จวนถึงฤดูกาลเปิดดอยหลวง ใครจะไปบ้าง??? ... หนึ่งในผองเพื่อนเอ่ยเตือนให้รู้เป็นนัยๆว่า ได้เวลาเก็บกระเป๋าออกเดินทางกันอีกครั้ง เราชั่งใจอยู่เป็นนานสองนาน ว่าสังขารของตัวเองจะไต่ระดับขึ้นไปไหวไหม

นี่คือการเดินป่าระยะไกลครั้งแรกในชีวิต
นี่คือยอดดอยสูงอันดับสามของประเทศ
นี่คือเส้นทางที่ใฝ่ฝันว่าอยากไปให้ถึงสักครั้งในชีวิต


และที่สำคัญ...มันเป็นทริปเฉพาะกิจของการรวมตัวกันระหว่างผองเพื่อน  ทั้งที่ยังใกล้ชิจอกันทุกวันและบางคนห่างหายไปอยู่ไกล  นานๆถึงจะได้พบปะกันที  ทั้งหมดทั้งมวลเป็นเหตุผลร้อยแปดประการที่วิ่งวนอยู่ในหัว ก่อนตัดสินใจที่จะพาตัวเองร่วมทริปไปในครั้งนี้ด้วย  แล้วเราก็ค้นพบว่าการตัดสินใจขึ้นดอยหลวงเชียงดาวนี้  มันนำพามาซึ่งหลากหลายความรู้สึก  ได้รู้ซึ่งกับคำว่า ชีวิตมีรสชาติ อย่างแท้จริงก็คราวนี้เอง




รีวิวชุดนี้จะไม่มีรายละเอียดหรือข้อมูลแน่นเหมือนรีวิวชุดก่อนๆ เพราะแค่เรานึกถึงความเหนื่อยยากระหว่างทางเดินขึ้นและลงดอย ก็เหนื่อยจนไม่รู้จะพรรณนาอะไรแล้วจ๊ะ ถ้างั้นตามมาชมรูปกันเฉยๆ ดีกว่านะ แถมไปทริปนี้ยังเหนื่อยจนไม่มีอารมณ์ถ่ายรูปซะอีก อืมมม... ให้มันได้อย่างนี้สิ