โอกาสดีได้เอา.....ทริปแม่แจ่ม....ออกจากโหลดองสักที
|
|
จากกระทู้เที่ยวเชียงใหม่ภาค 1 ตาม link ข้างล่าง
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8588084/E8588084.html
------------------------------------------------------
ภาค 2 จะเป็นการเดินทางหลังจากที่ผมเดินทางไปชมน้ำตกในเรื่องรักจัง
ที่บ้านแม่กลางหลวง
ต่อจากคราวที่แล้วคือเราเดินทางออกจากแม่บ้านแม่กลางหลวงก็เกือบ 6 โมงเย็น
แล้วพอถึงด่าน 2 บนอินทนนท์เราเลี้ยวซ้ายตามป้ายเขียนแม่แจ่ม 21 กม ฮาๆๆ
หวานหมูแค่ 21 กม สบายๆ (ยังมันยังไม่รู้ในชะตากรรม) ทางไปแม่แจ่มจะเป็น
ถนนเล็กๆไม่ได้ใหญ่เหมือนทางขึ้น อินทนนท์ ลักษณะเหมือนวิ่งตัดป่าเข้าไป ถนน
แบบคอนกรีต หยาบๆถ้าใครเคยไปทองผาภูมิจะลักษณะนั้น เราเดินทางฝ่าความ
มืดไปกันเพียง 2 คันลักษณะทางคดเคียวไปมาโค้งแบบตัว s ถูกรถเหยียบ ขับมา
ได้สักพักหันไปดูหลักกิโลเมตรโอ้แม่เจ้าหลัก กม ที่3 เห่ยมั่วหรือปล่าว ขับมานาน
แล้ว ความรุ้สึกเหมือนมาได้ 7 หรือ 8 กม แต่จริงมาได้แค่ 3 กม อืม.. มืดก็มืด
อากาศก็เย็น นานๆจะมีรถสักคันผ่านมา ปลอบตัวเองว่าแค่ 21 กม เองเดี๋ยวก็ถึง
จึงขับมาเรื่อย สักพักเราเหลือบไปเห็น ชาวต่างชาติ หญิง 1 ชาย 1 คงเป็นแฟน
กัน มายืนโบกรถอยู่กลางป่า ท่ามกลางความมืดประมาณโผล่เผล่ ตอนแรกไม่
อยากจะจอดเลยพูดตรงๆ กลัวครับแต่เห็นว่าเป็นชาวต่างชาติเลยคิดว่าไม่น่าใช่
โจร เลยตัดสินใจจอด ออกตัวไว้ก่อนเลยว่าเป็นคนภาษาอ่อนมากๆแต่ก็อยากสื่อ
สารกับฝรั่งไม่ได้กลัวเลยลองดู พอจอดดูท่าทางเขาจะดีใจมากแล้วก็ บลาๆๆใส่
ผม เล่นเอางงแต่เน้นคำว่า เปโตร ผมก็งงสิครับรุ้จักแต่แม่แจ่มไม่รุ้ว่าเปโตร อยู่ที่
ไหน งง อยู่สัก 1 นาทีฝ่ายชายก็เดินเข้ามาหาผมพร้อมกับทุบๆที่ถังน้ำมันผม แล้ว
ผมก็ถึงเปโตรโดยไม่ต้องไป มันคือ น้ำมันนั้นเองแล้วเอ็งทำไมไม่บอกตรูว่า oil กำ
เวงมาถามเพื่อนทีหลังมันบอกฝรั่งไม่เรียก oil เหอๆจะได้จำไว้ แล้วก็ประมาณว่า
เขาถามหาขวดคือจะขอน้ำมัน เพราะรถมอเตอร์ไซต์เขาน้ำมันหมด ผมมีขวดน้ำแต่
ไม่รุ้จะเอาน้ำมันออกได้ไงเพราะมันไม่ใช่รถ ตลาดทั่วๆไปเลยบอกไปว่าเดี๋ยวไป
