ความคิดเห็นที่ 1 ระหว่างนั่งรถจากสนามบิน เพื่อนร่วมงานคนภูฏานเล่าให้ฟังว่า ทุกวันอังคารจะเป็นวันที่เค้าเรียกว่า ‘no vehicle day’  คือห้ามรถยนตร์ส่วนตัววิ่งในเมืองหลังแปดโมงเช้า จนถึงหกโมงเย็น แต่ถ้าเป็นรถรับจ้างสาธารณะ วิ่งได้ ส่วนรถแท๊กซี่ต้องขออนุญาตไว้ก่อน เพราะฉะนั้นรถแท๊กซี่ส่วนใหญ่ก็เลยถือวันนี้เป็นวันหยุดประจำสัปดาห์ไปซะเลย มาตรการนี้เพื่อช่วยลดมลภาวะจากรถยนตร์ในเมืองค่ะ --------------- ชื่อประเทศ ภูฏาน (Bhutan) มาจากคำสมาสในภาษาสันสกฤต ภู-อุฏฺฏาน อันมีความหมายว่า "แผ่นดินบนที่สูง" ประเทศนี้อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 2,000 – 3,800 เมตร แตกต่างกันไปตามแต่พื้นที่ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:13:25

ความคิดเห็นที่ 2 มาถึงโรงแรมและเข้าห้องพัก ล้างหน้าล้างตาและรื้อกระเป๋าเสร็จ ก็ลงมากินข้าวกลางวันที่ห้องอาหารของโรงแรม หลังจากนั้น ชีวิตการทำงานก็เริ่มต้นขึ้น ทำงานเสร็จตอนเย็น มีเจ้าหน้าที่ขับรถพาไปปล่อยไว้ที่ตัวเมือง เพื่อหาข้าวกิน ลมแรงและอากาศค่อนข้างเย็น เรามามืดแล้ว ไม่ได้ถ่ายรูปตัวเมืองเลยค่ะ ------------------------ ห้องพักที่นี่เป็นพื้นไม้ ถ้าใครนอนหลับยาก ไม่แนะนำโรงแรมนี้ค่ะ เราใส่ส้นสูงเดิน ต้องย่องแทบแย่ เพราะกลัวไปรบกวนห้องอื่นๆ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:14:51

ความคิดเห็นที่ 3 ตัดฉากมาที่วันที่สอง เราก็ยังวนเวียนอยู่กับการทำงาน ตรวจวาระการประชุม กินข้าวในโรงแรม งานเสร็จตอนบ่ายแก่ๆ ทางเจ้าภาพคงกลัวพวกเราจะเป็นลมคากองเอกสาร ก็เลยจัดหารถบัสพร้อมไกด์พาเราและผองเพื่อน เข้าเมืองพาโรกันค่ะ จากโรงแรมเข้าเมืองไม่ไกล แต่เป็นทางลงจากเนินเขา ต้องขับระวังนิดนึง เรานั่งดูวิวทิวทัศน์ ทุ่งนาเขียวๆ ข้างทางไปเรื่อยๆ ---------------------- วิวข้างทางเป็นทุ่งนาข้าวสีเขียวๆ สบายตา จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:16:21

ความคิดเห็นที่ 4 เย็นมากแล้ว ไกด์จึงพาเราไปที่พาโรซอง (Paro Dzong) เพราะกลัวจะปิดซะก่อน ซองในภูฏานก็คือป้อม ในสมัยโบราณสร้างไว้ตามจุดยุทธศาสตร์ของเมือง ปัจจุบันกลายเป็นที่ตั้งของหน่วยงานราชการของเมืองนั้นๆ รวมทั้งเป็นที่ตั้งของสำนักสงฆ์ จริงๆ แล้วชื่อที่ถูกต้องของพาโรซอง คือ รินเชนปุงซองที่แปลว่าป้อมปราการบนกองอัญมณี  แต่คนทั่วไปก็มักจะเรียกกันสั้นๆว่า พาโรซอง พาโรซองนี้ตั้งอยู่บนเนินเขา คนละฝั่งแม่น้ำกับตัวเมืองพาโร พอเราขึ้นมายืนบนเนินเขานี้ มองลงไปจะเห็นเมืองพาโรเป็นสีลูกกวาดอยู่ด้านล่าง มีสะพานเหล็กเชื่อมฝั่งแม่น้ำเข้าด้วยกัน คนที่นี่เค้าเรียกแม่น้ำว่า chu แม่น้ำพาโร เค้าเรียกสั้นๆ ว่า Pa chu ค่ะ ---------------------- พาโรซอง มองข้างนอกเหมือนไม่ใหญ่ พอมายืนใกล้ๆ อลังการมากค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:17:48

ความคิดเห็นที่ 5 ตามประวัติบอกว่า แรกเริ่มเดิมทีที่นี่เป็นเพียงอาคารเล็กๆ สร้างขึ้นสมัยศตวรรษที่ 15 ก่อนจะกลายมาเป็นป้อมพาโรในภายหลัง ก่อสร้างโดยชาวบ้านผู้ศรัทธาธรรมท่านนึง หลังจากผู้สร้างเสียชีวิตไป ลูกหลานได้ยกป้อมนี้ให้ท่านลามะซับดรุง งาวัง นัมเกล ซึ่งในสมัยนั้นถือว่าท่านเป็นศูนย์รวมทางด้านจิตใจของชาวภูฏานก็ได้ค่ะ หลังจากนั้นก็มีการก่อสร้างขยับขยายจนใหญ่โตขึ้น แต่ก็โชคไม่ดี เพราะพาโรซองนี้โดนไฟไหม้ในช่วง ค.ศ 1915 จนวอดไปแทบทั้งหลัง แต่ทางรัฐบาลก็ไม่ได้นื่งนอนใจ จัดหาทุนมาสร้างใหม่จนสำเร็จ ฉะนั้นซองที่เราเห็นอยู่ปัจจุบัน อาจจะไม่ได้เป็นตึกเก่าโบร่ำโบราณ แต่ก็ยังคงรูปแบบสถาปัตยกรรมแบบภูฏานที่สวยงาม ไว้ได้อย่างดี แว่วมาว่าหนังฮอลลีวู้ด เรื่อง ลิตเติลบุดดา ก็มาถ่ายทำบางฉากที่พาโรซองแห่งนี้ เก่ามากนะนั่น ฉากไหนเนี่ย สงสัยต้องกลับไปหาหนังมาดูอีกรอบซะแว้ว --------------------- คนที่นี่ต้องใส่ชุดประจำชาติเวลาเข้าไปในซองค่ะ ชุดของผู้ชายเรียกว่า  “โก” ดูสุภาพเรียบร้อยดีค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:18:53

ความคิดเห็นที่ 6 เราไม่ค่อยได้ถ่ายรูปที่นี่เลยเนื่องจากเวลามีน้อย คิดไว้ในใจว่าเสร็จงานเมื่อไหร่จะกลับมาเดินดูอีกรอบ เมฆฝนตั้งเค้ามาแล้ว ไกด์เร่งพวกเราขึ้นรถ เพื่อพาไปพิพิธภัณท์ต่อค่ะ เหนือฟ้า ยังมีฟ้า เหนือพาโรซอง ก็ยังมีตาซอง (Ta Dzong)  เพราะตาซองตั้งอยู่บนเนินเขา เหนือพาโรซองนิดเดียว ในสมัยโบราณเป็นหอสังเกตการณ์ ไว้คอยสอดส่องดูผู้บุกรุก แต่หลังจาก ค.ศ 1968 ได้มีการจัดตั้งพิพิธภัณท์แห่งชาติภูฏานขึ้นที่นี่ เพื่อเป็นที่จัดเก็บและแสดงงานศิลปและวัตถุโบราณหายากของเมือง ที่นี่ต้องชื้อบัตรเข้าชม แต่เรามาถึงเย็นมากแล้ว ก็เลยตัดสินใจไม่เข้าไปข้างใน ได้แต่เดินดูวิวทิวทัศน์อยู่ข้างนอก ปล่อยให้เพื่อนๆ ร่วมงานเข้าไปชมพิธภัณท์กัน จากบนเนินเขานี้ เรามองลงมาเห็น พาโรซอง รวมทั้งตัวเมืองพาโรซึ่งตั้งอยู่ในหุบเขา ได้อย่างชัดเจน  วิวดีจริงๆ ค่ะ ------------------- พาโรซอง จากมุมสูง จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:20:04

