ความคิดเห็นที่ 1 ก่อนเริ่มกระทู้ ตามธรรมเนียมขอกางแผนที่ให้ดูก่อน จะได้ไม่งง  โดยเป็นแผนที่เข้าสู่อุโมงค์ปางตูบขอบ และ อุโมงค์เขาพลึง (อันเดียวกับตอนที่ 3 นะแหละ)  ซึ่งจากตอนที่แล้ว ผมนำรถไปจอดตรงใกล้จุดตัดทางรถไฟกับถนนเข้าหมู่บ้านหนองน้ำเขียว  คืออยู่ระหว่างสองอุโมงค์เลย แล้วได้ไปสำรวจอุโมงค์ปางตูบขอบ พร้อมชมวิวเหว ทั้งสองข้างทางไปพร้อมๆ กัน จนไปหยุดที่ สทล.512/18 ที่มีเหวมืดๆ รกๆ ข้างล่างนั้น  แล้วก็เดินกลับมาที่รถ ต่อไป ผมจะพาเดินขึ้นเหนือบ้าง โดยยังไม่กลับไปขึ้นรถที่จอดรอบนเนิน ร่มๆ  ปล่อยให้สมาชิกที่มาด้วยกัน รอกันต่อไป.....  คือจะพาเพื่อนๆ ไปชม อุโมงค์เขาพลึงด้านใต้ แล้วค่อยกลับออกมานำรถขึ้นไป หาทางเข้ามาอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนืออีกที ครับ เพราะอุโมงค์เขาพลึง ดูแล้ว น่ากลัว...ไม่น่าเสี่ยงเดินลอดผ่านเหมือนอุโมงค์ปางตูบขอบ ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 12:27:55

ความคิดเห็นที่ 2 เบื้องหน้าผม ตอนนี้ก็คือ ทางไปสู่อุโมงค์เขาพลึงด้านใต้  ซึ่งพบว่ามีร่องรอยถนนดิน วิ่งคู่ขนานไปกับราง เลยทำให้การสำรวจของเราง่ายขึ้น เพราะตอนนั้น ต้นขาขวาด้านในรู้สึกระบม เหมือนไข่ดันบวมเลย  แต่ต้องอดทน เพื่อให้ภาระกิจลุล่วง  ยิ่งนึกว่าพรุ่งนี้ต้องเข้าสู่ อุโมงค์ห้วยแม่ลาน อันยาวไกลกว่านี้เท่าตัว ยังนึกไม่ออกว่าจะทำได้สำเร็จหรือเปล่า จากภาพข้างล่างจะเห็นต้นจามจุรี อยู่เป็นที่สังเกตุครับ พอเข้าไปใกล้อุโมงค์เขาพลึง จะพบต้นจามจุรีอีกต้น นะครับ  ซึ่งแถวนี้ผมเองก็ไม่สังเกตุเห็น ต้นจามจุรีที่เติบโตจนมีรูปทรงพัดคลี่สวยๆ อยู่ริมรางรถไฟอีก (เป็นต้นไม้ที่ผมคิดว่ามีรูปทรงดูร่มรื่น สบายตาครับ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 12:41:09

ความคิดเห็นที่ 3 เดินเลยต้นจามจุรีไปนิด ก็จะพบเหวด้านซ้ายมือ ครับ  คันทางคอนกรีตช่วงนี้นับว่ายาวมาก เดินสบายทางโล่ง แถมชมวิวได้สบายตาอีกด้วย   อ้อ..สังเกตุเห็นเสาโทรเลข อันหนึ่ง อยู่ตรงกลางเหว มีลักษณะโค้งงอ เหมือนคันธนู ดูแล้วอ่อนช้อย ต่างกับเสาต้นอื่นๆ มาก...ฮา แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 54 12:53:56 จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 12:47:04

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมาชมต่อครับ ถือร่มกันฝนหรือกันแดดเอ่ย ลืมแซว...หรือเอามาไว้แทนไม้เท้า แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 54 12:54:39 จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 12:49:14

ความคิดเห็นที่ 5 ไปลอดอุโมงค์ด้วยครับ จากคุณ : เล็กทาโร่ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 12:55:07

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีครับ คุณtiger's nest : ยินดีต้อนรับแขกผู้เยี่ยมเยียนทักทาย คนแรกในกระทู้นี้ครับ  ขอตอบนะครับ  กันแดดครับ เพราะช่วงที่เดินแดดแรงน่าดู เพียงแต่โชคดีอากาศไม่ร้อน  แต่สาเหตุหลักที่ต้องนำร่มไปด้วย ก็คือเอาไว้ป้องกันตัวจากงู แมงป่อง ฯลฯ ในพงหญ้าครับ คือบางช่วงที่จำเป็นต้องลุยผ่านหญ้ารกๆ (ถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้) ก็ใช้กางดันล่วงหน้าไปก่อน เหมือนโล่ห์  ถ้าเขาจะตกใจ กระโดดมาฉก ก็จะได้โดนร่มก่อนไงครับ  แม้แต่สุนัขก็กันได้ในยามที่กระโดดเข้ามากัด อย่างน้อยก็มีติดมือไว้ฟาดฟัน ในยามจำเป็นได้ดีกว่า ไม่มีอะไรในมือเลย หยุดมองไปที่วิวเหวกันหน่อย  แหม..ดันย้อนแสงเสียนี่ เลยดูจ้าๆ แสบตาไปหน่อยครับ (ถ้าเป็นยามเช้าคงมองได้สบายๆ ครับ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:01:26

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีครับ คุณเล็กทาโร่ : เชิญติดตามได้เลยครับ กระทู้กำลังเริ่ม คงเสร็จก่อนค่ำวันนี้ครับ คำเตือน: ระหว่างที่เดินชมวิวสวยๆ บนทางลอยฟ้าราบเรียบราวทางด่วน ดอนเมืองโทรลเวย์ นั้นให้ระวัง เจ้าสิ่งนี้นะครับ เพราะมาตั้งอยู่บนขอบทางพอดี ท่านอาจจะสะดุดตกลงไป หรือข้าวของที่ถือติดมือหล่นลงชำรุดเสียหายได้นะครับ อย่างน้อย เท้าที่ถือเป็นอุปกรณ์สำคัญในการเดินทางอาจบาดเจ็บจนต้อง ยกเลิกภาระกิจทั้งหมดได้เลยนะครับ  น่ากลัวเหมือนกัน จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:07:11

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนี้สุดขอบเหวแล้ว ก็ต้องกลับมาขึ้นรางกันอีก ม้าเหล็กจิ๋วตัวเขียวๆ ถึงเวลาขึ้นรางได้แล้ว...ฮา   มาดการเดินพร้อมหิ้ว เฮดไลท์ไปของนายแบบเรานี่ ดูแล้วก็เท่ห์ไม่เบาครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:09:55

ความคิดเห็นที่ 9 ตรงหัวโค้งข้างนี้ ดูเหมือนจะมีที่เอนหลังนุ่มๆ สีเขียวให้ด้วยครับ  ชอบจริงๆ นี่ถ้าหากหน้าฝนคงเขียวสดกว่านี้อีกเยอะ แต่ถ้าจะให้เข้าไปใกล้คงต้องแหวกหญ้าข้างล่างให้ดี กลัวเจ้าถิ่นไร้ขา จะซุ่มเล่นงานอยู่นะครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:12:17

ความคิดเห็นที่ 10 ภาพซ้าย : ตอนนี้ได้เจอทางลัก(แอบ)ข้าม อีกแล้วครับ  นี่คงสำหรับรถมอเตอร์ไซด์กระมัง  อันนิดเดียว  ผมคิดว่าน่ากลัวที่สุดก็คือ รถยนต์ที่จะข้ามทางรถไฟ เพราะมักมองเห็นรถไฟไม่ถนัดนัก แถมไม่ค่อยได้ยินเสียงรถไฟอีก เพราะมักจะปิดกระจกติดแอร์กัน  จำเป็นต้องจอดดูให้แน่ใจก่อนทุกครั้งที่จะข้ามครับ ภาพขวา : เห็นนายแบบเราเกาหัวแล้ว คงแอบคิดว่า "อีกไกลไหมนี่ ?"  ให้สังเกตุจุดขาวๆ ในวงกลมสีชมพู เล็กๆ นั่นนะครับ คืออะไร จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:21:00

