ความคิดเห็นที่ 1 .. 11 มีนาคม 2011 เป็นวันแห่งความสูญเสียอันยิ่งใหญ่อีกครั้งในประวัติศาสตร์ของชาวญี่ปุ่น อันเนื่องมาจากเหตุการณ์แผ่นดินไหว-สึนามิ ในภูมิภาคโทโฮกุ ซึ่งคร่าชีวิตผู้คนในพื้นที่ไปกว่าหมื่นราย และสูญหายอีกนับไม่ถ้วน ซ้ำร้ายไปกว่านั้น โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ซึ่งตั้งอยู่ริมทะเลเมืองฟุกุชิมะ ยังได้รับความเสียหายอย่างหนัก ซ้ำเติมให้สถานการณ์วิกฤตเพิ่มขึ้นจากผลกระทบของกัมมันตรังสีที่แพร่กระจาย . . ... ประเทศญี่ปุ่นในห้วงเวลาของเดือนมีนาคม จนล่วงมาถึงเมษายน 2011 จึงนับเป็นช่วงแห่งความวิกฤต ความสูญเสีย มากที่สุดในรอบหลายสิบปี . . เมื่อย้อนกลับไปดูประวัติศาสตร์ความสูญเสียอันเนื่องมาจากภัยธรรมชาติอย่างแผ่นดินไหวแล้ว ประเทศญี่ปุ่นนับเป็นดินแดนแห่งแผ่นดินไหวระดับต้นๆของโลก ด้วยสภาพภูมิศาสตร์ซึ่งตั้งอยู่บนรอยต่อของแผ่นเปลือกโลกขนาดใหญ่พอดิบพอดี รวม 4 แผ่น ได้แก่ แผ่นยูเรเชีย แผ่นแปซิฟิก แผ่นฟิลิปปินส์ และแผ่นอเมริกาเหนือ การเกิดแผ่นดินไหวในแดนซามูไร จึงไม่ใช่เรื่องที่เกิดตามคำทำนายของนักโหนกระแสโลกแตก แต่เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นตามหลักวิทยาศาสตร์ เพียงแต่ความสูญเสียจะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับการขยับตัวของเปลือกโลกทั้งหลาย *ภาพประกอบจาก Boston.com , NYTimes .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:50:15

ความคิดเห็นที่ 2 .. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากย้อนประวัติศาสตร์เท่ามีเคยมีการบันทึกไว้ เคยมีความเสียหายครั้งใหญ่ซึ่งเกิดจากแผ่นดินไหวในประเทศนี้หลายต่อหลายครั้ง เช่น ปี 1293 มีแผ่นดินไหวพร้อมสึนามิที่เมืองคามาคุระ คร่าชีวิตคนไปกว่า 2 หมื่นราย ถัดมาในยุคสมัยที่โตเกียว เรียกว่า “เอโดะ” มีเหตุการณ์แผ่นดินไหวส่งท้ายปี “Genroku – 31 ธันวาคม 1703” ผู้คนดับสูญไปอีกกว่าแสนราย . . แต่เหตุการณ์ว่าด้วยภัยธรรมชาติครั้งร้ายแรง สร้างความสูญเสียมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น คือ “The Great Kanto - 1 กันยายน 1923” ซึ่งเป็นเหตุการณ์แผ่นดินไหวในภูมิภาคคันโต สร้างความเสียหายเป็นวงกว้างครอบคลุมทั้งโตเกียว โยโกฮาม่า ชิบะ คานางาวะ ชิซึโอกะ มีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ครั้งนั้นราว 100,000-140,000 ราย สาเหตุหนึ่งที่เพิ่มเติมตัวเลขความสูญเสีย เนื่องจากเกิดเหตุในเวลา 11.58 น. ซึ่งคนกำลังหุงหาอาหารพอดี กอปรกับบ้านเรือนสมัยนั้นยังเป็นเรือนไม้แบบญี่ปุ่น ไม่ได้เป็นตึกคอนกรีตสมัยใหม่เหมือนยุคปัจจุบัน จนเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ลุกลาม และต้องใช้เวลาถึง 3 วัน กว่าพระเพลิงจะสิ้นฤทธิ์ . . จากนั้น แผ่นดินไหวในประเทศญี่ปุ่นยังคงเกิดขึ้นเรื่อยมา ความเสียหายแตกต่างกันไปตามแรงสั่นสะเทือน หรือสถานที่เกิดเหตุ มียอดผู้เสียชีวิตตั้งแต่หลักสิบไปจนถึงหลักพัน โดยครั้งหลังสุดที่คนไทยอาจยังพอจดจำคุ้นเคยอยู่บ้าง คือ “Great Hanshin – 17 มกราคม 1995” แผ่นดินไหวทางตอนเหนือของเกาะอาวาจิ ซึ่งส่งผลให้เมืองท่าสำคัญอย่างโกเบ พักราบเป็นหน้ากลอง มีผู้เสียชีวิตรวมกว่า 6 พันราย และประเมินความเสียหายทางเศรษฐกิจในขณะนั้นคิดเป็นมูลค่านับล้านล้านเยน * ภาพประกอบค้นหาจาก Google Image .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:51:24

ความคิดเห็นที่ 3 .. การที่ชาวญี่ปุ่นต้องเผชิญกับภัยธรรมชาติครั้งแล้วครั้งเล่า รวมถึงความสูญเสียจนประเทศแทบจะล่มสลายจากสงครามโลกครั้งที่สอง ทำให้บทบันทึกประวัติศาสตร์ของประเทศนี้ไม่ได้สวยงามไปทั้งหมด แต่กลับเต็มไปด้วยร่องรอยคราบน้ำตาและการต่อสู้ แต่ทว่าประวัติศาสตร์เรื่องเศร้าที่เกิดขึ้น ได้กลายเป็นแรงขับเคลื่อนอันทรงพลังที่หล่อหลอมสร้างคนแห่งแดนพระอาทิตย์ให้ยืนหยัดลุกขึ้นต่อสู้ชีวิต สร้างระบบความคิด ระบบการศึกษา และระเบียบวินัย สั่งสมเรื่อยมากลายเป็นเอกลักษณ์ที่ยากจะหาประเทศใดเสมอเหมือนได้ง่ายๆ . . สิ่งเหล่านั้นสะท้อนเห็นชัดในเหตุการณ์โทโฮกุวิปโยค 2011 ซึ่งนอกจากข่าวสารหลักๆ ตามข้อเท็จจริงว่าด้วยภัยพิบัติ และผลกระทบแล้ว สิ่งที่เป็นปรากฏการณ์ให้คนทั่วโลกกล่าวถึงในวงกว้างไม่น้อยไปกว่ากัน คือ “ความงดงาม ในยามวิกฤต” *ภาพประกอบจาก Boston.com , NYTimes .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:52:14

ความคิดเห็นที่ 4 .. ในช่วงเวลาวิกฤตที่รอบกายมีเพียงซากปรักหักพัง ขณะเดียวกันกับสภาพจิตใจที่แหลกสลาย แต่สำหรับชาวญี่ปุ่น ดูเหมือนว่า คุณค่าของระบบระเบียบที่หยั่งรากฝังลึก รวมถึงสติอันตั้งมั่นต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มิได้เสื่อมสลายไปพร้อมกับภัยธรรมชาติ . . แม้เหตุการณ์ครั้งนี้ เป็นความสูญเสียครั้งร้ายแรงที่สุดของญี่ปุ่นนับจากสงครามโลกครั้งที่สองเป็นต้นมา เกิดผลกระทบลูกโซ่เป็นวงกว้างไปหลายภูมิภาคของประเทศ ทั้งด้านเครื่องอุปโภคบริโภค พลังงาน สุขภาพ การคมนาคม ฯลฯ แต่เรากลับไม่เห็นภาพความแตกตื่น โกลาหลวุ่นวาย ลักวิ่งชิงปล้น หรือพฤติกรรมด้านลบอื่นๆที่ซ้ำเติมสถานการณ์ให้ย่ำแย่ไปกว่าเดิม ตรงกันข้าม สิ่งที่คนทั่วโลกได้รับรู้ผ่านสื่อต่างๆ รวมถึงคำบอกเล่าจากคนในพื้นที่ คือ ระเบียบวินัย สำนึกพลเมืองที่มีต่อส่วนรวม ความเสียสละของผู้แทนประชาชนในการยอมลดเงินเดือนตัวเอง การยอมสละชีวิตเพื่อกอบกู้สถานการณ์โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ การมีสติภายใต้สถานการณ์อันไม่ปกติ น้ำจิตน้ำใจที่หยิบยื่นให้แก่เพื่อนร่วมชะตากรรม ตลอดจนการรู้จักให้เกียรติผู้เสียชีวิต ความงดงามจากสิ่งเหล่านี้ ล้วนเกิดขึ้นท่ามกลางสถานการณ์อันสุดวิกฤตทั้งสิ้น ช่วยตอกย้ำถึงนิยามคำว่า “ประเทศพัฒนา” ได้เป็นอย่างดี และในกรณีนี้ อาจต้องเพิ่มเติมคำว่า “ระดับสูง” พ่วงท้ายเข้าไปอีกด้วย *ภาพประกอบจาก Boston.com , NYTimes .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:53:12