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาชมครับ จากคุณ : tonhok เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:20:43

ความคิดเห็นที่ 8 ขอตามไปเที่ยวภูฏานด้วยคน ภาพสวยแจ่มมากๆ จากคุณ : narasri เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:22:26

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นเมืองพาโรอยู่ในหุบเขาข้างล่าง โรมแรมที่เราพักอยู่บนเนินเขาทางซ้ายมือ ในภาพจะเห็นฝนตกอยู่ไกลๆ ภูฏานเป็นประเทศเล็กๆ แต่กลับมีภูมิประเทศที่แตกต่างกันอย่างสุดๆ จากที่ราบลุ่มทางทิศใต้ ไล่ระดับสูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงเทือกเขาหิมาลัยทางทิศเหนือ ทำให้ภูมิอากาศที่นี่แปรปรวนได้ตลอดเวลา ตอนเราอยู่ที่พาโรซอง ฟ้ายังสดใสอยู่เลยค่ะ แต่ตอนนี้ฝนเริ่มตกซะละ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:22:54

ความคิดเห็นที่ 10 อยากไปประเทศภูฏานมาก ๆ เลยค่ะ แต่ค่าทัวร์แอบแพงอ่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ จากคุณ : sa_bkk เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:23:54

ความคิดเห็นที่ 11 tonhok, narasri ----ตามมาเลยค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:24:12

ความคิดเห็นที่ 12 ฝนเริ่มโปรยปรายลงมา ช่วงที่เรามานี่ถือเป็นหน้าร้อนของที่นี่ แต่เป็นหน้าร้อนที่ไม่ร้อนเอาซะเลยถ้าเทียบกับบ้านเรา เพราะอุณหภูมิประมาณ 25 องศา แถมมีฝนตกชุกอีกตะหาก เรากลับมาตั้งหลักที่โรงแรมค่ะ สุดท้ายก็ขี้เกียจเรียกแท็กซี่ไปข้างนอก ก็เลยนั่งกินข้าวกันในโรงแรม ถือโอกาสลองชิมเบียร์ของที่นี่ด้วยค่ะ เช้าวันรุ่งขึ้นก็หน้าดำคร่ำเคร่งกับการประชุม กว่าจะเสร็จก็ปาเข้าไปห้าโมงกว่า วันนี้เจ้าภาพใจดีจัดเลี้ยงอาหารเย็น พร้อมมีการแสดงพื้นบ้านมาให้ชมด้วยค่ะ ชุดที่นักแสดงชายใส่นี่ มีพิเศษตรงที่ผู้ชายจะใส่ที่รัดเข่า (เราแอบเรียกว่าสนับเข่า) สีสันสดใส ซึ่งจะต่างจากในชีวิตประจำวัน ที่พวกเค้าจะใส่เพียงแค่ถุงเท้าสีดำ แบบเรียบๆธรรมดา -------------------- การแสดงพื้นบ้าน เริ่มเย็นแล้ว แสงน้อยมาก ถ่ายรูปมาเบลอไปหมด จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:25:47

ความคิดเห็นที่ 13 sa_bkk ----ตามไปเที่ยวด้วยกันค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:27:44

ความคิดเห็นที่ 14 ทีมนักร้องนักดนตรีของเค้าแต่งกายสีสันสดใสดีมาก เล่นเครื่องดนตรีคล้ายๆบ้านเราค่ะ เครื่องสายที่ตีอยู่เรียกว่า Yangchen (ถ้าอิฉันตาไม่ฝาด นี่มันขิมชัดๆ ) ส่วนอีกตัว เราแอบเรียกว่ากีตาร์ภูฏาน จริงๆ เรียกว่า ดรามเยน (Dramnyen) ------------------ คณะนักร้องและนักดนตรี จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:28:41

ความคิดเห็นที่ 15 ช่วงระหว่างวันทำงาน ไม่มีเวลาออกไปไหน ได้แต่ตื่นเช้าตรู่ มาเดินสำรวจบริเวณโรงแรมที่พัก มองลงมาจากโรงแรมที่พัก เขียวสดใส สบายตาจริงๆ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:29:39

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนเช้าๆ ไปเดินเล่นในสวนของโรงแรม เก็บภาพดอกไม้เพลินๆ สูดอากาศเข้าปอด  ก่อนที่จะต้องไปนั่งในห้องประชุมอีกทั้งวัน ทั้งหมดทั้งมวลนี่ รู้จักชื่ออยู่ดอกเดียวคือดอกรักเร่ ส่วนที่เหลือ ไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามเลยค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:31:01

ความคิดเห็นที่ 17 การประชุมสิ้นสุดลงไปได้ด้วยดี มีขลุกขลักบ้างนิดหน่อยในเรื่องของอินเตอร์เนท เพราะที่นี่ ถึงแม้จะมี wifi แต่ความเร็วก็แค่ 54 k ส่งอีเมล์แต่ละที เล่นเอาหาวเรอกันไป หลังจากเสร็จงาน ช่วงบ่ายแก่ๆ ทางเจ้าภาพจัดรถ พาเราไปไหว้พระเพื่อเป็นสิริมงคลกัน วัดคิชู (Kyichu Lhakhang) ถือเป็นวัดที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่งในภูฏาน เพราะว่าสร้างขึ้นตั้งแต่ศตวรรษที่ 7 โดยพระเจ้าซังเซน กัมโป กษัตริย์ทิเบต วัดนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาเตี้ยๆ รายล้อมด้วยทุ่งหญ้าเขียวขจี ภายในวันนี้มีโบสถ์อยู่สองหลัง หลังเก่าจะอยู่ด้านใน ส่วนหลังที่สองที่เราถ่ายรูปมานี้ สร้างโดยพระราชชนนีในกษัติย์องค์ก่อน ถ้าเรียกแบบเราชาวบ้าน ก็คือย่า  ของกษัติย์จิกมีค่ะ ------------------ วัดคิชู (Kyichu Lhakhang) จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:32:44

ความคิดเห็นที่ 18 เราเดินเข้าไปกราบพระพุทธรูปด้านใน องค์พระที่นี่งดงามประทับใจมากค่ะ ในโบสถ์นี่ (รวมทั้งโบสถ์ส่วนใหญ่ในภูฏาน) ห้ามถ่ายรูป เราก็เลยได้แต่ยืนชื่นชมความงาม พร้อมทั้งแอบไปวางแบงค์ใบเล็กๆ ไว้เป็นการทำบุญ การทำบุญที่นี่เรียบง่ายมากๆ เราเอาเงินไปวางไว้ในถาดหน้าพระพุทธรูป ส่วนชาวบ้านที่นี่ บางคนก็มาจุดตะเกียงน้ำมันเนยถวาย เราเห็นบางคนเค้าถือขนมมาถวายด้วย แอบคิดอกุศลว่า ถ้าเป็นบ้านเราเงินในถาดนี่ จะเหลือมั้ยนะ ตรงลานวัดนี่มีต้นส้มใหญ่ยักษ์อยู่ต้นนึง กำลังออกลูกสีเหลืองอร่าม สวยงามมากค่ะ ------------------- ศาลากงล้อภาวนาภายในวัด จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:33:52

ความคิดเห็นที่ 19 ออกจากวัดนี้ เพื่อนชาวภูฏานใจดี ขับรถพาเราเลยไปดูวัดทักซัง หรือที่รู้จักกันดีในนาม Tiger’s nest จริงๆ คือไปดูทางขึ้นเฉยๆ ค่ะ วันนี้เย็นมากแล้ว ขืนขี้นไปได้กินข้าวลิงแน่ เพื่อนชี้ให้ดู Tiger’s nest ซึ่งตั้งอยู่บนหน้าผา มองเห็นลิบๆ อยู่ พร้อมกับให้กำลังใจว่า เดินไม่ยากหรอก เธอต้องขึ้นไปไหว้พระให้ได้นะ ไม่งั้นถือว่ามาไม่ถึงภูฏาน เรายืนแหงนคอตั้งบ่าประเมินความสูงอยู่ ก็น่าจะไหวนะ คงน่าจะพอๆ กับเดินขึ้นภูกระดึงมั้ง (แอบเข้าข้างตัวเอง) ---------------------------- วัดเล็กๆ ตรงปากทางขึ้น Tiger’s nest จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:36:35