ความคิดเห็นที่ 11 ภาพซ้าย : ป้ายขาวๆ นั้นก็คือ ป้ายแบ่งเขตจังหวัด ระหว่าง จ.แพร่ กับ จ.อุตรดิตถ์ ครับ ซึ่งไม่ตรงกับในแผนที่ GPS Pocket PC ของผมที่ระบุว่าอยู่ระหว่างปากอุโมงค์เขาพลึงทั้งสองด้านพอดี   ซึ่งจะตรงตามหลักการปักปันดินแดนสากล ที่ใช้สันเขา หรือ สันปันน้ำ เป็นตัวแบ่ง เพราะเหตุผลการเจาะอุโมงค์ก็คือมีเทือกเขาทอดยาวขวางหน้า ซึ่งอาจไม่สะดวกต่อการตัดให้ขาด หรือทำทางตีอ้อมไป เหมือนรถยนต์  เลยทำให้ แนวแบ่งเขตก็น่าจะอยู่ที่จุดสูงสุดของเทือกเขานั่นเอง แต่ถึงอย่างไร คงจะไม่สะดวกที่จะต้องปีนป่ายขึ้นไป ดูป้ายแบ่งเขต เลยนำมาวางข้างล่างให้เห็นชัดๆ ซะ เพื่อผลในการตัดสินว่า พื้นที่ตรงนี้ใครรับผิดชอบ  (ถ้าหากอุโมงค์เขาพลึง มีจุดแบ่งเขตอยู่ตรงกลางพอดี เวลาบำรุงรักษา หรือเกิดเรื่องทางคดีความ คงยุ่งน่าดู  สู้ยกให้อุโมงค์แห่งนี้ ไปให้ เขตจังหวัดใดรับผิดชอบไปเลยทีเดียว จะง่ายกว่ากันมาก  ซึ่งปัญหาความยุ่งยากทำนองนี้ได้เคยเกิดกับ สะพานต่างๆ ที่ข้ามแม่น้ำมาแล้วด้วย) ภาพขวา : ด้านขวามือดูเป็นทางโล่ง เดินง่าย ขอย้ายลงมาจากรางหน่อยนะครับ ตรงนี้ มีต้นจามจุรีอีกต้นนะครับ ใช้อ้างอิงได้ดี ว่าตอนนี้กำลังอยู่ช่วงไหนของการเดินทางครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:31:26

ความคิดเห็นที่ 12 ภาพซ้าย : สังเกตุให้ดี ตรงขอบทางด้านขวาที่เป็นดินลูกรัง นี่ ตอนที่ไปผมก็ไม่ทันสังเกตุว่ามีแนวหินสีเข้มอยู่ด้วย  มาสะดุดตาเหวจากภาพในเว็บคนรักรถไฟ กระทู้ "เลาะเขา เขาพลึง ปางตูบขอบ ปางต้นผึ้ง" (ภาพขวา) ของคุณ KTTA-50-L  ตามที่คุณ owl2 แนะนำมาในกระทู้ตอนที่แล้ว ยังคิดว่าอยู่ตรงไหนเลย  เพิ่งมาทราบอีกที ก็ตรงภาพนี้แหละ ว่าเป็นสถานที่แห่งเดียวกัน เพราะมีต้นจามจุรีในลักษณะเดียวกัน (ไม่พบต้นจามจุรีที่ใดอีกที่อยู่ใกล้ๆ เหว และไม่พบเหวที่ทำด้วยหินแบบนี้ด้วย) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:49:21

ความคิดเห็นที่ 13 ภาพซ้าย : เมื่อหันกลับไปดู ขอบเหวอีกด้านที่เดินผ่านมาแล้ว... แทบไม่น่าเชื่อว่า จะเป็นสถานที่แห่งเดียวกับ ในภาพของคุณ KTTA-50-L เลย  ช่างเปลี่ยนแปลงไปอย่าง น่าเสียดาย ที่วิวสวยๆ กลายมาเป็นเนินดินธรรมดา ที่ดูออกจะโทรมๆ ไปเลย  สาเหตุที่ทางการต้องนำดินลูกรังมาถมยื่นปิดเหว คงเป็นเพราะคันคอนกรีต ที่มีอยู่ คงแตกร้าว ชำรุด อาจพังลงไป เลยใช้วิธีถมเหว เพื่อลดการพังทะลายของคันราง แน่นอนครับ นี่เป็นสิ่งที่ผมค้นพบได้โดยบังเอิญ  (ตอนไปก็ไม่ได้ให้ความสนใจอะไรมาก เพียงแต่หลานมาบอกว่า ตรงนี้มีร่องน้ำ ก็เลยยกกล้องถ่ายมาไว้เท่านั้น จนมาเห็นรูปของคุณ KTTA-50-L ถ่ายไว้เมื่อ 6 ปีที่แล้ว เลยได้คำตอบมาอย่างที่เห็น) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 13:59:12

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีปีใหม่ครับ ปีนี้จะพาผมไปที่ไหนผมตามไปตลอดนะครับ จากคุณ : สมหมาย09 เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:01:37

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีครับ คุณสมหมาย09 : โอ้โฮ..ไปไหนไปกัน..เลือดสุพรรณเลยนะนี่  ขอบคุณครับ ที่ให้ความสนใจ   คงหมายถึงทริปอื่นๆ ที่จะมีมาในช่วงปี 2554 ด้วยหรือเปล่าครับ   คงต้องติดตามกันต่อๆ ไปนะครับ ภาพซ้าย : มาต่อกันนะครับ  ตอนนี้ผมมาใกล้ป้ายแบ่งเขตจังหวัดเข้าไปแล้ว สังเกตุเห็นป้าย "ว" ที่สั่งให้ พขร. รถไฟ เปิดหวูด (หรือหวีด) ก่อนเข้าอุโมงค์ เพื่อให้ ทั้งคนและสัตว์ที่ยังเดินเกะกะข้างในได้รู้ตัวล่วงหน้า ครับ ดูแล้วนึกขำเหมือนกัน ที่คนรถไฟนิยมเรียกว่า หวีด  เลยพาลคิดไปว่า ถ้าหวูด(แตร) เกิดชำรุดขึ้นมาฉุกเฉิน ก็คงต้องโผล่หน้าออกมาส่งเสียง หวีด แทน...ฮา ภาพขวา : ถึงแล้วครับ เขตจังหวัดแพร่  ใกล้อุโมงค์เข้าไปทุกทีแล้ว จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:11:06

ความคิดเห็นที่ 16 เมื่อมาถึงแล้ว ก็ไม่พลาด ให้คิดว่าเป็นป้ายประเพณี อันหนึ่ง ที่ต้องเข้าไปยืนเก๊ก มาเป็นที่ระลึกครับ ภาพซ้าย : สาเหตุที่มีพงหญ้ากอใหญ่อยู่ตรงหน้าป้ายพอดี ความกลัวสัตว์มีพิษที่ไร้ขา ก็มาครอบงำทันที ทำให้ต้องใช้วิธี เอื้อมไปใกล้ๆ แทน เลยได้ภาพออกมาอย่างที่เห็น (น่าเกลี๊ยด น่าเกลียด จริงๆ...ฮา) ภาพขวา : อีกด้านหนึ่งของป้าย ดูคล้ายกับว่า อยู่คนละจังหวัดเลยครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:15:52

ความคิดเห็นที่ 17 อีกสาเหตุหนึ่ง ที่ผมต้องเน้นป้ายนี้ ก็เพราะรู้สึกประทับใจ รูปของคุณ Air Reservoir ที่มี คุณแซม เป็นแบบดั่งที่แสดงในภาพขวา  น่าอิจฉาเขาจัง ที่เข้าไปยืนใกล้ๆ ป้ายได้สบายๆ ไม่ต้องเสียวน่องเหมือนผม (ลำบากจัง ตอนถ่ายภาพเสร็จนี้ ต้องดันดีๆ ไม่งั้นได้ลงไปนอนในพงหญ้า ข้างล่างแน่) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:20:26

ความคิดเห็นที่ 18 ภาพซ้าย :  ไม้หมอน (น่าจะเป็นคอนกรีตเสริมเหล็กหมอน มากกว่า) ตรงนี้มีรอยถูกถากยาวต่อเนื่องไปหลายอัน โดยจากชิ้นส่วนอะไรสักอย่างจาก บนรถไฟ  คงจะแรงน่าดู ขนาดปูนยังแตกแบบนี้เลย หรือจะมีการตกราง ! แถวนี้มาแล้ว ภาพขวา : มาเจอเจ้ากระปุกจารบีติดรางอีกแล้ว  สังเกตุให้ดีว่าจะติดอยู่กับรางที่อยู่ด้านโค้งนอกเสมอ เพราะต้องการให้บังใบล้อที่มีจารบีเคลือบ ได้เสียดสีกับรางด้านใน โดยไม่เกิดความร้อน จนรางสึกกร่อน เสียรูป ขณะที่รถไฟเข้าโค้งทุกครั้งครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:26:20