ความคิดเห็นที่ 5 .. ส่วนตัวแล้ว ผมไม่ใช่คนที่มีระเบียบวินัยต่อตนเองนัก ... นอนตื่นสาย ไว้ผมยาว รองเท้าเปื้อนๆ เสื้อยืดยับๆ ห้องรกๆ (พอแค่นี้ก่อน ... เดี๋ยวภาพพจน์จะแย่ไปกว่านี้) . . แต่สำหรับความมีระเบียบวินัยต่อสังคม หรือสำนึกต่อความเป็นพลเมือง นั่นเป็นสิ่งที่ผมยึดถือเสมอ ... เมื่อมีโอกาสได้ไปสัมผัสประเทศที่มีระเบียบวินัยระดับแนวหน้าของโลกอย่างเช่นญี่ปุ่นแล้ว จากความชื่นชอบเป็นทุนเดิม จึงกลายเป็นความหลงรักไปโดยปริยาย กระทั่งใครก็ตาม ที่อาจไม่เคยนิยมชมชอบ หรือใฝ่ฝันอยากไปประเทศญี่ปุ่นมาก่อน แต่ถ้าโดยพื้นฐานเป็นคนที่มีระเบียบวินัยเคร่งครัด สำนึกพลเมืองเข้มข้น อ่อนน้อมถ่อมตน และให้เกียรติผู้อื่น ... หากมีโอกาสได้ลองไปเยือนสักครั้ง ผมเชื่อว่า ญี่ปุ่นจะกลายเป็นประเทศในดวงใจได้ไม่ยาก .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:54:06

ความคิดเห็นที่ 6 .. แม้ในการเดินทางไปญี่ปุ่น ผมก็มีวัตถุประสงค์หลักไม่ต่างจากนักท่องเที่ยวทั่วไป นั่นคือ “ไปเที่ยว” แต่ทว่าในอีกเป้าหมายหนึ่ง คือ ความพยายามใช้ระยะเวลาแสนสั้นเก็บเกี่ยวความทรงจำ และความประทับใจ ในแง่ “วิถีชีวิต” ของผู้คนที่นั่นมาให้ได้มากที่สุด . . แน่นอนว่า ด้วยประสบการณ์เพียงไม่กี่วันจากการท่องเที่ยว ผมคงไม่สามารถอธิบายวิถีชีวิต ความคิดความอ่านของคนญี่ปุ่นได้อย่างเจาะลึกครอบคลุม ถูกต้องรอบด้าน เหมือนคนที่อาศัยอยู่ที่นั่นมาเป็นระยะเวลานาน แต่หากเป็นการเล่าสู่กันฟัง ผ่านมุมมองของ “บันทึกนักเดินทาง” ที่เคยไปเยือนดินแดนแห่งนี้ในระยะสั้นๆ ผมก็กล้ายืนยันว่า “ความงดงาม” ของคนญี่ปุ่นในมุมที่ทั่วโลกได้เห็นจากเหตุการณ์วิกฤตครั้งล่าสุด คงไม่ใช่เรื่องที่กล่าวยกยอเกินเลย เพื่อสร้างกำลังใจ หรืออารมณ์แง่บวก ... แต่ความงดงามนั้น ล้วนเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง . . จากวันนี้ต่อไป ... ไม่ว่าสถานการณ์ หรือเหตุการณ์ในอนาคตของประเทศญี่ปุ่นจะเป็นเช่นไร ผมจึงเชื่อมั่นว่า ตราบเท่าที่พวกเขายังมีความงดงามเหล่านั้นฝังแน่นอยู่ในสายเลือดและจิตวิญญาณ ... ชาวญี่ปุ่นจะยืนหยัดฟันฝ่าวิกฤตร้ายๆผ่านไปได้อีกครั้ง .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:55:11

ความคิดเห็นที่ 7 .. [บันทึกการเดินทาง ผสม ความเรียง] ญี่ปุ่นหมุนรอบตัว ... ตอนที่ ๑ แปรรูปความฝัน “เมื่อปล่อยความคิด ให้เดินทางไปล่วงหน้า นั่นเป็นเวลาเริ่มต้น ... แรงบันดาลใจ” . . คืนนั้น เป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่ผมมีโอกาสได้ยืนโหนรถบัสรับส่งผู้โดยสารสายการบินราคาประหยัด จากตัวเครื่องไปสู่อาคารผู้โดยสารขาเข้า สนามบินสุวรรณภูมิ ซึ่งแม้จะต้องห้อยโหน เบียดเสียดกับเพื่อนร่วมทาง แต่ผมก็ยังพอเพลิดเพลินไปกับการชมบรรยากาศยามค่ำคืนของท่าอากาศยานนานาชาติอันดับหนึ่งประเทศตัวเอง ผ่านกระจกรถบัส รถวิ่งผ่านฝูงนกเหล็กขนาดยักษ์หลากหลายสัญชาติ ซึ่งมีขนาดแตกต่างจากเครื่องที่ผมเพิ่งจะเดินลงมาอีกเกือบเท่าตัว เห็นแล้วน่าตื่นตาตื่นใจชะมัด ... แล้วสายตาก็ไปสะดุดกึกกับเจ้านกยักษ์ซึ่งมีสัญลักษณ์ที่ปลายหางเป็นตัวอักษร “JAL” .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:56:15

ความคิดเห็นที่ 8 .. “ผมอยากไปญี่ปุ่น” ... เป็นคำตอบเดิมๆ ทุกครั้งเวลาใครถามถึงประเทศที่อยากไปเที่ยวเป็นอันดับหนึ่ง ซึ่งก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะอิทธิพลมาจากการอ่านหนังสือว่าด้วยประวัติศาสตร์ สังคมและวัฒนธรรมญี่ปุ่น นิตยสาร-เว็บไซต์ท่องเที่ยว รายการสารคดี ภาพยนตร์ที่โรงหนังลิโด มิวสิควิดีโอของสาวๆ Berryz Koubou มิตรภาพที่เคยได้รับจากชาวญี่ปุ่น หรือการ์ตูนโดราเอมอน . . แต่เชื่อว่า คงเป็นหลายสิ่งหลายอย่างข้างต้นนั่นล่ะ ที่ค่อยๆหล่อหลอมความคิด และซึมซับลงไปในความรู้สึก จนผมกลายเป็นสาวกแดนอาทิตย์อุทัยไปตั้งแต่ยังไม่เคยไปเหยียบย่าง ... แล้วอิทธิพลทางความคิดหลายๆอย่างที่รวมกัน ก็แปรรูปเป็นแรงบันดาลใจ ว่าสักวันต้องเก็บเงินเดินทางไปประเทศญี่ปุ่นด้วยตัวเองให้ได้ . . แต่ความแตกต่างระหว่าง “แรงบันดาลใจที่สั่งสมมานาน” กับ “แรงบันดาลใจที่ปรากฏตรงหน้า” ในคืนนั้น คือ การที่ได้เห็นเครื่องบินสายการบินแห่งชาติญี่ปุ่นแบบเต็มตา มันสามารถกระตุ้นอารมณ์ความอยากเดินทางได้มากกว่าเดิมหลายเท่านัก ภาพเครื่องบินลำโตในบรรยากาศของสนามบินซึ่งเต็มไปด้วยผู้โดยสารหลากหลายสัญชาติ ย่อมเป็นสิ่งกระทบความรู้สึกแบบ “จี๊ดๆ” สำหรับนักเดินทางที่อยากไปท่องเที่ยวต่างประเทศได้เป็นอย่างดี .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:57:33