ความคิดเห็นที่ 20 งานเสร็จแล้ว วันนี้เราจะเข้าโหมด CR คือเที่ยวเอง จ่ายเอง แล้วค่ะ เราจะนั่งรถไปทิมพู เมืองหลวงของภูฏานกับเพื่อนร่วมงานอีก3 คน เพื่อไปเจอเพื่อนร่วมงานอีกหนึ่งคนที่นั่น  (เยอะนะ) จัดการเช่ารถขนาดกลางๆ ไว้หนึ่งคันในราคา 1,200 งุลดรัม (Ngultrum) ก็ประมาณ 700 บาท หารเฉลี่ยแล้วตกคนละ 300 บาทค่ะ เราออกจากพาโรประมาณ 9 โมงนิดๆ ระยะทางจากพาโรไปทิมพูประมาณ 55 ก.ม ซึ่งคนที่นี่เค้าใช้เวลาขับรถกันประมาณชั่วโมงกว่าเองค่ะ แต่เราบอกคนขับรถให้ขับเรื่อยๆ พร้อมกับแวะถ่ายรูปริมทางด้วย ก็เลยใช้เวลาเดินทางกันซะ สองชั่วโมงกว่า -------------------- ถ่ายรูปโรงแรมก่อนออกเดินทาง พักโรงแรมนี้มาหลายวัน ฟ้าหม่นหมองตลอด พอจะกลับ ฟ้ากลับสดใสซะงั้น จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:37:49

ความคิดเห็นที่ 21 ตามไปด้วยคนครับ จากคุณ : วางแผนดีๆแล้วจะรักยุโรปครับ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:37:58

ความคิดเห็นที่ 22 มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างมาว่า เส้นทางจากพาโรไปทิมพูมีวิวทิวทัศน์ที่งามมั่กๆ แต่ถนนก็ค่อนข้างคดเคี้ยว เลี้ยวลดอยู่พอสมควร เรากลัวเมารถค่ะ ก็เลยกินยาแก้เมารถเผื่อไว้เม็ดนึงก่อนออกเดินทาง ซึ่งยาก็ทำงานได้ดีเกินคาด เพราะเราก็นั่งหลับไปเกือบตลอดทาง แทบจะไม่ได้ดูวิวข้างทางซักเท่าไหร่ รถแวะที่จุดชมวิวแม่น้ำวังชู ซึ่งเป็นชุมทางที่ถนนปาโร ทิมพู และพุนโซลิงตัดมาบรรจบกัน เราสลึมสลือลงจากรถ มาเดินสูดอากาศบนสะพาน ------------------- ฟ้าใสๆ วันนี้อากาศดีมากค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:40:22

ความคิดเห็นที่ 23 วางแผนดีๆแล้วจะรักยุโรปครับ --ไปเที่ยวด้วยกันค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:42:38

ความคิดเห็นที่ 24 ขอตามไปด้วยคนนะครับ สวยมากๆเลยประเทศนี้ ^^ จากคุณ : แมลงภู่บนหูกระต่าย เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:43:25

ความคิดเห็นที่ 25 เรามองลงไปจากสะพาน ตรงจุดที่แม่น้ำไหลมาบรรจบกัน จะเห็นสถูปสามองค์ เชื่อกันว่าสร้างไว้เพื่อปกป้องที่นี่ให้พ้นจากอำนาจชั่วร้าย ถ้าเราเพ่งมองดีๆ จะสังเกตุว่าสถูปแต่ละองค์มีรูปแบบทางสถาปัตยกรรมที่ต่างกัน เพื่อนเราบอกว่า เพราะสร้างขึ้นไม่่พร้อมกัน เสียดายรูปที่ถ่ายเบลอไปตามสติสตังของคนถ่าย ก็เลยไม่มีรูปมาลงให้ดู ---------------------- เพื่อไม่ให้เสียเอกลักษณ์นักท่องเที่ยวไทย เราต้องถ่ายเจ้านี่ไว้เป็นที่ระลึก (ถ่ายมาเพื่อ ) จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:44:23

ความคิดเห็นที่ 26 คุณแมลงภู่บนหูกระต่าย ---ใช่แล้วค่ะ วิวทิวทัศน์ที่นี่สวยสุดยอดเลยค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:45:33

ความคิดเห็นที่ 27 เราเดินผ่านซุ้มประตูอันสวยสดงดงาม ขึ้นรถเพื่อมุ่งหน้าไปทิมพู ในที่สุดก็มาถึงที่นี่ตอนประมาณ 11 โมงกว่าๆ เราเข้าห้องพัก ล้างหน้าล้างตา แล้วก็ออกมาเดินหาข้าวกลางวันกิน โรงแรมที่เราพักชื่อ Dragon Roots ค่ะ พนักงานที่นี่ก็ยิ้มแย้มแจ่มใสดี แต่ส่วนตัวไม่ค่อยประทับใจห้องพักที่นี่ซักเท่าไหร่ รู้สึกขาดการบำรุงรักษาเท่าที่ควร จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:47:10

ความคิดเห็นที่ 28 มาอยู่ที่นี่หลายวันแล้ว ลองชิมอาหารภูฏานมาก็หลายอย่าง แต่ที่ถูกใจมากที่สุดก็คงจะเป็นก๋วยเตี๋ยวผัด ที่เค้าเรียกว่า chowmien นี่ละค่ะ โดยทั่วไปคนภูฏานกินข้าว คล้ายๆ คนไทย แต่กับข้าวเค้าส่วนใหญ่จะออกแนวๆ ชีสผสมพริก อย่างเช่น อาหารสุดฮิตที่เรียกว่า Ema Datshi หรือ อย่าง Shamu Datshi ก็เป็น มันผัดกับชีส ซึ่งคนที่ไม่ชอบชีสอย่างเรา กินได้ไม่กี่วัน ก็เริ่มออกอาการ จริงๆแล้ว อาหารภูฏานก็ได้รับอิทธิพลมาจากประเทศเพื่อนบ้านอยู่พอสมควร เพราะนอกจากพริกกับชีสที่เป็นที่นิยมแล้ว ก็ยังมีอาหารสไตล์อินเดีย เช่น แกงกะหรี่ที่กินกับแผ่นแป้ง อาหารจากทิเบตเช่น momos (เจ้าโมโม่นี้ลักษณะคล้ายเกี๊ยวซ่ามาก เราก็เลยเรียกว่าเกี๊ยวซ่าภูฏาน) และอาหารจีนจำพวกก๋วยเตี๋ยวผัดและข้าวผัดที่เรากิน --------------- Chowmien จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:48:35

ความคิดเห็นที่ 29 ช่วงบ่ายๆ เพื่อนชาวภูฏานขับรถมารับ เพื่อไปไหว้พระค่ะ วัดนี้ชื่อเดเชนพู (Dechenphu) เป็นวัดที่ชาวภูฏานให้ความเคารพกันมาก คนส่วนใหญ่จะมาไหว้ขอพรกัน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียน แข่งกีฬา เจ็บไข้ได้ป่วย การเดินทาง ชาวนาก็มาบนขอฝน ชาวภูฏานเชื่อกันว่าที่นี่เป็นที่อยู่ของเทพ Gyenyen Jagpa Milen เป็นผู้คุ้มครอง ปกป้องชาวบ้านในหุบเขาทิมพูนี้ สมัยก่อนการมาที่วัดนี้ ต้องเดินขึ้นเขามา ก็ใช้เวลาไปกลับกันครึ่งค่อนวัน แต่ตอนนี้มีถนนตัดขึ้นมาถึงหน้าวัด การมาที่นี่จึงสดวกสบายขึ้นมาก คนภูฏานส่วนใหญ่นอกจากมาไหว้พระแล้ว ก็มักจะติดอาหาร มานั่งปิคนิคกันที่นี่ด้วยค่ะ ----------------------- วัดเดเชนพู มองจากลานจอดรถขึ้นไป จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:49:39

ความคิดเห็นที่ 30 ภายในวัดดูเขียวขจี ร่มรื่นดีค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:50:47

