ความคิดเห็นที่ 1 รีวิวแบบรวบรัดตัดความ  หนึ่งวันในวอชิงตันดีซี  ดูอะไรได้บ้าง... http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10491114/E10491114.html ประธานาธิบดี ลินคอร์น  มาจากครอบครัวชาวไร่ชาวนา   การศึกษาของท่านก็น้อยมาก   แต่เพราะรักที่จะแสวงหาดิ้นรนหาความรู้ด้วยตัวเอง    ท่านก็ไต่เต้าขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่คนหนึ่งในประวัติศาสตร์ของอเมริกันได้.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 21:48:43

ความคิดเห็นที่ 2 ตามชมครับ มีแพลนที่ DC ช่วงหลังปีใหม่คร้าบ (ถ้าวีซ่าผ่าน อิอิ) จากคุณ : Nobody loves me. เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 21:53:31

ความคิดเห็นที่ 3 ตามมาชมมหาก๊าบของป้าแจงค่ะ จากคุณ : กรีนติ๊กกี้ (ย้ำคิดย้ำฝัน) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 21:55:51

ความคิดเห็นที่ 4 ก๊าบๆ ตามไปด้วยค่า ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 21:58:22

ความคิดเห็นที่ 5 ตามมาเดินชิวๆ ค่ะ จากคุณ : Bpearl เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 21:59:50

ความคิดเห็นที่ 6 ตามไปชมด้วยครับ จากคุณ : numsiam เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:03:00

ความคิดเห็นที่ 7 ไปด้วยก๊าบบบบ ^^ จากคุณ : คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:05:16

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่มีรีวิวมหาก๊าบ ป้าฟูเลยทำเองซะเลยช่ายมะ อิอิ สู้ๆนะครับ เอาให้ชนะพี่เสือนะป้า ผมอยู่ข้างป้าเสมอ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:09:15

ความคิดเห็นที่ 9 ตามไปด้วย... อ่านนิยายของ แดน บราวน์ ที่เกียวกับ เรืองที่นี่ ต้องติดตาม... จากคุณ : Flaminio เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:16:55

ความคิดเห็นที่ 10 ขอไปด้วยก๊าบบบบบบ จากคุณ : เด็กดอย เจ้าแม่ปาเงิน เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:20:09

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่าาา คุณ Nobody loves me.     กว่าจะถึงช่วงหลังปีใหม่   คาดว่ารีวิวของป้าก็ยังไม่จบนะคะ... อิอิอิ คุณ ป้าเขียวติ๊กกี้       เปลี่ยนชื่อใหม่เปลี่ยนใจหรือยังคะป้าติ๊ก... คริ..คริ... คุณ Clear Ice        ก๊าบๆๆ กางปีกเดินตามป้าเป็ดมาได้เลยค่า... คุณ Bpearl       ชิวๆ แต่ขาลากหน่อยนะคะคุณเปิ้ล   เดินเยอะมากที่ดีซี... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:22:53

ความคิดเห็นที่ 12 ตามไปด้วย ครับป้าฟู กิ๊ฟหมด แล้ว แฮ่ ๆ   แทน นะครับ จากคุณ : นายฟ้าใส เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:23:53

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีก๊าบบ... คุณ numsiam       ขอบคุณค่าาา  ได้ลูกทัวร์มาเดินด้วยอีกแระ.. คุณ คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์        เดินตามธงนำหน้าให้ดีนะก๊าบบบ.. คุณ Coffee Blended       จะพยายามค่ะโกปี้    พักนี้น้องเสือขี้เกียจทำรีวิวมาก   ป้าพอมองเห็นวี่แววชัยชนะอยู่ไหวๆ ....   คุณ Flaminio       วันนี้พาเที่ยวที่เดียวก่อนค่ะ    จะค่อยๆ ทะยอยไปเรื่อยๆ   เพราะแต่ละแห่งมีประวัติศาสตร์ความเป็นมาน่าสนใจทั้งนั้น     เสียดายแทนถ้าใครได้มาเที่ยว  แล้วได้แค่ถ่ายรูปไปดูว่ามาถึงแล้วเท่านั้น   โดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยค่ะ    แบบนั้นไม่หนุกๆๆๆๆ... คุณ เด็กดอย เจ้าแม่ปาเงิน      ตามมาเลยก๊าบบบบ...   คุณนาย ฟ้าใส     แจกไอติมอีกแระ...   ลินคอร์น เป็นประธานาธิบดีคนที่ 16 ของอเมริกา     เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1809  จากครอบครัวที่มีฐานะยากจน    แม่ก็เสียชีวิตเมื่อลินคอร์นอายุได้ 9 ขวบ      ไม่นานนักบิดาก็แต่งงานใหม่      แต่ก็นับเป็นโชคดีที่แม่เลี้ยงของท่าน  ได้ให้ความรักความเอาใจใส่เหมือนท่านเป็นลูกแท้ๆ       ท่านได้รับการศึกษาอย่างกระท่อนกระแท่น    แต่ด้วยความมานะดิ้นรนไขว่คว้าด้วยตัวเอง      ท่านก็สามารถศึกษากฎหมายจนได้เป็นทนายความ   และเข้าร่วมเล่นการเมืองในที่สุด จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:37:26

ความคิดเห็นที่ 14 ขอมีส่วนร่วมรับชมด้วยคนครับ จากคุณ : MRBIG173 เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:40:32

ความคิดเห็นที่ 15 มาก๊าบๆด้วยคนค่าพี่แจง อิอิ จากคุณ : หมูอ้วนขี้อ้อน เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:47:52

ความคิดเห็นที่ 16 ลินคอร์น ได้รับชัยชนะ และกลายเป็นประธานาธิบดีของอเมริกาคนที่ 16  เพราะนโยบายการต่อต้านการมีทาส      ลินคอร์นตั้งใจแค่ว่าจะป้องกันไม่ให้ดินแดนของอเมริกาแห่งใหม่ที่กำลังจะประกาศตั้งเป็นรัฐ     ไม่ให้มีทาสในรัฐใหม่เท่านั้น แต่การที่เขาได้กลายเป็นผู้นำประเทศ    ทำให้รัฐฝ่ายใต้ไม่พอใจมากเพราะถือว่ามันเป็นสัญญาณของการต่อต้านและการเลิกให้มีทาส         ภายในไม่กี่วันหลังจากที่ลินคอร์นทำพิธีสาบานตนเข้ารับตำแหน่ง        11 รัฐทางใต้ประกาศแยกตัวเป็นอิสระและไปตั้งประเทศใหม่ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:50:21

ความคิดเห็นที่ 17 ตามมาแอบดูท่านลินคอร์นด้วยครับป้า จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:53:27

ความคิดเห็นที่ 18 ครือ...ไอซ์ไม่อยากจะอวดเลยค่ะว่า รู้ประวัติของประธานาธิบดีลินคอร์นดีจากหนังสือเล่มนี้ v v v จากคุณ : มาป่วนชิดขวา แอร๊ย >_< (Clear Ice) เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 22:55:33

