ความคิดเห็นที่ 1 ต่อที่การเกี่ยวข้าววันแรกผ่านไปด้วยดี มาเฉลยค่ะว่า ทำไมเราถึงต้องเริ่มงาน 6 โมงเช้า เพราะที่นี่  สว่างเร็วมากๆ ตีห้าพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าแล้วค่ะ แต่ตอนเย็น จะมืดเร็ว สี่โมงเย็นก็เริ่มสลัวๆ ดังนั้นเวลาเริ่มงานจึงเร็วกว่าปกติ  แถมยังเข้านอนกันเร็วอีกแน่ะ ทุ่มนึงก็นอนกันแล้ว ทุกคนที่นี่ตื่นกันตั้งแต่ตีห้า ทุกๆ เช้าเราจะได้ยินเสียงรถซูซุกิคันเล็กกะทัดรัดของโอะก้าซังขับผ่านออกไปตั้งแต่ตีห้า สิบห้านาที ส่วน มิโดริกาว่าคุง ก็ปั่นจักรยานประจำตำแหน่ง ซึ่งเคยเป็นของโอะจี้ซังมาก่อน ตามออกไปเก็บแตงกวาพร้อมกับโอะก้าซัง เรามีโอกาสไปช่วยเก็บแตงกวาอยู่ 2-3 วัน ช่วงนั้นแตงกวากำลังจะหมดอายุการเก็บเกี่ยวแล้ว ต้นก็เลยแห้งๆ มีใบสีน้ำตาลแซมบ้างประปราย แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 54 15:46:21 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 15:45:31

ความคิดเห็นที่ 2 พอมาถึงเฮาส์ที่เลี้ยงแตงกวาซึ่งอยู่ใกล้ๆบ้าน โอะก้าซังจะเปิดวิทยุให้แตงกวาฟังก่อน แล้วก็เปิดพลาสติกบางส่วนของเฮาส์ เพื่อให้ลมเข้ามาบ้าง ที่นี่ทำเกษตรแบบกึ่งออแกนิค คือใช้ยาฆ่าแมลง และสารเคมีบ้างเล็กน้อย การเก็บแตงกวาก็จะต้องดูความยาวและขนาดได้ที่แล้วก็ให้ใช้กรรไกรตัด แตงกวาญี่ปุ่นมีหนามเล็กๆ จึงต้องใส่ถุงมือ   เฮาส์ที่นี่ค่อนข้างใหญ่ เก็บ 2 คน กับมิโดริกาว่าคุง คงไม่ทัน ก็เลยต้องจ้างคนเพิ่ม 1 คนด้วยค่ะ ที่นี่รับนักศึกษาฝึกงานด้วยนะ หนุ่มคนนี้มาจากเมือง โคริยามะ ซึ่งเป็นอำเภอที่อยู่ติดกัน ขับรถมาแต่เช้า พอเลิกงานประมาณห้าโมงเย็นก็ขับรถกลับ ทุกวัน ฝึกงานอยู่ที่นี่หลายเดือน และรู้สึกว่าจะจบหลักสูตรประมาณ เดือนมีนาของปีนี้ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 15:47:03

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนโอะโต้ซังนั้น ตื่นตีห้าเหมือนกัน ซักตีห้าครึ่งเราก็จะได้ยินเสียงรถยก และเสียงเตรียมเครื่องมือเพื่อจะสีข้าว ส่วนเรามักจะอ้อยอิ่งซุกตัวอยู่ในฟุตงซักพัก ก็ตื่น แล้วก็ล้างหน้าแปรงฟัน เปลี่ยนชุด เพื่อไปช่วยสีข้าว ตามที่โอะโต้ซังมอบหมายไว้ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น ตามธรรมเนียมญี่ปุ่น พอเจอหน้ากันครั้งแรกตอนเช้า เค้าก็จะต้องทักทายกันด้วย คำว่า Ohayo  แปลว่า อรุณสวัสดิ์ เพราะเรานอนบ้านเดียวกับโอะจี้ซัง ตื่นนอนทุกเช้า ลงมาข้างล่างก็จะเจอโอะจี้ซังนั่งเอาขาซุกไว้ใต้โคะตาซึ (炬燵) (โต๊ะญี่ปุ่น ที่มีผ้าห่ม (ฟุตง) หนาๆ คลุม ใต้โต๊ะ มีเครื่องทำความร้อนติดอยู่ หรือบางที่จะยังเป็นแบบสมัยก่อนคือเจาะหลุมเป็นช่องไว้ใส่ถ่านหุงข้าวลงไป เพื่อให้ความอบอุ่นช่วงฤดูหนาว) พร้อมกับ ดูข่าวทีวี หรือนั่งสูบบุหรี่ ไปพลาง   งานทั่วๆไปของโอะจี้ซังก็คือ คอยนั่งหน้าเครื่องสีข้าวตรวจดูเมล็ดข้าว   ส่วนตอนที่พวกเราออกไปเกี่ยวข้าว ก็จะคอยอยู่บ้านเพื่อต่อท่อลำเลียงเมล็ดข้าวเปลือกลงไปอบให้แห้ง เพื่อออกมาสีในตอนเช้า จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 15:49:45

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อเราจัดแจงเปลี่ยนชุดทำงานเรียบร้อยก็มาทำหน้าที่กรอกข้าวสารลงกระสอบ ๆละ 30 กิโลกรัม เวลาสีข้าวแต่ละครั้ง ฝุ่นจะกระจายเต็มไปหมด  จนเรารู้สึกหายใจไม่ออก ต้องขอผ้าปิดจมูกมาใช้ค่ะ แต่คนอื่นไม่เห็นใช้กันเลยอ่ะ   โอะจี้ซังขยันมาก แกจะมาคอยทำหน้าที่ตรวจเมล็ดข้าวตรงช่องกระจกที่เวลาเครื่องสีข้าวเอาเปลือกออกแล้วเมล็ดจะตกลงมา ก็ต้องเอาแว่นขยายมาส่องๆ เพื่อดูว่าเมล็ดข้าวสมบูรณ์รึเปล่า เราสังเกตว่า โอะโต้ซังไม่ค่อยอยากให้ทำงานแล้ว อยากให้พักผ่อนมากกว่า แต่ว่าคนแก่อ่ะนะ อยู่ว่างๆ ก็คงเบื่อ ให้เค้าทำอะไรเล็กๆน้อยๆ ก็คงมีความสุขแล้ว   รูปเครื่องสีข้าวไม่ได้ถ่ายมา เพราะตอนที่ทำงานไม่มีเวลามาถ่ายรูปเก็บไว้เลยอ่ะค่ะ แหะๆ   ขอโทษน้าเปรี้ยวด้วยนะคะ เห็นว่าที่บ้านทำโรงสี คงอยากเห็นเครื่องสีข้าวแหงๆเลย แต่มีตัวอย่างให้ดู หน้าตาคล้ายๆแบบนี้ค่ะ ค้นมาจากกูเกิ้ล จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 15:55:38

ความคิดเห็นที่ 5 ขออนุญาตปาดค่ะ... ดีใจที่คุณ harumi มาเล่าเรื่องต่อแล้ว... จากคุณ : ดอกโสนบานเช้า เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 15:58:16

ความคิดเห็นที่ 6 ตามมาจากทู้โน้นค่ะ แปะโป้งไว้ก่อน เดี๋ยวมาตามอ่านนะคะ ช่วงนี้งานเยอะมากกกก จากคุณ : ยูจินคุง เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:01:55

ความคิดเห็นที่ 7 ตามมาชมด้วยคนนะคับ จากคุณ : lawyerhang เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:02:37