ความคิดเห็นที่ 9 .. ในจังหวะที่รถบัสกำลังเคลื่อนผ่านนกยักษ์ JAL ผมจึงเปรยกับตัวเองในใจว่า ... “สักวันจะต้องนั่งเครื่องบินลำนี้ไปญี่ปุ่น” นาทีนั้น ตัวผมยืนเมื่อยอยู่บนรถบัส แต่ความคิดออกเดินทางล่วงหน้าไปนั่งอยู่บนเครื่อง JAL ... แม้คิดๆดูแล้วจะเป็นเพียง “ความเพ้อฝัน” ของมนุษย์เงินเดือน(น้อย)คนหนึ่ง แต่ความเพ้อฝัน จะถูกแปรสภาพเปลี่ยนไปเป็น “แรงบันดาลใจ” ทันที หากเราตั้งใจ มุ่งมั่นที่จะทำให้ความฝันเป็นความจริง . . ในท้ายที่สุด อีกราวปีครึ่งหลังจากคืนนั้น ... “ความเพ้อฝัน” ที่แปรเปลี่ยนเป็น “แรงบันดาลใจ” ก็กลายเป็น “ความจริง” แม้ความจริงที่ว่า จะไม่ตรงร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะเครื่องบินลำโตที่นำผมลัดฟ้าไปสู่แดนอาทิตย์อุทัยเป็นครั้งแรก กลับไม่ใช่ “JAL” ตามที่เคยใฝ่ฝันตั้งใจเอาไว้ หากเป็นสายการบินเอกชนสัญชาติเดียวกันอย่าง “ANA” ไปแทน แต่ก็ไม่เป็นไร ... เพราะแอร์โฮสเตสสาวญี่ปุ่นบนเครื่องก็น่ารักเหมือนกัน ... นี่ไม่ใช่ความเพ้อฝัน ผมพูดเรื่องจริง ! .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:58:29

ความคิดเห็นที่ 10 .. รู้เขา รู้เรา “ทำความรู้จักปลายทาง - รู้จักตัวเองก่อนไปท่องเที่ยว ... คือ หนึ่งในแผนการเดินทางที่ดีที่สุด” . . นานมาแล้ว ผมเคยคิดเอาไว้ว่า ถ้าไปเที่ยวญี่ปุ่นเมื่อไร จะลองใช้บริการจากบริษัททัวร์ เพราะสะดวกและประหยัดเวลาในการวางแผนเองไปได้มาก หน้าที่สำคัญ คงมีแค่เตรียมเอกสารว่าด้วยการขอวีซ่า กับ เตรียมหาเงินให้เพียงพอกับค่าใช้จ่าย ส่วนที่เหลือก็ไปเที่ยวตามโปรแกรมที่โฆษณาหราอยู่บนหน้าเว็บ ... “ตะลุยแดนปลาดิบ 5 วัน 3 คืน ราคาสุดพิเศษเพียง 39,xxx บาท , ลัดฟ้าไปด้วยสายการบิน XX ชอปปิ้งโตเกียว ชมภูเขาไฟฟูจิ กินปูโอซาก้า” โอ้วว ... มันยอดมาก . . ในช่วงนั้น สำหรับคนที่แทบไม่ค่อยเดินทางไปไหนอย่างผม ... การเดินทางไปตัวคนเดียวในต่างประเทศ ที่การสื่อสารด้วยภาษาสากลไม่สามารถช่วยอะไรได้มากนัก เมื่อลองคิดถึงการติดต่อหาที่พัก มองหาที่กิน วางแผนเลือกสถานที่หรือเมืองที่จะไปเที่ยว วางแผนเดินทางด้วยรถไฟที่มีโครงข่ายแทบไม่ต่างกับใยแมงมุม คิดไปก็ปวดหัว หาทัวร์ดีกว่า ... (หา “ทัวร์” นะครับ อย่าจำสับสนกับวลีอื่นที่คล้ายกัน) .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 03:59:39

ความคิดเห็นที่ 11 .. แต่จุดเปลี่ยนสำคัญ ซึ่งทำให้ผมเริ่มมองข้ามบริษัททัวร์ มาจากการเริ่มต้นเดินทางในรูปแบบแบ็คแพ็คตะลุยเดี่ยว เที่ยวคนเดียวมาร่วมปีก่อนหน้านั้น จนทำให้หลงเสน่ห์ของการเดินทางในรูปแบบนี้เข้าอย่างจัง เมื่อรู้ซึ้งถึงเสน่ห์ว่ามันโดนใจ มันใช่เลย ... ถึงคราวต้องไปประเทศที่ใฝ่ฝัน ผมจะพลาดโอกาสสำคัญในการซึมซับอรรถรสของการเดินทางสนุกๆด้วยตัวเองได้อย่างไร . . โดยเฉพาะประสบการณ์จากการเดินทางที่ผ่านมา ทำให้ผมรู้จักรสนิยมในการท่องเที่ยวของตัวเองว่า ไม่เหมาะสำหรับใช้บริการบริษัททัวร์เอาเสียเลย ... ไม่ว่าจะเป็น ชอบซึมซับกับบรรยากาศรอบๆตัวโดยไม่มีเวลาเป็นเครื่องผูกมัดตายตัว ถ้าชอบมากก็นั่งแช่ได้นานๆ ถ้าไม่ชอบก็ปรับเปลี่ยนโปรแกรมสลับไปตามอารมณ์ รวมถึงเรื่องนอนตื่นสาย เที่ยวดึก แถมยังชื่นชอบกับการสำรวจเส้นทางสถานที่เที่ยวแปลกๆอยู่เป็นนิจ ยังไม่นับว่า คงไม่มีบริษัททัวร์แห่งไหน รอให้ผมเดินเก็บภาพวิถีชีวิตผู้คนได้เป็นชั่วโมงๆจากถนนหนทาง หรือตรอกซอกซอยเล็กๆ ซึ่งไม่ใช่แหล่งท่องเที่ยว .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:00:56

ความคิดเห็นที่ 12 .. ที่ร่ายมาเสียยืดยาว ใช่ว่าการท่องเที่ยวกับบริษัททัวร์ เป็นสิ่งที่ต้องหลีกเลี่ยง ... ตรงกันข้ามอาจเป็นรูปแบบการท่องเที่ยวที่เหมาะสมกับใครต่อใครอีกหลายคน เพียงแต่ทว่า เมื่อได้ลองทำความรู้จักรสนิยมตัวเองแล้ว มันไม่เหมาะกับผมก็เท่านั้นเอง . . ดังนั้น เมื่อตัดสินใจจะเดินทางไปญี่ปุ่นด้วยตัวเอง ภาระหน้าที่สำคัญ จึงไม่ใช่แค่เอกสารขอวีซ่า กับ การหาเงินให้เพียงพออีกต่อไป ...แต่ยังต้องรวมถึง “การศึกษาประเทศญี่ปุ่น เพื่อการท่องเที่ยว” เข้าไปด้วย . . คำว่า “ศึกษาประเทศญี่ปุ่น ... เพื่อการท่องเที่ยว” มีความหมายครอบคลุมมากกว่า การศึกษาข้อมูลเพื่อการท่องเที่ยวเฉยๆ เพราะหมายถึง การศึกษาความเป็นญี่ปุ่น หรือบริบทพื้นฐานด้านอื่นๆของประเทศแห่งนี้เสียก่อน แล้วค่อยวางแผนเพื่อการท่องเที่ยวอีกที ความจริง การทำความรู้จักพื้นฐานของประเทศที่เราต้องการไปเที่ยว เป็นการบ้านที่นักเดินทางควรทำอยู่แล้ว เพราะข้อมูลหลายด้าน ล้วนสอดคล้องกับแผนการท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นการศึกษาที่ตั้งของเมือง ฤดูกาล วัฒนธรรม หรือวิถีชีวิต .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:01:55