ซื้อน้ำมันมาให้ เดี๋ยวจะกลับมา ประมาณนั้นเขาคงพอจะเข้าใจบ้าง ลืมบอกว่าตรง
นั้นอยู่ตรงกม ที่7 ตรงทางลงไปอุทยานอะไรซักอย่างทางขวามือจะมีเพิงพักอยู่
ตรงข้ามทางลงพอดี ทางไปแม่แจ่มทั้งเส้นมีแค่ศาลาเดียวหลังจากสัญญาว่าเราจะ
กลับมาเราก็มุ่งหน้าเพื่อจะไปแม่แจ่มเพื่อจะซื้อน้ำมัน ขับไปได้สักพัก เหลือบดู
หลัก กม แม่เจ้า กม10 เพิ่งมาได้ 3 กิโลเมตร อยากจะร้องไห้ ผมเลยหาที่จอดข้าง
ทางเชื่อไมครับทางมันแคบมากไม่มีไหล่ทางพอที่จะให้ จอดคุยกันได้อย่าง
ปลอดภัย ต้องขับมาอีกเป็นกิโลเมตร พอจอดก็คุยกับน้องที่มาด้วยว่า ลองขับกลับ
ไปดีกว่าเพราะกลัวไปถึงแม่แจ่มซึ่งห่างอีก 10 กิโลแม้วเนี้ยแล้วต้องขับกลับมา
แล้วถ้าไม่เจอ แบบว่ามีคนอื่นช่วยไปแล้วจะทำไง ต้องขับกลับแม่แจ่มอีก ในตอน
นั้นคิดแล้วเหนื่อยใจอย่างแรงเวลาก็ประมาณจะ 1 ทุ่มแต่มืดสนิทแล้วแต่ก็มีรถขน
กะหล่ำมาเรื่อยๆครับทำให้อุ่นใจได้บ้าง เราก็เลยตัดสินใจขับย้อนกลับไป ก็ยังเห็น
เขา 2 คนนั่งอยู่กลางป่าเหมือนเดิมเลย ลงไปบอกเขาว่าเราย้อนมาดูให้แน่ใจว่า
เขายังอยู่พร้อมขอเบอร์โทร และบอกว่าเราจะย้อนลงไปซื้อที่หมู่บ้านที่โครงการ
หลวงให้ ไม่รุ้ว่าเข้าใจหรือเปล่าเพราะให้ผมพูดซ้ำประโยคก็คงไม่เหมือนเดิม ฮาๆ
เอาเป็นว่าเข้าใจผมก็ขับย้อนมาถึงด่าน 2 ถามเจ้าหน้าที่เขาก็บอกให้ลองไปดูปั๊ม
ในหมู่บ้าน เราก็ไปเรียกให้เขาเปิดแล้วก็บอกเขาว่าเดี๋ยวจะมีฝรั่งมาเติมน้ำมันอย่า
เพิ่งนอน แล้วก็ถามว่าทำไมไม่มีใครจอดช่วยฝรั่ง 2 คนนั้นเลยเคยมีเรื่องไม่ดีหรือ
เปล่า เขาก็ตอบสั้นๆว่าก็มีบ้างแต่นานมาแล้ว อืมๆเข้าใจแล้ว เราก็ซื้อน้ำมันมา 2
ลิตรมาให้ทั้ง 2 คนเขาดีใจมากไอ้เราก็นึกว่าจะหมดหน้าที่ ยกมือบายๆแล้วแต่แอะ
ฝรั่งไม่ให้ไป ประมาณว่าไปส่งที่รถหน่อย ไอ้เราก็นะไรวะยังต้องไปส่งอีกหรอตรง
ไหนอะ ผู้ชายก็บอกข้างล่างผมเริ่มรู้สึกกล้าๆกลัวๆ จะหลอกเราไปทำอะไรเปล่า
ตอนแรกจะให้น้องที่มาด้วยขับลงไปเป็นเพื่อน แต่น้องบอกเดี๋ยวรอยู่ข้างบนเป็น
เพื่อนผู้หญิง okผมก็เลยขับลงไปตอนแรกเขาบอกไม่ไกลประมาณ 500 เมตรพอ
ลงไปเรื่อย 500 เมตรก็ยังไม่เห็นรถแล้วทางนี้คูณความสยองไปสองเลย เพราะมัน