ความคิดเห็นที่ 19 มาร่วมลุ้น กับโค้งข้างหน้าก่อนเข้าถึงอุโมงค์เขาพลึงด้านใต้ครับ 1...2...3... ผมคิดว่า พขร. รถไฟต้องเห็นภาพแบบนี้เป็นประจำ  แต่ผู้โดยสารมองได้ไม่ถนัดตานัก เพราะมองจากหน้าต่างด้านข้าง ยกเว้นว่าเป็นการมองจากโบกี้หลังสุด ที่ค่อยๆออกจากอุโมงค์แทน (แต่ถ้าไปเจอ ดีเซลราง ก็อดอีกเช่นกัน) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:51:41

ความคิดเห็นที่ 20 ปากอุโมงค์เขาพลึงด้านใต้ ชัดๆ เต็มๆ สักรูปครับ  ด้านนี้ดูแล้วสบายๆ ไม่น่ากลัวเหมือนด้านเหนือ นะครับ   เพียงแต่ถ้าไม่เดินลอดมา ก็จะไม่เห็นด้านนี้ (ยกเว้นจะใช้วิธีอย่างผม) ในวงกลมสีชมพู ก็คือ ตัวเลขบน เสาโทรเลข ที่ใช้อ้างอิงตำแหน่งปากอุโมงค์ด้านนี้ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 14:56:09

ความคิดเห็นที่ 21 เข้าไปพิจารณาสิ่งต่างๆ ที่น่าสนใจ รอบๆปากอุโมงค์กันดีกว่า ภาพซ้าย : หม้อไฟ ที่ดูแล้วอยู่ในสภาพชำรุด ไม่น่าจะใช้งานได้ คงมีไว้สำหรับไฟส่องสว่างภายในอุโมงค์นะครับ ภาพกลาง : ตราสัญญลักษณ์ พร้อมระบุปีที่ก่อสร้างอุโมงค์แห่งนี้ แบบ รัตนโกสินทรศก  ร.ศ.128  ซึ่งนับจากเริ่มสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ ในปี พ.ศ.2324  ทำให้ ร.ศ.ที่ 1 คือ พ.ศ.2325  ที่จำง่ายๆ ก็คือ การฉลองสมโภชกรุงเทพฯ ครอบ 200 ปี ในปี พ.ศ.2525 ตอนนั้นเอง อ้อ..มีเกร็ดเพิ่มเติมเล็กน้อย คือ แม้ว่าการนับปี แบบ ร.ศ. ตัวเลขจะบอกการเริ่มต้นตั้งกรุงรัตนโกสินทร์ก็จริง แต่กลับประกาศใช้ในปี พ.ศ.2431 ตรงกับ รัชกาลที่ 1 (เพื่อยกเลิกการนับแบบ จุลศักราช ที่มีมายาวนานตั้งแต่สมัยสุโขทัยแล้ว)  แล้วต่อมาก็ถูกเปลี่ยนมาให้ใช้ พ.ศ.แทน ในปีพ.ศ. 2455 รัชกาลที่ 6 ครับ ภาพขวา : ป้ายชื่ออุโมงค์ชัดๆ ที่อยู่ในสภาพดีกว่าด้านโน้นมากๆ  (สังเกตุให้ดีว่า ตำแหน่งติดป้ายชื่ออุโมงค์ นิยมติดด้านขวา เมื่อหันหน้าเข้าอุโมงค์กัน น่าจะเป็นเพราะต้องการ พขร. รถไฟมองเห็นได้ถนัด นะครับ....ผมคิดเอาเองนะครับ) แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 54 15:42:16 จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 15:37:02

ความคิดเห็นที่ 22 ได้เวลาเข้าอุโมงค์กันแล้วครับ ภาพซ้าย : ถ่ายภาพจากด้านนอกเข้าไปข้างใน ที่ยังพอมีแสงจากด้านนอกบ้าง ช่วงริมๆ ปากอุโมงค์นี้เป็นคอนกรีตฉาบเรียบทั้งหมด ภาพขวา : เดินเข้าไปเล็กน้อย แสงข้างนอกเข้าไปได้น้อยลง ก็จะมองเห็นปากอุโมงค์ด้านเหนืออยู่ไกลๆ เอียงไปทางซ้ายเล็กน้อย เพราะเป็นอุโมงค์ทางโค้ง ครับ นี่ก็เป็นปัจจัยสำคัญอันหนึ่ง ที่มีความเสี่ยงในการเดินลอดเข้าไป จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 15:48:18

ความคิดเห็นที่ 23 ภาพซ้าย : ลึกเข้าไปอีกนิด โอ..มืดจริงๆครับ ถ้าหากไม่มีไฟฉายเข้ามา เป็นเสร็จแน่ๆ ภาพขวา : หันกลับไปมองปากอุโมงค์ด้านใต้ ที่ผ่านเข้ามา จะมีลักษณะโค้งสุดๆ ชนิดที่เรียกว่า ไม่สามารถเห็นรถไฟเลย จนกว่าจะมาถึงปากอุโมงค์ ! จึงนับว่าอันตรายทั้งสองด้านเลยทีเดียวครับ ใครที่เดินลอดก็ต้องมีลุ้นแน่นอน (ขนาดอุโมงค์ตรงๆ ที่ปางตูบขอบ ผมยังบังเอิญเจอรถไฟเลย  ทำให้รู้สึกปอดแหกกันตั้งแต่ต้นทริปแล้ว) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 15:54:35

ความคิดเห็นที่ 24 เย้ มาทันถ่ายทอดสดอีกแล้ว ตามดูทุกกระทู้ค่ะ ขอให้ร่างกายแข็งแรงเร็วๆนะคะ ช่วงนี้อากาศหนาวด้วย จากคุณ : เด็กอุดมเดช เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 15:59:19

ความคิดเห็นที่ 25 เย้ มาทันถ่ายทอดสดด้วย ตามดูทุกกระทู้นะคะ ขอให้ร่างกายแข็งแรงเร็วๆ นะคะ ช่วงนี้อากาศหนาว รักษาสุขภาพด้วยค่ะ จากคุณ : เด็กอุดมเดช เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:01:35

ความคิดเห็นที่ 26 ลองเข้าไปดูผนังอุโมงค์กันใกล้ๆ หน่อยซิครับ ภาพซ้าย : เป็นผนังช่วงรอยต่อระหว่างหิน กับคอนกรีตบริเวณใกล้ปากอุโมงค์พอดี เห็นพื้นผิวแล้วดูน่ากลัว ราวกับหินอุกกาบาต ที่ตกลงมายังโลกเลย ภาพขวา : ตรงส่วนผนังคอนกรีตใกล้ๆกัน มีการจารึกตัวอักษรไว้ด้วย  ระบุวันเดือนปีพร้อมเสร็จ  ใครกันนะ ศิลปินนิรนามคนนี้ อ้อ..สังเกตุในวงกลมสีชมพู ดูนะครับ คือเหล็กเส้นขนาดใหญ่ ที่โผล่ออกมาจากพื้นผิวคอนกรีตตรงขอบ ที่ต่อกับผนังหินเดิมๆของอุโมงค์ครับ  คงมีหลายจุด แต่ตรงนี้ชัดเจนกว่าที่ใดๆ  เพราะนี่คือ โครงเหล็กที่ผูกไว้ก่อนเทคอนกรีต กระมังครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:04:11

ความคิดเห็นที่ 27 สวัสดีครับ คุณเด็กอุดมเดช : ขอบคุณที่อวยพรให้  ปีนี้เล่นก่อนไปเที่ยว และหลังจากกลับมาเลย โชคดีช่วงที่ออกทริปไม่เป็นอะไร ไม่งั้นคงไม่ได้ภาพมาให้ชมกันอย่างนี้แน่นอนครับ ขอบคุณมากครับ ที่เป็นแฟนพันธุ์แท้ กระทู้มิราชช ด้วยครับ ในอนาคตจะทำสารบัญ รวมเล่มให้เลือกค้นหาย้อนหลังกันเลย (ถ้ามีเวลา...) ระหว่างที่สำรวจในอุโมงค์ (แม้จะอยู่ที่ปากทางเข้าก็ตาม) จะได้ยินเสียงน้ำหยดตลอดเวลา จนรู้สึกหลอนๆ เหมือนมีคนทำอะไรอยู่ในอุโมงค์ ยิ่งมองไปทางปากอุโมงค์ยิ่งรู้สึกเหมือนมีคนยืนแอบ ผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ตรงส่วนโค้งของอุโมงค์ด้วย...บรื๋อยย์... ลองใช้แฟลชถ่ายภาพผนังด้านซ้าย (ตรงข้ามกับในภาพคห.26) ก็จะเห็นน้ำเต็มไปหมด ราวกับอยู่แถวๆ น้ำตก  ดูเผินๆ ก็คล้ายกับหินงอกสวยๆ ในถ้ำที่ส่งแสงแพรวพราวครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:10:43