ความคิดเห็นที่ 13 .. “มีเวลา 7 วัน อยากไปชอปปิ้งที่โตเกียว เที่ยวดิสนีย์แลนด์ ชมความงามของธรรมชาติฮาโกเน่ เตร็ดเตร่เมืองเก่าคามาคุระ ไหว้พระที่เกียวโต เล่นหิมะฮอกไกโดปิดท้าย” “ลางานได้ในช่วงปีใหม่พอดี อยากไปชมใบไม้เปลี่ยนสีที่ญี่ปุ่น” “ผู้หญิงตัวคนเดียว จะไปเที่ยวโตเกียวเนี่ยนะ !! .. จะไหวเหรอ เมืองใหญ่ๆปลอดภัยหรือเปล่าก็ไม่รู้ ?” . . ประโยคตัวอย่างข้างต้นที่ว่าด้วยการ (จะไป) ท่องเที่ยวนี้ ไม่ผิดที่จะคิด แต่คงปฏิเสธไม่ได้ว่า เป็นความคิดซึ่งยังขาดการศึกษาประเทศญี่ปุ่นในขั้นพื้นฐานอยู่พอสมควร หากลองทำความรู้จักญี่ปุ่นก่อนสักนิด ... นักท่องเที่ยวย่อมรู้ว่าภูมิภาคของแดนอาทิตย์อุทัยแบ่งออกเป็นกี่เขต แต่ละเขตนั้น ตั้งอยู่ตำแหน่งใด มีเมืองอะไรที่สำคัญ ห่างไกลกันกี่มากน้อย รู้ว่าฤดูกาลในประเทศญี่ปุ่นทั้ง 4 ฤดู อยู่ในช่วงเดือนไหน มีปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่น่าสนใจอย่างไร รู้ว่าสังคมญี่ปุ่น มีสถิติอาชญากรรมอยู่ในระดับใด ปลอดภัย และทำได้ไหมสำหรับนักเดินทางผู้หญิงตัวคนเดียว . . เมื่อมีความรู้พื้นฐานของประเทศญี่ปุ่นแล้ว การวางแผนในการท่องเที่ยวก็จะง่าย ประหยัดทั้งเวลา ทั้งงบประมาณ และมีทิศทางเหมาะสมมากขึ้นกว่าเดิม โดยเฉพาะเมื่อผนวกเข้ากับ “การศึกษารสนิยมการท่องเที่ยว” คือ การรู้ใจ – เข้าใจ สไตล์การท่องเที่ยวของตัวเอง ว่าชอบทำอะไร ชอบสถานที่แบบไหน ... จุดเริ่มต้นในการวางแผนท่องเที่ยวแดนซากุระ ก็ไม่ใช่เรื่องยาก .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:03:04

ความคิดเห็นที่ 14 .. เมื่อวางแผนตามหลักพื้นฐาน 2 ข้อ ... การเดินทางไปเยือนญี่ปุ่นครั้งแรกของผมในระยะเวลาสั้นๆ จึงเลือกไปเพียง “โตเกียว” เมืองเดียว ... แล้วก็ไม่ได้เก็บแต้ม ทำคะแนนสะสมจากสถานที่ท่องเที่ยวมากแห่ง แต่ตั้งใจท่องเที่ยวในรูปแบบปล่อยให้ “โตเกียวหมุนรอบตัว” . . ผลที่ได้ แม้อาจไม่ใช่การเดินทางที่ “สมบูรณ์แบบ” แต่ก็เป็นการเดินทางที่ “สมบูรณ์สุข” อย่างน้อยก็ในความรู้สึกของตัวเอง . . การเติมเต็มความสุขจากเมืองโตเกียวในครั้งนั้น จึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นให้เกิดการเดินทางครั้งใหม่ ซึ่งผมเลือกวางแผนท่องเที่ยวในรูปแบบปล่อยให้ ... “เกียวโตหมุนรอบใจ” - โปรดติดตามตอนต่อไป – POGGHI@BP : [บันทึกการเดินทาง ผสม ความเรียง] ญี่ปุ่นหมุนรอบตัว ... ตอนที่ ๒ http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10590488/E10590488.html .. แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 54 18:00:31 จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:04:19

ความคิดเห็นที่ 15 .. ความในใจ ส่งท้าย ตอนที่ ๑ ๑๙ ตุลาคม ปี ๒๕๕๒ ผมเขียนกระทู้บันทึกนักเดินทางที่ชื่อว่า “โตเกียวหมุนรอบตัว” http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E8447545/E8447545.html บอกเล่าประสบการณ์ความประทับใจจากการเดินทางไปประเทศที่ตัวเองใฝ่ฝันเป็นครั้งแรก . . ก่อนลงมือเขียน ... ผมคิดกังวลว่าจะนำเสนออะไรให้ดูน่าสนใจ จะเขียนเป็นเรื่องราวการการเดินทางสนุกๆ น่าอ่านได้หรือเปล่า เพราะผมไม่ใช่คนที่รู้เรื่องเที่ยวญี่ปุ่นแบบเจาะลึก ออกแนวไปมั่วๆ เที่ยวมึนๆ ไร้ทิศไร้ทางเสียมากกว่า แต่ MaNgKoOd เพื่อนผู้รอบรู้เรื่องญี่ปุ่น ซึ่งผมปรึกษาเรื่องการเดินทางมาตั้งแต่ต้น ก็บอกแกมบ่นปนรำคาญประมาณว่า “ก็เขียนอะไรที่เป็นตัวเองไปสิ คิดไรมากมายยะ อย่าเยอะ” (เปลี่ยนแปลงถ้อยคำเพื่ออรรถรสนิดหน่อย ) คำบอกแกมบ่นของเพื่อนครั้งนั้น เหมือนเป็นการชี้ทางสว่างให้กลายๆ ว่าการเขียนในสิ่งที่เป็นตัวของตัวเอง โดยไม่ต้องไปยึดติดว่าจะต้องดีเลิศเหมือนใครๆนั้น มันช่างโปร่งโล่งสบายอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน ไปๆมาๆ ผมจึงดั้นสด โตเกียวหมุนรอบตัว ไปซะ 5 ตอน . . หลังจากเขียนไปแล้ว ยังได้รับแรงบันดาลใจดีๆ ข้อคิดคมกริบ จาก เจ๊ว่าน - ว่านน้ำ กูรูญี่ปุ่นตัวแม่ ที่เปรียบเปรยให้ฟังว่า ในร้านหนังสือมีหนังสือหลายประเภท บางครั้งคนอ่านการ์ตูน ก็อยากอ่านนวนิยายบ้าง ... ซึ่งเป็นแนวคิดตอกย้ำได้เป็นอย่างดีว่า การเขียนบันทึกการเดินทางที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนใครนั้น กลับสร้างความหลากหลายให้กับร้านหนังสือ (Blue Planet) มากขึ้นด้วยซ้ำ .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:05:38

ความคิดเห็นที่ 16 .. จนกระทั่ง การเดินทางไปญี่ปุ่นครั้งที่ 2 ซึ่งเดิมทีผมตั้งใจจะเขียนบันทึกการเดินทางครั้งใหม่ในชื่อ “เกียวโตหมุนรอบใจ” แต่เมื่อสำรวจความคิด และประเมินตัวเองแล้ว ผมตัดสินใจได้ว่า ไม่ควรเขียนเรื่องท่องเที่ยวเกียวโตล้วนๆ เพราะรูปแบบการท่องเที่ยวของผมนั้น ยังคงขาดเอกภาพ และแผนการเที่ยวที่เป็นระบบระเบียบอยู่เช่นเคย ดังนั้นหากจะเขียนบันทึกการเดินทาง ในเชิงคู่มือแนะนำการท่องเที่ยวว่าด้วยเมืองเกียวโตแล้ว เกรงว่าใครที่อ่านจะรู้สึก กวน มึน โฮ ไปเสียมากกว่า (กลับมาญี่ปุ่นก่อน ) . . นั่นจึงนำมาสู่ที่มาของ “ญี่ปุ่นหมุนรอบตัว” ซึ่งผมตั้งใจให้เป็น “บันทึกการเดินทางผสมผสานกับความเรียง ว่าด้วยความคิดเห็นที่ตนเองมีต่อประเทศญี่ปุ่น” มากกว่าคู่มือแนะนำการท่องเที่ยวที่มีข้อมูลครบครัน ข้อสำคัญ “ญี่ปุ่นหมุนรอบตัว” เป็นเพียงบทความถ่ายทอดมุมมองความคิดเห็นของคนคนหนึ่ง ซึ่งมีโอกาสเดินทางไปท่องเที่ยวในระยะสั้นๆเท่านั้น ... ความถูกต้อง ความครบเครื่อง หรือมุมมองในบางเรื่อง จึงไม่อาจเทียบเคียงกับแหล่งข้อมูลหลักรูปแบบอื่นๆได้ . แต่กระนั้น หากใครอยากอ่านเรื่องราวของผม เพื่อสร้างแรงบันดาลใจดีๆให้กับตัวเอง ... ผมขอเชิญมาร่วมเติมแรงบันดาลใจผ่านตัวอักษรไปด้วยกันครับ .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:06:38