เป็นถนนกว้างๆแต่เป็นทางตรงดิ่งลง 50 องศา ต้นไม้ก็สูงรกครึ่มมีแต่เรากับคน
แปลกหน้าที่ไม่รู้จักสองคน ในใจคิดไหนบอกว่า 500 เมตร นี้มันไกลแล้วนะสิ่งที่
กลัวคือกลัวไฟฉายไปเจอใคร รออยู่ข้างหน้าอันนี้สรุปว่าโดนหลอกมาเชือดแน่
นอน อีกใจก็กลัวไอ้คนซ้อนนี้แหละ ผมเข้าใจความรู้สึกแท็กซี่ที่รับผู้โดยสารเข้า
ไปส่งในซอยเปลี่ยวเลยว่า มันหลอนขนาดไหน 1 กม ก็แล้วก็ยังไม่เห็นรถ 1.5
กม ก็ยังไม่เห็นใจเริ่มไม่ค่อยดีต่างคนต่างไม่พูด เงียบวังเวงพิกลจนในที่สุดก็เห็น
รถจอดอยู่ข้างหน้าเห่อๆ ค่อยยังชั่วเป็น yamaha nuvo ครับไอ้เราก้นึกว่า big
bike ถึงว่าน้ำมันหมดพอเติมเสร็จเขาก็จะให้เงินแต่ผมไม่รับเพราะถ้ารับผมเรียก
แพงแน่ๆ เล่นเอาซะเหนื่อยแถมขนหัวลุกอีก ตอนนั้นไม่รู้เท่าไรเห็นม้วนๆอยู่มัน
มืด ปล่ำกันอยู่นานฟังได้ว่าเขาไม่ได้อยากให้เงินเรา แต่เขาอยากเลี้ยงเบียร์เราแต่
ในป่าไม่มีเบียร์เลยต้องให้เป็นเงิน เราก็บอกว่าเราอยากช่วยถ้ารับเราจะรู้สึกไม่ดี
เข้าก็เข้าใจแล้วก็บิดรถออกไป อ่าวแล้วทำไมไม่รอตูด้วยวะ มันมืดนะเฟ้ย ที่
สำคัญรถก็คันใหญ่ทางก็เอียงมันกลับรถลำบาก เห็นอีกที่ห่างเกือบ 100 เมตรแล้ว
เราก็รีบเลยเกือบหลอนรอบสองแล้ว พอขึ้นมาถึงข้างบนก็แยกย้ายกันเขาก็ขอบ
คุณที่ช่วยเขาแต่เขาถามมาคำว่า ทำไมไม่มีใครช่วยเขาเลย เราไม่รู้จะอธิบาย
อย่างไงก็เลยบอกว่า dark night and dangerous เข้าก็คงเข้าใจแบบงงๆแถม
ถามเราว่าเราเป็นคนไทยหรือเปล่า มาจากไหนเราตอบ bangkok เข้าอึ่งเลยคง งง
กับน้ำใจคนกรุงเทพ หลังจากนั้นเราก็ตั้งหน้าตั้งตาขับไปแม่แจ่มอย่างคล่องแคล่ว
แหงสิเล่นขับไปกลับซะหลายรอบเจอปัญหาอีกพอจะถึงแม่แจ่มสัก 3 หรือ 4 กม
มีทางแยกที่ไม่มีป้ายบอกว่าแม่แจ่มไปทางไหนทางเหมือนจะโค้งซ้ายหรือตรงไป
คือเป็นสามแยกว่างั้น เลยต้องถอยมาดูป้ายถึงบ้างอ้อไม่รุ้ใครเอาสีขาวมาพ่นลูก
ศรที่ชี้ไปทางโครงการหลวงอะไรสักอย่างไม่รู้ว่าเจตนาจะบอกว่าทางนั้นมันผิดหรือ
ไง สุดท้ายเราเลือกทางที่เห็นไฟหมู่บ้านเล็กอยู่ข้างหน้า จนขับมาได้สักหน่อยก็
เริ่มเจอคนในหมุ่บ้าน โอ้ถึงแล้วหรอแม่แจ่ม ถามชาวบ้านว่าใช่อำเภอแม่แจ่มไม