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ ดอกโสนบานเช้า....ปาดได้ตามสบายเลยค่ะ ดีใจที่มีคนรอคอยดูริวิวเราด้วย อิอิ คุณ ยูจินคุง....ได้ลุย งานยุ่งเหมือนกันเลย นี่ก็ปลีกตัวรีบออกมารีวิว ขืนรอนานกว่านี้ จำไม่ได้ชัวร์ คุณ lawyerhang...เชิญค่า ตอนนี้เกี่ยวข้าวเต็มๆ เหนื่อยมากกก (><) แต่ก็สนุกไปอีกแบบค่ะ ................................................................. ขออธิบายเท่าที่จำได้น้อยนิด ก็แล้วกันนะคะ ที่นี่จะใช้เครื่องสีข้าวขนาดเล็ก ไม่ใหญ่มาก   เวลาที่สีข้าวแต่ละครั้ง ประมาณ 2 ชั่วโมง ก็ได้ข้าวเกือบ  60 กระสอบแน่ะ  เวลาเม็ดข้าวไหลออกมาจากช่อง เราก็เอาถุงแบบถุงกระดาษ ที่นี่ใช้กระสอบข้าวที่ทำจากกระดาษค่ะ มาหนีบไว้กับตาชั่งที่ติดกับตัวเครื่องสีข้าว พอข้าวที่สีร่วงลงในกระสอบจนครบ 30 กิโลกรัม เครื่องก็จะดังเตือนเสียง ปี๊บๆๆๆ   เราก็ต้องปัดตัวหนีบออก และลากกระสอบออกจากตำแหน่งนั้น วางไว้ข้างๆ ให้โอะโต้ซังยกกระสอบออกไปมัด มัดปากกระสอบเสร็จ ก็ต้องยกวางไว้บนกระดานไม้ซ้อนๆกัน พอครบ 56 กระสอบ โอะโต้ซังก็จะค่อยใช้รถยกๆ ออกไปวางซ้อนกับกระดานรองอื่นอีกที ตรงนี้จะไม่ค่อยมีปัญหา แต่มีอยู่วันหนึ่ง โอะโต้ซังออกไปหาลูกค้าข้างนอก แล้วปล่อยให้เรากับมิโดริกาว่าคุง นักศึกษาฝึกงาน และโอะจี้ซังสีข้าวกันไป ทุกครั้งก็ไม่มีปัญหา แต่วันนั้นไม่รู้ว่าทำไมข้าวที่สีออกมามันมีข้าวเปลือกปนออกมาด้วย ต้องยุ่งตามช่างมาดู และเปิดกระสอบข้าวที่มัดปากถุงไว้ก่อนหน้านี้ออกมาดู แล้วก็ใส่กลับลงไปในเครื่องสีใหม่ เล่นเอาเหงื่อตกไปเหมือนกัน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:06:28

ความคิดเห็นที่ 9 ข้าวที่สีออกมาเป็นกระสอบๆที่ซ้อนๆกันอยู่ ก็จะมีลูกค้าซึ่งโอะโต้ซังเป็นคนติดต่อมารับข้าวไป ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นพวกร้านอาหาร หรือซุปเปอร์มาร์เก็ตค่ะ ที่นี่ทำเองขายเอง  ตั้งแต่ขั้นนตอนแรกจนถึงขั้นตอนสุดท้ายเลย ทั้งสองคนเล่าให้เราฟังว่า แต่ก่อนชาวนาญี่ปุ่นจะมีพ่อค้าคนกลางคอยรับซื้อ เงินมักจะไม่ค่อยเหลือ เพราะโดนกดราคาจากพ่อค้าพวกนั้น ปัจจุบันรัฐบาลมีนโยบายรณรงค์ให้ชาวไร่ชาวนาผลิตและติดต่อขายกับลูกค้าเองโดยตรง ซึ่งช่วงแรกๆก็ต้องปรับตัวค่อนข้างมาก ต้องเป็นฝ่ายหาลูกค้าและหาวิธีทำอย่างไรให้ข้าวที่ตัวเองผลิตมีคุณภาพ จนตอนนี้ก็เลยทำให้ชาวนาญี่ปุ่นลืมตาอ้าปากได้   น่าเอามาประยุกต์ใช้กับบ้านเราบ้างจัง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:11:53

ความคิดเห็นที่ 10 ตามต่อๆๆๆๆๆ จากคุณ : หมูอ้วนจอมพลัง เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:18:02

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีค่า พี่อุ๊ ///////////////////////////////////////////////////////////// กรอกข้าวไปเรื่อยๆ จนถึง 8 โมงเช้า โอะก้าซังซึ่งกลับมาจากเก็บแตงกวา ประมาณ 7 โมงครึ่ง เพื่อเตรียมอาหารเช้า  ก็เรียกให้ไปกินข้าว   เท่าที่เราค้นในลิสต์ ของโฮสทั่วไปเค้าจะเน้นปลาค่ะ ที่นี่ก็เหมือนกัน บางมื้อก็เป็นปลาซัมมะย่าง ปลาซาบะ ปลาแซลม่อน ปลาคะซึโอะ (ซาชิมิ) ปลาหมึก ฯลฯ มีสลัดผัก ซึ่งส่วนใหญ่ก็จะใช้แตงกวาใสๆ เป็นชิ้นเล็กๆ หรือหั่นแว่นๆ แล้วก็ราดด้วยน้ำสลัด เราชอบกินแตงกวาที่นี่มาก  เพราะสดใหม่ เพิ่งเก็บจากต้น จะหวาน และกรอบมากๆ   หลังจากเราไปที่อื่นก็ไม่เคยกินแตงกวาที่ไหนอร่อยเท่าที่นี่เลย อันนี้ไม่ได้เว่อร์นะ จริงๆค่ะ   เล่าถึงแตงกวา โอะโต้ซังเป็นคนที่เกลียดแตงกวา คงเป็นเพราะปลูกเอง เห็นจนเบื่อก็ได้ แต่โอะก้าซังก็ชอบตักใส่จานเล็กๆไว้ให้ตลอด เวลาโอะก้าซังเผลอเดินไปที่ครัว เค้าก็จะเอาเทกลับคืนที่ชามสลัด ทำแบบนี้ประจำ เหมือนเด็กๆเลย โอะก้าซังกลับมาก็จะดุให้กินผักบ้าง อะไรบ้าง  น่ารักดี และที่ขาดไม่ได้ในเมนูของอาหารญี่ปุ่น ก็คือ ซุปมิโซะ   หลังอาหารก็มีขนมบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นผลไม้ ตามฤดูกาล อย่างแอปเปิ้ล ลูกพลับ สาลี่ ฯลฯ แต่ที่ชอบมากทีสุด ก็คือ องุ่น เป็นองุ่นที่ปลูกใน จ. ฟุคุชิม่า ชื่อพันธุ์ Naiyagara budou   วิธีกินองุ่นของเค้า ทำให้เราแปลกใจมาก โดยเค้าบีบเอาเฉพาะเนื้อองุ่นเข้าปาก แล้วก็เหลือเปลือกทิ้งไป ที่แท้เปลือกองุ่นพันธุ์นี้จะเหนียว เค้าเลยไม่นิยมกินเปลือกกัน แล้วเค้าก็กินทั้งเมล็ดด้วยไม่คายออกมา องุ่นชนิดนี้มีกลิ่นหอมค่อนข้างแรง ได้ลองชิมไวน์ที่ทำจากองุ่นชนิดนี้ตอนเลี้ยงส่งเราวันสุดท้าย อร่อยมากๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:19:54

ความคิดเห็นที่ 12 ครึ่งวันเช้า เรากรอกข้าวใส่กระสอบจนเกือบเที่ยง ก็มาพักกินข้าวเที่ยง แล้วก็เริ่มงานอีกครั้ง ประมาณ บ่ายโมงครึ่ง ช่วงบ่าย จะเป็นงานเกี่ยวข้าว เราก็ต้องติดสอยห้อยตามไปกับรถของโอะก้าซัง เพื่อเกี่ยวข้าวตามมุมคันนาเหมือนเดิม ตอนแรกคิดว่าไม่มีอะไรต้องทำมากมาย ที่ไหนได้ นาบางแห่ง มีหญ้าจำพวกเถาวัลย์ขึ้นก็ต้องดึงออกมาก่อนที่รถเกี่ยวจะเข้า   เพราะจะทำให้ไปพันกับใบมีดของรถเกี่ยว เสียเวลาปลดออก ดังนั้นจึงตัดปัญหาด้วยการใช้แรงงานเรานี่แหละ วิ่งปุเรงๆ ตามคันนาเพื่อสอดส่ายสายตาหาหญ้าพวกนั้น ฮ่าๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:24:25

ความคิดเห็นที่ 13 ที่นี่ไม่ได้เกี่ยวข้าวเฉพาะนาของตัวเอง เพื่อนบ้านที่ทำนาแต่ไม่มีรถเกี่ยวข้าวและโรงสีเป็นของตัวเอง ก็จะมาจ้างโอะโต้ซังไปเกี่ยวและสีข้าวให้ด้วย   นาของเพื่อนบ้านบางแห่งเละเป็นโคลนก็มี คราวนี้แหละค่า รับบทหนัก ต้องลงโคลนไปช่วยกันเกี่ยวข้าวตรงส่วนนั้น เพราะรถเกี่ยวลงไม่ได้แน่นอน   ถ้าขืนลงไปก็คงติดอยู่ตรงนั้นแหละ เวลาไปเกี่ยวข้าวให้นาคนอื่น เจ้าของที่นานั้นก็จะชอบซื้อขนม และน้ำชามาฝากเยอะแยะ  ชอบตรงนี้ละ ฮ่าๆ อ่อ ที่นี่เค้าจะมีเวลาเบรก เวลาน้ำชา อย่างช่วงเช้าประมาณ 10 โมง โอะก้าซังก็จะซื้อพวกน้ำผลไม้กระป๋อง น้ำชา ยาคูลย์ มาแจก ส่วนรอบบ่าย จะเป็นตอนบ่าย 2 หรือไม่ก็บ่าย 3 บางทีก็มีขนมด้วย รู้สึกว่า อยู่ที่นี่เค้าจะไม่เปิดโอกาสให้ท้องเราร้องซักแอะเลย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:28:14