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะ คุณ MRBIG173       ขอบคุณค่าา...วันนี้ซีเรียดหน่อยนะค้าาา..   คุณ หมูอ้วนขี้อ้อน     วันนี้เข้าห้องเรียนประวัติศาสตร์นะก๊าบบน้องจุ๋ม...เพราะมีแต่คนว่าเค้าเพี้ยนอ่ะ    เลยขอเปลี่ยนภาพพจน์เล็กน้อย...  อิอิ..อ่ะอ่ะ.. ลินคอร์น จึงต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่ไม่เคยมีผู้นำประเทศอเมริกาคนไหน   ไม่ว่าจะก่อนหน้าหรือหลังจากเขาเคยต้องเผชิญ...     เขาเชื่อว่าเมื่อรัฐต่างๆ ได้ลงนามเข้าร่วมเป็นประเทศเดียวกันแล้ว    ในสัญญาก็ระบุว่ามันจะต้องเป็นอย่างนั้นตลอดไป    รัฐต่างๆ จึงไม่มีมีสิทธิ์ที่จะแยกตัวเป็นอิสระ... ลินคอร์นจึงตัดสินใจที่จะรวมประเทศเข้าเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง    แม้มันจะหมายความถึง... สงครามกลางเมือง ก็ตาม... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 23:03:55

ความคิดเห็นที่ 20 หนูอยากไปอเมริกาาาาา   ขอตามป้าฟูมาเยี่ยมชมท่านลินคอล์นด้วยนะคะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 23:27:30

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาติดๆครับ อยากไปมากเเต่ยังไม่เคยมีโอกาสก้าวไปสู่ประเทศที่ใหญ่โตเเห่งนี้สักทีครับ จากคุณ : วางแผนดีๆแล้วจะรักยุโรปครับ เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 23:30:46

ความคิดเห็นที่ 22 สวัสดีค่ะ   น้องเสือ   แอบมาดูลินคอร์นหรือแอบมาสืบราชการลับ  ของคู่แข่งมหากาพย์คะ... คุณไอซ์  เล่มนี้เค้ายังไม่เคยอ่านเลยค่ะ    คุณไอซ์นี่คงเป็นนักอ่านตัวยงเลยนะคะ... คุณ Red-Rose-14Feb    วันนี้เก็บเกี่ยวเรื่องประวัติศาสตร์ก่อนค่ะ    ได้มาเมื่อไรจะได้สนุก... ประธานาธิบดีลินคอร์น จากพรรครีพลับบลิกัน      สาบานตนเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 4 มีนาคม ค.ศ. 1861    และห้าวันหลังจากนั้น...รัฐทางใต้ก็ประกาศตัวเป็นอิสระ     และวันที่ 12 เมษาคม เอร๊ยย.. ยน.. ค.ศ. 1861     กระสุนนัดแรกที่เริ่มต้นสงครามกลางเมืองก็ถูกยิงออกมาที่เมือง Charleston harbor, รัฐ south cololina เดือนกว่าๆ ที่เข้ารับตำแหน่ง    ท่านก็เริ่มเผชิญกับภาวะวิกฤตเลยเนอะ...  กว่าจะได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่แบบนี้ก็ต้องเจออะไรต่อมิอะไรมากมาย... ............. รูปปั้นของประธานาธิบดีลินคอร์น  จะหันหน้ามองไปที่สระน้ำ  reflecting pool  ที่ปัจจุบันอยู่ภายใต้การซ่อมแซม    เริ่มตั้งแต่เดือนพฤศจิกา ปี ค.ศ. 2010  คาดว่าจะแล้วเสร็จภายในสองปี... เนื่องจากสระน้ำไม่มีระบบกรองน้ำที่เพียงพอ   ทำให้ส่งกลิ่นเหม็นไปทั่วโดยเฉพาะช่วงฤดูร้อน    เพราะบรรดาพวกเป็ดห่านฯลฯ  ทั้งหลายท่านชอบมาเล่นน้ำแล้วก็ปล่อย..อึ้อ..อึ..ทิ้งไว้... ถ้าเป็นเมืองอื่นประเทศอื่นอาจไม่มีปัญหา   เพราะโดนจับปิ้งไปหมดแย้ว... . แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 03:30:52 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 23:30:50

ความคิดเห็นที่ 23 เมื่อมีกระทู้มหาก๊าบบบเกิดขึ้น เราต้องรีบเข้ามาชมค่ะ ปล.  น้องไฮดี้เข้าบ้านแล้วยังคะ จากคุณ : แม่ซากานะ เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 23:46:46

ความคิดเห็นที่ 24 ไปหาลินคอร์นด้วยคนค่ะ จากคุณ : เพชรสายรุ้ง เขียนเมื่อ : 21 พ.ค. 55 23:52:22

ความคิดเห็นที่ 25 ...ตามป้าฟูมาเที่ยววอชิงตันด้วยคนนะคะ     ดีจังเลยค่ะ ได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์ไปด้วยเลยนะคะ   ^-^ จากคุณ : ปลายฟ้าที่ภูตะวัน เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 00:00:05

ความคิดเห็นที่ 26 ถึงจะแก่ ก็ขอมาก๊าบๆๆๆๆๆด้วยเด้อนะน้องสาว จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 00:07:10

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีค่ะ     คุณ วางแผนดีๆ แล้วจะรักยุโรปครับ       ก็มัวแต่ไปเที่ยวยุโรปอยู่น่ะซิคะ   เลยไม่มีเวลามาหาลุงแซมสักที... คุณแม่ซากานะ       จะก๊าบได้กี่ตอนก็ไม่รู้ค่าา    มันเยอะมากกกก.. เค้าอาจต้อแต้ไปก่อน... อิอิ      ไฮดี้อ้อนขอไปนอนอาบแดดข้างบ้านทั้งวันเลยค่ะ   แต่แม่ม้วแต่มาทำรีวิวไม่มีเวลาเฝ้า... วันไฮดี้นี้อดค่ะ... ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า.. คุณ เพชรสายรุ้ง      ขอบคุณก๊าบบบ... ปู่ลินคอร์นแอบส่งยิ้มให้แน่.. อิอิ คุณ ปลายฟ้าที่ภูตะวัน       รีวิวนี้ขอเน้นประวัติศาสตร์ค่ะ   เน้นเรื่องอื่นมีแต่คนว่าป้าเพี้ยน...     เค้าออกจะเรียบร้อยขี้อายจะตาย... กร๊ากกๆๆๆๆๆ คุณ เตี้ยอ้วนชวนไถล       ป้าเตี้ยขาาา.. ร้องก๊าบๆ แล้วต้องกางปีกเดินเหมือนเป็ดด้วยนะคะ   เราจะได้เป็นทัวร์ก๊าบๆๆ ท่องดีซี... อันนี้เป็น reflecting pool ก่อนที่จะซ่อมแซมค่ะ     เป็นฉากถ่ายหนังของฮอลีวู้ดเยอะมาก    ใครดูหนังบ่อยๆ ก็คงคุ้นเคยดีนะคะ       รูปปั้นของลินคอร์นก็หันหน้ามองไปที่สระน้ำ    มี อนุสาวรีย์ของจอร์จ วอชิงตัน   จริงๆ ป้าอยากตั้งชื่อให้ว่า สะดือดีซี  เพราะมันเหมือนเป็นศูนย์กลางของเมือง  มองเห็นเด่นชัดแต่ไกล    แต่กลัวชาวบ้านแถวนั้นด่า... คริ..คริ..   ป้าเลยเรียกแค่ แท่งดินสอค่ะ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 00:26:42

