ความคิดเห็นที่ 1   ก่อนอื่นต้องกางแผนที่ให้ดูก่อนนะครับ เพราะมาหลายตอนแล้ว เป็นเป้าหมายลำดับที่ 6  และจะได้ของแถม 7-10 ในตอนท้าย นะครับ  ซึ่งจะพยายามให้จบในตอนนี้  เนื่องจากจะมีภาคสองต่อไปอีก เพราะเพิ่งกลับจากการไปสำรวจสะพานวะตะแบก และเนินเดียวดาย มาสดๆ ร้อนๆ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเองครับ  นับเป็นมหากาพย์ หาทางจบยากจริงๆ..ฮี่ๆ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 16:39:34

ความคิดเห็นที่ 2   ติดตามชมค่ะ จากคุณ : loogplanoi เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 16:48:49

ความคิดเห็นที่ 3   ในระหว่างการเดินทางสายนี้ ท่านอาจจะเจอไฟไหม้ เอ๊ย.. ควันดำพรางตัว พ่นมาจากท้ายรถแบบนี้...เฮ้อ..เมื่อใดจะหมดไปจากท้องถนนสักทีนะ... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 16:50:58

ความคิดเห็นที่ 4   สวัสดีครับ คุณloogplanoi ที่เข้ามาทักทายคนแรกในกระทู้นี้ครับ สนุกแน่ครับ ขอขยายแผนที่ในส่วนที่จะเข้าไปดู อุโมงค์เขาพังเหยกันให้ชัดๆ หน่อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 16:57:43

ความคิดเห็นที่ 5   ตรงทางเข้าจะเป็นทางโค้ง มีศาลาริมทาง อยู่ถัดไปทางขวาของรูปพ่อหลวง ให้ใช้ความระมัดระวังหน่อย อันตรายพอดูเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:04:04

ความคิดเห็นที่ 6   ก่อนเลี้ยวรถเข้าไป มองเห็นป้ายประชาสัมพันธ์ของ "วัดไทยสามัคคีธรรม" ข้างทาง ระบุว่า ทางที่ผมจะเลี้ยวขวาเข้าไปนี่ ลึกๆ ไปประมาณ 20 กม. (ดูจากแผนที่แล้ว ทางจะย้อนๆ กลับมายังแถว สถานีรถไฟโคกคลี ทำให้สามารถเข้าทาง ใต้ของ ตลาดหนองรี ได้เหมือนกัน)  มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คือเรือไม้โบราณ สำหรับคนที่มีความเชื่อ ก็ลองแวะเข้าไปสักการะกันได้นะครับ อย่างน้อย ถ้าไม่เชื่อ ก็ยังได้ทำบุญกับวัดในชนบท ห่างไกลความเจริญแบบนี้ เขาว่าได้บุญดีนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:10:30

ความคิดเห็นที่ 7   ตามไปเที่ยวต่อครับ จากคุณ : Alderwood เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:12:52

ความคิดเห็นที่ 8   เลี้ยวขวาเข้ามา จะเจอกับป้ายระวังรถไฟทันที  ตรงปากทางนี้จะมีร้านค้า คณะที่มาก็ได้อาศัยที่นี่ ในระหว่างรอการปฏิบัติภาระกิจของผมนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:17:00

ความคิดเห็นที่ 9   สวัสดีครับ คุณAlderwood วันนี้มาทักทายตั้งแต่ต้นๆ กระทู้เลย คงอยู่หน้าจอคอมเกือบตลอดเวลากระมัง...ฮิฮิ   เอ้อ.. ผมคิดว่าคุณต้องคิดถึงเหตุการณ์วันก่อนนั้น ที่เคยมา เมื่อ 2 ปีที่แล้วแน่นอนเลยนะครับ (ตามลิ้งค์ข้างล่างนี้) http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2354&postdays=0&postorder=asc&start=130 กำลังจะข้ามทางรถไฟ มองเห็นร่มต้นไม้ ที่กลุ่มรถไฟดอทคอม มาจอดเมื่อสองปีก่อน ตอนนี้ จอดไม่ได้แล้ว เพราะเต็มไปด้วย สนามเด็กเล่นที่มีอุปกรณ์ต่างๆ เช่น ชิงช้า เป็นต้น แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 53 18:14:48 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:28:19

ความคิดเห็นที่ 10   ผมเลยต้องเลื่อนเข้าไปหาจุดจอดข้างใน ที่มีร่มต้นไม้หน่อย เพื่อรถจะได้ไม่ร้อน เวลาตอนกลับแอร์จะได้เย็นๆ....  มองด้านขวา จะเห็นบันไดขึ้นไปวัดบ้านช่องสำราญ  ซึ่งตรงเชิงบันไดนี่แหละ คือทางเดินผ่านรางรถไฟ ที่เลี้ยวซ้ายไปยังอุโมงค์เขาพังเหย ครับ ในรูป คณะที่มาด้วยกัน แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนหนึ่งคือไปกับผม ส่วนหนึ่งคือหาที่เหมาะๆ นั่งรอ ประมาณ 1 ชั่วโมง ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:35:17

ความคิดเห็นที่ 11   มองกลับไปทางด้าน สนามเด็กเล่นครับ อยู่ใต้ร่มไม้พอดี  ถัดมามีแต่ที่โล่งกลางแดด    มองเห็นทางข้ามรถไฟที่เพิ่งผ่านมาเมื่อครู่นี้ด้วย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:42:21

ความคิดเห็นที่ 12   มองไปทางขวาอีกนิด จะได้เห็นชัดๆ ว่าถนนตรงนั้นเป็นทางโค้งหักฉาก มีเครื่องหมายระวังรถไฟ และเนินหลังเต่าด้วย  ดูจากรูปในเว็บรถไฟดอทคอม ทีแรกยังนึกว่าเป็นสามแยกเลย จะเห็นสนามเด็กเล่นใต้ร่มไม้ชัดๆ นะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 17:54:03