ความคิดเห็นที่ 31 เดิมที่วัดนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาแคบๆ ในปีค.ศ 2005 ได้รับ การปรับปรุงซ่อมแซม ปรับพื้นที่โดยรอบ สร้างลานวัดเพิ่มเติมขึ้น ทำให้ตัววัดดูโดดเด่นเป็นสง่าขึ้น ได้ข่าวว่าใช้งบไปประมาณ 20 ล้านบาทได้ เพื่อนเราเข้าไปไหว้พระในโบสถ์ แต่เค้าไม่อนุญาตให้นักท่องเที่ยวเข้า เราจึงเดินถ่ายรูปอยู่ข้างนอก ----------------------- ตัวโบสถ์ มองลงมาจากเนินเขา จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:57:17

ความคิดเห็นที่ 32 เราเดินดูลายสลักบนผนังของกำแพงวัดไปเรื่อยๆ เพื่อนชี้ให้ดูรูปหอยสังข์กับปลาคู่ว่า เนี่ยคือส่วนหนึ่งของสัญลักษณ์มงคลแปดอย่างที่คนทิเบตและภูฏานเรียกว่า ทาชี่ ทักเย เราก็ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า แล้วสัญลักษณ์เหล่านี้หมายความว่าอะไร อิอิ เค้าบอกว่า ไปถามอากู๋ (google) ดูเถอะ เค้าจำไม่ได้ (ตกม้าตายซะงั้น) ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน กลับมาก็เลยลองค้นข้อมูลดูให้หายสงสัย จากภาพเล็กๆ ด้านล่าง ที่เราเดินถ่ายมาจากรอบๆวัด ปลาคู่หมายถึงสติ ปราศจากความกลัวใดๆ เหมือนปลาที่ลืมตาว่ายน้ำ แม้ในสายน้ำเชี่ยว ส่วนหอยสังข์สีขาวนวลนี่ จะมีลายหอยเวียนขวาออกข้างนอก เปรียบเสมือนเสียงพระธรรมดังกังวานก้องไกล ล่างสุดที่เห็นเหมือนขดเชือกนี่คือ เงื่อนตาย (เพื่อนเราเรียกว่า endless cord of love) หมายถึง รักแท้ อันเกิดจากการมาบรรจบกันระหว่างปัญญาและเมตตาธรรม ถือว่าเป็นศิลปะที่เต็มไปด้วยความหมาย มากกว่าความสวยงามอ่อนช้อย ส่วนอีกห้าสัญลักษณ์ที่เหลือ เราไม่ได้ถ่ายรูปมา ใครสนใจอยากเห็น คงต้องพึ่งพาอากู๋ดู จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 22:58:59

ความคิดเห็นที่ 33 ยืนอยู่ตรงลานหน้าวัด มองเห็นวิวหุบเขาทิมพูกว้างไกล ถือเป็นจุดชมวิวที่เยี่ยมมั่กๆ ค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:00:39

ความคิดเห็นที่ 34 ตามมาเที่ยวภูฎานด้วยคนครับ :) จากคุณ : Traveller Among Mountains เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:03:53

ความคิดเห็นที่ 35 ยืนชมวิวทิวทัศน์ พร้อมกับสูดลมหายใจเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด แล้วก็เดินลงมานั่งเล่น กินของว่างข้างรถกัน เป็นการปิคนิคที่เขียวสดชื่นมากๆ หลังจากนั้น เราก็กลับเข้าเมือง วันนี้เรามีเจ้าภาพแสนดีค่ะ พาเราไปกินอาหารเย็นต่อที่ร้านอาหารสไตล์ภูฏาน ตั้งอยู่ภายในพิพิธภัณท์พื้นบ้าน จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:05:09

ความคิดเห็นที่ 36 Traveller Among Mountains ----ด้วยความยินดีค่ะ ดูจากชื่อ log in แล้วน่าจะชอบประเทศนี้นะค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:06:14

ความคิดเห็นที่ 37 คนที่นี่เค้ากินข้าวกลางวันกันตอนบ่ายโมง แล้วก็ไปกินมื้อเย็นกันตอนทุ่ม สองทุ่ม บางร้านทำอาหารช้า เราต้องแวะไปสั่งไว้แล้วออกไปเดินเล่น ถึงค่อยกลับมากิน ก่อนกินอาหารเย็น เค้าก็จะมีการจิบเรียกน้ำย่อยด้วย วันนี้เราลองชาสูตรดั้งเดิมของที่นี่ ที่เค้าเรียกว่า ซูจา (Suja) เป็นชาใส่เนยและเกลือนิดหน่อย มีรถชาติออกเค็มปะแล่มๆ เสร็จแล้วเราลองชิม บรั่นดีพื้นบ้านที่เค้าเรียกว่า อะรา (Ara) เรียกซะหรูเชียว เราลองดมดู นี่มานเหล้าขาวชัดๆ เพื่อนถามว่าจะลองเบียร์พื้นบ้านด้วยไม๊ ที่ขึ้นชื่อก็คือ Red Panda bear โอ๊ะโอ เจ้าเรดแพนด้านี่ เราเคยเห็นตัวเป็นๆ ที่จีน เค้าน่ารักน่าชังมาก ใครหนอเอาชื่อมาตั้งเป็นชื่อเบียร์ได้ --------------------- ภายถ่ายจากมือถือ เบลอเชียว อาหารเย็นมื้อใหญ่ของวันนี้ กว่าจะกินหมดเล่นเอาเหนื่อย จานที่มีที่คีบพาดอยู่นี่เป็นจานโปรดของเราค่ะ เป็นหมูสามชั้นผัดใส่พริก ผักเขียวๆ ซ้ายมือคือเฟิร์นป่า กินแล้วลื่นๆ ดี คล้ายๆ ผักกูดบ้านเราเหมือนกัน หรือจะเป็นตระกูลเดียวกันนะ อีกจานเป็นถั่วลันเตาผัด หวานกรอบอร่อยค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:07:27

ความคิดเห็นที่ 38 ขอตามไปเที่ยวภูฏานด้วยคนครับ จากคุณ : numsiam เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:07:30

ความคิดเห็นที่ 39 numsiam  ----ได้เลยค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:07:52

ความคิดเห็นที่ 40 อิ่มหน่ำสำราญดีแล้ว เราก็กลับโรงแรม ก่อนออกไปกินข้าว เราให้โรงแรมติดต่อรถแท๊กซี่ให้คันนึงสำหรับกลับพาโรพรุ่งนี้ แต่ก็เปลี่ยนใจอยากชมเมืองก่อนกลับ เลยต้องโทรไปต่อรองราคา คนขับเรียกราคา 1,000 งุลตรัม จากทิมพูไปพาโร พอเราขอเพิ่มเป็นพาเที่ยวในเมืองทิมพูด้วย ราคาก็เลยขยับเป็น 2,000 เลือดซิบๆเลย  อิอิ ไม่มีทางเลือกเพราะดึกแล้ว นัดเวลากันเรียบร้อยแล้วก็เข้านอน ตอนเช้าก่อนรถมารับ เราออกมาเดินเล่นรอบโรงแรม อย่างหนึ่งที่พลาดไม่ได้เลยคือ ต้องมาเก็บภาพนี้ค่ะ ป้อมจราจรแห่งเดียวในเมืองนี้ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:09:20

ความคิดเห็นที่ 41 เดินเลียบริมถนนไปเรื่อยเปื่อย ผ่านหน้าตึกแถวเก่าๆ ที่เป็นร้านขายของที่ระลึกตรงนี้แล้ว อดแวะถ่ายรูปไม่ได้ เนื่องจากตัวร้านยังเป็นตึกแถวไม้แบบเก่าๆ ดูโดดเด่นเด้งต่างจากรอบด้านที่เป็นตึกสมัยใหม่ไปหมดแล้ว ร้านเค้าก็เปิดแต่เช้าดี แต่เราเป็นพวกขี้เกียจแบกของ ก็เลยไม่ได้อุดหนุนอะไร จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:10:51

ความคิดเห็นที่ 42 จริงๆ ตั้งใจเดินหาตลาดเช้า เผื่อจะมีอะไรกินบ้าง แต่ก็หาไม่เจอ มาเจอตึกแถวนี้แทน เห็นแล้วคิดถึงสมัยเรายังเป็นเด็กอยู่ ตจว. ------------ โรงหนังทิมพู จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:11:58