ความคิดเห็นที่ 28 555   พี่ก็ต๊อแต๊ทุกทีเลยค่ะ เคยรีวิวทริปกระบี่    ตอนที่ 1  ...ผ่านไป ผ่านไปปปปปป    ....ครบปีพอดี.....จึงคลอดตอนที่ 2 จากคุณ : แม่ซากานะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 00:34:54

ความคิดเห็นที่ 29 นอกจากลินคอร์นจะต้องเผชิญหน้ากับวิกฤตการณ์สงครามกลางเมือง   แทบจะตลอดเวลาที่ท่านดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี       ชีวิตรักของท่านก็เศร้าหมองไม่แพ้กัน... เริ่มต้นด้วยรักแรก  ท่านไปจีบ สาวน้อย Anne Rutledge  ความรักกำลังสุกงอมแต่ยังไม่ทันหมั้นหมาย      สาวแอนก็ชิงตัดช่องน้อยแต่พอตัว  หนีขึ้นไปอยู่บนสวรรค์เสียก่อน   เพราะป่วยเป็นโรคไทฟอยด์หรือโรคไข้รากสาดน้อย โรคนี้เกิดจากเชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง   ติดต่อระบาดกันทางอาหารและน้ำดื่มที่ไม่สะอาด    .... เสียดายที่สมัยนั้นยังไม่มีการคิดค้นยาปฏิชีวนะ..   ต่อมารักที่สองก็ผิดหวัง   ครั้งที่สามก็รักๆ เลิกๆ กันหลายรอบ... จนในที่สุดท่านก็ตัดสินใจแต่งงานกับคนที่สาม   Mary Todd lincoln    เธอเป็นลูกเศรษฐีจากรัฐแคนตั๊กกี้ซึ่งเป็นรัฐในทางใต้  (รัฐศัตรูตัวฉกาจของลินคอร์น)     ..... เฮ้อออ... ยาดมอยู่หนายยยยย...  แค่อ่านประวัติยังเครียดแทนท่านเลยนิ      แต่ท่านต้องเจอของจริงๆ... ถึงว่า ไม่เคยเห็นรูปถ่ายของท่านที่มีใบหน้ายิ้มแย้มเลยสักที.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 00:56:08

ความคิดเห็นที่ 30 มาหาก๊าบ ดีซี  ได้ไอเดียจากคุณแม่ซากานะแล้วค่ะ   ว่าเมื่อไรจะคลอดตอนสองดี...   ท่านกับแมรี่เคยกำหนดวันแต่งงานมารอบหนึ่งแล้ว   แต่ก็ยกเลิกไป    ต่อมาทั้งคู่ก็มาสานสัมพันธ์กันใหม่และตกลงที่จะใช้ชีวิตร่วมกันกันอีกครั้ง... ในวันวิวาห์ของหนุ่มน้อยลินคอร์นทนายความวัย 33 ปี   ระหว่างที่เจ้าบ่าวกำลังรอเข้าพิธีอยู่   ท่านก็คงเดินไปโน่นมานี่ตามประสา     มีแขกที่มางานคนหนึ่งถามท่านว่า จะเดินไปไหน...   รู้ป่ะ..ท่านตอบว่าไง... "to hell, I suppose."   อร๊ากกก... แล้วแต่งทำไมเนี่ย...     สงสัย..ท้องป่ะ... อุ๊บบส์...นู๋ขอโต๊ดดดดด... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 01:14:09

ความคิดเห็นที่ 31 ตามไปเที่ยวด้วยครับ ปล. แอบตามลิ้งค์เก่าๆ ไปดูกระทู้คุณป้าฟู (ขออนุญาตเรียกคุณป้า นะครับ อิิอิ) เจอรูปเพื่อนผมด้วยอะ ป้าบอกไว้ว่าพาเด็ก work and travel ไปเที่ยว จากคุณ : Phmatzue เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 01:28:40

ความคิดเห็นที่ 32 เมื่อก่อนเคยอ่านหนังสือว่าภรรยาของท่านอารมณ์ร้ายกาจมาก   ถึงขนาดตอนแก่ๆ โดนจับเข้าโรงพยาบาลโรคจิต      ป้าก็สงสารแต่ลินคอร์นเป็นกำลังและไม่ชอบขี้หน้ายัยแมรี่เอาซะเลย     แต่พอได้อ่านประวัติชีวิตของเธอแล้ว... เกลียดไม่ลงจริงๆ เธอเป็นลูกกำพร้าตั้งแต่อายุ 6 ขวบ    เด็กวัยนี้กำลังต้องการแม่เป็นอย่างมากแต่ต้องมาสูญเสียไป...    ไม่นานพ่อก็แต่งงานใหม่... เธอเข้ากับแม่เลี้ยงไม่ได้     ดีนะ....ถ้าเป็นแม่เลี้ยงเมืองไทยสมัยก่อนคงจะโดนเตารีดนาบไปแระ... อิอิ     (คำขู่ของแม่ ตอนป้าเด็กๆ เวลาทะเลาะกัน   แล้วป้าบอกว่าอยากได้แม่ใหม่... ) พ่อของเธอเป็นเศรษฐีนายแบ๊งค์มีลูก 14 คน จากภรรยาเก่าและใหม่      คงไม่มีเวลามาใส่ใจลูกคนไหนเป็นพิเศษ   แต่งงานแล้ว  ลินคอร์นเป็นทนายความก็ต้องเดินทางไปต่างเมืองตลอด   เธอต้องรับผิดชอบเป็นแม่บ้านดูแลลูกๆ ตามลำพัง   จากที่เคยอยู่อย่างสุขสบายมีทาสคอยรับใช้ที่บ้านพ่อ       ต้องมาทำงานบ้านเอง.... สามีกับทางครอบครัวเดิมก็มีความเห็นขัดแย้งกันเรื่องทาสอย่างรุนแรง      เธอกับลินคอร์นมีลูกชายสี่คน..     ลูกสามคนรวมทั้งสามีต้องมาตายก่อนเธอ       ตอนที่สามีได้เป็นประธานาธิบดี   สตรีหมายเลขหนึ่งอย่างเธอก็โดนดูถูกดูแคลน   เพราะเธอมาจากรัฐทางใต้    เธออยู่ในไวท์เฮ้าส์ท่ามกลางบรรยากาศอันเคร่งเครียดของสงครามกลางเมือง       แถมพี่น้องของเธอที่นิยมการมีทาสก็เข้าร่วมรบ  และเสียชีวิตไปหลายคน     เธอโดนนินทาว่าร้ายจากคนรอบข้างในทำเนียบขาว  ว่าใช้เงินฟุ่มเฟือย ฯลฯ .... นี่ยังไม่นับว่าเธอได้รับอุบัติเหตุหัวกระแทกพื้นตอนรถม้าพลิกคว่ำ   ทำให้เธอปวดหัวมากกอยู่บ่อยๆ ด้วยนะ....   เฮ้อ..ชีวิต...   ถ้าเจอแบบนี้....  ป้าก็บ้าวะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 01:39:10