ความคิดเห็นที่ 13   ทางไปอุโมงค์เขาพังเหย นั้นอยู่ใกล้ๆ กับจุดจอดรถของผม พอดี  เป็นทางที่ไปวัดบ้านช่องสำราญ ในรูป คห.10 นั่นแหละครับ รูปข้างล่างนี้ถ่ายตอนขากลับขึ้นมา เพราะตอนขาไป ไม่ทันสังเกตุช่องทางเดินเล็กๆ นี้  เลยต้องลุยหญ้าในรูป คห.11 เข้าไปแทน จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:05:17

ความคิดเห็นที่ 14   นี่เป็นมุมมองที่เห็นความสัมพันธ์ระหว่างจุดจอดรถ กับทางเดินลงไปยัง อุโมงค์เขาพังเหยครับ   เพราะตรงนั้นไม่มีป้ายบอกอะไรเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:11:22

ความคิดเห็นที่ 15   หันกลับไปมองอีกด้าน ก็คือทางรถยนต์ตัดผ่านราง (ที่ผมข้ามมาตอนแรก) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:18:54

ความคิดเห็นที่ 16   หันกลับมา ตอนนี้ข้างหน้าผมก็คือ ทางไปสู่อุโมงค์เขาพังเหยแล้วละครับ เป็นเส้นทางที่น่าประทับใจมาก  กับระยะทางประมาณ 800 เมตรกว่าๆ เพียงแต่เป็นทางโค้งเลยมองไม่เห็นปากอุโมงค์ ก่อนเข้าไป ผมลองค้นหาความหมายของชื่อเขา "พังเหย" นี้มีความเป็นมาอย่างไร   เจอมาจากในเว็บกูเกิ้ล บอกว่า มีที่มาจากภาษาใต้ แปลว่า "รูแย้" อันมีความหมายว่า มีทางออกหลายๆ ทางไว้หลบหนีศตรู  ไม่รู้ว่า สำหรับที่นี่ จะมีความหมายเช่นเดียวกันหรือเปล่า จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:41:34

ความคิดเห็นที่ 17   จากรูปข้างบน เมื่อถึงทางโค้งแรก ต้องประสบกับสิ่งโบราณ คล้ายกับสิ่งก่อสร้างของ อาณาจักรอินคาโบราณ นะครับ  โอ้โฮ..ที่เมืองไทยก็มีแบบนี้ด้วยนะ... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:47:32

ความคิดเห็นที่ 18   แหม..มันช่างถูกใจนักโบราณคดี(จำเป็น) อย่างผมเสียจริง  นี่ถ้าเชิญนักโบราณคดีตัวจริงมาดู คงร้องอู้ฮู....มาหลอกกันได้อย่างไร...ฮิฮิ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:52:26

ความคิดเห็นที่ 19   ยิ่งตรงนี้ยื่นออกมาเป็นแท่งๆ เหมือนกับส่วนประกอบของปิรามิด หรือไม่ก็ที่ฝังศพโบราณ โน้น (เคยเห็นฉากในภาพยนต์ ผจญภัยแนวนี้ หรือไม่..... ที่มีต้นไม้รกๆ ปนกับสิ่งก่อสร้างโบราณ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:55:12

ความคิดเห็นที่ 20   และตรงนี้ ก็พลาดไม่ได้กับ "รางบนดิน" ฉายาที่ควรได้รับ เพราะรางรถไฟแถวนี้โดนดินโคลนไหลลงมาถมไม้หมอนเสียสนิท ทำให้ดูเหมือนว่าไม่มีไม้หมอน  นี่ก็เป็นไฮไลท์หนึ่ง Unseen ที่หาได้ยาก.... ทำให้ผมต้องมาดูให้ได้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 18:58:45

ความคิดเห็นที่ 21   เลยต้องขอถ่ายภาพตัวเองเก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:00:14

ความคิดเห็นที่ 22   นี่เป็นภาพมองย้อนกลับไป ด้านที่เข้ามาครับ  จะเห็นว่าไม่ไกลเลยประมาณ 100 เมตรก็เห็นสิ่งมหัศจรรย์นี้แล้ว...ฮา นี่เป็นมุมมองเดียวกับที่เห็นในเว็บรถไฟดอทคอม ที่คุณตุ้ยได้ถ่ายไว้ แล้วทำให้ผมงง คิดว่า เป็นกำแพงของวัดบ้านช่องสำราญไปเสียนี่ (ที่แท้อยู่คนละด้าน และเลยจากวัดเข้ามาเยอะแล้ว) สวยครับ มุมนี้ดูแล้วไม่เบื่อ อยากนั่งเล่นสักพัก แต่ก็ไม่มีเวลาครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:10:29

ความคิดเห็นที่ 23   ตอนนี้ หันหน้าเดินต่อไปแล้วครับ พ้นแนวรางบนดินมาแล้ว แต่ก็ยังมีเขื่อนกันดินถล่มอยู่อีกหน่อย  แหม..ทางโค้งแบบนี้ ทำให้กังวลว่า เมื่อไหร่จะถึง..... แต่ไม่รู้สึกกลัวรถไฟเลย เพราะถ้าโผล่มาจากทางโค้งนี้ อาจรู้สึกตกใจได้เหมือนกัน จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:16:08

ความคิดเห็นที่ 24   เดินกันมาอีกหน่อย ก็เริ่มเห็นอะไรแว๊บๆ สีขาวๆ ข้างหน้าแล้ว  ป้ายบอกเขตรอยต่อจังหวัดนั่นเอง เป็นจุดสังเกตุจากในเว็บรถไฟดอทคอมว่า อยู่ใกล้กับปากทางอุโมงค์แล้ว และตรงนั้นก็มีอะไรน่าสนใจอยู่ด้วย ขออุบไว้ก่อนนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:21:12

ความคิดเห็นที่ 25   แวะมาชมครับ ขอบคุณสำหรับรีวิว จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:40:09

ความคิดเห็นที่ 26   สวัสดีครับ คุณกัปตันลูกชุบ แวะเข้ามาชม พอดีกำลังลุ้นจะถึงอุโมงค์แล้วครับ จากรูปข้างล่างจะเห็นปากทางอุโมงค์อยู่ลิบๆ ถัดจากป้ายบอกเขตรอยต่อจังหวัด จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:49:12

ความคิดเห็นที่ 27   หันกลับไปดูลูกทีมของผมบ้าง...  เฮ้อ..ดูกระย่องกระแย่ง น่าดู เพราะต้องถือโคมไฟอันโต เพื่อปฏิบัติการเข้าอุโมงค์ครั้งนี้ ให้ประสิทธิผล จงได้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:52:18