ความคิดเห็นที่ 14 มาตามต่อครับน้องฮารุ แตงกวาหน้าตาแปลกดีเพิ่งเคยเห็น จากคุณ : ม่วงมหากาฬ เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:31:38

ความคิดเห็นที่ 15 ตามไปวูบ เอ๊ย ไปเป็นเด็กวูฟต่อนะครับ อยากไปเป็นชาวนาเกี่ยวข้าวแบบญี่ปุ่นบ้างอะ จากคุณ : Coffee Blended เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:32:56

ความคิดเห็นที่ 16 ลุงมุ่วง สวัสดีค่ะ แตงกวาญี่ปุ่นลูกจะยาวๆ เขียวๆ มีหนามแบบนั้นค่ะ ................................................................ อ่อๆ อีกอย่างที่เราจินตนาการไปเมื่อตอนแรก ขณะขึ้นรถไฟฟางข้าวที่เกี่ยวออกมาแล้วมัดรวมกันเป็นฟ่อนๆ  ว่าใช้คนเกี่ยวแน่ๆ นั้น ความจริง รถเกี่ยวของที่นี่สามารถทำได้เหมือนกัน จะมีเชือกสำหรับมัดอยู่ตรงส่วนที่ปล่อยฟางข้าว แล้วปล่อยออกมาเป็นมัดๆ   ที่ทำแบบนี้ บางบ้านเค้าไม่ได้ทำนาอย่างเดียว แต่ปลูกผักด้วย วิธีนี้ทำให้เก็บฟางข้าวไปโรยผสมดินในไร่หรือสวนผลไม้ง่ายขึ้น เป็นสิ่งแปลกใหม่สำหรับเราอีกแล้ว จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:33:45

ความคิดเห็นที่ 17 คุณ กาแฟปั่น...นาที่นี่ส่วนใหญ่ดินจะไม่เละ อีกอย่างอากาศเย็นสบาย ถึงจะวิ่งไปวิ่งมา บนคันนา แต่ก็ไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไหร่นะ ฮ่าๆ ................................................................ งานเราก็มีเท่านี้ ทำซ้ำๆ กันมาได้ 2 วัน เข้าวันที่ 3 จู่ๆ โอะก้าซังก็บอกให้เราพัก เราเลยได้ไปปั่นจักรยานเที่ยวตามท้องทุ่ง แถวนั้นไม่มีสถานที่ท่องเที่ยวอะไรเท่าไหร่ นอกจากทุ่งนาอ่ะ แต่ก็ยังดีที่มีแต่ทางราบปั่นจักรยานสบาย   พอดีมีสวนสาธารณะบนภูเขาใกล้ๆบ้าน เราก็เลยแวะซื้อขนมและน้ำชาไปปิกนิคคนเดียวบนภูเขา มองลงมาเห็นแต่วิวท้องทุ่ง ก็สวยไปอีกแบบแฮะ   ตอนแรกกะว่าจะปั่นจักรยานไปออนเซนใกล้ๆ แต่เมื่อไม่กี่วันมานี้เพิ่งจะเกิดแผ่นดินไหว เค้าเลยปิด อดเลย ฮือๆ  วันนั้นทั้งวัน เอาแต่ปั่นจักรยานอ่ะค่ะ วนไปก็วนมา พอบ่ายๆ อากาศเริ่มเย็น เลยกลับมาบ้าน นอนตีพุงจนเกือบๆ 4 โมงเย็น ก็มาช่วยโอะก้าซังทำกับข้าว วันนั้นได้แสดงฝีมือ รึเปล่าไม่รู้ เพราะเราขนแกงเขียวหวานสำเร็จรูปไป เอามะเขือที่มีอยู่ที่ต้นหน้าบ้านมาใส่คนๆๆ ให้ทุกคนชิม ทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า เผ็ดดดดด ฮ่าๆ   ส่วนวันเสาร์ทำงานต่อ วันอาทิตย์ ทุกคนหยุดงาน เราก็ได้อานิสงส์ หยุดไปกะเค้าด้วย วันนี้โอะก้าซัง นัดลุงทาดาชิ พร้อมด้วยพี่สาว พาเราไปแช่ออนเซ็น แล้วก็ไปช้อปปิ้งแถวๆนั้น เย็นๆก็กลับบ้าน จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:44:15

ความคิดเห็นที่ 18 หลังจากนั้น 6 วัน เต็มๆ  ก็ทำงานแบบเดิม วันไหนฝนตก ก็สีข้าวอยู่ในโรงสีที่บ้าน ส่วนวันไหนอากาศดี ก็จะได้ออกไปเกี่ยวข้าวกัน ปกติโอะก้าซังจะไปด้วยทุกครั้ง แต่วันหลังๆ ปล่อยเราไว้กับโอะโต้ซังและทาดาชิซัง ได้เกี่ยวข้าวเต็มตัวโดยไม่ต้องเป็นผู้ช่วยของโอะก้าซังอีกต่อไป   เหนื่อยโฮกกกก แต่ก็สนุกค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:48:48

ความคิดเห็นที่ 19 เวลาสองอาทิตย์ผ่านไปไวเหมือนโกหก ผ่านการกรอกข้าวสาร และ เกี่ยวข้าวมาหลายวัน วันอาทิตย์ก่อนออกเดินทาง  โอะก้าซัง โอะโต้ซัง ทาดาชิซัง และภรรยา หรือ พี่สาวของโอะก้าซัง ก็พาเราไปเที่ยวดูใบไม้แดง (โคโย kouyo) เป็นการตอบแทนที่ช่วยทำงาน แถวๆ ภูเขาที่มีชื่อเสียงของจังหวัดฟุคุชิม่า ชื่อว่า บันไดซัง (Mt. Bandai)   ทาดาชิซังบอกว่า บางคนก็เรียกภูเขานี้ว่า ไอซุ ฟูจิ   ถือเป็น ฟูจิ ของภูมิภาคนี้ก็ว่าได้ ทุ่งข้างๆ ในรูปนั่นเป็นทุ่งโซบะนะคะ ตอนแรกเราก็คิดว่าเป็นทุ่งหญ้าซะอีก จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:49:36

ความคิดเห็นที่ 20 ใบไม้แดง มีบางส่วนที่ร่วงโกร๋นไปบ้าง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:52:27

ความคิดเห็นที่ 21 มีคนไปเที่ยวดูใบไม้แดงแถวๆนี้มากพอสมควร บางจุดเ่ช่นตรงนี้ก็จะมีคนถือกล้องตัวใหญ่ๆ บ้างก็เอาขาตั้งมานั่งจองที่หามุมสวยๆ ส่วนเราไม่รู้จะถ่ายยังไงให้สวย ก็เลยได้ภาพแบบนี้มา อิอิ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 16:57:33

ความคิดเห็นที่ 22 เราไปดูใบไม้แดงได้ซักพัก ก็ไปแวะปิกนิคหน้าทางเข้า ออนเซ็นแห่งหนึ่ง   มื้อนั้น พี่สาวโอะก้าซังเป็นคนทำข้าวปั้นใส้บ๊วย (Umeboshi) และแซลมอน กับข้าวอีกหลายอย่าง รวมทั้งขนมและผลไม้ แล้วก็ที่ขาดไม่ได้อีกก็คือ สลัดแตงกวา ที่โอะโต้ซังเกลียด ฮ่าๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 17:05:29

ความคิดเห็นที่ 23 ตามไปเกี่ยวข้าวด้วยคนค๊าาาา อยากไปมั่งจัง...ตามเก็บข้อมูลมาตั้งแต่กระทู้ที่แล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ได้ข้อมูลเพียบเลย^^ จากคุณ : kizuna_Ai เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 17:10:46

ความคิดเห็นที่ 24 ตามไปเที่ยวตั้งแต่ตอนแรกแล้ว ขอตามไปดูในตอนที่ 2 ด้วยนะครับ ^^ จากคุณ : CharliePapa เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 17:14:40