ความคิดเห็นที่ 43 เดินผ่านร้านขายหนังสือ อดคิดสงสัยไม่ได้ว่าคนที่นี่เค้านิยมอ่านหนังสืออะไรกัน หนังสือสุดฮิตจะเป็นการแก้กรรมสารพัดกรรม เหมือนบ้านเราหรือป่าวหนอ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:12:41

ความคิดเห็นที่ 44 สายมากแล้ว แต่ยังหาข้าวเช้ากินไม่ได้เลย คงต้องกลับไปพึ่งโรงแรม ก่อนถึงโรงแรมแวะเก็บรูปหอนาฬิกา ไว้เป็นที่ระลึก เสาหอนาฬิกาเป็นรูปมังกรสายฟ้า ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่เราเห็นได้ทั่วไปในภูฏานค่ะ สืบเนื่องมาจาก ชื่อของประเทศในภาษาท้องถิ่นเขียนว่า Druk Yul (อ่านว่า ดรุก ยุล) ซึ่งแปลว่า ดินแดนของมังกรสายฟ้า (Land of the Thunder Dragon) ส่วนชื่อประเทศ ภูฏาน (Bhutan) มาจากคำสมาสในภาษาสันสกฤต ภู-อุฏฺฏาน อันมีความหมายว่า "แผ่นดินบนที่สูง" --------------------- หอนาฬิกากับฟ้าใสๆ ยามเช้า จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:14:01

ความคิดเห็นที่ 45 จริงๆ แล้วชื่อประเทศเค้าก็ออกจะไพเราะเพราะพริ้ง แต่นักท่องเที่ยวติสแตกอย่างเรา ก็ยังพยายามแอบไปตั้งชื่อให้เค้าอีก ว่าเป็นเมืองในม่านเมฆ (ลิเกเนอะ) เพราะด้วยสภาพภูมิประเทศที่ตัวเมืองตั้งอยู่ในหุบเขา หันไปทางไหนเราก็จะเห็นแต่ภูเขารายล้อมรอบๆ ตัวเรา พร้อมกับก้อนเมฆลอยระเรี่ยอยู่บนยอดเขา สำหรับคนที่นี่คงเป็นภาพที่ชินตา แต่คนเมืองคอนกรีตอย่างเรา กลับรู้สึกว่า ทำไมเมฆที่นี่ถึงสวยจังนะ (เริ่มเพ้อเจ้อ) จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:15:04

ความคิดเห็นที่ 46 เพ้อเจ้อกันมาพอสมควร ได้เวลากินข้าวเช้าแล้วค่ะ เรากลับมาสั่งอาหารเช้ากินที่โรงแรม ซักพักรถแท๊กซี่ที่เรานัดไว้ก็มารับตรงเวลาเป๊ะ ขนกระเป๋าขึ้นรถได้ เราก็ตรงดิ่งไปที่ พิพิธภัณท์พื้นบ้าน (Folk Heritage Museum) ที่เพื่อนเราพามากินข้าวเมื่อคืนนี้ ในเขตพิพิธภัณท์นี้ จะมีบ้านโบราณไว้โชว์นักท่องเที่ยว มีร้านอาหารพื้นบ้าน นอกนั้นก็จะเป็นสวนดอกไม้และผลไม้ ช่วงที่เรามาเป็นหน้าแอปเปิ้ลพอดี เห็นต้นแอปเปิ้ลแล้ว อยากผูกเปลนอนเล่นให้ลูกมันหล่นใส่หัวจิงๆ ------------------ สำนักงานขายตั๋ว ภายในบริเวณพิพิธภัณท์ เจ้าหน้าที่เค้าให้เราเข้าไปก่อน แล้วออกมาจ่ายค่าตั๋วทีหลัง แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 00:11:30 แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 55 00:10:40 จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:16:29

ความคิดเห็นที่ 47 บ้านของคนภูฏานแบบโบราณส่วนใหญ่ จะเป็นบ้านสามชั้น ชั้นล่างไว้เลี้ยงสัตว์ ชั้นสองเป็นทีเก็บของ ชั้นบนสุดเอาไว้อยู่อาศัย ส่วนที่อยู่อาศัยนี่เป็นห้องใหญ่ๆ ห้องนึง เค้าก็กั้นมุมนึงไว้ทำครัว อีกมุมเป็นที่นอน มีพื้นทีโล่งๆ ไว้นั่งทำงานฝีมือ มีมุมนึงเป็นหิ้งพระ และมีห้องน้ำอยู่มุมในสุด โชเฟอร์ขับรถแท๊กซี่ซึ่งตามเราเข้ามาดูบ้านด้วย ก็อธิบายให้ฟังว่า ลักษณะบ้านแบบนี้มีข้อดี คือครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตา เด็กๆ ก็เล่นอยู่ใกล้ตาพ่อแม่ พ่อบ้านก็นั่งทำงานแกะสลักไม้ไป อืมฟังดูแล้วก็คล้ายสังคมไทยสมัยก่อนอยู่เหมือนกันเนอะ แหมแต่อยู่ชั้น 3 นี่คนเฒ่าคนแก่คงลำบากน่าดู บ้านสมัยก่อนสร้างด้วยไม้ ผนังเป็นไม้ไผ่และใช้โคลนพอก  แต่บ้านปัจจุบันก็กลายเป็นผนังก่ออิฐถือปูนกันหมดแล้ว ------------------- ร้านอาหารพื้นบ้าน ที่เรามาเมื่อคืน หน้าร้านมีต้นแอปเปิ้ล ลูกดกมากมาย จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:17:53

ความคิดเห็นที่ 48 ออกจากพิพิธภัณท์แล้ว พี่โชเฟอร์ขับรถเลียบริมแม่น้ำ ไปแวะที่สวนสาธารณะ Conterary Park เพื่อให้เราได้ไหว้พระสมเด็จพระพุทธลีลาวดี เฉลิมพระเกียรติ องค์พระตั้งเด่นเป็นสง่า เห็นได้ในระยะไกลเลยค่ะ เพราะเป็นพระพุทธรูปปางลีลา (คล้ายพระพุทธมณฑลนครปฐม) สูงถึง 45 ฟุต   พระพุทธรูปองค์นี้สร้างเพื่อเทิดพระเกียรติแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงเจริญพระชนมพรรษา 84 พรรษา และได้น้อมถวาย เป็นที่ระลึกแด่สมเด็จพระราชาธิบดีจิกมี เคเซอร์ นัมเกล วังชุก เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีชาวพุทธ ไทย-ภูฏาน น่านับถือในความอดทนและเสียสละของคณะช่างไทย ที่มาทำงานที่นีเพราะช่วงก่อสร้างเดือนกุมภาพันธ์ อากาศที่นี่หนาวมากค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:19:21

ความคิดเห็นที่ 49 ตรงข้ามกับสวน Conterary Park นี้จะเป็นสนามกีฬาแห่งชาติ เราชอบสนามกีฬานี้มากค่ะ ไปเดินด้อมๆ มองๆ ถ่ายรูปมาหลายรูป ทางเข้าและซุ้มประตูยัง คงเอกลักษณ์ของงานสถาปัตยกรรมแบบภูฏาน ดูสวยงามมั่กๆ รู้สึกเอาเองว่า ที่นี่น่าจะเป็นสนามกีฬาที่อากาศดีที่สุดในโลก (รึป่าวเนี่ย) เพราะแวดล้อมด้วยทิวเขาและม่านเมฆ ------------------ ซุ้มประตูสนามกีฬาแห่งชาติ งามค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:20:08

ความคิดเห็นที่ 50 วันที่เราไปไม่มีกิจกรรมอะไร ทั้งสนามเงียบสงบมาก จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:20:51