ความคิดเห็นที่ 28   ตรงจุดนี้ รางดูโค้งสวยมาก แม้จะย้อนแสงไปหน่อย แต่แสงที่สะท้อนกับรางก็ดูสวยเหมือน หัวแหวนเพชร เลยเชียวครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 19:55:36

ความคิดเห็นที่ 29   มาถึงตรงป้ายบอกเขตรอยต่อจังหวัดแล้ว  ด้านขวามือมีทีเด็ดนะครับ (ถ้าใครเคยไปมาแล้วก็จะทราบ)  คอยชมนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:00:03

ความคิดเห็นที่ 30   มองไปทางขวามือของป้ายข้างบน มองให้ทะลุพงไม้ออกไป จะเห็นงูเลื้อย...เอ๊ย..ไม่ใช่ ถนนครับถนน คดเคี้ยวรูปตัว U เลย  จะเรียกว่าโค้งพับผ้าก็ได้ มาอยู่ตรงนี้  นี่ถ้าหากไม่ได้ทราบมาจากเว็บรถไฟดอทคอม ของคุณตุ้ย ก็คงคิดว่าเป็นถนนที่ผมเพิ่งผ่านมา  แต่ในความเป็นจริงไม่ใช่...ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:04:27

ความคิดเห็นที่ 31   เป็นถนนร้าง!..... ไร้รถยนต์ใดๆ มาวิ่ง  คือเป็นถนนสาย 205 นี่แหละ แต่ได้มีการปรับปรุง ตัดทอนช่วงโค้งตรงนี้ออกไป แล้วลัดผ่านไปข้างล่างเลย (สงสัย แล้วทำไมตอนสร้างทีแรกไม่ทำไปเลยล่ะ...) ดังแสดงในแผนที่ข้างล่างนี้ ด้วยเส้นสีเหลือง จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:08:20

ความคิดเห็นที่ 32   มีทางเดินลงไปด้วย  แต่บังเอิญผมไม่มีเวลา และไม่ใช่เป้าหมายที่ตั้งใจไว้แต่แรก  แต่หลังจากกลับมาค้นหาแนวถนนจาก GPS Pocket Map ของผม ปรากฏว่า  ถนนใน GPS Map นี้เป็นแนวถนนเก่า ที่ยังไม่ได้ปรับปรุง!   ถึงว่าซี แนวที่รถผมเดินทางไปจริงถึงไม่ตรงกับถนนในแผนที่  ซึ่งเมื่อมาดูจาก กูเกิ้ลเอิร์ท ก็ยิ่งตอกย้ำว่าใช่  มีทางเชื่อมต่อกัน แต่ถูกปิดกั้น เพราะต่างระดับกัน จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:15:13

ความคิดเห็นที่ 33   มองไปทางขวาของรูปข้างบน จะเห็นถนนสองเส้นเกยกันอยู่  (ตอนที่ถ่ายภาพไม่ทราบ คิดว่าอาจอยู่ห่างกันเยอะ) เมื่อดูจากแผนที่ทั้ง GPS Map และ กูเกิ้ลเอิร์ท ก็ระบุว่า อยู่ไม่ไกล จากจุดที่ผมยืนอยู่ แค่ 100 เมตรกว่าๆ ทั้งสองด้าน จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:20:09

ความคิดเห็นที่ 34   ตามเข้ามาร่วมสำรวจต่อค่ะ..... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:23:07

ความคิดเห็นที่ 35   รูปสวยมากๆ เลยครับ จากคุณ : aketao เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:29:31

ความคิดเห็นที่ 36   ตอนขากลับ ผมได้ลองค้นหาคร่าวๆ พบทางเข้าไปยังถนนร้างแห่งนี้ ตรงป้ายเขตรอยต่อจังหวัดพอดี รูปบนซ้าย: จอดรถแล้ว ถ่ายภาพ หันหน้าขึ้นไปยัง อ.เทพสถิต รูปบนขวา : เดินขึ้นไปถึงป้ายรอยต่อจังหวัด ถ่ายย้อนมาที่รถ (ต้องจอดให้เลยแนวคันกั้นทาง เพราะจะได้หลบลงไปไหล่ทางให้มากที่สุด อันตรายไม่น้อยจุดนี้ รูปล่างขวา : จะเห็นป้ายบอกรอยต่อจังหวัด และทาง(ต้องปีน) ไปยังถนนสายเก่า ที่ร้างอยู่ รูปล่างซ้าย : ไม่ใช่ภาพพานอรามา นะครับ มองเข้าไปเป็นทางโค้งเข้าไปยัง อุโมงค์เขาพังเหย ตามรูปคห.32   น่าเสียดายที่มืดแล้ว เลยไม่ได้เข้าไปเดินสำรวจว่าปลายถนนอีกด้าน ไปโผล่ตรงไหน มองไม่เห็นจริงๆ เพราะอยู่สูงกว่าระดับถนนที่รถวิ่งในปัจจุบัน หญ้าคงขึ้นรก มองไม่เห็นครับ  แต่ถ้าขึ้นไปบนถนนร้าง ก็จะมองเห็นถนนปกติชัด อย่างภาพในคห.33   ผมได้ผ่านไปอีกครั้งเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็ไม่มีเวลา มืดอีกเช่นกัน เลยผลัดเอาไว้คราวหน้า อาจเซ็ตเป็นโครงการใหม่ก็ได้ เพราะช่วงเหนือไปจากนี้ ก็พบถนนลักษณะเช่นเดียวกันครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:36:25