ความคิดเห็นที่ 17 .. คำขอบคุณพิเศษ การเดินทางและบทความว่าด้วยญี่ปุ่นของผม คงไม่อาจสำเร็จได้ หากปราศจากคำแนะนำ หรือข้อมูลที่ได้รับจากบุคคลเหล่านี้ ได้แก่ เจ๊ว่านน้ำ , MaNgKoOd , พี่ฟ้า SkyBox , ท่าน NumAromDee , อ.ตู่ - ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) , อาหมู xebec , คุณ ลาบราดอร์สีดำ , คุณ เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย , คุณ Art999. , คุณ ก่วยก๊วยตาลสด , คุณโต้คลื่น , คุณปังแปด , คุณหนุ่ม NMkrung , คุณ k i m m i e z , คุณหมอดาริน , คุณยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ , คุณลอร่า อิงกัลส์ ~* , คุณ กาแฟขม , เจ้าแม่คันไซ aomnan ,คุณ วันนี้รักเธอที่สุด , คุณ ohhioh , ครอบครัว  inint&anant , ท่านประธาน LVP@HEART ... รวมถึงคนรักญี่ปุ่นทุกท่านที่เคยตั้งกระทู้บอกเล่าประสบการณ์ดีๆเอาไว้ ณ ห้อง Blueplanet แห่งนี้ .. จากคุณ : POGGHI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:07:32

ความคิดเห็นที่ 18 ปีนี้มีหลายคนถามว่าไม่ไปญี่ปุ่นเหรอ หลังจากไปมาหลายครั้ง เพราะมัวแต่มีทริปย่อยหมวยๆตี๋ๆ 3-4 ทริป เลยไม่แน่ใจว่าจะมีเงินเหลือมั้ย แต่พอได้มาอ่านความเรียงของป๊อกกี้แล้ว... เกิดอาการฮึดผสมกับใจร่ำร้องว่าอยากไปญี่ปุ่น จากเดิมที่มีแผนลอยไปลอยมาในช่วงตุลาอยากไปภูมิภาคคิวชู กระทู้นี้ได้กลายเป็นแรงบันดาลใจที่อยากให้แผนนั้นสำเร็จเป็นรูปร่างขึ้น ขอบคุณน่ะคะ สำหรับเรียงความญี่ปุ่น ที่ทำให้เกิดไฟการเดินทางขึ้นในใจ จากคุณ : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:33:45

ความคิดเห็นที่ 19 มาดึกไปไหมคร้าบบบบ จากคุณ : ประธานชมรมคนมีแฟนน่ารัก เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 04:39:17

ความคิดเห็นที่ 20 ทั้งเรื่องและภาพ :)) จากคุณ : LittleCancer เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 05:52:16

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณที่นำประสบการณ์ดีๆมาแบ่งปันนะครับ :) จากคุณ : ออร์-ฟิ-อุส_orpheus เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 06:54:28

ความคิดเห็นที่ 22 นอนตื่นสาย ไว้ผมยาว รองเท้าเปื้อนๆ เสื้อยืดยับๆ ห้องรกๆ   มันก็แค่ภาพลักษณ์ครับ (แต่ผมว่าสาวๆหลายๆคนคงบอกว่า เท่..จะตาย  )   แต่สิ่งที่คุณ  POGGHI นำมามอบให้เพื่อนใน BP ตลอดเวลาเสมอๆในทุกๆครั้ง ก็คือ "แรงบันดาลใจ"  อย่างมากมาย   ธรรมดาแล้วประเทศญี่ปุ่นก็เป็น "แรงบันดาลใจ" อย่างมากแล้วล่ะครับ  ยิ่งมาเจอรีวิวที่งดงามแบบนี้     ผมคงต้องสัญญากับตัวเองแล้วล่ะครับ ว่าซักวันหนึ่งผมคงต้องทำให้  ญี่ปุ่นมาหมุนรอบตัวผมให้ได้   ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่งดงามของเช้าวันใหม่ครับ    จากคุณ : Palm Jung Won เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 06:55:25

ความคิดเห็นที่ 23 กำลังคิดถึงเรื่องราวดีดีจากน้าป๊อกกี้อยู่เลย แอบไปเม้นพลาย ดีใจที่มาให้หายคิดถึงซะงั้น ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีดี เรื่อราวง่ายๆ แต่มีเอกลักษณ์ และคุณภาพครับ จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:00:49

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณมากครับสำหรับเรื่องราวดี ๆ ที่อ่านแล้วได้แง่คิดอะไรได้อย่างมากมาย พร้อมด้วยภาพประกอบที่ยิ่งทำให้ได้เห็นมุมมองและเรื่องราวได้อย่างชัดเจนเพิ่มมากขึ้นครับ จากคุณ : P.S. i love you เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:23:42

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 07:32:32 จากคุณ : cultureclub เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:31:00

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสำหรับรีวิว และเรื่องเล่าที่ถ่ายทอดออกมาทำให้มีความฝันว่าจะต้องไปเยือนให้ได้สักครั้งเหมือนกันครับ จากคุณ : BANBONDOI เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:34:48

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านแล้วเหมือนกำลังถ่ายทอดความในใจ(ที่เล่าไม่ถูก) ถึงเพื่อนห่าง ๆ ที่รู้จักมายาวนานตั้งแต่ประถม คิดถึงเธอเสมอ .. ญี่ปุ่น ขอบคุณค่ะสำหรับเรืองดี ๆ วันจันทร์ จากคุณ : ป้าทุยบ้านทุ่ง เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:42:23

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับ จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:43:10

ความคิดเห็นที่ 29 เห็นภาพและเรื่องราวจากคุณป๊อกกี้แล้วอยากกลับไปญี่ปุ่นอีกค่ะ :) จากคุณ : หนูกิตหอ 4 ชาย เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:46:38

ความคิดเห็นที่ 30 เอา ไปเล๊ยยยยยย จากคุณ : ladydunce เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:47:35

ความคิดเห็นที่ 31 ได้อ่านบันทึกของคุณป๊อกกี้แล้ว รู้สึกใจเย็นยังไงบอกไม่ถูก เหมือนได้ค่อยๆ ซึมซับเรื่องราว ถ้อยคำต่างๆ เข้าสู่สมองอย่างช้าๆ ขอบคุณมากๆเลยครับ จากคุณ : One Light One Shadow เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:50:01

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นบทความที่อ่านแล้ว  รู้เลยว่าป๊อกกี้ผูกพันกะประเทศญี่ปุ่นมากขนาดไหน  .. ไม่รู้ว่าเมื่อไร  คนขายกาแฟอย่างป้า  จะมีโอกาสไปสัมผัสญี่ปุ่นกะเค้าบ้าง  ... ปล.  ป๊อกกี้น่าจะเขียน  แดนใต้หมุนรอบตัว บ้างนะ จากคุณ : ป้าเกษ (inhouse) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:54:26

ความคิดเห็นที่ 33 มาลงชื่อไว้ก่อนนะครับ เดี๋ยวตามอ่าน   ปล.ว่าจะไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นซะหน่อย เลยต้องพับโครงการไปก่อนเลย จากคุณ : Yukung เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 07:59:33

ความคิดเห็นที่ 34 จะรอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อ แต่สงสัยคงต้องกลับมาอ่านหลังสงกรานต์ เพราะกำลังจะไป "หมุนรอบคิวชู" อยู่พรุ่งนี้แล้ว หุ หุ จากคุณ : ohhioh เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:01:01

ความคิดเห็นที่ 35 กระทู้นี้ที่รอคอย.... ตั้งแต่(แอบจับได้)รู้ว่าคุณ POGGHI ไปเที่ยวญี่ปุ่นอีกรอบ....จากรูปสุดท้ายในกระทู้ล่าสุด.... ทุกเช้าวันจันทร์ต้องรีบเปิดห้อง BP แต่เช้า.... ลุ้นว่าจะมีข้อความส่งข่าวมารึเปล่า.... เปิดห้องบันทึกนักเดินทางไล่มองหาชื่อ จขกท.ว่ามีชื่อคุณ POGGHI เอากระทู้มาลงรึยัง .... (แต่อันที่จริง ดูแค่ตรงกระทู้แนะนำก็ได้เนาะ....ถ้าไม่มี แปลว่ายังไม่ได้ลง....) วันนี้....สิ้นสุดการรอคอยแล้ว.... และเป็นการเริ่มต้น กระทู้บันทึกการเดินทางที่ผมอ่านแล้วสนุก และ มีความสุขกับมุมมองธรรมดาที่ไม่ธรรมดาที่สุด.... ( โตเกียวหมุนรอบตัว ผมก็เข้าไปอ่านซ้ำใน Blog หลายครั้ง....เหมือน ซื้อหนังสือที่ถูกใจมาแล้วจะอ่านหลายๆเที่ยว....แต่อันนี้ฟรี...) .... เริ่มบรรเลงเลยครับ.... ขอบคุณมากๆครับ....   จากคุณ : LVP@HEART เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:01:23