ความคิดเห็นที่ 51 สายมากแล้วค่ะ แดดเริ่มร้อน เราขึ้นรถมุ่งหน้ากลับพาโรกัน วันนี้เราเตรียมตัวมาอย่างดี ไม่กินยาแก้เมารถ พร้อมทั้งเตรียมยาดม ยาอม สารพัดยา และถุงพลาสติก (เผื่ออ้วก 555) เพราะไม่อยากพลาดการชมวิวระหว่างทางกลับพาโร เนื่องจากภูมิประเทศ ซึ่งเป็นเนินเขาสลับซับซ้อน มีพื้นที่ราบเพียงน้อยนิด ทำให้ประเทศนี้มีกำลังการผลิตสินค้าอุปโภค บริโภคได้ไม่มากพอกับความต้องการ ทำให้ต้องพึ่งพาสินค้านำเข้าจากเพื่อนบ้านรวมทั้งประเทศไทยด้วย สิ่งนึงทีพอจะเป็นสินค้าส่งออกของที่นี่ได้ ก็คงเป็นเรื่องของพลังงานนี่ละค่ะ ภูฏานมีโรงงานผลิตไฟฟ้าจากพลังงานน้ำอยู่หลายที่ โรงงานขนาดใหญ่แห่งแรกอยู่ที่ Chhukha (อยู่ไปทางใต้ของพาโร) การขายไฟฟ้าให้เพื่ือนบ้านอย่างอินเดียนี่ ถือเป็น 50% ของรายได้รวมทั้งหมดของประเทศ  อิอิ อย่างน้อยก็ได้เงินคืนจากอาบังบ้าง หลังจากที่ต้องจ่ายเงินซื้อของกินของใช้จากเค้ามานาน --------------------------- โรงงานผลิตไฟฟ้าจากพลังงานน้ำขนาดเล็ก ระหว่างทางจากทิมพูกลับพาโร จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:22:03

ความคิดเห็นที่ 52 ถนนระหว่างทิมพูกับพาโรนี่ ลัดเลาะไปตามแนวเขา ด้านนึงเป็นเหวลึกให้หวาดเสียวเล่นๆ อีกด้านนึงเป็นภูเขาสูงชัน ขับรถที่นี่ห้ามหลับใน มิฉะนั้นอาจจะได้ลงไปเล่นน้ำอยู่ก้นเหวแน่ ถนนค่อนข้างแคบและไม่ค่อยมีไหล่ทาง ทำให้ไม่สามารถจอดรถถ่ายรูปชมวิวได้ ก็ได้แต่นั่งชื่นชมอยู่ในใจ จนขับมาถึงจุดนี้ ที่มีไหล่ทางแคบๆ โชเฟอร์รู้ใจก็เลยจอดให้เราได้ยืดแข้ง ยืดขา และถ่ายรูปกันค่ะ ----------------- ทิวเขาสุดลูกหูลูกตา จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:23:06

ความคิดเห็นที่ 53 ชื่นชมความงามของวิวทิวทัศน์กันมาพอสมควร ได้เวลาเดินทางต่อแล้วค่ะ แอบเก็บรูปแท๊กซี่คันที่เรานั่งมา ท้ายรถมีเบอร์โทรติดไว้ด้วย คนที่นี่นิยมใช้รถเล็กๆ กัน ไม่เว้นแม้แต่รถแท๊กซี่ ทำให้ไม่มีที่เก็บกระเป๋าท้ายรถ เค้าก็แก้ปัญหาด้วยการทำแร็คติดไว้บนหลังคาเพื่อวาง (จริงๆ คือผูก) กระเป๋า รถส่วนใหญ่นำเข้าจากอินเดีย ยี่ห้อฮอตฮิตก็เลยหนีไม่พ้น TaTa ค่ะ แต่แท๊กซี่คันที่เรานั่งมาเป็น Suzuki Maruti น่ารักน่าชังจัง จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:24:07

ความคิดเห็นที่ 54 รถวิ่งเลียบแม่น้ำที่บางตอนตื้นเขิน มองเห็นรถบรรทุกวิ่งอยู่ในน้ำ เราก็งงๆ ว่าทำไมรถลงไปวิ่งในแม่น้ำ พอเข้ามาใกล้ๆ ถึงได้ถึงบางอ้อ เพราะเห็นคนงานกำลังตักทรายกันอยู่ โชเฟอร์แท๊กซี่บอกเราว่าเป็นบริษัทเอกชน ที่ได้รับสัมปทานมาตักทรายในแม่น้ำไปขาย ตอนนี้งานก่อสร้างในทิมพูกำลังบูม วัสดุ อุปกรณ์ก่อสร้างกำลังขายดี จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:24:52

ความคิดเห็นที่ 55 นั่งรถมาเรื่อยๆ จนมาถึงตรงนี้ มีบ้านโบราณเก่าๆ อยู่หลังนึง เราลงรถมาเดินดูใกล้ ไม่มีป้ายบอกความเป็นมาเป็นไป แต่วิวสวยสบายตาดีค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:25:33

ความคิดเห็นที่ 56 ใกล้ๆ บ้านโบราณ เป็นตลาดนัดเล็กๆ มีชาวบ้านมาขายผักและผลไม้กัน เราแวะเดินดูเล่นๆ แต่สุดท้ายกลับได้ลูกพีชมาถุงนึง ในราคา 50 งุลตรัม ตกราวๆ 30 กว่าบาท เคยอ่านหนังสือผ่านๆ ตามาว่า เจ้าลูกพีชนี้ก็คือลูกท้อที่เรามักจะได้ชิมกันก็แต่ตอนเค้าถูกดองไปแล้ว เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า จริงๆ แล้วคือผลไม้ชนิดเดียวกันหรือแค่หน้าตาคล้ายกันเฉยๆ ------------------- แวะซื้อลูกพีช (กองซ้ายมือ) เป็นการอุดหนุนชาวบ้าน จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:26:34

ความคิดเห็นที่ 57 โชเฟอร์แท๊กซี่ (ที่ตอนนี้กลายมาเป็นไกด์จำเป็นให้เราแล้ว) เล่าให้ฟังว่า รัฐบาลพยายามสนับสนุนให้ชาวบ้านรู้จักการนำสินค้าเกษตรที่ปลูกกินกันเองในครัวเรือน ออกมาขาย เพื่อหารายได้เสริม  และเพื่อเป็นการโปรโมตประเทศในด้านการผลิตสินค้าออร์แกนิคด้วยค่ะ --------------------- ตาชั่งสุดคลาสสิค ไม่ได้เห็นตาชั่งแบบนี้ในบ้านเรานานมากแล้วค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:27:42

ความคิดเห็นที่ 58 เป็นตลาดเล็กๆ เองค่ะ วันนึง พ่อค้าแม่ค้าเค้าจะขายของได้กี่ตังค์กันน้อ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:29:17

ความคิดเห็นที่ 59 ก่อนออกจากทิมพู เราโทรจองห้องพักที่พาโรไว้แล้วที่โรงแรมชื่อ ทาชิ นัมเก รีสอร์ท (Tashi Namgay Resort - http://www.tnr.bt) จริงก็ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนแน่ แต่เพื่อนบอกว่าอยู่ใกล้แม่น้ำ และสนามบิน คิดว่าคงหาไม่ยาก ในที่สุดโชเฟอร์แท๊กซี่ก็พาเราลัดเลาะเนินเขา และมาส่งถึงโรงแรมนี้โดยสวัสดิภาพ เราให้ทิปเค้าไปนิดนึง พร้อมกับแอบหยอกว่า นักท่องเที่ยวมาเที่ยวที่นี่เยอะ อย่าคิดราคาแพงนะ โดยเฉพาะคนไทย อิอิ ฝันเยอะไปไม๊เรา โรงแรมนี้ตั้งอยู่บนเนินเขาลูกย่อมๆ มองเห็นสนามบินอยู่อีกฝั่งแม่น้ำ สภาพโดยรวมจะดูโปร่ง โล่ง กว่าโรงแรมแรกที่เราไปพักซึ่งอยู่ในดงสน ---------------- ส่วนนี้เป็นลอบบี้ มองจากริมแม่น้้ำขึ้นไป จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:31:18

ความคิดเห็นที่ 60 ตอนที่เรามาเที่ยวเดือนส.ค ถือว่าเป็นช่วงโลว์ของที่นี่ โรงแรมส่วนใหญ่ก็ลดราคาค่าห้องกัน ที่นี่เราได้ราคาประมาณ 1,300 บาท (รวม 5% service charge และ 10% government tax) ค่าห้องถือว่าสมเหตุสมผลค่ะ แต่ค่าอาหาร แอบแพง เราเช็คอิน เข้ามาเก็บกระเป๋าและล้างหน้า ล้างตากันก่อนที่จะเดินออกไปกินข้าวที่ภัตตาคารของโรงแรม ---------------- ห้องนอนและห้องน้ำที่นี่ กว้างขวางดีมากค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:32:41