เขาตอบว่าไม่ใช่ต้องไปอีกเห็น วงเวียนเมื่อไรก็คือใช่ เราก็ขับออกจากหมู่บ้านแต่
เอ้ทำไมทางมันเปลี้ยวลงเรื่อยๆ จะมาผิดทางอีกไมหนอแต่ขับมาเรื่อยก็เจอวง
เวียนเลยขับตรงไปในอำเภอ อืมใหญ่ไม่ใช่เล่นเลยแม่แจ่ม ไม่อยากจะเชื่อว่าทาง
มาลำบากขนาดนี้ จะมีหมู่บ้านลับแล อย่างงี้อยู่ด้วยตอนแรกกลัวจะไม่มีอะไรจะ
กินกลัวร้านปิด แต่โชคดีของเราเผอิญเขาจัดงานก่อนวันลอยกระทง 1 คืนเราเลย
ได้เที่ยวงานวัดลอยกระทง ที่โรงเรียนแม่แจ่ม โดยอย่างที่ไม่ได้ตั้งใจบรรยากาศก็
ตามภาพครับ ต้องขอโทษที่ถ่ายรูปมาน้อยเพราะเช้าเราต้องกลับไปส่งรถที่
เชียงใหม่ให้ทันเที่ยงวันครับ เลยไม่ค่อยได้ถ่ายอะไรมามากมาย แต่สำหรับผมมี
รอบสองแน่นอนครับ มันเป็นเมืองใหญ่ที่เงียบสงบครับ ออกไปนอกหมู่บ้านก็มีนา
ขั้นบรรไดให้ชม อาจไม่สวยเท่าปาย แต่ใครชอบ วัดที่นี้มีเพียบครับ แต่จะเล็กมาก
ครับวัดที่นี้ สรุปผมชอบครับแถมที่นี้
แจ่ม่จริงๆครับ
ปล . ผมมาถามพี่ บ็อม ที่เจอกันที่กิ่วแม่ปาน แกเปิดร้านมือถืออยู่แม่แจ่มคือตอนเช้าเอารูปไปให้แก
ก็เล่าเรื่องนี้ให้แกฟัง แล้วถามแกว่าทำไมไม่มีใครกล้าจะจอดช่วยเขาก็ตอบว่ามี เราก็นึกว่าโจรแก่บอกไม่ใช่
คือแกบอกบางที่ชาวบ้านจะเห็นใครไม่รุ้นั่งอยู่ที่ ศาลา ริมทางอันเป็นว่าคงไม่ใช่คน ไอ้น้องที่มาด้วยก็นึกขึ้นได้
มันก็เล่าให้ผมฟังว่าตอนรออยู่ข้างบน แหม่มคนนั้นบ่นประมาณว่าได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่ด้านหลัง เพิงศาลา
ที่นั่งไอ้น้องผมฟังก็ได้ยินจริงๆเหมือนกัน มาลองคิดดูแล้วมันก็มีแค่ศาลาเดียวนี้หว่า เห่อๆ ตอนกลับว่าจะลองจอดดู
แต่ผมดันเลือกกลับทาง ฮอด เพื่อดูบรรยากาศเลยอดพิสูจน์ใครไปก็ลองไปนั่งดูแล้วกันแล้วมาเล่าด้วยนะว่าเจออะไรหรือเปล่า อีกอย่างที่น้องมันไม่ลงไปด้วยมาบอกผมที่หลังว่าตอนกำลังจะตามลงไป เบลคหลังมันแตกเลยขออยุ่ข้างบน
คิดดูแล้วกันว่าทางเป็นอย่างไง
แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 52 16:41:21
| จากคุณ |
:
18rain  
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ธ.ค. 52 16:09:56
|
|
|
| 