ความคิดเห็นที่ 37   สวัสดีครับ คุณป้าฟู : พบกันอีกนะครับ มหากาพย์แห่งการสำรวจที่ยิ่งใหญ่ แต่ดูไม่ค่อยมีสาระ...ฮา สวัสดีครับ คุณaketao : ชมมากผมเขินครับ คือรูปส่วนใหญ่ไม่ได้เน้นสวย แต่เน้นรายละเอียดรอบข้าง และต้องมีตัวอักษร ลูกศรกำกับวุ่นวาย จนบดบังธรรมชาติไปบ้าง แต่ก็ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ ในระหว่างการเดินตามรางรถไฟ เราจะพบอุปสรรค สิ่งที่ทำให้เท้าเราสะดุดได้ง่ายๆ และบ่อยๆ ก็คือพวกไม้หมอนที่ชำรุด ฉีกออกมาแบบในรูป และ สมอ-บก(ตามที่คุณ Alderwood เรียก) อาจทำให้เราหกล้ม หรือเท้าเจ็บได้ ซึ่งทีมผมดันสวมรองเท้าแตะไป ก็เสี่ยงไม่น้อย ยิ่งผมเพิ่งไปเดิน"เนินเดียวดาย" มา มีกอต้นไม้โผล่ตรงกลางก็เยอะ ก้อนหินกรวดเล็กๆ ที่กองอยู่ก็มาก ทำให้สะดุดเจ็บเท้าไปหมด โชคดีที่ไม่โดนพวกเหล็กประกบราง ที่วางไว้เฉยๆ   ถ้าโดนเข้าคงได้เลือดกลับบ้านแน่ๆ  รองเท้าหุ้มปลายเท้า จะป้องกันได้มากครับ (อย่าเลียนแบบผม) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 20:48:35

ความคิดเห็นที่ 38   ยิ่งอ่านยิ่งเพลินครับ ^^ จากคุณ : akasia เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:02:32

ความคิดเห็นที่ 39   สวัสดีครับ คุณakasia : ยินดีด้วยที่สนุกครับ  กำลังจะเข้าอุโมงค์แล้วครับ ตอนนี้ เบื้องหน้าผมก็คือ อุโมงค์เขาพังเหย ที่จะต้องเดินลอดไปให้ได้  ต้องยอมรับว่า ยังไม่เคยเดินลอดเลยสักอุโมงค์   เมื่อปีที่แล้วไปอุโมงค์พระพุทธฉายก็แค่เข้าไป 50 เมตร แล้วขับรถไปวนหาปลายอุโมงค์จากอีกด้านแทนครับ  ตื่นเต้นเหมือนกัน  แต่คงไม่น่ากลัว เพราะระยะทางแค่ 230.60 เมตรเอง (ข้อมูลจากวิกิพีเดีย) ในขณะที่อุโมงค์พระพุทธฉายยาวตั้ง 1,197 เมตรนั่น ก่อนเข้าไป ด้านขวามือจะมีศาลเจ้าที่อยู่นะครับ ยกมือไหว้ท่านเพื่อความเป็นสิริมงคลก่อนนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:14:24

ความคิดเห็นที่ 40   นี่ครับ ศาลเจ้าที่หน้าอุโมงค์ ตั้งอยู่สูงไม่น้อย ผมเลยยกมือไหว้จากข้างล่างนี้ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:18:54

ความคิดเห็นที่ 41   ภาพอุโมงค์เต็มๆ ก่อนเข้า......... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:23:24

ความคิดเห็นที่ 42   จะก้าว....เข้าไปแล้ว แหงนดูป้ายหน้าอุโมงค์อีกที  สร้างปีพ.ศ.2509 พอๆ กับอายุผมเลย.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:27:51

ความคิดเห็นที่ 43   แวะมาเก็บข้อมูลครับ ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ จากคุณ : baspaintball เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:34:02

ความคิดเห็นที่ 44   เข้าไปพักหนึ่ง ก็เจอเข้ากับสิ่งนี้..... เหมือนที่อุโมงค์พระพุทธฉาย  ดูเหมือนอุโมงค์ซ้อนอุโมงค์เลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:34:11

ความคิดเห็นที่ 45   ยังมีรถไฟวิ่งอยู่ใหมครับ จากคุณ : akasia เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:35:29

ความคิดเห็นที่ 46   สวัสดีครับ คุณbaspaintball เชิญครับ ถ้าชอบก็ลองแวะไปเที่ยวดูก็ได้ครับ แต่ที่จริงคือช่องหลบรถไฟครับ  เจ้าลูกผม ยิ้มแก้มแตกเลย เพราะลึกแค่นี้เอง ไม่น่ากลัวอะไร จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:39:01

ความคิดเห็นที่ 47   ตอบคุณakasiaครับ  ยังมีรถไฟวิ่งอยู่ปกติครับ เพียงแต่ช่วงเวลานั้นไม่มีครับ  ทางรถไฟสายนี้มีน้อยขบวนมาก อยากจะเจอต้องนัด..เอ๊ย..ต้องดูตารางเวลาเดินรถของสถานีที่อยู่ใกล้ที่สุด (สถานีช่องสำราญ) แล้วกะเวลาไปนั่งรอ อย่างกลุ่ม รถไฟดอทคอมเขาทำครับ จากรูปข้างล่าง ถ่ายโดยคุณตุ้ยแห่งเว็บรถไฟดอทคอมนะครับ  ผมไม่ได้มีบุญเจอรถไฟในถ้ำ...เอิ๊กๆ   ถ้าเจอก็คงมีเสียวแน่นอน   ตอนที่ไปอุโมงค์พระพุทธฉาย ยืนๆสำรวจอยู่หน้าอุโมงค์ดีๆ ก็มีเสียงครางหึ่งๆ ผมรีบถ่ายภาพแล้วออกมาข้างนอก รถไฟก็ออกมาพอดี ตื่นเต้นเหมือนกัน เพราะมีแต่หัวจักร เลยวิ่งเร็วมาก... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:44:59

ความคิดเห็นที่ 48   ระหว่างทางเดินเข้าไป มืดแบบนี้เลยนะครับ ไฟฉายที่นำไปมีสองแบบ คือ แบบกระจายแสง (ลูกผมถือ) เห็นมุมกว้างแต่ไม่ไกล  ส่วนอีกอันส่องเป็นลำแสดง ก็เห็นเป็นจุดๆ อย่างในรูปนะครับ สังเกตุให้ดี มีแสงสว่างเล็กๆ อยู่ข้างบน ที่เขาเรียกว่า "แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์"  อุโมงค์นี้ ที่จริงสั้นมาก แค่สองร้อยกว่าเมตร เพียงแต่เป็นอุโมงค์โค้ง เลยทำให้ดูมืด มองไม่เห็นปลายอีกด้าน  แต่ก็ทำให้รู้สึกกลัว ได้ไม่น้อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:49:45