ความคิดเห็นที่ 28 ภาพขวา : มองลงมาข้างล่าง จะเห็นธารน้ำไหล อยู่ขอบอุโมงค์ ด้านนี้ชัดเจน (ที่จริงอีกด้านก็มีน้ำไหลเช่นกัน หากแต่มีหญ้าขึ้นบังเต็มไปหมด) นึกแปลกใจว่า ทำไมเขาไม่ทำให้เป็นร่องสวยๆ เรียบๆ เพื่อส่งน้ำออกไปอย่างมีประสิทธิภาพล่ะ เพราะที่เป็นอยู่อาจทำให้ คันรางไม่แข็งแรง แถมยังทำให้ไม้หมอนกับรางเหล็กผุกร่อนได้ง่ายด้วย ภาพซ้าย : หันมองออกไปทางปากอุโมงค์ ก็มีสภาพอย่างที่เห็นนะครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:15:39

ความคิดเห็นที่ 29 เดินออกมาจากอุโมงค์หน่อย สภาพภูมิประเทศเป็นภูเขาที่ถูกตัดออก แล้วทำให้มีหลายระดับ เพื่อลดการพังทลายลงมา คล้ายกับ ปากอุโมงค์ปางตูบขอบด้านใต้ (นับเป็นความบังเอิญจริงๆ)  เพียงแต่ด้านขวา ที่นี่มีภูเขาขนาบกันไปอีกไกลพอสมควร ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:21:02

ความคิดเห็นที่ 30 ตามไปดูอุโมงค์รถไฟต่อค่ะ จากคุณ : luckyfarm6662 เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:24:38

ความคิดเห็นที่ 31 ภาพซ้าย : เดินออกมาอีกหน่อย เกือบจะพ้นแนวผาหลายระดับด้านซ้ายแล้ว ก็จะเห็นต้นจามจุรี ต้นแรกอยู่ถัดไปเลย  สังเกตุในวงกลมสีชมพู ที่เป็นป้ายแบ่งเขตจังหวัด ภาพขวา : หันกลับไปดูปากอุโมงค์อีกครั้ง (พูดในใจว่า เดี๋ยวเจอกันอีกฝั่งหนึ่ง ที่ปากอุโมงค์ด้านเหนือ)  จะเห็นร่องน้ำไหลทำด้วยคอนกรีตอย่างดี ตรงฝั่งนี้ด้วย (ส่วนอีกด้านมองไม่เห็น ต้นหญ้าขึ้นรกไปหมด) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:26:30

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีครับ คุณluckyfarm6662 : กำลังสนุกเลยครับ ได้เห็นปากอุโมงค์เขาพลึงด้านใต้แล้ว เดี๋ยวจะพาไปสัมผัสอีกด้านที่น่ากลัวกว่าด้านนี้เยอะเลยครับ ภาพซ้าย : มาถึงต้นจามจุรีต้นแรก ถัดจากอุโมงค์แล้วครับ ตอนนี้ผมยืนอยู่ตรงป้ายแบ่งเขตจังหวัดพอดี ภาพขวา : ระหว่างนั้น สังเกตุเห็นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ที่คุ้นตามนุษย์อย่างเรา กำลังคืบคลานเข้ามาเงียบๆ เลียบผาด้านป่าละเมาะ....  ขึ้นเรื่องแบบนี้ ถ้าไม่นำภาพมาให้ดู เป็นต้องสงสัยว่า ตัวอะไรกัน  สุนัข จ๊ะ  เจ้าถิ่นแถวนี้กำลังเดินมาตรวจตราพื้นที่ ว่าพวกผมกำลังทำอะไรกันอยู่  โชคดีที่ไม่มีการเห่า(ขู่)กรรโชก(กันโชค) จนผมต้องโมโห(เพราะรู้สึกว่า ถูกทำให้อัปโชค...ฮา) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:33:35

ความคิดเห็นที่ 33 ภาพซ้าย :  เดินผ่านแนวเหวเดิมที่ถูกถมเป็นลานดินลูกรังในรูป คห.12-13 แล้ว  ก็พอสังเกตุเห็นลำห้วยซ่อนอยู่หลังพงหญ้าริมทางครับ ภาพขวา : มองไปทางขวา ก็เป็นคันทางโล่งๆ ดูสูงกว่าด้านซ้ายมือเล็กน้อย  คงเป็นเพราะต้องการทำให้เอียงรับการความเร็วของรถที่จะถูกเหวี่ยงไปทางนั้น จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:38:23

ความคิดเห็นที่ 34 ภาพซ้าย : ใกล้จะพ้นโค้งซ้าย ก็พอมองเห็นต้นจามจุรีต้นที่สองแล้วละครับ  แสดงว่าใกล้จะถึงจุดทางตัดผ่าน ซึ่งมองเห็นต้นจามจุรีนี้ได้ชัดเจนครับ ภาพขวา : ซึ่งฝั่งตรงข้ามก็คือ เหว ที่มีขอบทางลาดด้วยคอนกรีตเรียบ น่าเดิน ดังที่ผมนำชมในตอนขามาแล้วนะครับ (คห.3, 6, 7) ลงไปเดินข้างล่างดีกว่า (เห็นแบบนี้ เหมือนกำไรในการเดินทางเลยนะครับ ผ่อนเท้าไปได้เยอะ เพราะการเดินบนหินกรวดนั้น ทำให้ขาและเท้าต้องทำงานหนักกว่าปกติมาก) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:43:35

ความคิดเห็นที่ 35 ภาพซ้าย : ตอนนี้เลยแนวเหวมาแล้ว สังเกตุเสาโทรเลข หมายเลข 515/14 นั้นอยู่ใกล้กับต้นจามจุรีมาก ภาพขวา : ในพงหญ้าด้านขวา ได้พบกับใยแมงมุมแปลกๆ ที่มีลักษณะหนาทึบ มีรูใหญ่ๆ ตรงกลางคล้ายๆ กับโพรงเลย  ผมคิดว่า แมงมุมต้องใช้ใยอย่างมาก กว่าจะสร้างได้ขนาดนี้  เพราะส่วนใหญ่จะแค่โครงตาข่ายระนาบเดียวบางๆ ด้วยซ้ำไป  (ในแถบนี้พบหลายแห่งเหมือนกัน  บางแห่งกำลังจับแมลงให้เห็นก็มีครับ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:47:57

ความคิดเห็นที่ 36 ภาพซ้าย : เลยต้นจามจุรีมาก็พบถนนคู่ขนานรางครับ อันเดียวกับในภาพคห.2 นะแหละ..  จะมองเห็นจุดตัดถนนอยู่ไกลๆ สังเกตุง่ายๆ คือมีต้นไม้เล็กๆ อยู่ตรงนั้นพอดี ตามภาพสุดท้าย(คห.67) ของ ตอนที่แล้วนะครับ ภาพขวา : มองไปทางขวา จะเห็นว่าถนนเส้นนี้มีทางเลี้ยวขึ้นไปบนเนิน ที่บังเอิญตรงกับแสงพระอาทิตย์พอดี...แสบตา ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 16:55:17

ความคิดเห็นที่ 37 ภาพซ้าย : ตอนนี้ทั้งผมและหลานชายกำลังตะเกียกตะกายขึ้นไปที่รถครับ ทางชันมากๆ แถมขาทั้งสองข้างก็อยู่ในสภาพย่ำแย่เต็มทน โคนขาด้านขวานั้นระบมเหมือนไข่ดันบวม ตั้งแต่ ออกจาก อุโมงค์ปางตูบขอบแล้ว สงสัยเกิดจากวิ่งหนีรถไฟกระมัง เลยไม่บันยะบันยังในตอนนั้นเลย...ฮา ตอนหลังผมมาคิดดู น่าจะเกิดจากการเดินเอียงข้างมากกว่า เพราะรางไม้หมอนคอนกรีตนี่ ออกแบบไม่เหมาะกับการเดินเลย คือช่วงกลางระหว่างราง จะเอียงลาดเข้าไปหากัน ไม่ราบเรียบเหมือนไม้หมอนที่ทำจากไม้จริงๆ ซึ่งจะเรียบตรงแน่ว   แต่ตรงกลางจริงๆของไม้หมอนกลับพบหินกรวดเต็มไปหมด เดินแล้วสะดุดสุดๆ ต้องเลี่ยงมาเดินใกล้ๆราง ซึ่งมีลักษณะลาดเอียงพอเดินนานๆ เลยได้เรื่อง ขาที่เกร็งด้านเดียวคล้ายๆ กับกระโดดแท็บไปข้างๆนะแหละ เลยทำให้โคนขาระบม  ตอนหลังผมเลยหันมาเดินบนไม้หมอนด้านนอกราง แต่ก็ต้องสะดุดกับ เหล็กยึดรางบ่อยๆ เหมือนกัน เฮ้อ..โชคดีที่ไม่เจอกับระเบิดเหลืองๆ ที่โรยมาจากตู้รถไฟเลย เพราะ เป็นแนวเดียวกันกับห้องสุขาบนตู้รถไฟครับ  แอบเห็นซากกระดาษทิชชู อยู่หลายจุดเหมือนกัน ภาพขวา : มองไปทางขวา เพื่อดูหมู่บ้านหนองน้ำเขียวอีกที  ไม่รู้จะได้มาอีกเมื่อไหร่   รางสูงจริงๆ เลยบังไปหมด เห็นแต่ยอดไม้เท่านั้น จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:04:37