ความคิดเห็นที่ 33 สวัสดีค่ะ   คุณ Phmatzue      แหม๊... โลกมันกลมจริงๆ นะคะ      ห้าหกปีมานี้ป้าก็พาเด็กโครงการนี้ไปเที่ยวมันทุ้กกกกปี... เจอแล้วอดไม่ได้... เมื่อสองวันก่อนก็เพิ่งพาไปเที่ยวมา.... อิอิอิ ช่วงแรกๆ ของสงครามกลางเมือง   ฝ่ายเหนือหรือ ฝ่าย Union เป็นฝ่ายเพลี่ยงพล้ำอยู่บ่อยๆ  แต่ลินคอร์นก็ไม่ยอมแพ้    จนในที่สุดลินคอร์นก็ได้ นายพล Ulysses S. Grant มาเป็นผู้นำกองทัพ   และนายพลผู้นี้ก็สามารถเอาชนะ นายพล Robert E. Lee ที่เป็นแม่ทัพฝ่ายใต้ หรือ  ฝ่าย Confederates ได้ในที่สุด... สงครามกลางเมืองครั้งนี้รวมทั้งสองฝ่าย   อเมริกาสูญเสียชีวิตไปประมาณหกแสนคน    ราวๆ 2% ของจำนวนพลเมืองในชาติทั้งหมดในช่วงเวลานั้น...   เยอะมากเลยเนอะ...   สงครามนี้กินเวลาถึงสี่ปีเต็ม    นายพลโรเบิร์ต  ลงนามยอมแพ้อย่างเป็นทางการในวันที่   9  เมษายน  ค.ศ. 1865      และห้าวันหลังจากนั้น   14 เมษายน  ค.ศ. 1865   ประธานาธิบดีลินคอร์นก็ถูกนักแสดงชายในโรงละครที่ท่านไปนั่งดูยิงเสียชีวิต...  เพราะต้องการแก้แค้นให้กับฝ่ายใต้.. แต่เป็นที่น่าเสียดายยิ่งนัก   เพราะลินคอร์นมีนโยบายที่ไม่ต้องการแก้แค้นฝ่ายใด  ท่านได้ปราศัยไว้ว่า  "Malice toward none, with charity for all."      เมื่อท่านเสียชีวิตลง.. ผู้มีอำนาจฝ่ายเหนือที่ต้องการแก้แค้นฝ่ายใต้จึงมีอิทธิพลขึ้นมา.... ฝ่ายใต้ก็โชคร้ายไป... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 02:05:40

ความคิดเห็นที่ 34 ในวันที่   1  มกราคม  ค.ศ. 1863   ระหว่างที่สงครามกลางเมืองยังดำเนินอยู่   ลินคอร์นก็ลงนามประกาศเลิกทาส     สร้างความดีใจเป็นล้นพ้นให้กับทาสผิวดำในอเมริกาทุกคน.. แต่กว่าการเลิกทาสจะมีผลบังคับใช้อย่างถูกต้องตามกฎหมายอย่างแท้จริง    ก็เมื่อ Thirteenth Amendment  ได้รับการรับรองจากรัฐสภา   และประกาศเป็นกฎหมายในเดือนธันวาคม 1865 ถ้าใครได้ไปเที่ยว อนุสาวรีย์ลินคอร์น... ก็จะสังเกตุได้ว่าจะมีคนผิวดำมาเยี่ยมชมมากเป็นพิเศษ   แต่ละคนที่มาก็ดูกระตือรือล้นที่จะถ่ายรูปกับรูปปั้นของท่าน..   ปล. ปัจจุบันเราไม่ใช้คำว่า นิโ..ร.. ในอเมริกาแล้วนะคะ    คำนี้ถือว่าเป็นคำหยาบคายมาก     ถ้าเราไปใช้คำนี้แล้วมีคนดำได้ยิน...มีสิทธิ์.... อะจื๋ยยย..... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 02:20:58

ความคิดเห็นที่ 35 ประธานาธิบดีลินคอร์น    นอกจากจะได้รับความยกย่องเพราะเป็นผู้รวมชาติเข้าด้วยกันอีกครั้ง      ท่านก็ยังมีชื่อเสียงด้วยการมีคำปราศรัยที่จับใจผู้คนเป็นอย่างมาก     ท่านเป็นเจ้าของประโยคที่มีชื่อเสียงที่สุด.. จะว่าเป็นของโลกก็ว่าได้    ในการปราศรัยที่ สุสาน Gettyburg  หลังจากที่ฝ่ายยูเนียนได้รับชัยชนะเหนือฝ่ายใต้ที่เมืองนั้น  จากการรบที่ดุเดือดที่สุดของสงครามกลางเมือง ".... that these dead shall not have died in vain -- that this nation, under God, shall have new birth of freedom -- and that  government of the people, by the people, for the people, shall not perish from the earth." คำปราศรัยที่เมือง Gettyburg ทั้งหมด   ถูกจารึกไว้ในผนังกำแพงด้านในทางทิศใต้ของอนุสาวรีย์ลินคอร์น       เด็กๆ กำลังยืนอ่านด้วยความสนใจ... น่ารักจัง...   จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 02:45:58

ความคิดเห็นที่ 36 ส่วนผนังด้านทิศเหนือจะจารึกคำปราศรัยของท่าน   ตอนที่ทำพิธีสาบานตนเข้ารับตำแหน่งในสมัยที่สอง   ประโยคที่มีชื่อเสียงที่สุดในนี้ก็คือ   ".. malice toward none, with charity for all." แต่เป็นที่น่าเสียดาย หรือ.. ไม่เสียดายดีหว่า..   เพราะคำที่สลักไว้บนกำแพง   คนจิ้มดันสะกดผิดไปหนึ่งตัว    คือคำว่า FUTURE  จิ้มเพลินไปหน่อยกลายเป็นตัว E แทนที่จะเป็นตัว F  กลายเป็น EUTURE ที่ไม่น่าเสียดายก็เพราะ... จะได้ให้นักท่องเที่ยวเล่นเกมส์ค้นหาว่ามันอยู่ตรงไหน... มีไรทำ.. แบบว่าหลอกให้อ่านจนเจอ...     ใครเห็นว่ามันอยู่ตรงไหนก็บอกป้ามั่ง    จนป่านนี้ป้ายังไม่รู้เลย... อ๊ะ... หาเจอแระ..   นับจากท้ายด้านล่างขึ้นบน  แถวที่สิบหก  จากคำปราศรัยแผ่นแรก.. อยู่ตรงหน้าคำว่า   NO   ก๊าบป๋มมม.. . แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 03:01:16 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 02:56:34

ความคิดเห็นที่ 37 สิ่งหนึ่งที่ป้าเห็นทุกครั้งเวลาไปเดินเที่ยวกลางกรุงวอชิงตันดีซี     นักเรียนหลากหลายรุ่นที่คุณครูพามาทัศนศึกษา     คนอเมริกันถูกปลูกฝังให้รู้และเข้าใจในประวัติศาสตร์ของชาติ   ด้วยการพามาดูสถานที่จริงหรืออนุสาวรีย์ต่างๆ เมื่อได้อ่านจากตำราแล้วก็ได้มาดูของจริง    ก็ทำให้เกิดความเข้าใจซาบซึ้ง... และความรักความภูมิใจในชาติของตัวเองก็ตามมา..   จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่เด็กๆ พวกนี้หลายคนเมื่อโตขึ้น   ก็จะยอมทำเพื่อชาติบ้านเมืองแม้ต้องสละชีพตัวเองก็ตาม... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 03:13:21