ความคิดเห็นที่ 25 สุดยอดครับเข้าถึงธรรมชาติเลย จากคุณ : หาดทรายสีรุ้ง เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 17:15:26

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ kizuna_Ai...ขอบคุณค่ะ ^^ ตอนนี้มีแต่ท้องนากับภูเขาอีกอย่างส่วนใหญ่จะเล่าประสบการณ์ของเราซะมากกว่า ไม่ค่อยมีข้อมูลมากนัก แหะๆ คุณ  CharliePapa....ขอบคุณค่า ^^ คุณ หาดทรายสีรุ้ง...มาแบบนี้ได้ดื่มด่ำกับธรรมชาิติสมใจเลยค่ะ ............................................................................. หลังอาหารกลางวัน ก็ขึ้นไปแช่ออนเซ็นที่อยู่ใกล้ๆ นั่นเลย  ที่นี่เป็นออนเซ็นบ่อธรรมชาติจริงๆ ตีไม้กั้นเอาไว้ แยกโซนชายหญิง   อากาศหนาวๆบนภูเขาสูงแบบนี้ได้แช่น้ำร้อนธรรมชาติพลางดูใบไม้แดงไปพลาง  จนเราติดใจออนเซ็นญี่ปุ่น หลังจากนั้น เวลาไปที่ไหนก็จะพยายามไปหาแช่ออนเซ็นที่เมืองต่างๆ ให้ได้ซักครั้ง หลังจากแช่ออนเซ็น ทาดาชิซังก็ขับรถพาไปเที่ยว สถานที่ๆมีชื่อเสียงของ ที่นี่คื่อ บึง 5 สีค่ะ หรือที่เรียกว่า Goshikinuma (五色沼))   บึงนี้เกิดจากการระเบิดครั้งใหญ่ของภูเขาบันได ในปี 1888  เลยทำให้มีแร่ธาตุต่างๆ ไหลมาอยู่ที่ก้นบึง เวลามีแสงมาตกกระทบก็จะกลายเป็นสีแตกต่างกันออกไป น้ำในบึงใสจนมองเห็นปลาคาร์ฟ ว่ายน้ำไปมา น่ากิน เอ๊ย สวยงาม วันนั้นอากาศไม่เป็นใจ เมฆครึ้มตลอด เลยเห็นน้ำไม่ฟ้าเท่าไหร่   ที่จริง มีเส้นทางเดินเข้าไปดูบึงอื่นๆอีก ระยะทางก็ไม่ไกลมาก 3.6 กิโลเมตรเท่านั้น   แต่พอดีเราไม่ค่อยมีเวลา เลยอดเดินค่ะ ได้ดูเฉพาะ บึงที่เป็นไฮไลท์ของที่นี่ ชื่อว่า  Bishamon numa  รูปเราไม่สวยเท่าไหร่ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 17:40:53

ความคิดเห็นที่ 27 ขากลับ ได้แวะร้านขายผักของชาวบ้านละแวกนั้น ลูกค้าเต็มร้าน เค้ามีซุปที่ใส่ผักต่างๆ ร้อนๆ ไว้คอยให้บริการฟรีค่ะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 18:04:48

ความคิดเห็นที่ 28 หัวไชเท้า ใหญ่เท่าขา ที่สำคัญเพิ่งถอนจากไร่ หัวละ 100 เยนเท่านั้น เห็นเจ้าของร้านเพิ่งล้างดินมาวางสดๆร้อนๆ ว่าแล้วทำไมลูกค้าถึงมาอุดหนุนกันเยอะแยะ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 18:06:32

ความคิดเห็นที่ 29 ก่อนกลับ โอะก้าซัง ซื้อเห็ดมัตซึตาเกะ มาย่างให้กินตอนมื่อเย็น ทำไมถึงแพงเยี่ยงนี้ล่ะคร๊าาา สามดอก 5,800 เยน มันอร่อยมากนักรึไงเนี่ย เค้าบอกว่า นี่ถูกสุดแล้วนะ มีแพงกว่านี้อีก โอ้ววววว กินแล้วจะเหาะได้มั้ย ฮ่าๆ ถามว่าอร่อยมั้ย เรากินแล้วก็อร่อยดีนะ (เพราะว่ามันแพง ก็เลยรู้สึกว่ามันอร่อยมากกก) จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:08:38

ความคิดเห็นที่ 30 ขากลับ ทาดาชิซังพาไปแวะทะเลสาบอีกที่ แต่จำชื่อไม่ได้แล้วค่ะว่าชื่อทะเลสาบอะไร เหอๆ แบบว่าอากาศหนาวมาก ไม่ค่อยอยากลงจากรถเลย แต่ไหนๆก็มาแล้ว  เลยออกไปถ่ายรูปตอนพระอาทิตย์ตกเป็นที่ระลึกซะหน่อย จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:10:17

ความคิดเห็นที่ 31 และแล้วก็มาถึงวันที่เราต้องออกเดินทาง ตื่นเช้ามาก็กรอกข้าวสารอีกแล้วค่ะ ฮือๆ อยู่ที่นี่ทำงานจนวันสุดท้าย หลังจากกรอกข้าวสารซักพัก โอะโต้ซังก็ให้เราไปรูดรวงข้าว ที่เด็ดมาจากนาที่ปลูกข้าวไว้สำหรับทำพันธุ์ในปีต่อไป รวงข้าวจะใหญ่และสมบูรณ์มากเมื่อเทียบกับนาอื่นๆค่ะ   รูดใส่ถังเก็บไว้ปลูกปีหน้า เห็นกองเล็กๆ เหมือนไม่เยอะมาก กว่าจะรูดเสร็จ ใช้เวลาตั้ง 3 ชั่วโมง จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:21:04

ความคิดเห็นที่ 32 บ่ายสามกว่าๆ โอะก้าซังพาเราไปหาตากับยาย หรือ พ่อกับแม่ของโอะก้าซังนั่นเอง คุณตาชอบมานั่งดูเราวิ่งๆตามรถเกี่ยวของโอะโต้ซังตอนเกี่ยวข้าวค่ะ มีหลายคนชอบทักว่าเราเป็นลูกสาวคนเล็กของโอะก้าซังด้วย บอกว่าหน้าคล้ายกัน เหอๆ ไม่รู้ว่าคล้ายตรงไหน?   คุณตาเกริ่นๆกับโอะก้าซังว่าอยากชวนเราไปเที่ยวบ้านตั้งนานแล้ว แต่พอดียุ่งๆกับงานเกี่ยวข้าวก็ไม่ได้ไปซักที วันสุดท้ายมีเวลานิดหน่อย ก็เลยได้แวะไปล่ำลาค่ะ บ้านคุณตาอยู่ละแวกเดียวกัน จัดสวนญี่ปุ่นสวยงามไว้หน้าบ้าน พวกบอนไซเต็มเลยค่ะ แถมยังตัดแต่งซะเรียบร้อย   ขับรถไปประมาณ 10 นาทีก็ถึง ตอนนี้คุณตากับคุณยายอยู่กับน้องสาวของโอะก้าซัง ไปถึง คุณตาก็เอาซองมายื่นให้เรา เราก็งงๆ ถามว่าอะไร คุณตาบอกว่า เป็นเงินค่าขนมเอาไว้ไปซื้อขนมกิน ตอนแรกไม่อยากรับไว้ค่ะ เพราะเกรงใจ อีกอย่างเรามาทำงานที่นี่ก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี ทั้งที่พักและอาหาร บลาๆๆ แต่คุณตาก็ไม่ยอม ยื่นซองยัดใส่มือเราไว้ คนซ้ายมือค่ะ คุณตาใจดี อิอิ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:30:45

ความคิดเห็นที่ 33 หลังจากกลับมาที่บ้านเราก็ขนของลงมาเตรียมตัว ให้โอะโต้ซังจะไปส่งที่สถานีรถไฟ ที่ อ. ใกล้ๆ ชื่อ เมืองโคริยามะ ระหว่างทางแวะพาเราไปเลี้ยงราเมนร้านอร่อย โอะก้าซังบอกว่าพาวูฟเฟอร์ทุกคนไปกินร้านนี้ประจำ ซึ่งก็อร่อยจริงๆค่ะ ชามใหญ่ตามสไตล์ราเมงญี่ปุ่นนั่งหละ แต่ก็กินเกลี้ยงชาม ปกติถ้าเจอราเมงชามใหญ่ๆแบบนั้นจะกินไม่ค่อยหมดค่ะ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ รู้สึกเราจะกินเยอะขึ้นมาก   โอะก้าซังเป็นห่วง เกรงว่าเราจะนอนไม่หลับบนรถ ซื้อ One cup ให้เรามากิน วันคัพ เป็นเหล้าญี่ปุ่นที่ใส่แก้วปิดฝาขายตามร้านสะดวกซื้อค่ะ แหม เห็นเราเป็นสาวขี้เมาไปแล้วมั้ง เพราะหลังอาหารเย็นทุกมื้อ เราจะโดนคุณปู่กับโอะโต้ซังชวนกินเหล้าประจำ จนเริ่มชอบ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:35:55