ความคิดเห็นที่ 38 ตอนนี้ผมขับรถออกมาถึงปากทางถนนใหญ่แล้วครับ  มุมนี้ก็สวยเหมือนกัน คล้ายๆ กับปางอุ๋ง หรือ อุทยานแห่งชาติที่ไหนสักแห่ง เลยนะครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:06:24

ความคิดเห็นที่ 39 ตอนนี้สมาชิกที่มาด้วยกันในรถ คงคิดว่าผมเสร็จสิ้นภาระกิจในวันนี้แล้ว...แต่ความจริงยังครับ ยังไม่ได้เห็นปากอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ ที่นับเป็นจุดไคลแมกซ์ของวันนี้ครับ ผมสังเกตุจากแผนที่ GPS Pocket PC ก็พบว่าทางเข้าอยู่ตรงนี้ ซึ่งมองดูแล้วไม่เห็นมีป้ายทางเข้าเหมือนแยกเข้า หมู่บ้านหนองน้ำเขียวที่ผ่านมาเลย มีแต่เนินโล่งๆ หน้าผา เหมือนจุดชมวิว จอดรถลงไปมอง อึ๋ยย์.. เสียวครับ เหวลึกจริงๆ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:12:07

ความคิดเห็นที่ 40 ภาพข้างล่างก็คือ หน้าผาใกล้จุดจอดรถ ที่มองลงไปข้างล่าง...เสียวมากๆ ครับ จนไม่คิดว่าจะมีทางรถลงไปยังข้างล่างได้ จึงเกิดการถกเถียง ไม่ให้นำรถลงไป แม้ผมจะสังเกตุเห็นทางลงทางซ้าย ในรูปคห.39 แล้วก็ตาม  ผมเลยตัดสินใจเดินออกมาสังเกตุการณ์ ลักษณะถนนทางลง ล่วงหน้าก่อนครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:19:06

ความคิดเห็นที่ 41 จากจุดจอดรถ หันหลังกลับไปมองหาทางลงไปข้างล่างกัน  ซึ่งด้านซ้ายก็คือถนน(ทางโค้ง) ที่มาจาก จ.อุตรดิตถ์  สังเกตุเห็นทางด้านขวาสุด หักหายลงไปข้างล่าง ดูแล้วเหมือนเป็นทางขาดด้วยซ้ำ จำต้องเดินไปสังเกตุการณ์ ใกล้ๆ ต้นไม้ริมถนน ก่อนครับ ทางเข้าไปยังจุดหยุดรถเขาพลึงนี่ช่างดูลึกลับ(แล) เสียจริงๆ ขนาดออกมายืนตรงนี้แล้วก็ตาม ผมยังไม่กล้าเดินไปตรงทางด้านขวาเลย (เพราะคิดว่าเป็นทางขาดจริงๆ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:23:23

ความคิดเห็นที่ 42 มองจากภาพบน ผมยังรู้สึกสงสัยถนนตรงกลางว่าหายไปไหนเหมือนกัน หลังจากเดินไปใกล้ๆ จุดสังเกตุการณ์เลยทราบว่าเป็นทางกำลังสร้างใหม่ ที่มาจากถนนใหญ่นะแหละครับ(ภาพกลาง) มองไปทางขวามือ (ภาพขวา) มองแทบไม่เห็นทางลงเลยจริงๆ ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:25:50

ความคิดเห็นที่ 43 ภาพซ้าย :  ดูแล้วหวาดเสียวไม่น้อย เพราะเป็นหัวโค้ง ที่รถกำลังใช้ความเร็วเข้าโค้งมาพอดี แรงๆ กันทั้งนั้นเลย...  พวกเขาคงงง ว่าผมมายืนทำอะไรตรงนี้กัน จนท.สร้างทางหรือ...  หรือมีเรื่องร้ายๆ อะไรแถวนี้จึงมาตรวจสอบสถานที่กัน... ภาพขวา : ณ. จุดสังเกตุการณ์ มองลงไปข้างล่าง จึงได้เห็นถนนที่ทอดยาวลงไปข้างล่าง... ทั้งเล็ก และชัน จนผมเองก็ไม่แน่ใจว่า ลงไปแล้วจะขึ้นมาได้หรือเปล่า และถ้าเป็นทางตันล่ะ จะกลับรถกันตรงไหน สำหรับทางแคบๆ สูงชันแบบนี้ สรุปเลย ต้องลงเดินเท้าครับ ในสภาพขาที่ย่ำแย่แบบนี้ก็ต้องทนละครับ อีกนิดจะสำเร็จแล้ว ถ้าหากข้ามไป ก็คือพลาดไปเลย ไม่มีเวลา หรือโอกาสจะกลับมาตรงนี้ในทริปนี้อีกแน่นอน เพราะยังมีอีกหลายแห่งที่จะไป (ซึ่งก็ต้องตัดทิ้งเสียเกือบหมด เพราะผมใช้เวลาที่วัดพระธาตุสุโทนมงคลคีรีฯ และ อุโมงค์ห้วยแม่ลาน รวมแล้วกว่า 6 ชั่วโมงเลย) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:33:33

ความคิดเห็นที่ 44 เอาละ...เดินก็เดิน  มีข้อดีเหมือนกัน คือได้เก็บภาพทางเข้าไปอย่างละเอียด  ผมประเมินระยะทางจาก GPS Pocket PC ดูแล้วไม่น่าจะไกลมาก (ตอนขากลับได้สั่งให้ GPS Map นับระยะทางดู ก็ประมาณ 500 เมตร ครับ จากถนนใหญ่ถึง จุดหยุดรถเขาพลึง และอีก 300 เมตร ต่อไปก็ถึง ปากอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:36:25

ความคิดเห็นที่ 45 ภาพซ้าย : หันกลับหลังไปมอง ถนนใหญ่ที่ลงมา โอ้โฮ..สูงจริงๆ ราวกับรถวิ่งลอยอยู่บนหัวเลยนะครับ ภาพขวา : เดินต่อมาจนสุดถนน ก็ถึงสะพานข้ามห้วยเล็กๆ มีเด็กๆ กำลังเล่นน้ำอยู่ซ้ายมือ ผมได้สอบถามชาวบ้านแถวนั้นว่า ที่หยุดรถเขาพลึงอยู่ตรงไหน เขาก็ชี้ทางให้ และบอกว่า ทำไมไม่เอารถยนต์ลงมาเลย  แหม...ใครจะไปคิดว่าลงมาแล้วจะเจอชุมชนแบบนี้ล่ะ มองจากข้างบนก็เห็นแต่ก้นเหว ที่มีแต่ต้นไม้ทึบไปหมดนี่  และทีมคนรักรถไฟเขาก็ไม่ได้มาโดยทางรถยนต์ เลยไม่มีใครเคยเห็นภาพทางเข้าที่นี่ครับ มีป้ายเล็กๆ อยู่ด้านขวามือ เข้าไปใกล้ นึกว่าเป็นชื่อหมู่บ้านอะไร  กลายเป็นชื่อ "คนหลังเขา"  งงครับ เป็นชื่อของอะไรกันแน่ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:41:47

ความคิดเห็นที่ 46 ภาพซ้าย : ระหว่างนั้นเห็นเด็กเล่นน้ำอยู่สองคนเลยนึกสนุกยกกล้องมาเล็ง เด็กๆ พร้อมใจกันดำน้ำหลบกล้องทันที.... เลยเหลือแต่ลูกบอลลอยอยู่สองใบ..ฮา ภาพขวา : เสร็จแล้วก็เดินต่อไป เป็นทางโค้ง ที่ไม่สามารถเห็นอะไรข้างหน้าได้เลย โชคดีที่ไม่มีสุนัขเจ้าถิ่นออกมาขู่กรรโชก ให้กังวลใจครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:44:39