ความคิดเห็นที่ 38 ผู้ออกแบบอนุสาวรีย์ลินคอร์นคือ นาย Henry Bacon  นามสกุลน่ากิ๊นนน...   เขาตั้งใจเลียนแบบวิหารของกรีก  Greek Doric Temple, The Parthenon    เพราะรูปแบบของเสามันแสดงถึง ความเรียบง่าย สง่างาม สวย และมั่นคงแข็งแรง   ตอนแรกเขาออกแบบให้ลินคอร์นอยู่ในท่ายืน   แต่คิดไปคิดมา... เห็นว่าลินคอร์นคงจะจมหายถูกกลืนไปกับเสาใหญ่มหึมาที่รายล้อมอยู่รอบๆ   จึงเปลี่ยนให้ท่านอยู่ในท่านั่ง ตอนแรกก็ออกแบบให้สูงแค่สิบฟุต    ไปๆ มาๆ ก็เพิ่มให้เป็น 19 ฟุต  เท่าที่เห็นในปัจจุบัน      หลายใจจริงแฮะ... เสาที่รายล้อมอนุสาวรีย์ด้านนอกมีทั้งหมด 36 ต้น   เพื่อแทน 36 รัฐที่เข้าร่วมเป็นประเทศอเมริกาในขณะที่ลินคอร์นเสียชีวิต จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 03:24:59

ความคิดเห็นที่ 39 คานด้านบนถัดจากเสา ก็จะจารึกชื่อรัฐทั้ง 36 รัฐ และวันที่ที่รัฐนั้นๆ เข้าร่วมลงนามรวมเป็นหนึ่งในประเทศอเมริกา   ส่วนคานชั้นบนสุด จะจารึกชื่อรัฐทั้ง 48 รัฐ   ที่เข้าร่วมเป็นอเมริกาในขณะที่อนุสาวรีย์นี้สร้างเสร็จ     อนุสาวรีย์ลินคอร์นได้ทำพิธีเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่  30  พฤษภาคม  ค.ศ. 1922   ใช้เวลาในการสร้างทั้งหมดสิบปี ในวันที่ทำพิธีเปิด... นาย Robert Todd Lincoln  บุตรชายคนโตของลินคอร์นที่มีชีวิตอยู่เพียงคนเดียว    ได้มาร่วมงานด้วย   ขณะนั้นเขามีอายุ 79 ปี .... ว๊าววว... ถ้าเราได้เป็นนายโรเบิร์ตแล้วได้เห็นแบบนี้   จะรู้สึกไงดีน๊าาาาา.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 03:44:41

ความคิดเห็นที่ 40 . แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 03:48:38 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 03:48:14

ความคิดเห็นที่ 41 เสาสองต้นตรงทางเข้าด้านหน้า   จะมีขนาดกว้างของโคนเสาด้านล่าง 7.5 ฟุต หรือ 2.3 เมตร   และจะค่อยๆ เรียวเล็กขึ้นไปบนยอด จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 03:50:55

ความคิดเห็นที่ 42 รูปสลักของประธานาธิบดีลินคอร์นทำจากหินอ่อน    ใช้เวลาในการแกะสลักถึงสี่ปีโดยสองพี่น้องตระกูล Piccirilli ด้านบนของรูปปั้นจารึกไว้ว่า IN THIS TEMPLE AS IN THE HEARTS OF THE PEOPLE FOR WHOM HE SAVED THE UNION THE MEMORY OF ABRAHAM LINCOLN IS ENSHRINED FOREVER จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 03:56:55

ความคิดเห็นที่ 43 มือขวาของลินคอร์นทำท่าเหมือนกำลังเคาะพนักเก้าอี้    มือซ้ายกำหมัดไว้.... เพื่อสื่อให้เห็นถึงความเด็ดเดี่ยว กล้าตัดสินใจ และมีความมั่นใจในตัวเองที่สามารถนำไปสู่ความสำเร็จได้   ในขณะเดียวกันเขาก็ออกแบบให้เท้าทั้งสองข้างดูผ่อนคลาย รีแล็กซ์      และทำให้ดูว่าเข้าถึงได้ง่ายขึ้น   ด้วยการให้เสื้อโค้ตไม่ติดกระดุม  รองเท้าหัวเหลี่ยม  ผมยุ่งๆ ของท่าน และหนวดที่ไม่ได้โกน     ผู้ออกแบบให้ความใส่ใจในทุกรายละเอียด   เพื่อสื่อให้เห็นถึงบุคลิกอันแท้จริงของลินคอร์น... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 04:03:06

ความคิดเห็นที่ 44 แหม๊... เวลาหมั่นไส้ใคร.. อยากจะขอยืมหมัดของท่านไปชกซะหน่อย..ได้ป่ะ....   จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 04:04:51

ความคิดเห็นที่ 45 เย้ เย้ มาปาก..มาหาก๊าบ..ดีซีของป้าฟูยังทันในตอนเช้า รีบตื่นมาทันทีเลยอ่ะจ้า ...รู้แระ..ว่าทำไมสระน้ำหน้าแคปิตอลฮิลมีเป็ดก๊าบๆๆไปลอยคอแถวนั้น ... ติดตามกันต่อไปเลย ยังไงก็ไปอีกจ้า รักดีซีไม่เคยเบื่อ จากคุณ : SkylineKip เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:07:11

ความคิดเห็นที่ 46 มอร์นิ่งค่ะคุณอ้อย     เค้าถือคติ.. ช้าๆ ได้พร้าเล่มงามค่ะ   รีวิวไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็หยุด    ทำครั้งหนึ่งต้องไม่ต่ำกว่าแปดชั่วโมง    ถ้าเร็วกว่านี้... ตัวปลอมค่ะ... ด่านล่างของอนุสาวรีย์ลินคอร์น   ก็จะเป็นพิพิธภัณฑ์เล็กๆ มีศิลาจารึกคำปราศรัยของลินคอร์นในวาระต่างๆ  และเหตุการณ์สำคัญๆ ที่เกิดขึ้นในบริเวณลานหน้าอนุสาวรีย์ และข้างล่างก็มีสิ่งสำคัญสุดๆ สำหรับนักท่องเที่ยวอย่างเรา    ห้องน้ำค่ะ...   แต่ถ้าฤดูท่องเที่ยวคิวก็ค่อนข้างยาวหน่อยนะคะ    จะลงล่างขึ้นบน.. ถ้าขี้เกียจปีนตามขั้นบันไดก็มีลิฟท์ให้บริการ     ลิฟท์นี้เพิ่งมาสร้างเพิ่มเติมในราวๆ ทศวรรษที่ 1970s นี่เองค่ะ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:34:11

ความคิดเห็นที่ 47 หนึ่งในบรรดาศิลาจารึกหลายอันในพิพิธภัณฑ์ชั้นล่างของอนุสาวรีย์ลินคอร์น จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:35:57

ความคิดเห็นที่ 48 . จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:36:36

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านประวัติศาสตร์แล้วเครียด สงสัยกระทู้นี้จะมาราธอนอีกแล้ว จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:42:12