ความคิดเห็นที่ 61 ตั้งใจว่ากินข้าวเสร็จแล้ว จะออกไปเดินเล่นแถวๆ สวนผลไม้ที่เรานั่งรถผ่านมา แต่พอขึ้นมาเห็นวิวหน้าห้องอาหารแล้ว เราก็ล้มแผนการเดินเล่นไปในทันที เปลี่ยนเป็นมานั่งจิบกาแฟแทนดีกว่า ห้องอาหารของโรงแรมอยู่ชั้นสอง มองลงมาเห็นวิวแม่น้ำ และเนินเขาสุดลูกหูลูกตา ช่วงบ่ายๆ มีก้อนเมฆขาวๆ เหมือนปุยนุ่น ลอยละล่อง สวยเพลินตาจริงๆ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:33:45

ความคิดเห็นที่ 62 เราสั่งอาหารแล้วออกมานั่งจิบกาแฟรออยู่ข้างหน้า ดูวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยเปื่อย คิดอยู่ในใจว่า ตอนนี้แดดกำลังแรง เดี๋ยวกินข้าวเสร็จแล้วค่อยออกมาถ่ายรูปวิวแล้วกัน แสงน่าจะนุ่มกว่านี้ ปรากฎว่า หลังจากกินข้าวเสร็จ บรรดาเจ้าเมฆปุยนุ่น อันแสนน่ารักของเรา กลายสภาพไปเป็นเมฆฝน แดดจ้าเมื่อกี้ก็อันตรธานหายไป หมดกัน ไม่ได้ถ่ายซักกะรูปเลยทีนี้ เป็นอุธาหรณ์สอนใจได้อย่างดีว่า จะทำอะไรก็รีบทำ อากาศในภูฏานนี่เปลี่ยนไวกว่าใจคน (เกี่ยวไรกันอ่ะ) ---------------------- เก็บภาพนี้มาได้ก่อนเมฆฝนมา ได้รูปเดียวก็ยังดี จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:35:18

ความคิดเห็นที่ 63 หนังท้องตึง หนังตาก็หย่อน ในที่สุดก็ทนไม่ได้ ต้องกลับห้องไปงีบเอาแรงก่อนไปเดินตลาด ตื่นมาอีกทีเกือบห้าโมง รีบตาลีตาเหลือกแจ้งพนักงานโรงแรมให้ช่วยเรียกรถแท๊กซี่ให้ รออยู่พักใหญ่ๆ ก็มีแท๊กซี่มารับค่ะ เค้าคิดเรา 200  งุลตรัม (ประมาณ 100 กว่าบาท) ต่อเที่ยว ถ้าให้รอรับกลับมาโรงแรมด้วยก็เป็น 400 เพราะต้องตีรถเปล่ามารับและมาส่งเรา เล่นเอาเราปาดเหงื่อ ค่ารถไปกินข้าวตก 200 บาท พอๆกับค่าข้าวละมั๊งเนี่ย ปรกติค่ารถจากตัวเมืองไปโรงแรมรอบๆ ประมาณ 100 งุลตรัมต่อเที่ยวค่ะ คิดไปคิดมา รู้สึกว่าโรงแรมนี้น่าจะเหมาะกับคู่รักมาฮันนีมูนหวานแหวว มากกว่านักท่องเที่ยวชีพจรลงเท้าอย่างเรา เพราะเสียค่ารถไปๆ กลับๆ โรงแรมนี่ก็หลายตังค์ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:37:51

ความคิดเห็นที่ 64 ระหว่างนั่งรถเข้าเมือง สวนกับจ้าวถนนคันนี้ รถบรรทุกที่นี่ลวดลายสีสรร สดใสดีค่ะ มีวาดลูกกะตาโตๆไว้หน้ารถด้วย น่ารักจัง จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:38:59

ความคิดเห็นที่ 65 รถบรรทุกพวกนี้นำเข้าจากอินเดียค่ะ เราตามมาดูว่าเค้าขนอะไรกัน เค้าขนอุปกรณ์ก่อสร้างและผลไม้กันค่ะ ภูฏานปลูกแอปเปิ้ลเยอะ บางส่วนก็ส่งออกไปขายที่บังกลาเทศ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:39:40

ความคิดเห็นที่ 66 มาถึงตัวเมืองพาโรแล้ว เราแวะเดินเล่นกันก่อนไปกินข้าว พาโรเป็นเมืองเล็กๆ เองค่ะ ตัวเมืองตั้งอยู่ริมแม่น้ำ มีร้านขายของที่ระลึกจำพวกเสื้อผ้า งานหัตถกรรม เครื่องประดับพวกหินสีต่างๆ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:40:59

ความคิดเห็นที่ 67 ลองมาเดินเล่นริมแม่น้ำดูบ้าง แม่น้ำเค้าดูตื้นๆ เองแต่น้ำไหลแรงจัง ยืนอยู่มุมนี้เราจะเห็นพาโรซอง และตาซอง อยู่ลิบๆ บนเนินเขา จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:41:41

ความคิดเห็นที่ 68 ท้องร้องแล้วค่ะ เราเดินกลับมาหาข้าวเย็นกิน ร้านอาหารที่นี่ส่วนใหญ่ จะตั้งอยู่บนชั้นสองของตัวอาคาร มีประตูทางเข้าอยู่ด้านข้าง ส่วนอาคารชั้นล่างจะเป็นร้านขายของทั่วไป ราคาอาหารจะตกประมาณจานละ 70 -150 งุลตรัม (ประมาณ 40-80 บาท) ถูกกว่าในโรงแรมเยอะค่ะ เราถือลูกพีชที่ซื้อมาเมื่อตอนกลางวันมา 3 ลูก อยากลองปอกทานดู ส่วนที่เหลือ เรายกให้คนขับแท๊กซี่เอาไปกิน ขืนเก็บไว้กับเราคงเน่าหมด ระหว่างรออาหาร ก็ขอยืมมีดจากพนักงานปอกลูกพีชกินเล่นๆ เออกินสดๆ ก็อร่อยดีนะ แล้วทำไมอยู่บ้านเรา ถึงต้องกินแต่ลูกพีชดองเนี่ย ไม่เข้าใจ --------------- ฝีมือปอกผลไม้ขั้นเทพ เละแต่อร่อย อิอิ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:43:34

ความคิดเห็นที่ 69 วันนี้ลองสั่งแกงกะหรี่เนื้อมากินบ้าง ตามด้วยซุปแบบข้น ชื่ออะไรหว่า จำไม่ได้แล้ว จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:46:53

ความคิดเห็นที่ 70 แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาพึ่งข้าวผัดและ Chowmien เหมือนเดิม จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:48:15

ความคิดเห็นที่ 71 ตามมาชมภูฏานด้วยคนค่ะ อยากไปทำงานที่นั่นบ้างจังค่ะ อิ๊อิ๊ ผลไม้น่ากินมากค่ะ แม่น้ำตื้น ๆ ที่ไหลแรงนั่น...ท่าทางน้ำจะเย็นน่าดูนะคะ จากคุณ : แม่ซากานะ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:48:18

ความคิดเห็นที่ 72 อิ่มหนำสำราญแล้ว เราลงมารอรถแท๊กซี่กลับโรงแรม วันนี้ต้องรีบนอนแต่หัวค่ำ เพราะตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะออกไปปีนเขาทักซังแต่เช้า เดี่ยวจะโดนกล่าวหาว่ามาไม่ถึงภูฏานเหมือนที่เพื่อนบอกไว้ คนที่นี่ส่วนใหญ่เค้าใช้เวลาขึ้นลงกันแค่ครึ่งวัน มาดูกันว่าเราใช้เวลาเท่าไหร่ --------------- แปะรูปวิวจากหน้าโรงแรมทิ้งท้ายไว้ก่อน เดี่ยวพรุ่งนี้มาต่อค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : 6 ต.ค. 55 23:49:59