ความคิดเห็นที่ 34 เราไปถึงสถานีรถไฟประมาณ หกโมงครึ่ง โอะโต้ซังซื้อตั๋วรถไฟให้ ส่วนโอะก้าซังก็เอาค่าขนมยัดใส่มือเรามาด้วย 5,000 เยน บอกให้เอาไปซื้อของอร่อยๆ กินระหว่างรอต่อรถที่โอซาก้า แงๆ ซึ้งมาก รวมกับเงินค่าขนมที่คุณตาให้มา ก็เป็น 10,000 เยน   ซึ้งมากกกกกก ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ตังค์กินหนมกับเค้าด้วยง่า  ฮือๆ ก่อนจากก็กอดกัน เราบอกกับโอะก้าซังว่าถ้ามีโอกาสไปเที่ยวเมืองไทย ก็อย่าลืมติดต่อหนูมานะคะ จะพาเที่ยวค่า ^^  ตอนนั้นเกือบร้องไห้แน่ะ ตลอดการเดินทางไปวูฟที่ต่างๆ ในญี่ปุ่น เราเกลียดตอนนี้ที่สุด เพราะต่อไปเราต้องออกเดินทางรอนแรมอยู่ข้างนอก กระเป๋าก็หนัก แถมไม่รู้ว่าต่อไปเราจะไปเจอกับโฮสแบบไหนบ้าง สารพัดเรื่องกังวล จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 19:58:28

ความคิดเห็นที่ 35 เราจอง Bus pass ขึ้นรถที่เดิม คือ สถานีรถไฟ ฟุคุชิม่า (จุดขึ้นรถมีให้เลือกใกล้สุดก็แค่ที่นี่ค่ะ T_T) เซ็งมาก ต้องต่อรถไฟเหมือนเดิม กำหนดเวลาที่รถออกคือ 21:10 น. ของคืนวันจันทร์ ที่ 18 ตค. ไปลงที่สถานีรถไฟ โอซาก้า และต่อรถอีกรอบแถวๆ อุเมดะ พลาซ่าในเวลา 21:30 น. เพื่อไปลงสถานีรถไฟ ฮากาตะ จ. ฟุคุโอกะ ในเช้าวันที่ 20 ตค. ล่ำลากันจบแล้ว เหลือเรานั่งหง่าวรอรถไฟอยู่ที่สถานี โคริยามะ เมื่อได้เวลาขึ้นรถไฟ เราก็ขึ้นไปนั่ง ใช้เวลาเกือบๆ ชั่วโมง กำหนดถึง สถานีฟุคุชิม่า เวลา 20:35 น. ตอนนี้มีเรื่องตื่นเต้นอีกแล้ว ด้วยความโก๊ะ หรือ โง่ของเรานั่นแหละ   ตอนที่ใกล้จะถึง เราก็ได้ยินเสียงประกาศแว่วๆ Fukushima eki เฮ้ย ถึงแล้ว รีบกระโดดลงค่ะ เมื่อประตูรถไฟปิด เราก็เห็นป้ายเขียนว่า Minami Fukushima ตอนนั้น กรี๊ดดดดดดด ในใจนะคะ ไม่กล้ากรี๊ดดังๆ ที่จริง สถานี Fukushima eki คือสถานีถัดไปค่ะ ทำไงดีเนี่ย ก็เลยถามผู้หญิงที่ลงพร้อมเราคนนึงว่า จะมีรถไฟมาอีกมั้ย เค้าเลยพาไปถามที่เจ้าหน้าที่สถานีรถไฟ ก็ได้รับคำตอบว่า รถไฟขบวนต่อไปที่จะไปลงสถานีฟุคุชิม่ามาเวลา 20:55 น. เราถามต่ออีกว่า แล้วจะถึงที่นั่นกี่โมง คำตอบคือ ก็น่าจะราวๆ 21:05 น. แล้วรถ Night bus ที่เราจะต้องไปขึ้นคือ 21:10 น. กรี๊ดดดอีกรอบค่ะ แต่ทำไงได้ ก็นั่งรอ และลุ้นไป จนรถไฟเที่ยวต่อไปมา เรารีบกระโดดขึ้น คราวนี้ไม่พลาดแน่ๆ จนถึง Fukushima eki จริงๆ รีบแบกกระเป๋าและถุงของฝากวิ่งๆๆๆ ไปที่จุดขึ้นรถบัสทันที ถึงรถตอน 21: 10 น. พอดิบพอดีเลย เฮ้อออ รอดดดแล้ววว นั่งปาดเหงื่ออยู่บนรถนั่นแหละค่า จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 20:08:59

ความคิดเห็นที่ 36 ตามมาจากตอนแรกค่ะ   จขกท เขียนสนุกมากเลย ติดตามอยู่นะคะ ^__^ จากคุณ : Muimommam เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 20:10:41

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ Muimommam.....ขอบคุณค่า มีกำลังใจเขียนต่อละ อิอิ ......................................................................................................... ระหว่างนั่งรถเราไม่กล้ากินเหล้าแก้วนั้น กลัวจะเมารถผสมเมาเหล้า  กำหนดถึงโอซาก้าที่ระบุไว้ตอนจองตั๋วคือ 8 โมงเช้าค่ะ แต่ถึงก่อนกำหนดประมาณ 7 โมงเช้า แล้วเราจะทำอะไรตลอดทั้งวันนี้ดีล่ะ ว่าแล้วก็หาล็อคเกอร์ฝากกระเป๋าก่อน  ตอนนั้นอยู่สถานีรถไฟโอซาก้าค่ะ เลยหาอาหารเช้ากินก่อนค่อยคิดว่าจะไปไหน หลังจากนั้นก็คิดว่าแวะไปเดินเล่นที่ ชินไซบาฉิ ดีกว่า ทำตามเจตนารมณ์ของโอะก้าซังและคุณตาว่าให้เอาเงินมาซื้อของอร่อยๆกิน ก็แวะกินหนมร้านนู้นร้านนี้อย่างเพลิดเพลิน เห็นสาวๆญี่ปุ่นใส่บูทกันแทบจะทุกคนเพราะอากาศหนาว  เราเลยอยากหารองเท้าบูทใส่กับเค้าบ้าง ก็ได้บูทที่เราแอบจินตนาการว่ามันเหมือนรองเท้าของเอสกิโมอ่ะ ราคาพอรับได้ ถือว่าถูกที่สุดในบรรดาบูทที่ขายในย่านนั้นแล้ว หลังจากซื้อขนมซื้อรองเท้าก็เพิ่งมาคิดได้ แล้วแกจะแบกไปยังงายยยยหมด ฮือๆๆ  เอาน่าสู้ๆ กลับมาที่ล็อคเกอร์ฝากกระเป๋าอีกครั้ง และจัดของใส่กระเป๋าใหม่อย่างทุลักทุเล ปล้ำกระเป๋าอยู่ตรงนั้นประมาณ 5 นาทีก็สำเร็จ ใครเดินผ่านไปผ่านมาก็มองอ่ะ อายนะ แต่ก็พยายามไม่สนใจ ในที่สุดก็แบกของที่หนักกว่าเดิม มาถึงจุดต่อรถที่ แถวๆ อุเมดะ ตามแผนที่ๆ ปริ้นมา แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 54 20:48:51 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 20:48:32

