรยตัวลงมาเรื่อยๆ เชือกพวกนี้ช่วยได้เยอะ ทำให้ลงมาเร็วมากขึ้น จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:56:43

ความคิดเห็นที่ 80   พี่หนึ่ง ไม่อาาวแล้ววว .....เหนื่อย .................................................................................... แล้วเราก็ย้อนกลับมาถึงจุดเช็คพอยท์ค่ะ ไม่ว่าสูงแค่ไหนก็ไม่ขาดการติดต่อ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 17:59:06

ความคิดเห็นที่ 81   นี่ไง ชุดเช็คพ้อยท์ที่เราผ่านมาตอนตี ๕ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 18:00:04

ความคิดเห็นที่ 82   ยอด Donky Ears หรือ ยอดหูลา จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 18:03:14

ความคิดเห็นที่ 83   กว่าพวกเราจะลงไปถึงบ้านพัก ประมาณ ๙ โมงครึ่ง รีบกินข้าวเช้า แล้วก็เก็บของเช็คเอาท์ออกจาก ลาบัน ราตา ค่ะ ไกด์นัดมาเจอหน้าบ้าน ๑๐ โมงครึ่ง แล้วก็ลงๆๆๆๆ  ขาลงนี่ใช้เวลาแค่ ๓ ชั่วโมงครึ่งเองค่ะ ผ่านเส้นทิมโพน   เห็นพวกลูกหาบบอกว่า บ่ายๆ จะมีพายุเข้า โชคดีมาก ที่ไม่มาตอนที่เราปีนเขา   เจอฝนบ้างเล็กน้อยประปรายค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 18:09:07

ความคิดเห็นที่ 84   กรี๊ดดดด ถึงซะที เรามาถึงทางออกทิมโพนกันประมาณ บ่าย ๒ ค่ะ ตายุงมารับพาไปรับ ใบประกาศ และกินข้าวกลางวัน หลังจากนั้นก็พาไปส่งโรงแรม เราจอง Tune Hotel ที่โคตา คีนาบาลูไว้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 18 พ.ค. 53 18:13:46