ฟิตเปรี้ยะรีวิวรายวันก่อนจะหายกันไปอีกรอบกับสังขละบุรีศรีเมืองกาญฯ กับความทรงจำสีเข้มๆก่อนจะกลายมาเป็นรีวิวนี้
เห็นคนอื่นเดินทางไปสัมผัสบรรยากาศเงียบเรียบง่ายของที่นี่กันให้ควั่กมาหลายปีดีดัก แต่นี่เป็น
ครั้งแรกที่ได้เยือนเมืองเล็กๆทีมีเสน่ห์เหลือเฝือเมืองนี้ หลายครั้งที่ตั้งใจไปก็มาจอดป้ายอยู่ที่ทองผาภูมิทุกครั้ง ครั้งนี้เป็นทริปที่ไม่ได้แปลนมาก่อน จากการที่ได้กลับไปเที่ยวทองผาภูมิเมื่อตอนปลายปีที่แล้ว แปลนจะนอนที่นั่น 2 คืนแต่คุณยายน้องโจเกิดเหงาเลยเปลี่ยนใจหาที่นอนก่อน และด้วยความที่ไปค้างที่ทองผาภูมิแล้วเลยคิดว่าอีกนิดเดียวก็จะถึงป้อมปี่ อีกหน่อยก็จะถึงสังขละบุรีแล้ว ก็ไปกันเลยล่ะกัน
ทริปนี้พกกล้องไปตัวเดียวคือ D90 และพกที่ชาจ์จแบตไปอันเดียวคือของ canon (อันนี้หยิบผิด แหะๆ) กรำเลยมาอยู่ที่ตอนที่รู้ตัวว่าจะไปสังขละฯ ก็เช็คแบตเห็นว่าเหลืออยู่ 10% เลยเซฟทุกวิถีทางทีจะทำให้กล้องมีอายุอยู่ไปจนถึงสังขละให้ได้ เพราะเป็นครั้งแรกที่จะไปที่นี่ และคิดเอาเองว่าไม่เป็นไรน่า เดี๋ยวไปยืมนักท่องเที่ยวหรือแขกที่รร.ชาร์จเอาก็ได้ เมืองท่องเที่ยวแบบนี้ นักท่องเที่ยวน่าจะเยอะอยู่?? ไม่น่าห่วงเท่าไหร่ พอไปถึงก็เช็คอินรร.แรกที่ค่อนศรีแนะคำคือสามประสบ เพราะอยู่ใกล้สะพานมากที่สุด รร.พอใช้ได้ราคาห้องพักวันธรรมดาคืนล่ะ 1200 สำหรับ 3 ผู้ใหญ่ 1 เด็ก รวมอาหารเช้าอีกต่างหาก
แต่กวาดตามองแล้วไม่ยักกะเห็นนักท่องเที่ยวที่ไหน ถามหาที่ชาร์จแบตกับเจ้าหน้าที่รร.ก็ไม่มี เลยคิดว่าลองไปหาที่ตลาดดูเผื่อจะมีร้านกล้องพอจะชาร์จได้บ้าง??
แต่ .....