ความคิดเห็นที่ 49   ขอบคุณครับ ตามไปอ่านที่ขุนตาน แล้วก็ที่บุใหญ่ สนุกมากมายเลยครับ ^^ จากคุณ : akasia เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:51:56

ความคิดเห็นที่ 50   และแล้วก็เจอเจ้านี่จนได้  ซากงู ครับ เป็นสิ่งที่ คณะเดินสำรวจ รถไฟดอทคอมก็เคยเห็นมาก่อน  โอ้..คงทนไม่น้อยนะนี่... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:53:05

ความคิดเห็นที่ 51   ยินดีด้วยครับ คุณakasia  อีกหน่อย ไม่แน่อาจไปให้ครบทุกอุโมงค์เลยก็ได้ เพราะทางเหนือ ตรงแถวๆ อุตรดิต มีอุโมงค์รถไฟเรียงกันเลย "ปางตูบขอบ" "เขาพลึง" และ "ห้วยแม่ลาน" สามารถไปสำรวจในคราวเดียวกันได้ แต่ถ้าสนใจ ก็ไปดูของรถไฟดอทคอม ก่อนก็ได้ (เสนอโดยคุณAir_Reservoir) http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2076 รูปข้างล่างนี้เป็นตัวอย่างการใช้ไฟแบบกระจายแนวกว้าง ครับ สายตาจริงๆจะเห็นสว่างกว่านี้เล็กน้อยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 21:59:40

ความคิดเห็นที่ 52   เดินๆ ไป มีขยะในนี้ด้วย... คงทิ้งมาจากตู้โดยสาร เพราะดูกระเด็นไปติดผนังอุโมงค์เลย   จะทิ้งทั้งที น่าจะทิ้งนอกอุโมงค์ อย่างนี้ใครจะเข้ามาเก็บล่ะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:02:31

ความคิดเห็นที่ 53   ใกล้จะถึงปลายอุโมงค์ แล้วละครับ ดูโค้งสวยดี   นี่แหละครับ เสน่ห์ของการมาเดินสำรวจเอง เพราะจะได้มุมมองหลากหลายเต็มๆ แบบที่ไม่สามารถได้จากการถ่ายภาพบนตู้รถไฟ  แถมยังได้สัมผัสธรรมชาติ ช่วงที่จะเข้ามาด้วย สนุกไปอีกแบบนะครับ เพียงแต่ต้องคำนึงถึงความปลอดภัยกันหน่อย เพราะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยวจริงๆ ในบางประเทศ หรือรถไฟบางแบบ เช่นรถไฟฟ้า ก็ถูกห้ามเข้าอย่างเด็ดขาดเลยนะครับ บ้านเราใจดี แต่เราต้องรับผิดชอบตัวเราเอง เกิดอะไรขึ้น ทางรถไฟก็ได้แต่...ขอให้ไปสู่สุคติ ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:07:59

ความคิดเห็นที่ 54   แหม..เวลาเข้าอุโมงค์มืดๆ นานๆ พอจะได้เห็นแสงข้างนอกนี้ ต้องรำพึงว่า "โลกเรานี้ช่างสวยจริงๆ นะ" จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:10:04

ความคิดเห็นที่ 55   ลองปรับกล้องให้เห็นภาพภายในอุโมงค์บ้าง (ภาพข้างนอกเลยสว่างจ้าไปเลย)  จะเห็นช่องหลบรถไฟด้านขวามือนะครับ  ดูเป็นเงามืด น่ากลัวว่าจะมีตัวอะไรซ่อนอยู่ แล้วกระโดดออกมาจ๊ะเอ๋...บรื๋อย์ย์ย์.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:13:33

ความคิดเห็นที่ 56   เที่ยวมาเกือบรอบประเทศ ยังนึกว่ามีแค่อุโมงค์ขุนตาล ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ จากคุณ : สมหมาย09 เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:15:18

ความคิดเห็นที่ 57   ก็คนนี้ไง... ที่แอบอยู่ รอกระโดดออกมาจ๊ะ...เอ๋ กับท่าน ฮิฮิ คือผมทำเลียนแบบท่าน ตุ๋ย ที่ไปหลบรอรถไฟอยู่ในนั้น พอรถไฟมา ถึงโผล่ออกมาจ๊ะด้วยกล้อง เล่นเขา พขร. ตกใจ นอนไม่หลับไปหลายวัน...ฮา.. อาการที่เห็นตอนนั้นคือ กดแตรสนั่นไปหลายครั้ง..... น่าสงสาร พขร.จริงๆ  ถ้าหัวใจวายไป ใครจะรับผิดชอบนะนี่......... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:16:44

ความคิดเห็นที่ 58   สวัสดีคุณสมหมาย09 ครับ  ประเทศไทยเรามีอุโมงค์รถไฟแค่ 7 แห่งนะครับ จำง่ายๆ ภาคเหนือมี 4 แห่ง  ขุนตาน, ห้วยแม่ลาน, ปางตูบขอบ, เขาพลึง  ภาคอีสานมี 2 แห่ง พระพุทธฉาย, เขาพังเหย  และภาคใต้มีแห่งเดียว คือ ช่องเขา(ซึ่งยังไม่เห็นคนรถไฟดอทคอมไปสำรวจเลย..หรือผมค้นหาไม่เจอ)    ส่วนสะพานรถไฟ มีเพียบ! เหตุจาก คห.57 ผมขออ้างหลักฐานหน่อย ภาพเป็นข่าวจากเว็บรถไฟดอทคอม http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2428&postdays=0&postorder=asc&start=220 ว่าเป็นความจริงครับ กับ การเล่นจ๊ะเอ๋ พขร.รถไฟ.... เป็นความสามารถเฉพาะตัว อย่าทำเลียนแบบนะครับ...ฮา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:24:24

ความคิดเห็นที่ 59   ภาพนี้ขอพูดว่า "โลกสวยด้วยมือเรา...เอ๊ยไม่ใช่ ด้วยการออกจากอุโมงค์มืดๆ"  หรือใครจะค้าน.....ฮา จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:27:38

