เป็นเสน่ห์ของการเดินทางจริงๆ ค่ะ
ที่เราควรละเมียดละไม และใช้เวลาสังเกตุระหว่างสองข้างทาง
แล้วเราจะรู้ ว่าเส้นทางที่เรากำลังเดินผ่านไป มีอะไร ซ่อนให้เราได้ รู้ เข้าใจ และยอมรับในหลายๆ วิถีชีวิต ของคนอื่นที่อาจดีกว่า หรือแย่กว่า...เรา
แต่นั่นไม่สำคัุญเท่ากับวันนี้ เราพอใจกับชีวิตของเราหรือยัง
ถ้ายังไม่เคยพอ ก็คงต้องดิ้่นรน สนองความอยากแบบไม่จบสิ้น... และไม่มีวันได้พักจริงๆ ซักที...
ดีใจจังค่ะ ได้เห็นหลากหลายชีวิต ผ่านมุมมองดีๆ ของน้าม่วง
ปูลู หลานตัวน้อยแจ่มกว่าผีเสื้อนะค๊ะ เพราะว่าใบหยก ตาโตกว่าผีเสื้อ น่ารักมากเลย^^