ความคิดเห็นที่ 47 พ้นโค้งมาแล้ว ก็เห็นจุดหยุดรถเขาพลึงอยู่ไม่ไกลนัก เวลาตอนนั้น 5 โมงเย็นพอดี โชคดีที่แดดยังจ้าอยู่ คงเสร็จก่อนมืดแน่นอน (กลัวถ่ายภาพไม่ได้ ถ้าหากค่ำมืดก่อน) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 17:48:48

ความคิดเห็นที่ 48 เดินเข้าไปอีก จะพบทางแยกทางซ้ายมือ(ภาพซ้าย) ขึ้นไปหมู่บ้านฝั่งถนนใหญ่ (คาดว่าคงไม่มีทางรถขึ้นไปข้างบน ยกเว้นจะปีนขึ้นไป) ข้างหน้าผมก็คือ ทางข้ามรถไฟ ที่ถนนต้องเลี้ยวขวาก่อนข้าม นับเป็นจุดข้ามที่อันตรายอีกจุดหนึ่ง ที่ถูกบังโดยต้นไม้(ด้านอุโมงค์) กับ ที่รถหันหลังให้ ต้องใช้ความระมัดระวังก่อนข้ามไม่น้อย ป้ายเตือน ระ-วัง-รถ-ไฟ ตรงนี้ครบครับ แต่ดูตัวเล็กไปหน่อย  น่าจะมีกระจกเงาโค้งตรงก่อนจะถึงศาลารอรถไฟนะครับ เพื่อจะสังเกตุรถไฟที่ออกมาจากอุโมงค์ได้ชัดเจนขึ้น จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:00:05

ความคิดเห็นที่ 49 ภาพขวา : หันหลังกลับไป จะเห็นทางที่โค้งมาจากถนนใหญ่(สาย 11) ที่ผมเดินลงมา สูงมากๆ ครับ ถึงว่าซีครับ ตอนน้ำท่วมปลายปีที่แล้ว ผมยังได้ข่าวว่าแถวนี้น้ำท่วมเหมือนกัน ก็เพราะชาวบ้านอาศัยอยู่ต่ำกว่าถนนมากๆ น้ำจึงไหลลงมารวมกันข้างล่าง และเป็นน้ำที่ไหลแรง เนื่องจากความสูงของพื้นที่นั่นเอง ภาพซ้าย : เดินออกมาตรงราง แล้วหันไปดูด้านเหนือ ที่มุ่งไปยัง สถานีห้วยไร่ ระยะทาง 4.46 กิโลเมตร  เคยมีคนรักรถไฟ ชื่อNakhonlampang  เดินยาว จาก สถานีปางต้นผึ้งยันสถานี ห้วยไร่มาแล้ว "คนเดียว" (จากตรงนี้ถึง สถานีปางต้นผึ้ง มีระยะทาง 7.66 กิโลเมตร)  นับเป็นที่สุดของที่สุดจริงๆ จะเรียกว่า หนึ่งเดียวคนนี้ ของกลุ่มคนรักรถไฟก็ได้ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:10:35

ความคิดเห็นที่ 50 กลับมาเดินต่อไป  เจอกองขาวๆ คล้ายซังข้าวโพด กับกระท่อมที่ยังสร้างไม่เสร็จ ใครผ่านไปแถวนั้น ช่วยเร่งสร้างให้เสร็จเร็วๆ นะครับ จะได้เป็นแบบถ่ายภาพ กระท่อมริมราง  (เลียนแบบ "กระท่อมริมเขา" อันเป็นคำแปลของชื่ออุโมงค์ปางตูบขอบ ครับ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:13:47

ความคิดเห็นที่ 51 ภาพซ้าย : ผมเดินมาถึงจุดตัดทางรถไฟแล้ว มองไปทางใต้ ที่มุ่งไปยังอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ  ครับ ภาพขวา : มองข้ามรางรถไฟไป จะเห็นถนนโค้งหายไปในป่าข้างหน้า  น่าสงสัย ต้องเดินไปดูกันหน่อย ว่าด้านโน้นมีป้ายคำเตือน ระ-วัง-รถ-ไฟ หรือไม่ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:17:30

ความคิดเห็นที่ 52 ภาพซ้าย : ถนนฝั่งตรงข้ามกับที่เข้ามา เป็นอย่างที่เห็นครับ  ทางลูกรังช่องทางเดียวกัน ถ้าไปเจอรถสวนลงมา ก็ต้องหาทางหลบกันลำบากน่าดู (นี่คือสิ่งที่ผมกลัว เพราะถ้าบังเอิญผมไปอยู่ด้านเหว ละลำบากแน่ๆ เลยครับ) ภาพกลาง : ขึ้นไปแล้วหันกลับมาดูป้าย เหลือเพียง "วัง" กับ "ไฟ"  โดยไม่มีสัญญลักษณ์รูปรถไฟเลย กลัวจะเข้าใจผิดคิดว่าเป็น ให้ระวังไฟป่า ไปเข้านั่น ภาพขวา : พ้นโค้งมา ถึงได้บังอ้อ..กับรางข้างหน้าครับ  ถ้าไม่เห็นรางก็ให้ดูป้ายหยุดก็แล้วกัน แต่ดูแล้วเสียวครับ คนขับรถบ้านเราไม่ค่อยสนใจป้าย "หยุด" นี้เลย เพราะคิดไปว่า ถ้าหยุดแล้วเมื่อไหร่จะไปได้ล่ะ เลยไม่หยุดมันเสียเลย...ฮา   ที่จริงน่าจะเป็นเต็มๆ ว่า "หยุดดู" หรือ "หยุดให้ทาง" อย่างที่เคยเห็น   ว่าแต่ มุมมองตรงนี้เหมือนกับว่ารถยนต์ฝั่งนี้กำลังออกจากถ้ำมาเลยนะครับ ซ้ายมีต้นไม้บัง ขวามีป้ายหยุดรถและศาลารอรถไฟบัง  ต้องใช้ความระวังกันให้มากหน่อยครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:25:37

ความคิดเห็นที่ 53 ภาพซ้าย : ถ้าไปหยุดยืนบนราง จะมองเห็นรถไฟทางด้านเหนือได้ชัดเจนดี...ฮี่ๆ ถ้าหากรถไฟกำลังมาล่ะ..ก็ตัวใครตัวมันละซี ดันไปหยุดรถบนราง ถ้าหากตกใจ คุมสติไม่อยู่ จะออกรถแล้วดับ...ตายลูกเดียว ถ้าโดดออกไม่ทัน แถมยังต้องชดใช้ความเสียหายให้กับการรถไฟอีกต่อหนึ่งด้วย สมควรให้ลงมาจากรถแล้วมายืนชะโงกดู รับรองปลอดภัย 100% ครับ ภาพขวา : มองข้ามรางกลับไปยังทางที่ผมเข้ามา จะเห็นดังในภาพครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:30:04

ความคิดเห็นที่ 54 ถึงเวลาพัก เอ๊ย..มาดูศาลาพัก รอรถไฟกันหน่อย แม้ผมจะไม่ได้ใช้ประโยชน์ แต่ก็มีประโยชน์ต่อคนอื่นๆ ที่คิดจะมาทัศนศึกษา อุโมงค์สองแห่งนี้อย่างมาก กับเรื่องเวลารถจอด ครับ วันๆ หนึ่งเที่ยวขึ้น 1 ขบวน เที่ยวล่อง 1 ขบวน เท่านั้น ตรวจสอบแล้วพบว่า สองขบวนนี้ สวนกันที่ สถานีแม่เมาะ ประมาณ เที่ยงวันพอดีถ้าหากไม่เสียเวลา  (ทีแรกผมยังคิดว่าเป็นรถไฟขบวนเดียวกัน วิ่งไปถึงเชียงใหม่แล้วตีกลับนครสวรรค์เลย เหมือนๆ กับ ทางรถไฟสายแม่กลอง แต่ไม่ใช่ คนละขบวน ต่างฝ่ายต่างออก ขบวน 407 ออกจาก จ.นครสวรรค์ ตีห้าพอดี ไปถึงเชียงใหม่ เกือบบ่ายสามโมงเย็น ขบวน 408 ออกจาก จ.เชียงใหม่ 09:20 ไปถึง จ.นครสวรรค์ เกือบสองทุ่ม ครับ ถ้าหากเผลอนั่งรถเลย จุดหยุดรถแห่งนี้ไปแล้ว (หมายถึงขาขึ้นจาก จ.นครสวรรค์นะครับ) ยังสามารถลงมารอรถขาล่อง ที่สามารถจอดที่นี่ได้อีกโดยต้องไม่เลย สถานีแม่เมาะ นะครับ  แต่ถ้าจะลงมาเพื่อเดินสำรวจแบบนี้ แล้ว หากเผลอเลย ก็จบครับ   (ที่จริงแล้วจะไม่มีทางเผลอ เพราะจะต้องผ่านอุโมงค์ทั้งสองแห่ง ให้เป็นที่ตื่นตาตื่นใจก่อนอยู่แล้วครับ) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:45:49