ความคิดเห็นที่ 38 เรามานั่งรอรถ เพราะยังไม่ถึงเวลารถออก   ก็เห็นหนุ่มฝรั่งคนนึงวิ่งกระหืดกระหอบ สภาพไม่ต่างจากเราเท่าไหร่ และถือกระดาษปริ้นแผนที่ มองแว๊บเดียวก็รู้ว่าเป็นคันเดียวกับเรา  สันนิษฐานว่าคงจะไปฟุคุโอกะเหมือนเราแหงๆ   เห็นวิ่งๆๆ ไปหาคนขับรถเจ้าอื่นที่มาจอดรถรอ เค้าก็บอกว่าไม่ใช่ๆ ฝรั่งคนนั้นเลยเดินกลับมาสมทบกับจุดที่เรานั่งรอ เค้าก็ถามสาวญี่ปุ่นที่นั่งข้างๆเราค่ะว่า รถคันนี้ยังไม่มาเหรอ สาวคนนั้นรู้สึกว่าจะฟังไม่รู้เรื่อง เราก็เลยตอบแทนให้ว่า ยังไม่มาหรอก ต้องรอไปอีก   เค้าก็อ้าวเหรอ ดูนาฬิกา ปรากฏว่าเค้าจำเวลาผิด ฮ่าๆๆๆ เจอคนโก๊ะเหมือนเราด้วยเว้ยเฮ้ย   ซักพักเราก็เลยได้คุยกันระหว่างที่รอรถ รู้คร่าวๆว่า ชื่อไมค์ เป็นชาวนอร์เวย์ เค้าลาออกจากงาน แบกเป้เที่ยวไปเรื่อยๆ และตั้งใจเที่ยวที่ญี่ปุ่น เป็นเวลา 2 อาทิตย์ โดยอาทิตย์แรกเค้าไปเกียวโต เพิ่งกลับมาโอซาก้า และจะมาขึ้นรถเพื่อต่อไปฟุคุโอกะเที่ยวคิวชูอาทิตย์นึงแล้วย้อนกลับมาโอซาก้าขึ้นเครื่องไป ประเทศอื่นต่อ หนุ่มคนนี้พูดญี่ปุ่นไม่ได้เลย เราเลยช่วยเป็นล่ามแปลเวลาลงทะเบียนที่จุดขึ้นรถ  พอขึ้นรถเราไม่ได้นั่งด้วยกันเพราะระบุเลขที่นั่ง (อดเลยยย) ฮ่าๆ มีโอกาสแล้วแท้ๆ   พอตอนเช้า ถึง ฟุคุโอกะ เค้าลงก่อนหน้าเรา ส่วนเรานั่งรถต่อไปอีกจนถึง สถานีรถไฟฮากาตะ ประมาณ 7 โมงเช้า ถึงเร็วก่อนเวลาที่บอกไว้ประจำอ่ะ เราไม่ลืมที่จะภาพนี้จาก ชินไซบาฉิ มาด้วย แม้แต่คนญี่ปุ่นก็หยุดถ่ายรูปตรงนี้กันเพียบ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 21:03:00

ความคิดเห็นที่ 39 ชอบมากๆ ทั้งวิธีการเขียนบรรยายและรูปภาพ ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรก แต่เห็นหายเงียบไป เมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมายังนึกถึงและเสียดายตะหงิดๆ ว่าทำไมไม่มาเขียนต่อ ชอบจริงๆ อ่านแล้วสบายตา สบายใจ ถึงหมดภาระกิจการเป็น วูฟเฟอร์ ถ้าได้ไปไหนมาก็เขียนมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ จากคุณ : สิบล้อชอบเที่ยว เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 21:20:13

ความคิดเห็นที่ 40 เขียนหนังสือซักเล่ม กระตุ้นต่อม WOOF ช้อบชอบค่ะ! จากคุณ : โอ ละ แก้ว (โอ ละ แก้ว) เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 21:26:47

ความคิดเห็นที่ 41 สนุกมากครับ  ขอบคุณครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 21:40:38

ความคิดเห็นที่ 42 คุณ  สิบล้อชอบเที่ยว....ขอบคุณมากๆๆๆๆๆค่า ดีใจมากเลย ยังมีคนรอตามอ่าน มีกำลังใจเขียนต่อแล้วสิเรา อิิอิ คุณ โอ ละ แก้ว....ฮ่าๆ ตั้งชื่อได้ฮาดี แต่คงไม่สามารถขนาดออกหนังสือได้หรอกค่ะ แค่มาเขียนแบ่งปันให้เพื่อนๆก็พอไหวนะคะ คุณ เล็กทาโร่....ขอบคุณที่ติดตามมาถึงตอนที่สองเช่นกันค่ะ ^^ ......................................................................................... เืมื่อลงรถและได้รับสัมภารก มาจนครบ เราก็เริ่มปฏิบัติการ ซื้อตั๋วรถไฟ เพื่อขึ้นต่อไปยังเป้าหมายที่ 2 นั่นก็คือ โฮสที่มีชื่อเรียกฟาร์มตัวเองได้ฮามากๆ ว่า Gahaha house (ガハハハウス)　 ที่จริงเราอยากมาวูฟแถวๆ จ. ฟุคุโอกะ มากกว่า แต่ไปกดเห็นโฮส กาฮาฮาเฮาส์ เค้าปลูกสตอเบอรี่ ลูกใหญ่มากกกกกก เลยตัดสินใจเลือกที่นี่ค่ะ อิอิ กาฮาฮาเฮาส์อยู่ในเมืองท่าเล็กๆที่ชื่อว่า มินาโตะ ของ อำเภอที่ชื่อ คะราซึ 唐津　มีชื่อเสียงเรื่องเครื่องปั้นดินเผา เมืองนี้อยู่ใน จ. ซางะ ติดกับ จ. ฟุคุโอกะค่ะ เราเข้ามาที่สถานี้ฮากาตะ และหาสถานีเป้าหมายคือ สถานีรถไฟคะราซึ ต่อรถรอบนึง ไม่ยุ่งยากมากมาย ราคาตั๋ว 1,110 เยน ใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง  เราชอบนั่งรถไฟต่างจังหวัดก็เพราะคนน้อยดี แถมยังได้เห็นวิวข้างทางเป็นภูเขา ทะเล ท้องทุ่ง มีความสุขอ่ะ ในที่สุดเราก็มาถึงสถานีรถไฟ คะราซึซะที ดีใจมาก คราวนี้ไม่มีเรื่องโก๊ะให้ต้องลุ้นด้วยค่า พอออกมานอกสถานีก็ควานหาตู้โทรศัพท์สาธารณะ สถานีรถไฟที่นี่ดีหน่อย เพราะเป็นเมืองท่องเที่ยว ซึ่งกำลังจะจัดงานเทศกาลที่ปีเดียวจัดแค่ครั้งเดียวด้วย แค่ 3 วันเท่านั้น มาตรงเทศกาลนี้พอดีเลยค่ะ โชคดีมาก เราโทรเข้ามือถือหาโฮสกาฮาฮาเฮาส์ โฮสก็บอกว่าเดี๋ยวจะมารับ ให้รออีกประมาณ 20 นาทีนะ เราก็ค่า ได้ค่า ระหว่างรอ ก็ซื้อข้าวปั้น ขนมปัง นม ในร้านสะดวกซื้อที่ตั้งอยู่ในสถานีกิน พร้อมกันนั้นก็หาข้อมูลท่องเที่ยวที่เคาน์เตอร์บริการนักท่องเที่ยว ที่นี่มีสถานที่ๆน่าไปมากมาย ที่สำคัญๆก็คือ ปราสาทคะราซึ และ งานเทศกาลแห่หุ่นปลา หรือที่เรียกว่า โอะคุนจิ おくんち ว๊ายย เราอยู่ช่วงที่มีเทศกาลพอดี เราก็ว่าเห็นมีโปสเตอร์ติดในรถไฟ แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ถ้าอยากรู้ว่าที่นี่มีแห่อะไรบ้าง ก็ติดตามตอนต่อไปนะคะ รับรองว่าสนุกมากๆค่ะ อยู่ที่นี่ได้ทำงานหลายอย่าง ตั้งแต่ถอนหญ้า เด็ดใบสตอเบอรี่ ตกปลาหมึก ย่างไก่ พนักงานเสริ์ฟร้านอิซากายะ ปั้นซาลาเปา ฯลฯ อีกอย่างคนที่นี่เป็นมิตร และสนุกสนาน นิสัยคล้ายคนไทย อบอุ่นเป็นกันเองดีค่ะ ในบรรดาโฮสทั้ง 4 แห่ง ประทับใจที่นี่มากกกกกกที่สุด ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจ และให้กิฟนะคะ แล้วจะรีบมาต่ออย่างเร็วที่สุดค่ะ ปิดท้ายด้วยรูปปราสาท คะราซึ จ้า........ ต่อตอนที่ 3 ที่ลิงค์กระทู้นี้เลยค่า วูฟสาวปลาแห้งตะลุยแดนปลาดิบ ตอนที่ 3 wwoof สบายๆ สไตล์ Gahaha House http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10414598/E10414598.html แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 54 13:08:24 แก้ไขเมื่อ 03 มี.ค. 54 10:24:07 แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 54 21:45:32 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 21:43:35