ความคิดเห็นที่ 36 ได้อ่านเรื่องดี ๆ แต่เช้าค่ะ ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : สวยด้วยแสง-แรงด้วยสี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:16:06

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านแล้วเลิฟมากๆๆ ชอบเนื้อหากระทู้นี้สุดๆเลยป๊อก ทุำกอย่างพูดได้ตรงใจมาก แต่รูปยังไม่ขึ้นน่ะ เม้นท์ก่อน กลัวโดนแ้้ืย่งที่ แล้วค่อยเปิดทิ้งไว้รอโหลดรูปอีกทีแล้วค่อยมาใหม่ อิอิ จากคุณ : มาเรีย ณ ไกลบ้าน เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:21:29

ความคิดเห็นที่ 38 เล่าเรื่องได้น่าประทับใจมากๆ ค่ะ สุดยอดค่ะ จากคุณ : ด.ญ คณิตกร เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:29:28

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณมากๆค่ะ   จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:31:00

ความคิดเห็นที่ 40 ผมนับถือในความเข้มแข็งของชาวญี่ปุ่นมากๆเลยครับ อีกทั้งความมีระเบียบวินัยที่ฝึกกันตั้งแต่เด็ก ทำให้คนญี่ปุ่นผ่านเหตุการณ์ร้ายๆต่างๆมาได้ สุดท้าย ขอให้ชาวญี่ปุ่นผ่านเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดนี้ไปได้อีกครั้งหนึ่งครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : Koon Shy_Tour Dee เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:37:51

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณเรื่องราวดีๆๆที่หาอ่านได้ จากการเขียนหนังสือผ่านหัวใจแบบนี้   เยี่ยมครับ   ขอบคุณมากๆๆ จากใจผู้อ่านถึงผู้เขียน  อีกครั้งครับ จากคุณ : ชายเอ ทุ่งรังสิต เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:41:22

ความคิดเห็นที่ 42 Beautiful STORY มากๆ เลยค่ะ แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้ชาวญูี่ปุ่นทุกๆ คนด้วยนะคะ จากคุณ : ยูโด เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:50:07

ความคิดเห็นที่ 43 ประชาชนในประเทศนี้ช่างน่าทึ่งจริงๆ เคยเห็นข่าวในประเทศที่เกิดภัยพิบัติ ผู้คนต่างจราจลแย่งชิงอาหารและน้ำ แต่ชาวญี่ปุ่นกลับยืนต่อคิวอย่างเป็นระเบียบ ขอมอบเพลงนี้ให้กับชาวญี่ปุ่นที่รักทุกท่านครับ แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 08:52:28 จากคุณ : inint&anant เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:52:11

ความคิดเห็นที่ 44 น่าดูมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวจะอ่านอย่างละเอียดเลยค่ะ เอาแบบค่อยๆซึมซับเลย ไม่ได้ดูอะไรดีๆ อย่างนี้มานานแ้ล้วค่ะ จากคุณ : เศษฝ้ายใยฟาง เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:52:30

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณมากเลยค่ะ น้าป๊อก กำลังคิดถึง ญี่ปุ่นเลยช่วงนี้ อดไป แต่ได้อ่านรีวิวนุ่มๆ ภาพอุ่นๆ จากน้าป๊อก... ก็รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยค่ะ  หายคิดถึงไปได้หน่อยนึง ขอบคุณมากนะค๊ะ ^^ จากคุณ : hollaneung เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:52:32

ความคิดเห็นที่ 46 เหมือนคุณพี่ LVP@HEART ข้างบนล่ะค่ะ กระทู้พี่ป็อกกี้นับเป็นกระทู้ที่รอคอยจริงๆ ...สำนวนละเมียดละไมส่งสารความรู้สึกดีๆแบบนี้ จะมากี่ครั้งก็พร้อมจะอ้าแขนรับค่ะ ^^ จากคุณ : pititee เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 08:54:33

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านแล้วคิดถึงๆ ถ้าจัดมิตติ้งคลานี้ ติดอะไรก็จะไปให้ได้ อยากได้รูปสาวๆ ^ ^ จากคุณ : ปังแปด เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:09:58

ความคิดเห็นที่ 48  รออยู่ว่าเมื่อไหร่เจ๊ป๊อกจะรีวิวซะที มารีวิวอาทิตย์นี้นี่เอง แปะไว้ก่อน แล้วจะตามขึ้นไปอ่านอย่างละเอียดอีกที จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:10:33

ความคิดเห็นที่ 49 ถ่ายทอดได้ดีจังครับ จากคุณ : Hero11147 เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:33:46

ความคิดเห็นที่ 50 มาให้กิฟและทักทายนะคะ เราเองก็ไม่ค่อยมีระเบียบกับตัวเอง แ่ต่เคารพสิทธิของคนอื่น และตระหนักในหน้าที่ของการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมเช่นกันค่ะ มาเป็นกำลังใจให้สำหรับรีวิวที่มีเอกลักษณ์เสมอนะคะ จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:35:53

ความคิดเห็นที่ 51 ชอบน้องผู้ชาย ใน คห.4 จัง หน้าเค้าบอกอะไรได้มากมาย... จากคุณ : ^^เปว่าเปว๋า@o@ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:43:16

ความคิดเห็นที่ 52 ชอบ สวยงามทั้งเนื้อหา และภาพถ่าย เช่นเดิม ปล. ที่น้าเถียนบอกว่า "นอนตื่นสาย ไว้ผมยาว รองเท้าเปื้อนๆ เสื้อยืดยับๆ ห้องรกๆ มันก็แค่ภาพลักษณ์ครับ (แต่ผมว่าสาวๆหลายๆคนคงบอกว่า เท่..จะตาย  )" ขอโหวต เช่นเดียวกันว่า "เท่ห์จะตาย"  ก็สามีเราก็เป็นแบบนั้นเหมือนกันแหละ วะฮะฮ่าๆๆๆ จากคุณ : CMV เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:49:20

ความคิดเห็นที่ 53 เอิ๊กก..... เอาจนได้ . . . ไม่เม้นท์มาก เอาเป็นว่า รู้กันละกัน จากคุณ : the Sixth Floor เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:50:05

ความคิดเห็นที่ 54 ตามมาชมภาพพร้อมบทความดี ๆ ค่ะ จากคุณ : joynuka เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 09:51:56

ความคิดเห็นที่ 55 เมื่อคืนทราบข่าวว่าน้า POGGHI จะ รีวิว ก็ อยู่รอจนถึง ตีสามกว่า ไม่มาสักที ปรากฏว่าน้า รีวิวซะเกือบตีสี่ - -" ถ้อยคำเล่าเรื่องราวยังพริ้วไหว เหมือนเดิม นะครับ หลังจากห่างหายไป เกือบสี่เดือน  น้าPOGGHI อย่าอู้สิ มาช่วยกันรีวิวหน่อย BP จะได้ครึกครื้น อิอิ จากคุณ : tummeng_in เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:21:00

ความคิดเห็นที่ 56 รีวิวได้ดีมากครับ  ขอบคุณกับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:28:40

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณค่ะ ตั้งใจว่าปีหน้าจะพาคุณพ่อกับคุณแม่ไปญี่ปุ่นให้ได้!!! จากคุณ : tOnGtA69 เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:29:03

ความคิดเห็นที่ 58 เกาะขอบทู้ รออ่านต่อ .......... ....... อยากไปญี่ปุ่นอีกแล้ว (ถึงจะเพิ่งกลับมาก็เหอะ) จากคุณ : deal เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:30:45

ความคิดเห็นที่ 59 มีไม่กี่ประเทศที่เคยไปแล้ว และยังอยากจะไปอีก หนึ่งในนั้นก็คือ "ญี่ปุ่น" นั่นเองค่ะ จากคุณ : GeD^_^GeD เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:36:11