ความคิดเห็นที่ 50 เข้ามาแวะเยี่ยมดูสถานที่ท่องเที่ยวใกล้บ้านค่ะ อย่างแมวเหมียวฯ นี่คงต้องเรียกว่าใกล้เกลือกินด่าง บ้านอยู่ห่างดีซีนิดเดียว แต่นานทีปีหนถึงจะได้เข้าไปเที่ยวในดีซีสักที ขอบคุณคุณป้าฟูมากค่ะสำหรับกระทู้ดี ๆ มีสาระมากมาย คาดว่าครั้งหน้าหากได้เข้าไปในดีซีอีก คงจะได้ซาบซึ้งกับอนุเสาวรีย์ต่าง ๆ มากกว่าเดิมแน่ ๆ ค่ะ จากคุณ : แมวเหมียวลาย ๆ สบาย ๆ อ้วนพี เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:44:07

ความคิดเห็นที่ 51 มาฟังน้องแจง โม้ เอ้ยเล่าประวัติศาสตร์ สนุกเหมือนเคย   จากคุณ : teddy bear in the box เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:47:25

ความคิดเห็นที่ 52 รูปภาพของเหตุการณ์สำคัญๆ ที่เกิดขึ้นหน้าอนุสาวรีย์ลินคอร์น     ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็คือการเดินขบวนของกลุ่มผู้ประท้วงประมาณสองแสนคน   March on Washington for Jobs and Freedom    ในวันที่  28 สิงหาคม  ค.ศ. 1963   ..... :-)ีใจ..ป้าเกิดไม่ทัน... ถ้าทันล่ะก้อ... ป่านนี้...ถือว่างั่กแระ...   การชุมนุมครั้งนั้นมี มาร์ติน ลูเธอร์ คิงส์ จูเนียร์   เป็นผู้นำ     นับเป็นการประท้วงเพื่อเรียกร้องให้กับความเสมอภาคในการเหยียดสีผิวที่ใหญ่ที่สุดในเอเมริกา     เพราะในสมัยนั้นมีกฎหมาย Jim Crow Laws  ที่ห้ามคนดำใช้บริการสาธารณะต่างๆ ร่วมกับคนขาวในรัฐทางใต้ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:55:00

ความคิดเห็นที่ 53 LINCOLN MEMORIAL  หรือ อนุสาวรีย์ลินคอร์น    ได้อยู่ในด้านหลังของเหรียญเซ็นต์ และธนบัตรห้าดอลลาร์ของอเมริกา       ด้านหน้าของเหรียญและธนบัตรก็เป็นรูปของประธานาธิบดีลินคอร์น จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 06:59:28

ความคิดเห็นที่ 54 เข้ามาก๊าบก๊าบต่อค่า ไม่เอาค่ะ...ไม่เอา  ปล่อยรีวิวตอนสอง  ในวันครบรอบปีของรีวิวตอนหนึ่ง   เล่นเอาผู้อ่านงงไปตาม ๆ กัน    ต้องดู พ.ศ.ถึงจะถึงบางอ้อ จากคุณ : แม่ซากานะ เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:03:58

ความคิดเห็นที่ 55 สวัสดีค่ะ   ลุงม่วงมหากาฬ        แหม... แค่เจอประวัติศาสตร์พอสังเขป       ลุงม่วงถึงกับหลับเลยหราา..... ถ้าเป็นวิชาดูนก..นางนวล   ถ้าจะตาแจ้งนะลุงนะ.... คุณ แมวเหมียวลายๆ สบายๆ อ้วนพี       บ้านอยู่ใกล้ๆ แบบนี้   น่าจะมาช่วยป้าทำรีวิวมหากาพย์นะเนี่ย... อิอิอิ     ทำคนเดียวท่าจะไม่ไหว... คุณ teddy bear in the box     ดีใจที่พี่เต้ว่าสนุก   นึกว่าจะหลับกันหมดซะแระ.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:04:28

ความคิดเห็นที่ 56 เล่นรีวิวข้ามวันกันเลยเหรอครับ ป้าฟู จากคุณ : Palm Jung Won เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:13:28

ความคิดเห็นที่ 57 เข้ามาอ่านด้วยคนครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ฐ. ฐาน เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:14:39

ความคิดเห็นที่ 58 กร๊ากกๆๆๆๆ  คุณแม่ซากานะ   ทำรีวิวตอนสองตรงกับวันครบรอบปีเลยหรอคะ.... โรแมนติคชะมัด..   บันไดเดินขึ้นไปชมรูปปั้นของลินคอร์น     มีกี่ขั้นป้าก็ไม่เคยนับสักที    น่าจะประมาณเดินขึ้นตึกสามชั้นเห็นจะได้     แถมกว้างอีกต่างหาก   หันหน้าเข้าหาบริเวณสระน้ำ reflecting pool   ด้านข้างก็เป็นสนามหญ้ากว้างขวาง   บริเวณนี้จึงเหมาะที่จะทำการปราศรัย     ป้าไปเที่ยที่นี่หลายสิบรอบมากแต่ก็ยังดูไม่ครบ    ก่อนทำรีวิวก็เพิ่งเจอข้อมูลว่า  ตรงกลางบันได..ขั้นไหนก็ไม่รู้     จะมีจารึกอันใหม่ล่าสุด  เพิ่งมีเมื่อปี 2003 นี่เอง     จารึกไว้ในจุดที่ มาร์ติน ลูเธอร์ คิงส์ จูเนียร์   ได้ยืนปราศรัยครั้งสำคัญ  ที่เริ่มต้นด้วยประโยค   I have a dream   ที่ถือเป็นจุดเปลี่ยนประวัติศาสตร์ของชาติครั้งใหญ่ในเรื่องการเหยียดผิว ป้าเดินขึ้นทีไร  เดินด้านข้างทุ้กกที.. เลยไม่เคยเห็น   เดี๋ยวสิ้นเดือนนี้ไปใหม่  แล้วจะเอารูปมาเพิ่มเติมให้ทีหลังค่ะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:14:56

ความคิดเห็นที่ 59 มาเยี่ยมบ้านเก่า DC ด้วยคนค่ะ ^__^ Lincoln Memorial เป็นสถานที่เที่ยวที่ไปบ่อยที่สุด เพราะใครมาเยี่ยมก็พาไป อิอิ จากคุณ : Pat :o) เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:16:42

ความคิดเห็นที่ 60 ตามปร้าแจงมาศึกษาประวัติศาสตร์ครับ ชอบๆ นั่งอ่านซะเพลินเลย จากคุณ : BANBONDOI เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:29:10

ความคิดเห็นที่ 61 ว้าว...ตามป้าป้าฟูไปเที่ยวเมกา จากคุณ : Nat_NM เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:38:22

ความคิดเห็นที่ 62 มาทันถ่ายทอดสดเป่าน๊า   เก็บตังก่อนนะ ถ้ามีโอกาส จาให้เจ้าถิ่นพาไปยล ดีซีด้วยตัวเองเลย^^ จากคุณ : hollaneung เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 07:39:08