ความคิดเห็นที่ 43 เล่าเรื่องได้น่าติดตาม สนุกมากๆครับ รอติดตามตอนต่อไปนะครับ จากคุณ : tataweb เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 22:09:48

ความคิดเห็นที่ 44 Haru chan I really miss u. Just say hi ja. I will come back to u tomorrow na ja^^ จากคุณ : neung (hollaneung) เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 22:48:54

ความคิดเห็นที่ 45 ดีจัง  เปิดมาเจอรีวิวที่กำลังคิดถึงเชียวค่ะ อ่านได้เพลิน  เหมือนเราได้ไปด้วยเลยนะคะเนี่ย จากคุณ : COCOSWEET เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 22:59:36

ความคิดเห็นที่ 46 สนุกมากเลยค่ะ อ่านแล้วอยากไปมั่งจัง ^ ^ จากคุณ : Littleเจ๊ เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 23:01:09

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณที่ไม่ขัดใจแฟนๆ และกลับมาเล่าต่อนะคะ ^^ สนุกจังเลย แต่จริงๆ ตอนนั้นก็คงลำบากเหมือนกันเนอะ เดือนที่แล้ว มีโอกาสเจอลุง+ป้า ชาวญี่ปุ่น เค้าเป็นคนฟุคุโอกะ ทำสวนดอกไม้ออร์แกนิค (เอาเท่าที่คุยด้วยรู้เรื่องนะคะ ภาษาญี่ปุ่นเราอ่อนมาก) พอดีเราจะไปแถวโทโฮคุ เดือนหน้า เค้าเลยชวนไปแวะ และจะพาไปเยี่ยมบ้าน อยากอวดสวนดอกไม้ของเค้า อยากให้เราถ่ายรูปมาลงเนทเยอะๆด้วย จะได้มีคนไปเที่ยว 55 เราพยายามจะพูดเรื่องวูฟ ว่ามีโครงการอย่างนี้อยู่ แต่อย่างที่บอก ภาษาเราอ่อนมาก ก็แค่บอกว่า มีแบบที่คนไปช่วยงาน แลกกับที่กินที่นอน เค้าบอก เอาสิๆ มาเลย แต่เราคงยังไม่ได้ไปทำอย่างนั้นหรอกค่ะ คิดว่าถ้าได้ไปเจออีก จะลองเอาเรื่องวูฟไปบอกเค้าอีก เพราะเค้ามาเมืองไทยหลายครั้ง น่าจะคุ้นกับคนไทย เผื่อจะมีใครอยากไปบ้าง (เค้าชอบเมืองไทยมาก เห็นว่าอยากได้ที่ดินที่เชียงใหม่ ไว้ปลูกดอกไม้ตอนหน้าหนาว เพราะช่วงนั้นที่ญี่ปุ่นมีแต่หิมะ) แต่ผลจะยังไงไม่ทราบนะคะ จากคุณ : salamanka เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 23:20:16

ความคิดเห็นที่ 48 กระทู้ดีๆมีประโยชน์รายละเอียดเพียบแบบนี้น่ากดโหวตให้มากๆ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 1 มี.ค. 54 23:26:14

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณมากครับ ได้เห็นชีวิตหลายๆอย่างที่ผมเองก็ไม่เคยเห็นเพราะว่าไปกับทัวร์ ฮาๆๆ อิจฉาชีวิตคุณจริงๆ เรียกได้ว่าเข้าถึงแก่นจริงๆ แถมคุณจขกท ก็ตลกอีกต่างหาก น่ารักดีครับ ฮาๆๆ ผมล่ะอยากไปสัมผัสชีวิตแบบบ้านๆแถวญี่ปุ่นแบบนั้นบ้างจัง (^_^) จากคุณ : vuddiken เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 05:10:30

ความคิดเห็นที่ 50 ได้อ่านแล้ว สนุกเหมือนเดิมเลยฮารุจัง... ถ้าโอก้าซัง มีลูกชาย ฮารุจังคงได้เป็นว่าที่ลูกสะใภ้แน่เลย...   คิวชูเป็นที่แรก ในญี่ปุ่นที่หนึ่งไป แล้วประทับใจคนที่นั่นสุดๆ เขาบอกกันว่า คนญี่ปุ่นที่คิวชูใจดีๆ มากๆ นายที่บริษัทฯ ก็ใจดีจริงๆ นะ ถ้ามีโอกาส ตั้งใจจะไปอีกแน่นอนเลย... ตอนไปคราวที่แล้ว ไม่ได้แวะ Saga... อืม... อยากได้พิกัดไร่สตรอเบอรี่ รอตอนต่อไปนะจ๊ะ... กำลังมัน... คราวนี้เท ให้กิฟ ด้วย ชอบจัง อยากไปวูฟ บ้างอ่ะ^0^ จากคุณ : หนึ่ง (hollaneung) เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 08:35:19

ความคิดเห็นที่ 51 แอบมาติดตามอ่านแบบเงียบๆๆ อิอิอิอิอิอิ จากคุณ : น้องแสตมป์ เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 09:14:28

ความคิดเห็นที่ 52 คุณ ตาต้า...ขอบคุณเช่นกันค่าที่ติดตามมาทุกกระทู้ คุณ หนึ่ง ....คิดถึงเหมือนกันไปไหนมาเอ่ย ^^ คุณ COCOSWEET ....อิอิ มาเกี่ยวข้าวด้วยกันค่ะ คุณ Littleเจ๊....ถ้ามีเวลาและโอกาสก็อยากให้ไปทำแบบนี้นะคะ คุ้มสุดๆ คุณ  salamanka....ดีจังเลยค่ะ น่าสนใจมาก ถ้าคุณลุงกับคุณป้าใช้อีเมล์ ก็น่าจะลองส่งลิงค์ เว็บไซต์ wwoofjapan ไปก็น่าจะดี ลิลลี่...ขอบคุณค่า แค่ได้เอาประสบการณ์ที่ไปเจอมาแชร์กับเพื่อนๆ ก็โอเคแล้ว ^^ คุณ vuddiken...ขอบคุณนะคะ ถ้าสามารถปลีกตัวจากงานหรือลาได้ซัก 2 อาทิตย์ ก็อาจจะลองไปเที่ยวแบบนี้ได้นะคะ ลองวูฟซักอาทิตย์นึงใน จ. ที่ไม่ใช่เมืองใหญ่ๆ หรือเมืองท่องเที่ยว ก็สัมผัสวิถีชีวิตชาวบ้านของญี่ปุ่นได้แล้วค่ะ คุณ หนึ่ง....กลับมาเร็วจัง ฮ่าๆ ถ้าสมมุติว่ามีลูกชายจริงๆ ป่านนั้นลูกชายเค้าคงไม่เหลือมาถึงเราแล้วหละ แสตมป์...เงียบจริงๆแหละ ไม่คึกคักเท่ากระทู้แรกเลยอ่า เหอๆ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 11:11:42

ความคิดเห็นที่ 53 がんばれ！！ ค่อยๆ เขียนไป แนวทางดีแล้ว สู้ๆ จากคุณ : MaNgKoOd เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 11:27:10

ความคิดเห็นที่ 54 ตามต่อจากเมื่อวานค่ะ..สนุกเหมือนเดิมเลย^^ อ่านแล้วมีกำลังใจหาข้อมูลวูฟเพิ่มขึ้นเยอะเลยค่ะ รอตอนหน้านะคะ จากคุณ : kizuna_Ai เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 11:37:43

ความคิดเห็นที่ 55 คอนนิจิวะ ฮารุจัง........ น้าอ่ะ อยากเห็นเครื่องสีข้าวมากเลย....แต่ไม่เป็นไร ที่ฮารุจัง เอามาให้ดู เด๋วน้าเสิรธเอาได้จร้า เห็นชื่อเครื่องแหล่ะ หาไม่ยาก อือ อือ....แต่เครื่องสีข้าวของเค้าไอเทคมากมาย เครื่องเกียวด้วย ของที่บ้านน้า ยังรุ่นเก่าอยู่เลย สมัยเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน 555 แล้ว 2 ชั่วโมง 60 กระสอบ เชอะ ของน้าอ่ะ 60 กระสอบนี่ 13 ชั่วโมงแน่ๆเลย อยากได้เครื่องรุ่นใหม่จังเลย...อิอิ แต่ราคาสิเป็นล้าน 555 รอติดตามตอนต่อไปนะครับ.... จากคุณ : ถนนสายนี้เปรี้ยว เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 12:37:49