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณรีวิวดีๆ ที่ร่วมแบ่งปันกันเสมอมานะคะ จากคุณ : ColaGirl เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:38:19

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านจบ ทนไม่ไหวเลยค่ะ ต้องขออีกรอบนึง อ่านแล้ว ซึม ซึ้ง ประทับใจ อ่านไป ละเลียดไป... ทุกคำ ทุกตัวหนังสืออ่านแล้ว รู้สึก ถึงความรู้สึกของคนถ่ายทอดจาก คนอ่าน ก็รักญี่ปุ่นอยู่แล้ว ยิ่งไปกันใหญ่ คิดถึงจับใจเลยค่ะ เพราะตอนนี้ ก็ค้นพบเหมือนกันว่า.... ตัวเองชอบการเที่ยว แบบ Backpack ที่สุด เห็นน้าป๊อกรีวีว เหมือนกับกวีบทสำคัญ อ่านไป ยิ้มไป อุ่นใจ อิ่มใจไปหมด แนวที่น้าเขียนถูกใจ คนชอบเดินทางแบบนี้ละเมียดละไม ที่สุดเลยค่ะ รอตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อค่ะ   แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 10:46:15 แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 10:44:12 จากคุณ : POGGHI FC (hollaneung) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:42:08

ความคิดเห็นที่ 62 อ่านความเรียงแล้วยังแจ่มในใจเหมือนเดิมเลยครับ ปีหน้าตั้งใจจะไปเยือนแผ่นดินนี้ให้ได้เหมือนกันจากที่ต้องเลื่อนจากปี้นี้ไปก่อน จะรออ่านตอนต่อๆไปนะครับ จากคุณ : 1twenty2 เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:47:46

ความคิดเห็นที่ 63 สุดยอดเลยป๊อกกี้  ขอเล่าเรื่องความเป็นระเบียบวินัยของคนญี่ปุ่นที่ประสบมาเองสักเรื่องหนึ่ง หรือจะถือว่าเป็นเรื่องน่าอายสำหรับตัวเองก็ได้ เมื่อตอนปลายเดือนตุลาคม ปีที่แล้ว มีโอกาสไปเที่ยวญี่ปุ่น หลังจากที่ไปตะเวน เกาะฮ๊อกไกโด และอีกหลายๆที่ในญีปุ่น ประมาณสิบวัน และวันสุดท้าย ต้องมาที่โตเกียว ก็เช่ารถขับนะครับ ในช่วงเย็นๆ การจราจรในโตเกียวก็ร้ๆกันอยู่ ว่าติดแน่นติดนาน พอๆกับกรุงเทพ ปัญหามันมาอยู่ที่ กำลังจะขับรถผ่านสี่แยกหนึ่ง ซึ่งรถติดแน่นๆทุกเส้นทาง ผมเป็นคันแรกที่ติด  มองสภาพการจราจรที่สี่แยกนั้น ปรากฎว่า รถติดแน่น ทุกถนน  ทุกแยกทั้งสี่แยกเลย  รวมถึงแยกทางตรงที่ผมกำลังจะไปด้วย พอได้รับสัญญาณไฟเขียว หนุ่มลูกทุ่งจากแดนสยามอย่างผม  ก็ไม่รอช้า กดคั่นเร่งในทันที ส่งให้รถทะยานไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยที่ว่ารถมันติด  ก็เลยไปได้แค่นิดเดียว ไม่พ้นสี่แยกด้วยซ้ำ ก็เลยติดอยู่กลางสี่แยก แต่ดูไปดูมา รถที่รอไฟกับเรา ไม่มีคันไหนออกตัวตามเรามาเลย เพราะเขาคงรู้ว่า หากวิ่งตามๆกันมาแล้วข้างหน้าติด ไปไหนไม่ได้ ก็จะทำให้ไปกีดขวางทางของช่องทางอื่นๆที่ได้สัญญาณไปเขียว และก็จะทำให้รถ ทุกช่องทางติดล๊อค เหมือนแถวๆบ้านเรา สรุป ไปติดแหงกอยู่คันเดียว พอรถอีกทางได้สัญญาณไฟเขียว เขาก็ออกมา  แต่ก็มาติดรถผมที่ขวางอยู่เพราะ ทางที่ผมจะไปยังติดอยู่ อับอายเป็นที่สุด ตอนนั้น รู้สึกอับอายขายขี้หน้ามากๆ คนญี่ปุ่นคงรู้ว่า ไอ้คนขับรถคันนี้ต้องเป็นคนต่างชาติแน่ๆเลย  เป็นความอับอาย ที่กล้าที่จะเอามาเล่าต่อได้เลย แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 54 10:49:26 จากคุณ : ใช่แล้ว.....ผมเองครับ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:47:58

ความคิดเห็นที่ 64 ประเทศนี้ใครๆก็หลงรักรวมทั้งเราด้วย  เกิดเรื่องเลวร้ายแบบนี้น่าเห็นใจเป็นที่สุด  แต่ก็เชื่อมั่นเสมอว่าญี่ปุ่นจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมในเวลาอันสั้น  อยากจะโค้งคำนับแสดงความนับถือคนชาตินี้จริงๆ   ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ  ชอบอ่านข้อความของคุณมากๆค่ะ  เพราะสื่อได้เข้าใจง่ายแต่ลึกซึ้ง  รอชมรีวิวต่อไปนะคะ จากคุณ : Red-Rose-14Feb เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 10:52:17

ความคิดเห็นที่ 65 ฉันจำได้ว่าฉันพูดได้สละสลวยสวยงามกว่านั้นนะ...ชริ จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:02:52

ความคิดเห็นที่ 66 หายไปนาน แต่กลับมายิ่งดีกว่าเดิม และช่วงจังหวะสอดคล้องกับเหตุการณ์ครับ จากคุณ : รักษ์ธรรม เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:07:28

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณนะคะ^^ จากคุณ : วิปครีมรสมะนาว เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:09:14

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆที่เอามาฝากกันค่ะ จากคุณ : Memories pink เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:12:59

ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อคืนนอนไปตอนตีสองเหมือนกันค่ะ ไม่นึกว่าจะรีวิวเหมือนกัน เพราะเจอพี่ม่วงรีวิวอยู่ก่อนหน้านั้น ตัวเองก็ไปทำรีวิวเล็กๆเหมือนกัน แหม..ช่างเหมือนโลกกลมและพรหมลิขิต แต่ตีสี่...นี่ช่าง...โอ้ววววววววว...กำลัง talk of the town กับพระอินทร์เลยค่ะ ^^ ดูดกีบได้ดีเหมือนเดิมนะเจ้าคะ สบายดีนะเจ้าคะ รักษาตัวจ้า^^ จากคุณ : คิโนะคุนิยะ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:15:41

ความคิดเห็นที่ 70 ขอบคุณครับ สำหรับความเรียงดีๆ แบบนี้ .... คิดถึงญี่ปุ่นครับผม จากคุณ : ติวเตอร์ตู่ (CEOTHAI42) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:18:19

ความคิดเห็นที่ 71 เกาะขอบจอรอตอนที่ 2   จากคุณ : areewan เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:24:30

ความคิดเห็นที่ 72 หายไปนานเลยนะคะ ^^ มาทุกครั้ง ก็ต้องมีเรื่องประทับใจมาทุกครั้ง จากคุณ : +G@To+ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:28:13

ความคิดเห็นที่ 73 ถามเหมือนเดิม..... ไม่คิดลองรวมเล่มขายหรือ.... ถ้าสนใจจะถามเพื่อนให้ เพื่อนเรา มันเเปลนิยายญี่ปุ่นส่งสำนักพิพม์อยู่บ่อยๆ คงรู้ช่องทางอยู่.... คำนำคำโปรย  คำนิยม   เเนะนำให้พี่ฟ้า เขียนให้  55555 Pogghi... ไม่ลองไม่รู้นะ ผลงานบนผืนผ้าใบชิ้นเเรก มันมักไม่ใช่ผลงานทีดีที่สุด   เเต่ถ้าไม่ทำ ก็อย่างที่เธอว่า  ไม่ start เดินทาง  เมื่อไรจะถึงที่หมาย  จริงป่ะ.. จากคุณ : aomnan เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:45:20

ความคิดเห็นที่ 74 ...งดงาม บนความ สะเทือนใจ... จากคุณ : LoveError เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:11:48

ความคิดเห็นที่ 75 ทุกสถานที่ มีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง แต่คุณป๊อกกี้ นำเสนอเสน่ห์เหล่านั้นได้อย่างมีเสน่ห์ที่สุดครับ จากคุณ : David_kop เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:15:24