ความคิดเห็นที่ 63 สวัสดีค่ะ   น้องเถียน    ถ้าทำรีวิวเร็วๆ ก็ตัวปลอมแล้วค่ะ   ของป้าตัวจริงต้องข้ามวันข้ามคืน... คุณ ฐ. ฐาน    ขอบคุณค่ะ    ถ้ามีอะไรตกหล่นขาดหายหรือผิดพลาดไปก็ช่วยแก้ไขด้วยนะคะ..   คุณ Pat :o)      อ้าวว... ดีเลยค่ะ   มาช่วยกันรีวิวซะดีๆ... คุณ BANBONDOI    ลุงเปี๊ยกก็ชอบอ่านประวัติศาสตร์เหมือนกันหรอเนี่ย... ฟิ้ววส์.. ค่อยยังชั่วมีคนอ่านของเค้าด้วย... คุณ Nat_NM       ปีนี้รีวิวพม่าหมดแล้วค่ะ   เหลือแต่เมกาที่พอจะเอามาหากินได้...   คุณ hollaneung    ยังทันอยู่จ้าาา... เค้าทำรีวิวแบบมาราธอนอยู่แล้ว     น้องหนึ่งมาเมื่อไรจะพาเที่ยวให้ปรุเลยเชียว... .     แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:13:27 จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:11:51

ความคิดเห็นที่ 64 มาทันป้าฟูถ่ายทอดสดด้วยค่ะ จากคุณ : arrissat เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:30:48

ความคิดเห็นที่ 65 แอ๊ ข้างบนไม่ได้ชิดขวา พลาดๆ >_< หนังสือใช้ได้นะคะป้าฟู คนเขียนเอาประวัติของท่านมาผนวกกับแวมไพร์ค่ะ อย่างตอนที่ท่านเสียคุณแม่ไปตอนเด็กๆ ก็เพราะโดนแวมไพร์ทำร้าย ตอนที่ Anne Rutledge ตายก็เพราะแวมไพร์ค่ะ ทำให้ท่านหมดอาลัยตายอยาก ท่านเลยแค้นแวมไพร์มากๆ ตามล่าแวมไพร์ พบว่าพวกคนขาวทางใต้เป็นแวมไพร์ เอาทาสไว้ดูดเลือดอะค่ะ ก็เลยจะเลิกทาส เข้าท่ามากๆ มีคนวิจารณ์ว่า คนเขียนเข้าใจหลอกให้เด็กอเมริกันเรียนประวัติศาสตร์ผ่านนิยาย แต่ไอซ์อ่านไม่จบนะคะ อ่านได้แค่ครึ่งเล่มเอง เพราะทิ้งหนังสือไว้ในรถช่วงน้ำท่วม รถจมน้ำ หนังสือเลยละลายไปเรียบร้อย มาเที่ยวต่อค่า ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:37:51

ความคิดเห็นที่ 66 คุ้นๆเหมือนเคยดูในสารคดีว่าอนุเสาวรีย์วอชิงตันนี้สร้างตั้งนานกว่าจะเสร็จหรือเปล่าครับ แล้วก็เกือบจะล้มเพราะฐานรากไม่ดี จำไม่ค่อยได้แล้ว จากคุณ : Koon Shy_Tour Dee เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:39:24

ความคิดเห็นที่ 67 มาช้าไปหน่อย แต่ยังตามทันใช่มั้ยคะ จากคุณ : ปลาทะเลสีคราม เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:41:10

ความคิดเห็นที่ 68 ชอบมากครับเรื่องประวัติศาสตร์ อ่านแล้วเพลินได้ความรู้อีก :) ขอบคุณนะครับป้าฟู แก้ไขเมื่อ 22 พ.ค. 55 08:41:49 จากคุณ : kunkiatisak เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:41:15

ความคิดเห็นที่ 69 สวัสดีค่ะ   คุณ arrissat       ใครๆ ก็ปาดทันป้าทั้งนั้นค่ะ.... เพราะป้าเป็นเต่าาาาา... คุณไอซ์      55555 เอาเรื่องของท่านไปแต่งร่วมกับแวมไพร์เลยหรอคะ... อิอิ... คุณชายป้อม      อันนั้นมันคือแท่งดินสอหรือเปล่าคะ     ยังรีวิวไม่ถึงก็ยังไม่ได้หาข้อมูลเลยก๊าบบบบ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:44:33

ความคิดเห็นที่ 70 สวัสดีค่ะ   คุณปลาทะเลสีคราม        คาดว่ามาปาดอีกสองชั่วโมงข้างหน้า   ก็อาจจะยังทันอยู่ค่ะคุณปลา...   คุณ kunkiatisak      ขอบคุณค่ะที่ชอบอ่าน   ค่อยมีกำลังใจทำตอนต่อไปหน่อย    ประวัติของแต่ละสถานที่มันเยอะ   กลัวไม่มีคนสนใจจะแย่...   นักประวัติศาสตร์เชื่อว่า ลินคอร์นป่วยเป็นโรค melancholy  หรือสมัยนี้เรียกว่าโรค depression   ผู้ป่วยจะมีอาการเศร้าหมองหดหู่....   เหอ..เจอแบบนี้ใครไม่เป็นก็ไม่เชื่อแระ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 08:52:45

ความคิดเห็นที่ 71 ก่อนหน้าที่ป้าจะทำรีวิว  ป้าก็รู้ประวัติศาสตร์ของท่านลินคอร์นพอประมาณ    ไปเห็นหน้าท่านทีไรก็รู้สึกซาบซึ้งขอบคุณทุกครั้ง   แต่พอมาอ่านละเอียดมากขึ้นเพื่อหาข้อมูลรีวิว    ได้เปิดหนังสือดูรูปของสงครามกลางเมืองคร่าวๆ ..... โอ้โห... บรรยากาศ.... นี่ขนาดรูปถ่ายขาวดำนะ...  ป้ายังเศร้าหมองหดหู่ได้ถึงขนาด      แล้วท่านล่ะ... ต้องเห็นของจริง..ตั้งสี่ปี... ความรู้สึก..ท่านคงไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้เลย... คราวหน้าถ้าป้าไปหาท่านอีก   สงสัยจะมีรายการน้ำตาปริ่ม...     และวันไหนถ้ามีเวลาได้อ่านและดูรูปอย่างละเอียดล่ะก้อ....   ไม่ต้องไปเลยนะ... เพราะป้าคงต้องไปร้องห่มร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อหน้าท่านอย่างแน่นอน.... ทีนี้ล่ะ... ยัยเพี้ยนตัวจริงกำเริบแล้ว.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:00:58

ความคิดเห็นที่ 72 แวะมาชมครับ ขอตามป้าฟู พาเที่ยวต่อ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะครับ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:01:45

ความคิดเห็นที่ 73 ตามาเที่ยวด้วยคนครับ จากคุณ : แม่ประนอม (luie2539) เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:03:33

ความคิดเห็นที่ 74 นักเรียนชาวอามิช (ชนกลุ่มน้อยในเมกาที่ชอบอยู่กันแบบโบราณ) ก็ยังดั้นด้นมาเยี่ยมท่านเลยนิ... ไม่รู้นั่งรถม้ามาหรือเปล่า... อิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:03:40

ความคิดเห็นที่ 75 สวัสดีค่ะ คุณกัปตันลูกชุบ    ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่าา... คุณแม่ประนอม       ขอบคุณก๊าบบบบ...   ใครมาวอชิงตันดีซีช่วงนี้จนถึงปลายปี    ก็ต้องทำใจไว้นะคะ     เพราะการซ่อมแซมสระน้ำหน้าอนุสาวรีย์อาจจะยังไม่เสร็จเรียบร้อย... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:08:45