ความคิดเห็นที่ 60   โอ้ว... ออกมาข้างนอก ก็เจออีกแล้ว รางบนดิน..เอ๊ย..รางจมดิน  ทางแถวนี้เป็นแบบนี้เยอะจัง แสดงว่า คันรางต่ำ ไม่ได้สูงกว่าพื้นด้านข้างเหมือนอย่างปกติ ดินเลยไหลมาถมรางเป็นประจำ... โชคดีที่รถไฟวิ่งบนราง เลยไม่ได้รับผลของดินเลนแบบนี้ (ถ้าเป็นถนน รถคงลื่นกันน่าดู.......) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:31:33

ความคิดเห็นที่ 61   นี่ไงครับ สามสิงห์ตะวันเพลิง.... ทำสำเร็จแล้ว กับการเดินลอดอุโมงค์เขาพังเหย เป็นอุโมงค์แรกของชีวิต ทั้งสามคนเลยนะครับ... คนกลางนั้นอาจดูตลกหน่อย ที่เฮดไลท์ดันห้อยตกลงมา หยิบขึ้นไปไม่ทัน  เพราะใช้การตั้งเวลาถ่ายภาพจากขาตั้งกล้อง ครับ (ได้ใช้ขาตั้งสักที หิ้วมานานแล้ว) วันนี้ขอพักก่อนนะครับ ดึกมากแล้ว เดี่ยวคนทางบ้านจะบ่นเอา... พรุ่งนี้มาต่อให้จบ กำลังสนุกเลย... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 9 มี.ค. 53 22:35:25

ความคิดเห็นที่ 62   มาตามอ่านครับ ขอบอกว่าเป็นคนในพื้นที่(ใกล้เคียง)แต่ไม่ยักรู้ว่าเขาพังเหยมีอุโมงค์(ฮา) เห็นกระทู้ติดไฟแดงไม่ทราบว่าเพราะอะไร แต่กดปล่อยผ่านให้ครับ จากคุณ : อ๊อดน้อยใส่แว่น เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 06:34:15

ความคิดเห็นที่ 63   มาให้กำลังใจ สามสิงห์ตะวันเพลิง ค่ะ จากคุณ : mamasister เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 06:51:10

ความคิดเห็นที่ 64   สวัสดีครับ คุณอ๊อดน้อยใส่แว่น : จริงครับ เรื่องแบบนี้พบได้เสมอ เพราะอุโมงค์รถไฟไม่ใช่สถานที่เที่ยวปกติ  ถ้าหากไม่ได้ขึ้นรถไฟไปลอดอุโมงค์ก็มักจะไม่ทราบครับ .... หือ..มีการติดไฟแดงด้วยหรือครับ ไม่เคยทราบมาก่อน ว่าเกิดได้เพราะอะไร และจะทราบได้อย่างไรว่ากระทู้เราติดไฟแดง... ขอบคุณที่ช่วยปลดปล่อย ให้นะครับ สวัสดีครับ คุณmamasister ขอบคุณเช่นกันครับ เดี๋ยวจะพาไปชมกันต่อนะครับ มาต่อกันนะครับ  จากรูปข้างล่างนี้ ก็เป็นอาการดีใจของ คนเดินลอดอุโมงค์เขาพังเหยสำเร็จ ครับ แอ๊คท่าทั้งๆเหงื่อเต็มหน้าเลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 12:31:47

ความคิดเห็นที่ 65   ทางปากอุโมงค์ด้านนี้ ฝั่งภูเขา จะมีรั้วเหล็กยาวไปไกล คงเพื่อกันหินถล่มลงมา (แต่เสาค้ำทำไมอยู่ด้านภูเขาล่ะ...) เป็นเอกลักษณ์ของอุโมงค์แห่งนี้ครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 12:40:43

ความคิดเห็นที่ 66   เดินไปตั้งกล้องตรงรั้วข้างบน แล้วหันมาดูปากอุโมงค์อีกที จะเห็นอีกมุมหนึ่งที่แปลกไปจากเดิม  ตรงนี้จะมองเห็นทางเดินขึ้นไปลานโล่งข้างบนครับ เดี๋ยวผมจะพา(ซน) ขึ้นไปดูวิวข้างบนนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 12:44:20

ความคิดเห็นที่ 67   ตอนนี้ขอเดินไปจนสุดแนวรั้วก่อนนะครับ  ก็เป็นทางโค้งซ้าย จากแผนที่ใน GPS Map เลยจากตรงนี้ก็จะเป็นทางค่อนข้างตรงมาจนเกือบถึงสถานีโคกคลี เลยครับ   วันนี้ดูเงียบเหงา ไร้เงารถไฟผ่าน ตอนนั้นเป็นเวลา 5 โมงเย็นกว่าๆเอง จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 12:49:04

ความคิดเห็นที่ 68   หันมองมาทางด้านเหว (ตรงข้ามภูเขา) ดูบ้าง จะมองเห็นถนนอยู่ข้างล่าง ไม่ไกลนัก และมีรถยนต์วิ่งผ่านมาเป็นระยะๆ ด้วย  ตอนที่ผมขับรถอยู่ข้างล่าง จะมองไม่ทราบว่าตรงไหนเป็นปากอุโมงค์ เพราะต้นไม้ขึ้นรก หนาทึบมาก  แต่ตอนนี้ ผมทราบแล้ว เพราะได้บันทึกพิกัดลงใน GPS Pocket PC เรียบร้อยแล้ว เวลาอยู่ข้างล่างก็จะรู้เมื่อรถผมเคลื่อนเข้าใกล้ตำแหน่งที่บันทึกไว้ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 12:55:22

ความคิดเห็นที่ 69   คราวนี้หันกลับมามองปากอุโมงค์บ้าง  โอ้โฮ..ไกลเหมือนกันนะนี่  แทบไม่เห็นตัวทีมงานที่มาด้วยกันเลย   อุโมงค์จะอยู่แนวเชิงลาดของภูเขา  ตรงปากอุโมงค์จะง่ายต่อการถูกทับถมจากสิ่งต่างๆ ที่ไหลหล่นลงมาจากข้างบน  รั้วเหล็กก็พอป้องกันได้ แต่น่าจะทำให้ทึบกว่านี้นะ  และดูรกไปหน่อย... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 12:59:56