ความคิดเห็นที่ 55 ตอนนี้มานั่งในศาลารอรถไฟแล้วละครับ  (ทำเป็นเหมือนจะมารอรถไฟ แต่นี่ มัน 5 โมงเย็นกว่าแล้ว จะมีรถคันไหนจอดรับกันล่ะ....ฮา) มองไปทางซ้ายมือ จะเห็นป้ายประเพณี "เขาพลึง" ที่ดูเหมือนเป็นของสถานีเลย  แถมในวิกิพีเดียยังบอกระยะทางอ้างอิงกับ ที่นี่ด้วย นับว่ามีความสำคัญไม่เบาเลย จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:49:46

ความคิดเห็นที่ 56 ภาพซ้าย : มองไปทางขวามือ ซึ่งเป็นทางไปยังอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ ใจเย็นๆ...ก่อนพักขาให้สบายใจก่อนเข้าไปลุยกันอีกครั้ง เป็นการปิดงานวันนี้...   นั่งๆ ไปก็สังเกตุเห็นหลังคารั่วครับ รูเบ้อเริ่มเลย... ภาพขวา : เอาล่ะ...ถึงเวลาลุยแล้วละ ลืมบอกเพื่อนๆ ไปว่า สำรวจจุดนี้ ผมมาคนเดียวครับ หลานชายขอถอนตัว เพราะปวดขาเหมือนกัน แถมยังต้องเดินลงมาจากถนนใหญ่อีก จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:53:02

ความคิดเห็นที่ 57 เป็นไปตามที่คาดไว้กับแผนที่ครับ ว่าไม่ไกลจริงๆ จากที่หยุดรถเขาพลึงกับปากอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ คือประมาณ 300 เมตร โค้งเดียวก็เห็นแล้วครับ  แต่เมื่อได้เข้าไปสัมผัสใกล้ๆ แล้วช่างแตกต่างกับที่เคยไปมาหลายแห่งจริงๆ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:55:10

ความคิดเห็นที่ 58 มาตามชมต่อครับ  น่าตื่นเต้นดี จากคุณ : tiger's nest เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 18:57:46

ความคิดเห็นที่ 59 คุณ tiger's nest : ครับกำลังเข้าสู่จุดไคลแมกซ์ของวันนี้แล้ว...ฮา ถึงแล้วครับ อุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ ที่รอคอย ดูจากตรงนี้ยังรู้สึกเฉยๆ ครับ เดี๋ยวเถอะ...หึหึ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:10:55

ความคิดเห็นที่ 60 ภาพซ้าย : หันกลับมามองทางที่เข้ามา อา..ไม่เห็นศาลารอรถไฟแล้ว เหมือนป่ากำลังค่อยๆ โอบล้อมเข้ามาทีละน้อยๆ... ภาพขวา : ตอนนี้ข้างหน้าผมก็คือ ปากอุโมงค์เขาพลึงด้านเหนือ แสงสว่างในนี้น้อยอย่างไม่น่าเชื่อ เล่นเอาถ่ายกี่ทีๆ ก็ภาพมัว หรือมือผมจะไม่นิ่งด้วย วงกลมสีชมพูก็คือ ตัวเลขบนสทล. ที่ใช้อ้างอิงปากอุโมงค์ด้านนี้ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:35:35

ความคิดเห็นที่ 61 บรรยากาศรอบๆ ตัวผมดูอึดอัดพอสมควร เพราะถูกโอบล้อมด้วยช่องเขาที่มีต้นไม้แซมทั้งสองด้านอย่างในรูป  นี่ขนาดยังไม่ได้เข้าไปในอุโมงค์ ยังเหมือนอยู่ในอุโมงค์เลย... จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:38:33

ความคิดเห็นที่ 62 หันมามองทางด้านอุโมงค์บ้าง.... ภาพซ้ายบน : จะไม่ให้รู้สึกวังเวงได้อย่างไรกันละครับ ข้างบนเหนือประตูมีศาลเจ้าพ่อเขาพลึงอยู่ด้วย พยายามถ่ายภาพ(ซูม) ไม่ให้เบลอก็ไม่สำเร็จสักที แม้จะไหว้ท่านล่วงหน้าก่อนแล้วก็ตาม.... ภาพซ้ายล่าง : เป็นป้ายชื่ออุโมงค์ด้านเหนือที่ สีหลุดลอก เต็มไปด้วยตระไคร่น้ำจับ แม้นี่จะเป็นฤดูหนาวก็ตาม ภาพขวาบน : หม้อไฟหน้าอุโมงค์ที่ดูชำรุด เหมือนด้านใต้โน้น ภาพขวาล่าง : มองมายังพื้นข้างล่าง  มีน้ำไหลผ่านลอดรางซะด้วย  นี่ถ้าเป็นทำด้วยไม้ละก็คงต้องเปลี่ยนกันบ่อยๆ กระมังครับ บรรยากาศโดยรอบๆ ตอบได้ว่าวังเวงมาก จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:43:56

ความคิดเห็นที่ 63 ภาพซ้าย : ไหนๆ ก็มาแล้ว ขอก้าวเข้าไปสัมผัสภายในอุโมงค์กันหน่อย บรื๋อยย์..อารมณ์เดียวกับ รายการทีวี คนอวดผีของท่านป๋องเลย    นั่นมีจนท.และกล้องสังเกตุการณ์รอบๆ แต่ที่นี่ มีผมเพียงคนเดียว กับความเงียบ  นี่ไม่รวมว่า ถ้าหากรถไฟมา จะหลบได้ปลอดภัยแค่ไหน เพราะบริเวณปากอุโมงค์ในคห.61 นั้นก็ดูคับแคบไม่แพ้ในอุโมงค์เลย เสียวหลายเรื่องจริงๆเรา ภาพข้างล่างดูแล้วอย่า งง นะครับ เป็นการใช้ความสามารถโปรแกรม โฟโต้ชอปในการเพิ่มความสว่างให้ภาพ ในส่วนครึ่งบน เพื่อให้มองเห็นแนวหลังคาอุโมงค์โค้งๆ ได้บ้าง เพราะตอนนั้นมืดจริงๆ เหมือนกับ ภาพขวาครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:49:39

ความคิดเห็นที่ 64 ลองใช้แฟลชยิงดู บริเวณทางเดินด้านข้างราง ก็ดูเฉะแฉะปนกับกองหินกรวด ไม่ง่ายต่อการเดินริมอุโมงค์นัก  ผนังใกล้ปากอุโมงค์ด้านนี้ ดูจะเป็นคอนกรีตลึกเข้าไปมากกว่าด้านใต้ ผมเลยมองไม่เห็นผนังหินตะปุ่มตะปั่มเลย จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:52:28

ความคิดเห็นที่ 65 ลองพยายามสังเกตุที่ผนังดูอีกที ก็เป็นคอนกรีตเรียบๆ แต่ก็ดูน่ากลัวเหมือนกัน นะครับ เพราะในนี้ได้ยินเสียงน้ำหยด ที่เหมือนคนกำลังทำอะไรในอุโมงค์ ยิ่งมองเข้าไปปากอุโมงค์ด้านโน้นด้วย ก็รู้สึกเหมือนมีคนแอบอยู่ตรงส่วนโค้งในอุโมงค์ ชนิดลับๆ ล่อๆ ไม่โผล่ออกมาให้เห็นเต็มตัวสักที บรื๋อยยย์... ภาพขวาสุด : ผมพยายามใช้กล้องซูมดึงภาพ ปากอุโมงค์ด้านใต้มาให้ใกล้ที่สุด ก็ได้แค่เท่าที่เห็นครับ  ผมน่าจะนำขาตั้งกล้องลงมาด้วย ตอนนี้มือไม้ขาแข้งก็มีสั่นบ้าง เพราะตื่นเต้น ระคนกับความอ่อนเพลีย  ที่จริง ถ้าเริ่มสำรวจจากจุดนี้ก่อนก็ดี เพราะจะได้มีแดด ไม่เย็นมากขนาดนี้  ที่สำคัญ จะได้มีผู้ช่วยลงมาด้วยสักคน จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 19:59:02