ความคิดเห็นที่ 76 คห 70 ป้าฟูเจอนักเรียนใส่สีแดงแปร๊ดเลยเชียว ของเค้าเจอหลากสีด้วยคะ ฟ้าแปร๊ด เขียวปริ๊ด สนุกสนาน จอกแจกจอแจ สลับกับเสียงคุณครูตามนักเรียนขึ้นรถด้วย เพลินไปอีกแบบจ้า จากคุณ : SkylineKip เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:09:35

ความคิดเห็นที่ 77 55555 แถวนั้นมีนักเรียนมาเที่ยว  แต่งตัวกันไม่ซ้ำเลยค่ะ    บางทีมาพร้อมกันเยอะมาก   มองเผินๆ นึกว่ามาม็อบอะไรซะอีกค่ะคุณอ้อย... อันนี้รูปล่าสุดเมื่อไม่กี่วันมานี้เองค่ะ    ค่อยใกล้ความจริงเข้าไปหน่อย จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:19:44

ความคิดเห็นที่ 78 สิ่งหนึ่งที่ป้าชอบมากเวลาไปชมอนุสาวรีย์ลินคอร์น    คือการเดินตามอุโมงค์ต้นไม้  ขนานกับสระน้ำ reflecting pool  เพื่อที่จะไปอนุสาวรีย์สงครามโลกครั้งที่สอง จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:26:03

ความคิดเห็นที่ 79 ตรงกลางทางก็จะมีห้องน้ำสาธารณะไว้ให้บริการ     และมักจะมีแผงลอยขายไอติมให้ได้กินแก้ร้อนอีกด้วย... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:27:41

ความคิดเห็นที่ 80 คิดถึงวันชื่นคืนสุขที่สระยังมีน้ำ   มีเป็ดลอยไปมาส่งเสียงก๊าบๆๆๆ...   เมื่อไรจะซ่อมเสร็จซักทีน้ออออ.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:29:23

ความคิดเห็นที่ 81 ของสำคัญสามสิ่งที่ป้าจะขาดไม่ได้เลยถ้าต้องไปดีซ๊    คือ กระเป๋าตังค์  กล้องถ่ายรูปพร้อมแบตพร้อมเมม   และถั่ว... ก็เพราะไม่มีถั่วก็จะไม่ได้รูปแบบนี้ไงคะ... อิอิอิ จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:33:49

ความคิดเห็นที่ 82 กระรอกตัวจ้ำม่ำใกล้ๆ กับอนุสาวรีย์ลินคอร์น       เห็นเราเดินผ่านเขาก็จะออกมาเมียงๆ มองๆ แระ...   นี่เป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิเลยไม่ค่อยอวบอั๋นเท่าไร     ถ้าเป็นฤดูใบไม้ร่วงนะ..แม่คุณเอ๊ยยยย... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:36:19

ความคิดเห็นที่ 83 นู๋อยากกินถั่ว... มีป่ะป้า... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:37:37

ความคิดเห็นที่ 84 ยังทันค้นหามั้ยอ่ะ ปร้าฟู จากคุณ : 3KKK เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:38:06

ความคิดเห็นที่ 85 ก๊าบบบบบๆ งั้นรอ แล้วอีกซักกี่ชั่วโมงกี่นาทีกี่วินาทีดีครับ จากคุณ : Koon Shy_Tour Dee เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:40:17

ความคิดเห็นที่ 86 เห็นรูปกระรอกแล้วก็คิดถึงดีซีขึ้นมาอีกแระ   อยากไปเดินเที่ยวอีกจัง   รอบที่เท่าไรก็ไม่รู้ล่ะ   ยังไม่เบื่อเลยอ่ะ...   จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:43:52

ความคิดเห็นที่ 87 สวัสดีค่ะ น้องเค...     หูยยย...วันนี้ปาดทันป้าจนได้นะ   หลังจากแคล้วคลาดกันอยู่เรื่อย    ป้าต้องไปซื้อหวยแล้วล่ะ...     คุณชายป้อม    ใจเย็นๆ ค่ะ   เพราะขืนป้าสนใจแต่ทำรีวิว  อาจโดนอีตาลุงฟ้องหย่าเอาได้     ไม่รู้จะไปทำไรกิน...  สงสัยคงได้เป็นไกด์พาลูกทัวร์เที่ยวดีซีแหง๋ๆ เลย.. จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:49:46

ความคิดเห็นที่ 88 เกรงใจจัง กลัวทำกระทู้ป้าฟูออกทะเล แต่ว่า...หนังจะมาเดือนหน้าแล้วค่ะป้าฟู 555 เึ้ค้าขึ้นโฆษณาว่า True Story of the 16th President นะคะ >_< แว่บทำงานต่อก่อนค่ะ เดี๋ยวเที่ยงๆ มาเที่ยวต่อ ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:50:31

ความคิดเห็นที่ 89 นี่ๆ ปร้าฟู คนที่ยืนพิงเสา คห ข้างบนใช่ ปร้าฟู อะป่าวอ่ะ จากคุณ : 3KKK เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:53:21

ความคิดเห็นที่ 90 คิดถึงน้องกระรอกที่ดีซีจัง    อีกตั้งเจ็ดวันกว่าป้าจะได้ไปเยี่ยมอีกครั้ง... ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ติดตามอ่านจนจบนะคะ     ชุดมาหาก๊าบ.. ชุดนี้ก็จะเน้นเรื่องประวัติศาสตร์ของแต่ละสถานที่  ในดีซีและเมืองใกล้เคียงที่สามารถไปวันเดียวกลับได้นะคะ จะพยายามมมมม....ทำให้จบ   แม้จะต้องแกร่ตายยคาคอมฯ ก็เหอะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 09:55:52

ความคิดเห็นที่ 91 อิอิ.... คุณไอซ์  หนังเรื่องนี้ก็ช่างกระไร  จะทำให้ประธานาธิบดีผู้ยิ่งใหญ่  กลายเป็นหมอผีไปซะแล้ว..     เสียดายที่ป้าไม่กล้าดูหนังผี..ไม่งั้นต้องไปเกาะขอบจอแน่ๆ เลย...  55555 น้องเค   ป้าไม่เคยยืนพิงเสานะ   ได้แต่ชอบเต้นรอบๆ เสา... อุ๊บส์สส.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 10:00:20

ความคิดเห็นที่ 92 รีวิวชุดนี้จะออกแนวเคร่งเครียดสักเล็กน้อย     เพราะจะเกี่ยวเนื่องกับประวัติศาสตร์สำคัญๆ เป็นส่วนใหญ่         จุดประสงค์ก็คือ  อยากให้เพื่อนๆ ที่มาดีซีแล้วไม่มีเวลาเสาะหาข้อมูลมากนัก    จะได้รู้ประวัติคร่าวๆ ของสถานที่ต่างๆ โดยสังเขป       เพื่อเพิ่มความสนุกสนานในการท่องเที่ยว และเหตุผลอีกอย่างก็คือ... จะได้รู้ว่าป้าไม่ได้เพี้ยน..     เที่ยวแต่แบบโหดๆ อย่างเดียว     เที่ยวแบบเรื่อยเปื่อยในเมืองศิวิไลซ์ป้าก็ชอบเหมือนกั๊นน... อิอิอิ เอ๊าา...ตื่นๆๆๆๆๆๆ กันได้แล้วจ้า    จบตอนแระ... .... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 22 พ.ค. 55 10:12:16