ความคิดเห็นที่ 70   เดินเข้ามาใกล้หน่อย แล้วถ่ายเก็บกว้างๆ (ไม่ได้ใช้ พานอรามานะครับ เพียงแต่ Crop ในแนวกว้างเท่านั้น) ก็จะได้รายละเอียดบริเวณปากอุโมงค์เต็มที่หน่อย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 13:04:16

ความคิดเห็นที่ 71   ตอนนี้ผมกำลังเดินขึ้นไปบนลานเหนืออุโมงค์แล้วครับ หันมาดูปากอุโมงค์ ในอีกมุมมองหนึ่ง จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 13:07:41

ความคิดเห็นที่ 72   อุเหม่!.. ทำไมปากอุโมงค์มันบางเฉียบขนาดนี้นะ เหมือนฉากเท่านั้น เพราะทำไว้กันดินถล่มลงมาจากเนินด้านหลังอุโมงค์เท่านั้น  เพราะตัวอุโมงค์จริงๆ นั้นก็เป็นเหมือนท่อกลมๆ เท่านั้น นี่ถ้าไม่ได้เดินขึ้นมาข้างบน ก็คงไม่ทราบ... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 13:12:22

ความคิดเห็นที่ 73   นี่ไงครับ ความบางเฉียบของกำแพงปากอุโมงค์  เพื่อป้องกันดินเหนืออุโมงค์ไหลลงไปขวางรถไฟข้างล่าง ครับ (มุมนี้ มีคนเคยถ่ายมาแล้ว... เลยเลียนแบบดูบ้าง) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 13:18:06

ความคิดเห็นที่ 74   นี่แหละครับเบื้องหลัง..Back Office ของกำแพงอุโมงค์เขาพังเหย มีแค่นี้เอง...  ดูข้างหน้าเหมือนเป็นแท่งหนาๆไปตามแนวยาวของอุโมงค์ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:36:44

ความคิดเห็นที่ 75   มองลงไปข้างล่างบ้าง มุมนี้จะเห็นทั้งข้างบนและข้างล่างเลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:39:03

ความคิดเห็นที่ 76   หันไปทางซ้าย เป็นลานเหนืออุโมงค์  นี่ถ้าหากตัดหญ้าออกบ้าง จะโล่งไม่น้อยเลยนะครับ.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:41:00

ความคิดเห็นที่ 77   ว่าแล้วก็ไปยืนประจำตำแหน่ง ที่อยากจะเล็งกล้องเหนือปากอุโมงค์ ตามรูปคห.71  แล้วส่องกล้องลงมา จะเห็นรางรถไฟจากมุมนกบินบ้าง (Bird Eyes View) แต่...บินต่ำหน่อยนะ..ฮิฮิ   มุมนี้จะเห็นรั้วเหล็กกันหินหล่น เป็นแนวยาวไปเกือบถึงทางโค้งโน้นเลยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:48:16

ความคิดเห็นที่ 78   และนี่ก็เป็น ช๊อตเด็ด ครับ คือให้กล้องเสี่ยงชีวิตแทนตัวผมเอง  โดยยื่นมือออกไปไกลๆ แล้วถ่ายย้อนกลับมา  ยากสุดๆ เพราะมองไม่เห็นภาพที่กล้องถ่ายได้ ต้องกดกันหลายช๊อต กว่าจะได้ตัวอักษรเต็มๆ  .....เพิ่งมาเห็นตอนโพสนี้เองว่า ตัวอักษร "พ" ได้หลุดหายไป   ไม่น่าเชื่อเลยว่าดูไม่เห็นสิ่งผิดปกตินี้มาตลอด.... อย่างไร ถ้าหากคนการรถไฟ บังเอิญมาเห็นกระทู้นี้ ก็สามารถไปบอก ฝ่ายช่างให้ซ่อมแซมได้นะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 14:57:16

ความคิดเห็นที่ 79   หมดมุขถ่ายภาพแล้วก็เดินกลับไปในอุโมงค์อีกครั้ง ผมก็ขอแอ๊คท่า "นักท่องอุโมงค์" ให้ดูสักภาพ  บังเอิญได้เฮดไลท์ จากชุดของนักส่องกบ มาใช้แทนได้   ที่จริงต้องเป็นหมวกติดโคมไฟแบบ ชาวเหมืองใช้จะสมบทบาทกว่ากัน... แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 53 15:02:42 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:02:01

ความคิดเห็นที่ 80   ตอนนี้ใกล้จะถึงปากอุโมงค์ ฝั่งที่เข้ามาตอนแรกแล้ว ดูแล้วช่างชื่นใจจริงๆ ครับ  แต่คงจะตกใจมาก! ถ้าหากมีรถไฟโผล่เข้ามาแบบคาดไม่ถึง... แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 53 15:08:22 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:05:42

ความคิดเห็นที่ 81   ขอโทษ ลงภาพผิดครับ ของคห.ข้างบนต้องภาพนี้ครับ ปากอุโมงค์ แสงสว่างแห่งความหวัง.... จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:09:29

ความคิดเห็นที่ 82   ออกมาพ้นอุโมงค์แล้วครับ ก็จะมองเห็นป้ายบอกเขตรอยต่อจังหวัดอยู่ลิบๆโน้น จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:11:52

ความคิดเห็นที่ 83   หันกลับไปดูลูกทีมของผมบ้าง ตอนนี้ยิ่งเดินกระย่องกระแย่งกันไปใหญ่ เขาคงไม่เหมาะกับการเดินบนทางรถไฟแบบนี้กระมัง.... (ในใจอาจบอกว่า ทีหลังไม่มาอีกแล้ว..เข็ดจริงๆ) จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:14:01

ความคิดเห็นที่ 84   เดินมาอีกหน่อย ก็จะมาถึงเขื่อนโบราณสมัยอินคา...ฮา.. ตรงนี้จะมีเสาสัญญาณหางปลาด้วย  กำลังอยู่ในท่าห้ามพอดี   อ้อ...ลักษณะแท่งบอกสัญญาณที่ยืนออกไปเป็นแฉกดูคล้ายกับหางปลา เลยเรียกว่า สัญญาณหางปลา ซึ่งไม่ค่อยพบเห็นนัก ในปัจจุบันได้เปลี่ยนไปใช้ปลายกลมๆ สีแดงแทน ซึ่งเห็นสัญญาณได้ชัดกว่า จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:39:49