ความคิดเห็นที่ 76 อ่านทุกตัวอักษร เพราะรอคอยบทความดีๆมานาน ป้าต้องขอบคุณป๊อกกี้อย่างมาก ที่นำญี่ปุ่นมาหมุนรอบตัวพวกเราด้วยภาษาที่ง่ายๆ ร้อยเรียงออกมาให้ชวนน่าอ่านเป็นอย่างยิ่ง ภาพประกอบไม่ต้องเซ่ด เพราะมันสุดยอดอยู่แล้ว ป้าเป็นอีกคนหนึ่งที่รอคอยผลงานรวมเล่มของป๊อกกี้นะ   จากคุณ : เตี้ยอ้วนชวนไถล เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:20:46

ความคิดเห็นที่ 77 สมกับการรอคอย จากคุณ : ม่านบาหลี เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:24:39

ความคิดเห็นที่ 78 หายไปนานจริงๆป๊อกกี้  รีวิวนี้ทำให้ระลึกถึงวันที่สวยงามของญี่ปุ่นได้เป็นอย่างดี หวังว่าญี่ปุ่นจะฟื้นตัวโดยเร็วๆวันนี้นะจ๊ะ..... ขอบคุณสำหรับรีวิวดีดีเสมอมาจ้ะ จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:32:21

ความคิดเห็นที่ 79 และแล้วเค้าก็ได้อ่านรีวิวที่รอคอยจากคุณป๊อกกี้แล้ว....การรอคอยสิ้นสุดลง ดีใจจังเลยค่ะ แม้รีวิวชุดนี้จะเป็นความเรียงสั้น ๆ แต่ก็เป็นความทรงจำที่งดงาม ที่คนหนึ่งคนจะพึงมีได้กับประเทศ ๆ หนึ่ง เค้าเอง ถึงจะเคยได้แบ็กแพ็คไปญี่ปุ่นมาแค่ 1 ครั้ง แต่ความผูกพันและความชอบในประเทศนี้ ก็ไม่น้อยเลยทีเดียว ไม่ได้แค่หลงใหลไปกับแค่เทคโนโลยีที่ก้าวหน้า หรือวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม แต่หลงรัก...ในความเป็นญี่ปุ่นที่มีอยู่ทุก ๆ อณูของผู้คนและสถานที่ ยิ่งได้มีคนรู้จักที่เป็นคนญี่ปุ่น ยิ่งได้รับรู้ถึงความมีระเบียบ วินัย ขยันและอดทนที่มีอยู่ในคนญี่ปุ่นแทบทุกคน ... เช่นเดียวกับ...คุณป๊อกกี้....ผู้ซึ่งมีเอกลักษณ์ในการรีวิวของตัวเองแบบที่ไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร....แต่สวยงามในแบบของตัวเอง ขอบคุณแรงบันดาลใจดี ๆ อีกครั้งที่มอบให้กันนะคะ   ป.ล. อย่าลืมรักษาสุขภาพนะคะ จากคุณ : Yai Klong_Tour Rai เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:32:56

ความคิดเห็นที่ 80 แวะมาชมครับ คุณป็อกกี้ ถ่ายทอดออกมาได้เยี่ยมอีกแล้ว อ่านเพลินเลยทำให้ผมคิดอะไรได้หลายๆอย่าง ขอบคุณนะครับ จากคุณ : กัปตันลูกชุบ เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:38:37

ความคิดเห็นที่ 81 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ครับ.. จากคุณ : honeymoonseat เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:41:26

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณนะคะ สำหรับบทความที่สวยงาม สำหรับคนที่รักญี่ปุ่นจริงๆ (รวมทั้งเรา) คงต้องน้ำตาซึมทุกคนค่ะ ชอบคำที่ จขกท บอกว่า "ภาพชาวโตเกียว ตัวเป็นๆ เน้นๆ ยืนกันอย่างเป็นระเบียบเพื่อรอสัญญาณไฟข้ามถนน แม้ว่าถนนเส้นเล็กๆจะว่างก็ตาม ... วินาทีนั้นต่างหาก ที่เติมเต็มความรู้สึกว่า ผมมายืนอยู่บนผืนแผ่นดินแดนอาทิตย์อุทัยแล้วจริงๆ." รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกันค่ะ มันคือกลิ่นอายและสัมผัสของ "ญี่ปุ่น" ... มากกว่าที่สัมผัสได้ด้วยตา แต่รู้สึกเข้าไปถึงหัวใจค่ะ... จากคุณ : AlluViaL:SaND เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:45:07

ความคิดเห็นที่ 83 ติดตามอ่านผลงานรีวิวของคุณ POGGHI มาตลอดค่ะ  ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆ หายไปนานเลยนะคะ มารีวิวบ่อยๆนะ ชอบอ่านรีวิวของคุณมาก ภาษาสวย รูปก็สวย จากคุณ : YCL&ZXT เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 12:59:47

ความคิดเห็นที่ 84 อยากไปญี่ปุ่นมาก กำลังจะได้ไป แต่ก็ไม่ไปแล้ว คงต้องรอดูสักระยะ ขอบคุณสำหรับรีวิวดีๆแบบนี้ ชอบค่ะ จากคุณ : Tree Rose เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:02:55

ความคิดเห็นที่ 85 มาแป๊ะไว้ก่อนเดี๊ยวมาตามครับ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆๆ ครับ จากคุณ : dodoman เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:12:22

ความคิดเห็นที่ 86 เยี่ยมมากค่ะ ขอบคุณรีวิวดีๆแบบนี้นะคะ จากคุณ : คนช่างฝัน สาวข้างบ้าน เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:28:08

ความคิดเห็นที่ 87  ... ถ้าคนบ้านเรา มีระเบียบ มีวินัย ได้ครึ่งนึง ของคนบ้านเค้า "  ก็คงจะดี  "  นะครับ   ปล.  กำลังคิดถึง Review  จาก  log in  นี้  อยู่เลยค้าบบบบ  คุณป๊อกกี้  อิอิ จากคุณ : ต่ายน้อย (coopers2006) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:31:26

ความคิดเห็นที่ 88 ขอบคุณมากๆครับผม จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:39:45

ความคิดเห็นที่ 89 โยว่ โยว่ มีอะไรดีๆมาให้อ่านในวันจันทร์อีกแล้ว รูปใน คห 6 ดูกี่ทีก็ยังเป็นรูปที่ผมชอบมากๆของคุณ POGGHI ตอนแรกผมก็กะจะลางาน backpack ญีปุ่นปลายปีนี้ซัก 3 อาทิตย์ แต่ก็คงต้องมาทบทวนอีกที ว่าจะเอาอย่างไร แต่อย่างไรก็ยังเชื่อมัี่่นว่า ญี่ปุ่นกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือดีกว่าเดิมได้แน่นอน ขอบคุณสำหรับบทความครับ จากคุณ : Neodicaprio เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:47:48

ความคิดเห็นที่ 90 ถ้ากระทู้รีวิวนี้เป็นหนังสือ ก็จัดได้ว่าเป็นหนังสือที่น่าอ่านและน่าซื้อกลับเป็นที่สุด :) ดูรีวิวแล้วก็คิดถึงจริงๆเลยญี่ปุ่นเนี่ย จากคุณ : fox-uk เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 13:47:54

ความคิดเห็นที่ 91 โหวตค่ะ จัดไปเลย 1 กีบ จากคุณ : แผนลวงสำเร็จแล้ว เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 14:14:01

ความคิดเห็นที่ 92 ชอบคุณรีวิวมากๆเลยค่ะ ได้อะไรจากกระทู้ของคุณทุกๆครั้งที่เข้ามาอ่านเลย ทั้งภาพ คำบรรยาย ล้วนแล้วแต่ทำให้เราคิดอะไรหลายๆอย่างได้เยอะแยะเลยค่ะ ขอบคุณมากๆค่ะ จากคุณ : โอลีพ/แม่น้องเซ้นต์ (olives) เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 14:25:20

ความคิดเห็นที่ 93 เป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่ส่งไปให้ชาวญี่ปุ่นและชาวโลกที่ประสบปัญหา  รวมทั้งชาวภาคใต้ของเราด้วย  ขอให้ผ่านพ้นทุกข์โศกไวๆ นะครับ จากคุณ : noiwanwannoi เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 15:07:42