โอ๊ย จุกจนพูดไม่ออกอะ เพิ่งเห็นว่าหนูจิบมาเป็นแขกรับเชิญใน L&T ฉบับพิเศษนี้ด้วย
อยากให้กีบหมดทุกรูปเลยจริงๆนะ แต่ต้องตัดใจเก็บไว้เผื่อรีวิวท่านอื่นๆบ้าง ทั้งค่อนทั้งหนูจิบคงไม่ mind ใช่ไหมจ๊ะ
เห็นทั้งภาพสุดเทพ อ่านทั้งคำบรรยายสุดคม หลายๆประโยค หลายๆวลีทิ่มแทงใจป้าอย่างจัง
เพราะป้าก็กำลังเป็นเช่นที่ค่อนว่า คือบ้าถ่ายมันดะไปหมด น้อยครั้งที่จะรู้จักปราณีตบรรจง
ใจมัวคิดแต่เรื่องรีวิว ไม่ได้โทษว่ารีวิวนะ แต่กำลังบอกว่าป้าให้น้ำหนักความสำคัญผิดไป
เพราะไม่เพียงไม่เสียเวลาถามไถ่คนข้างกายว่าสนุกมั้ยว่าชอบมั้ยเท่านั้น...
เผลอๆ ป้ายังไปคอยไล่ตาลุงให้พ้นๆเฟรมอีกด้วย โดยหาสำนึกไม่ว่าเค้าก็อยากจะชื่นชมวิวตรงหน้าเหมือนกัน ป้าผิดไปแล้ววววว
สัญญาว่า...ต่อแต่นี้ไปจะใส่ใจคนข้างกายให้มากขึ้น ด้วยเวลาเราก็เหลือน้อยลงทุกที
จะพยายามให้มีตัวเองอยู่ในภาพถ่ายมากขึ้น (ป้าไม่ชอบถ่ายรูป แต่ชอบถ่ายรูปตาลุงเยอะมาก) เพราะยามที่ป้าจากไปก่อน ตาลุงจะได้มีรูปป้าไว้ดูเวลาคิดถึง (เอ รึเค้าจะไม่สน)
ขอบคุณ L&T เล่มนี้ที่ช่วยให้ป้าหันหลังกลับได้ทันท่วงที