ความคิดเห็นที่ 73 แม่ซากานะ ---ขอบคุณค่ะ แม่น้ำพาโรแตกสาขามาจากแม่น้ำ วัง (Wang Chhu) ซึ่งมีต้นกำเนิดจากจากเทือกเขาหิมาลัย น้ำในแม่น้ำส่วนนึงก็คือหิมะที่ละลายแล้วไหลลงมา ไม่มีโอกาสได้ลงไปแตะเลยค่ะ มัวแต่เที่ยวอยู่ แต่คิดว่าคงเย็นน่าดู จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 00:02:45

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุณสำหรับรีวิวจ้า จากคุณ : เดะดาม เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 00:32:16

ความคิดเห็นที่ 75 น่าเที่ยวมากครับ...เขียวมากก จากคุณ : คุณชายถังแตก (No Promises) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 01:38:08

ความคิดเห็นที่ 76 บรรยากาศเขียวๆสดชื่นจังเลย ขอบคุณที่พาเที่ยวค่ะ รอดูว่าจะปีนเขาไหวมั้ยอิอิอิ จากคุณ : น้ำตาลกะข้าวตัง เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 02:35:33

ความคิดเห็นที่ 77 ชอบกระทู้นี้มากค่ะ ขอบคุณที่เอามารีวิวให้ดูกันนะคะ จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 04:48:32

ความคิดเห็นที่ 78 ภาพสวยมากค่ะ เป็นประเทศที่น่าสนใจจริงๆ จากคุณ : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 07:05:23

ความคิดเห็นที่ 79 ถ่ายรูปสวยดีค่ะ เขียวขจีทีเดียว บ้านเมืองเขาสวย และเงียบ ๆ ดีจังเนอะ ชอบตลาดเล็ก ๆ บนเขา  ดูเป็นบ้าน ๆ ดี ไม่ได้เห็นมานานแหละ แบบนี้ที่เมืองไทย จากคุณ : คุณแม่ติดเน็ต เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 07:43:58

ความคิดเห็นที่ 80 แวะมาชมครับ สวยและน่าไปมากๆ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 08:38:08

ความคิดเห็นที่ 81 ภาพสวย น่าเที่ยวมากค่ะ จากคุณ : เด็กศิลป์ (Artiste) เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 09:14:19

ความคิดเห็นที่ 82 ตื่นเช้ามาเห็นรีวิวสวยๆ แบบนี้ สบายตาสบายใจจังเลยครับ จากคุณ : nightcrawler เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 10:12:22

ความคิดเห็นที่ 83 สวยจังครับ ขอบคุณที่นำมารีวิวให้ชม จากคุณ : Vegetarian_Power เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 10:29:11

ความคิดเห็นที่ 84 ตามไปเที่ยวด้วยคนนะคะ ใฝ่ฝันอยากไปมากค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่ะ^^ จากคุณ : เด็กดอย เจ้าแม่ปาเงิน เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 12:39:10

ความคิดเห็นที่ 85 บ้านเมืองสวยงาม น่าเที่ยวมาก ๆ จขกท.ถ่ายรูปสวยด้วยแหล่ะ ขอบคุณนะคะ ที่มาริวิวให้ดูกัน จากคุณ : @มะตูม@ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 14:11:06

ความคิดเห็นที่ 86 สวยคะ..สวย... เราจองทัวร์แล้วผ่านสายการบินโดยตรง ไม่ได้ไปกับทัวร์คะ..จะไปกันแค่ 2 สาว เดินทาง 28/12-1/1/56 นี้ ไม่คิดว่าจะได้ไปเร็วขนาดนี้เหมือนกัน อิอิ เพราะราคาทัวร์แพงม๊ากกกก โชคดีสายการบินจัดเอง.ประหยัดไปได้ตั้งคนละหมื่นกว่า แถมได้นั่งBusiness class ตื้นเต้นคะ..เมื่อไหร่จะปีใหม่ซะทีน้อ...อิอิ..... แต่ 18 ตค นี้ขอไปไหว้พระ..ที่พม่าก่อนนะคะ จากคุณ : Jey Hua เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 14:44:39

ความคิดเห็นที่ 87 แอบชอบผ้านุ่งสตรี  # 14  ค่ะ  ลายสวยงาม จากคุณ : นกขมิ้นเพ็นนี เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 16:48:58

ความคิดเห็นที่ 88 เห็นแล้วอยากไปเยือนดินแดนที่แห่งนี้มากเลยครับ น่าสนใจมาก จากคุณ : Destiny-Boy เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 21:22:09

ความคิดเห็นที่ 89 เดะดาม ---ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชม คุณชายถังแตก ---ใช่แล้วค่ะ วิวทิวทัศน์เค้าเขียวสดชื่นดีค่ะ น้ำตาลกะข้าวตัง---ไหวอยู่แล้น เดี๋ยวตามไปดูตอนสองนะค่ะ กลัวว่ากระทู้จะยาวไป แล้วโหลดนาน flymom --- ขอบคุณค่ะ ค่อยมีกำลังใจเขียนต่อ เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย ---ใช่แล้วค่ะ เป็นประเทศที่เติบโตไปอย่างช้าๆ สนใจความสุขของประชาชนมากกว่าทุ่มเทกับเรื่องของจีดีพี คุณแม่ติดเน็ต ---เมืองพาโรเงียบมากค่ะ แต่ถ้าเป็นทิมพูก็พอจะมีแสงสีอยู่บ้าง กัปตันลูกชุบ ---ขอบคุณที่แวะมาค่ะ อ่านรีวิวของกัปตันเรื่องหยวนหยาง ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ เดือนหน้าจะไปตามรอย แล้วจะกลับมารีวิวให้ชมนะคะ เด็กศิลป์ --- ขอบคุณค่ะ nightcrawler ---ดีใจค่ะ ที่ชอบ พักนี้ห้องบลูกินมาม่ากันบ่อย แอบเครียดเนอะ Vegetarian_Power --- ไม่เป็นไรค่ะ แบ่งปันกัน เราก็เข้ามาเก็บข้อมูลในห้องนี้อยู่บ่อยๆ เด็กดอย เจ้าแม่ปาเงิน --- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ @มะตูม@ --- ใช่แว้วค่ะ บ้านเมืองเค้ายังเป็นธรรมชาติอยู่มาก มองไปทางไหนเขียวสดชื่นไปหมด Jey Hua ---ว้าว ได้ไปฉลองปีใหม่ที่นั่นด้วย เที่ยวให้สนุกนะคะ นกขมิ้นเพ็นนี --- ผ้านุ่งแบบนี้เห็นมีขายในร้านขายของที่ระลึกด้วยค่ะ แต่เราต้องลองให้พอดีตัว เพราะต้องใส่ให้ความยาวกรอมเท้าถึงจะสวย เพื่อนชาวภูฏานก็ยุให้เราลองซื้อใส่ แต่เราไม่ได้ซื้ออ่ะค่ะ Destiny-Boy ---ถ้าชอบภูเขาและวิวทิวทัศน์แบบนี้ แนะนำให้ลองไปซักครั้ง ไม่ผิดหวังแน่ค่ะ จากคุณ : เรือนขวัญ เขียนเมื่อ : วันเกิด PANTIP.COM 55 21:42:23

ความคิดเห็นที่ 90 ตามไปเที่ยวด้วยค่ะ.  ธรรมชาติสวยงามมาก. จากคุณ : fatcoco เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 02:24:28

ความคิดเห็นที่ 91 น่าไปเที่ยวมากเลยค่ะ สวยงามมาก ป.ล. ทริปที่ทำงานออกให้ ก็ยังเป็น CR นะคะ จากคุณ : Pat :o) เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 10:09:35

ความคิดเห็นที่ 92 ภูฏานสวยงาม น่าไปเที่ยวมากๆๆครับ หวังว่าสักวันจะได้ตามรอย ขอบคุณที่รีวิวให้ชมครับ จากคุณ : ชายคาตะวัน เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 11:44:27

ความคิดเห็นที่ 93 เป็นอีกประเทศที่น่าไปเยือนครับ บรรยากาศ วิถีชีวิตผู้คน สถาปัตยกรรมน่าสนใจไปสัมผัสจริงๆ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จากคุณ : TeeChoco เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 55 12:26:56