ความคิดเห็นที่ 85   ตอนนี้มาถึงจุดจอดรถแล้ว คณะที่เหลือก็ยังแยกย้ายกระจายกำลังอยู่ คือบางส่วนก็ไปหาอะไรกิน ตรงปากซอยริมถนน  บางส่วนก็มานั่งเล่นในสนามเด็กเล่น  จากรูปจะเห็น เด็กท้องถิ่นตัวเก่ง กำลังโย้ชิงช้า เป็นที่น่าหวาดเสียว....ให้ดู จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:45:11

ความคิดเห็นที่ 86   ^ สัญญาณที่ว่าเป็นสัญญาณเตือนครับ หากไม่ยก ให้รอดูสัญญาณตัวถัดไป และจะต้องเตรียมหยุดรอที่หน้าเสาเข้าครับ แต่ถ้าสัญญาณยก แสดงว่าสัญญาณหางปลาเข้าสถานี หรือที่มักจะเรียกติดปากว่าเสาเข้านั้น ได้ถูกยกอยู่ในท่าอนุญาตให้เข้าสถานีได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเสาออกจะยก ซึ่งก็ต้องดูสัญญาณอีกที ถ้าดูเสาสัญญาณไฟสี จะดูง่ายกว่านี้ครับ และระยะห่างแต่ละต้น ค่อนข้างห่าง ทำให้พขร.สามารถกะระยะเบรคได้ง่ายกว่าครับ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 53 16:56:27 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 53 16:42:43 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 53 16:12:49 จากคุณ : Alderwood เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:46:18

ความคิดเห็นที่ 87   เจ้าตัวเล็ก ของผมก็ขอลองโล้ชิงช้ากับเขา ด้วย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 15:51:27

ความคิดเห็นที่ 88   ขอบคุณครับ  คุณAlderwood : เสาสัญญาณหางปลาแบบนี้ใช้สำหรับเตือนเท่านั้นหรือครับ  เออ..ถึงว่าซี ในรูปคห.22 ยังพบเสาหางปลาแบบปลายกลมแดงอยู่ด้วย.....  เขาเลยทาสีเหลืองไว้ให้ดูคล้ายๆ กับสัญญาณไฟจราจรสีเหลือง   ถ้าหากถูกยกขึ้น แสดงว่า ลุยได้เลย ไม่ต้องระวังสัญญาณหางปลาอันถัดไปใช่ไหมครับ... (ความรู้ใหม่) แหม..ผมเกือบพลาดช๊อตเด็ด ตอนเดินกลับออกมาแล้วเชียว คือภาพทางข้ามรถไฟนั่นเอง  ถ่ายโดยการซูมจากระยะไกล ตอนที่ยังเดินอยู่บนราง ครับ  พิสูจน์ว่าเป็นสถานที่เดียวกันจริงๆ ตอนดูจากเว็บรถไฟดอทคอมของคุณ CivilSpice ยังนึกว่าคนละที่ (ดูแล้วเหมือนอยู่แถวๆ สถานีรถไฟ) http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=2428&postdays=0&postorder=asc&start=230 เป็นฉากเหตุการณ์ลุ้นว่า จะลอดสายโทรเลขการรถไฟไปได้หรือไม่ เพราะบรรทุกอ้อยได้สูงจริงๆ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 53 16:30:40 จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 16:28:57

ความคิดเห็นที่ 89   ตอนนี้เลี้ยวออกมาจากซอยแล้วนะครับ ถัดไปนิดเดียวก็มีถนนขึ้นเนิน บอกว่า ไปรร.บ้านช่องสำราญ ซึ่งชาวบ้านแถวนั้นบอกว่า สามารถใช้เป็นทางลัดไปยังอุโมงค์เขาพังเหยได้  วันนั้นไม่มีเวลาไปพิสูจน์  ในการมาครั้งถัดมาผมได้ลองขึ้นไปไม่พบถนนที่จะไปเชื่อมต่อกับถนนร้างสายเก่า(ตามรูปคห.30)ได้เลย  และไม่ได้สอบถามใครแถวๆ โรงเรียนแห่งนั้น ก็คงเอาไว้ไปพิสูจน์กันในคราวหน้า ถ้ามีโอกาส ในหัวข้อ"ถนนร้างแห่งเขาพังเหย" ก็แล้วกันนะครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 16:34:18

ความคิดเห็นที่ 90   ขณะนั้นก็ใกล้หกโมงเย็นแล้ว ผมยังมีภาระกิจไปพิสูจน์เส้นทางรถไฟลอยน้ำเหนือเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์อีก   ช่วงนี้ก็วิ่งยาวไปจนถึงจุดชมวิวกลางสะพานลอยน้ำเหนือเขื่อนป่าสัก(หมายเลข 7) ซึ่งมองไม่เห็นอะไร มืดไปหมด ได้แต่ทำเครื่องหมายพิกัดลงใน GPS Pocket PC ว่าเริ่มตรงไหนถึงตรงไหน เพาะบังเอิญแผนที่ใน GPS ของผมดันเป็นแม่น้ำเดิมๆ ที่ยังไม่มีการขังน้ำเหนือเขื่อน เลยทำให้ผมไม่สามารถรู้ขอบเขตของแอ่งน้ำเลย จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 17:30:19

ความคิดเห็นที่ 91   จากนั้นก็รีบเคลื่อนย้ายตำแหน่ง มายังสะพานรถไฟลอยน้ำเหนือสถานีโคกสลุงตามที่คณะรถไฟดอทคอมเคยไปเยือนมา(หมายเลขที่ 8) ซึ่งขอนำภาพจาก กูเกิ้ลแมพ(ที่นำมาปะติดปะต่อกันจนครบแอ่งน้ำเหนือเขื่อนป่าสักฯ) ให้ดูกัน จะได้เข้าใจง่ายๆ ครับ เผื่อการสำรวจเส้นทางรถไฟลอยน้ำจุดนี้คราวหน้าอย่างละเอียดด้วยครับ จากคุณ : มิราชช (vilaithong) เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 53 17:33:30