ความคิดเห็นที่ 56 ตามอ่านจนอยากไป wwoof บ้างแล้วสิ .. เราจะเป็น wwoofer ที่แก่ที่สุดมั้ยนะ อิอิ..^^ จากคุณ : Auntie AnT เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 16:14:30

ความคิดเห็นที่ 57 มาลงชื่อไว้ก่อน  แล้วถ้ามีเวลาจะกลับมาอ่านแบบละเอียดๆ อีกรอบนะคะ อีกหนึ่งปีต่อไปนี้  จะตั้งใจเรียนภาษาญี่ปุ่นให้มากขึ้น(กว่าเดิม) และจะเตรียมหาข้อมูลไว้รอ  เรียนจบแล้วจะไปให้ได้ ^^ ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆ ที่เปิดโลกให้รู้ว่ามีโครงการแบบนี้ด้วยนะคะ รออ่านตอนต่อไปค่า ^^ จากคุณ : PG_008 เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 21:35:50

ความคิดเห็นที่ 58 เห็นธรรมชาติที่สวยงามแล้ว สบายใจดีจังครับ จากคุณ : Destiny-Boy เขียนเมื่อ : 2 มี.ค. 54 22:41:00

ความคิดเห็นที่ 59 อิจฉาฮารุ เที่ยวได้สบายกระเป๋า แต่แอบเหนื่อยบ้างอะไรบ้าง ก็พอไหวเนอะ ตัวแค่เนี๊ยะ แต่เก่งจริงๆเล้ยยยยยยย จากคุณ : จูลายกะปลายฟ้า (July 15th) เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 00:03:10

ความคิดเห็นที่ 60 มังคุด...จ้า จะพยายามต่อให้จบอย่างสมบูรณ์ที่สุด แทงยูหลายๆเด้อ คุณ kizuna_Ai...สนใจอยากไปวูฟบ้างแล้วใช่มั้ยคะ สู้ๆค่ะ ^^ น้าเปรี้ยว...เค้าขอโทษษษ เครื่องสีข้าวเค้าเร็วทันใจดีจริงๆค่ะ เอาุถุงหนีบกบเครื่องแป๊บเดียว ก็เต็มแล้วอ่ะ ใช่เลยเครื่องสี กับรถเกี่ยว แพงมากกกก คุณ Auntie AnT ....ไม่หรอกค่ะ ใครๆก็ไปได้ ถ้าครบ 16 ขวบแล้วล่ะก็ลุยเลยค่ะ คุณ PG_008 ...สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้นะ คุณ Destiny-Boy...จริงค่ะ สาเหตุที่เลือกไปวูฟต่างจังหวัดก็เพราะชอบธรรมชาติ บ้านๆแบบนี้มากกว่าในเมืองที่มีแต่ตึกสูง และคนเดินยั๊วเยี๊ยะแทบไม่มีอากาศหายใจ คุณ บอล...ฮ่าๆ อยากไปเกี่ยวข้าวที่ญี่ปุ่นบ้างแล้วล่ะสิ อิอิ จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 10:01:39

ความคิดเห็นที่ 61 ^ ^ ^ โว้วว โค-ตะ-ระพ่อ โค-ตะ-ระแม่สตอร์เบอรี่เหรอคะ??? ใหญ่ม๊ากกก จากคุณ : ยูจินคุง เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:17:38

ความคิดเห็นที่ 62 ตามอ่านต่อ สนุกมาก ๆ ค่ะ ^^ จากคุณ : @}-- เยอบีร่า -- เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 14:36:16

ความคิดเห็นที่ 63 รอตอนต่อไปค้าบ อิอิ จากคุณ : กุ้งแห้งเต้นระบำ เขียนเมื่อ : 3 มี.ค. 54 22:04:00

ความคิดเห็นที่ 64 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด #60 ichigo ยักษ์เหรอคะ ลูกโต๊..โต จากคุณ : kizuna_Ai เขียนเมื่อ : 4 มี.ค. 54 14:09:49

ความคิดเห็นที่ 65 ตามอ่านตั้งแต่ตอนที่ 1 แล้วค่ะ ชอบมาก save เก็บเรียบร้อยแล้ว รออ่านไร่สตอเบอรี่อยู่นะคะ จากคุณ : แม่มดน้อย kiki เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 21:00:15

ความคิดเห็นที่ 66 แวะมาหาที่เที่ยวห้องนี้ เลยบังเอิญมาเจอกท.คุณฮารุซัง อ่านตาแฉะตั้งกะตีสี่จนถึงบัดนี้ ปวดตามาก T.T นึกว่าจะจบแล้วซะอีก มาต่อไวๆนะคะ รออยู่ สู้ๆค่า (ขนาดคนดามอ่านยังเมื่อย คนทำรีวิวจะเหนื่อยขนาดไหน) อยากไปมั่งจังค่ะ แต่ติดปัญหาเยอะมาก เช่น เป็นคนขี้เกียจอ่ะ กลัวโฮสเตะออกจากบ้าน อิๆ >"< จากคุณ : babyroo talk เขียนเมื่อ : 10 มี.ค. 54 05:21:08

ความคิดเห็นที่ 67 ติดตามมาตั้งแต่กระทู้แรก ชอบมากเลยค่ะ จะรอติดตามต่อนะคะ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : lekouy เขียนเมื่อ : 11 มี.ค. 54 20:15:55

ความคิดเห็นที่ 68 คุณ ยูจินคุง....ใหญ่มากค่ะสตรอเบอรี่ แต่ยังเสียดายมาจนถึงทุกวันนี้ ว่าตอนที่ไปวูฟที่นั่น อดกินค่ะ่ มีแต่ดอกสตรอฯให้ดู ฮือออ คุณ @}-- เยอบีร่า --.....ขอบคุณสำหรับการติดตามนะคะ หายไปเป็นเดือน กลับมารีวิวตอนต่อไปแล้วค่ะ ตามลิงค์ที่ด้านล่างนี้ไปได้เลย คุณ กุ้งแห้งเต้นระบำ....ขอโทษที่ทำให้รอนานนะคะ ตอนใหม่มาแล้ค่ะ คุณ kizuna_Ai ...เป็นสตรอฯพันธุ์ไอเบอรี่ ลูกใหญ่ค่ะ ช่วงนี้เป็นหน้าสตรอฯ ที่นั่นมีอิจิโกะการิ สามารถอยู่ได้ทั้งวันเลย คุณ แม่มดน้อย kiki ...ขอบคุณค่ะที่ติดตามมาตลอด ตอนใหม่มาแล้วนะคะ คุณ babyroo talk....โหห ตาแฉะเลยเหรอ  ขอบคุณนะคะ ถ้าไปวูฟแบบนี้ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แล้วแต่โฮสด้วยว่าจะให้ทำงานอะไร บางที่ไม่ค่อยมีงาน ก็สบายไป อิอิ คุณ  lekouy....ติดตามตอนต่อไปได้เลยค่ะ มาแล้วววว                     v                     v                     v                     v วูฟสาวปลาแห้งตะลุยแดนปลาดิบ ตอนที่ 3 wwoof สบายๆ สไตล์ Gahaha House http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10414598/E10414598.html#5 จากคุณ : harumi เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 11:25:30

ความคิดเห็นที่ 69 โอ้แม่เจ้า strawberry ใหญ่มากๆ จากคุณ : CMV เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 16:00:56

ความคิดเห็นที่ 70 เวลาคุณ harumi เขียนกระทู้ใหม่ รบกวนส่งหลังบ้านมาบอกด้วยได้ไหมครับ ผมพลาดไปหลายตอนเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : โต้คลื่น เขียนเมื่อ : 4 เม.ย. 54 20:24:03

ความคิดเห็นที่ 71 โฮสใจดีมากครับ (แอบอิจฉา 55) จากคุณ : kirofsky เขียนเมื่อ : วันจักรี 54 11:11:22

ความคิดเห็นที่ 72 มีความสุขมากๆ เลยครับ ที่ได้อ่านรีวิวคุณฮารุ ตามต่อ จากคุณ : arrthai เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 15:09:33

ความคิดเห็นที่ 73 ตามมาอ่านต่อครับ สนุกๆ เป็นผู้หญิงที่ใจเด็ดมาก เดินทางคนเดียวด้วย ขอยกนิ้วให้ จากคุณ : Poppartacus เขียนเมื่อ : 12 เม.ย. 54 21:59:24

ความคิดเห็นที่ 74 ตามอ่านรายละเอียดอย่างเพลิดเพลินค่ะ สนุกไปด้วยเลย ไปอ่านกระทู้สามต่อดีกว่า ^^ จากคุณ : Clear Ice เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 54 13:13:39