ความคิดเห็นที่ 66 ด้วยความอยากที่จะถ่ายทอดความรู้สึก บรรยากาศช่วงนั้นออกมา ผมเลยถ่ายเป็นคลิ๊ปวิดีโอมาให้ดูกัน บังเอิญผมถือเฮดไลท์อันเล็กที่หัว เลยมองไม่ค่อยเห็นอะไร กลัวๆว่า ระหว่างแพนกล้องถ่ายไปรอบๆ แล้วเกิดไปพบอะไรขาวๆ โผล่เข้ามาในความมืด งานนี้ละก็ สนุกแน่ๆ ครับ แต่น่าเสียดายที่ไม่ค่อยได้ยินเสียงน้ำหยดในถ้ำเลย  ฝั่งอุโมงค์ด้านใต้จะได้ยินชัดกว่าด้านนี้ ตอนนั้นลืมบันทึกแบบคลิ๊ปวิดีโอ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:03:30

ความคิดเห็นที่ 67 ภาพซ้าย : หันกลับไปมองทางปากอุโมงค์ด้านเหนือ  ดูแล้วเย็นยะเยือกเหมือนในภาพยนต์เลย ภาพขวา : เดินออกมาจากอุโมงค์ ก็ยังรู้สึกวังเวงเหมือนอยู่ในอุโมงค์ ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:06:35

ความคิดเห็นที่ 68 ตามมาดูต่อค่ะ น่าตื่นเต้นจริงๆ ด้วย   ขอขอบคุณในความพยายามอย่างมากๆ นะคะ จากคุณ : luckyfarm6662 เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:09:19

ความคิดเห็นที่ 69 สวัสดีครับ คุณluckyfarm6662 : ตื่นเต้นขนาดตอนที่ผมเตรียมภาพโพสกระทู้นี้ยังรู้สึกถึงอารมณ์นั้นอยู่เลยครับ ภาพซ้าย :ผมมายืนอยู่ตรงนี้(คนเดียว) นึกๆ แล้วก็ตลกว่า ไม่มีรถไฟก็น่ากลัว มีรถไฟมาก็น่ากลัว เพราะมีที่ยืนหลบน้อยมาก หน้าตาผมตอนนั้น(ถ่ายตัวเอง) เลยออกมาอย่างที่เห็น  ผมได้หลงเข้ามาอยู่ในดินแดนลับแลหรือนี่.... เงียบไร้ผู้คนจริงๆ ทั้งๆ ที่ห่างออกไปจากโค้งหุบเขาข้างหน้าแค่ 300 เมตรก็มีบ้านคนแล้ว แปลกจริงๆ   อย่างนี้ตอนกลางคืน ถ้ามีใครมาเดินเล่นแถวนี้ได้ ก็ถือว่าสุดยอดครับ (ไม่รู้ว่าคนพื้นที่เขามี เรื่องเล่าอะไรบ้างหรือเปล่า เพราะเหนือปากอุโมงค์ มีศาลเจ้าพ่อเขาพลึงตั้งอยู่ด้วย) ภาพขวา : สังเกตุหินที่ผนังหน้าปากอุโมงค์จะมีลักษณะขรุขระปกคลุมด้วยต้นไม้เหมือน ปราสาทโบราณของเขมร เต็มอิ่มเลยครับ ที่หน้าอุโมงค์แห่งนี้  ลองมาคนเดียว ตอนเย็นๆใกล้ค่ำ ดูสักครั้งจะสัมผัสได้ถึงความเยือกเย็น ครับ แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 54 20:15:02 จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:10:25

ความคิดเห็นที่ 70 ตอนนี้ถือว่าเสร็จภาระกิจที่ตั้งใจไว้แล้วครับ  ข้างหน้าผมก็คือทางออกครับ เดินไปนิดเดียว พ้นโค้งก็เห็นจุดหยุดรถเขาพลึงอยู่ไม่ไกลครับ คนที่ขับรถบนถนนใหญ่(สาย 11 เด่นชัย-อุตรดิตถ์) เขาจะทราบหรือไม่ว่า แค่ไม่ถึงกิโลเมตร ตรงนี้ คุณก็จะได้พบกับความสงัด วังเวง แบบนี้  (บนถนนมีรถวิ่งเกือบจะตลอดเวลา) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:19:09

ความคิดเห็นที่ 71 และมุมมองตรงนี้ก็ดูใกล้เคียงภาพของคุณ Civil Spice ถ่ายไว้เล็กน้อย ซึ่งเป็นภาพที่ทำให้ผมอยากมาที่นี่ครับ แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 54 02:18:35 จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:36:00

ความคิดเห็นที่ 72 ก่อนจะกลับออกไป ขอหาหลักฐานอ้างอิงตำแหน่ง ที่หยุดรถเขาพลึงกันก่อน คือ ตัวเลขบนเสาโทรเลขครับ  บังเอิญมีอยู่ 2 เสา คิดว่าเสาใกล้ศาลาน่าจะใกล้เคียงกว่า เลยถ่ายมาให้ดูกันทั้งสองอันเลย ก็ให้นึกแปลกใจว่า หมายเลขทับ ตรงนี้ ทำไม เปลี่ยนจาก 516/14 มาเป็น 517/1 เลย  ปกติมักจะต้องนับให้ครบ 19 ก่อน สงสัยมีการปรับเปลี่ยนแนวรางช่วงไหน เลยทำให้ตัวเลขหดหายไป อ้อ...อีกเรื่องที่น่าสังเกตุก็คือ ความยาวของอุโมงค์เขาพลึงนี้คือ 362.44 เมตร เทียบกับ อุโมงค์ปางตูบขอบ ที่ยาวเพียง 120.09 เมตร  แต่ ตัวเลขบนเสาด้านหน้าอุโมงค์ทั้งสองด้าน ดันห่างกันตรงเลขทับเพียง 1 ค่า   คือ                        อุโมงค์เขาพลึง      516/9   กับ  516/8                        อุโมงค์ปางตูบขอบ 513/17 กับ  513/16 จึงน่าจะสรุปได้ว่า ตัวเลขทับคือ จำนวนเสาที่ตั้งอยู่ระหว่างกิโลเมตร ไม่ได้สื่อถึงระยะห่าง ที่หารแบ่งมาจาก หน่วยกิโลเมตรนะครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:45:37

ความคิดเห็นที่ 73 ภาพซ้าย : ผมเดินออกมาจนเห็นถนนใหญ่ลอยอยู่ข้างบน ผมเลยใช้กล้องซูมดู เพื่อให้ได้มุมภาพแปลกๆ ไปจากปกติ (ภาพขวาในคห.49) คือเห็นสะพานข้ามห้วยเล็กๆ ด้วย ภาพขวา : ฮึ๊บ!...เดินมาจนถึงทางชันที่จะขึ้นไปยังถนนใหญ่แล้วละ ตอนนี้รู้สึกปวดระบมขาสุดๆ แทบจะก้าวไม่ขึ้นเลย  กลัวว่าพรุ่งนี้จะเดินไม่ไหว เพราะภาระกิจใหญ่รออยู่ครับ แก้ไขเมื่อ 26 ก.พ. 54 02:16:50 จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:50:01

ความคิดเห็นที่ 74 โอย...ตอนที่ใกล้จะถึงรถข้างบนนี่ละก็ นึกโมโหท่านผบ.ผมเลย ที่ห้ามไม่ให้นำรถลงไปข้างล่าง ผลคือยิ่งเสียเวลารอนานกันไปใหญ่ เพราะขาผมกว่าจะค่อยๆ ก้าวขึ้นมาตรงนี้ มันปวดระบมสุดๆ แล้วครับ เดินทางราบยังพอไหว แต่นี่ สูงชันมากจริงๆ...อูย..อูย..อูย.. จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:52:16

ความคิดเห็นที่ 75 ผมขึ้นมาถึงรถยนต์เวลา 17:45 น. ใช้เวลาอีกไม่นานก็ถึงที่พัก ที่ได้จองไว้แล้ว "น้ำแรม การ์เดนท์" ดูจะเป็นที่พัก ที่มีอยู่เพียงแห่งเดียวในแถบนั้น จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:54:54

ความคิดเห็นที่ 76 หลังเช็คอิน เห็นที่นอนแล้วอยากลงไปนอนทันทีเลย....  การท่องเที่ยวสไตล์ผม ลุยเต็มที่ เวลานอนก็ขอแบบสบายเต็มที่เหมือนบ้าน  ไม่ชอบนอนลำบาก เพราะพรุ่งนี้ต้องลุยเต็มที่ ทั้งเดิน ทั้งขับรถอีก จะได้หลับเต็มอิ่ม ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:57:11

ความคิดเห็นที่ 77 ไหนๆ ก็จะเก็บภาพห้องพักไว้ใช้อ้างอิง แล้วก็ต้องรีบถ่ายก่อนเข้าไปพัก ที่จะมีเสื้อผ้า ของใช้กระจัดกระจายเต็มห้อง ครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 20:58:45

ความคิดเห็นที่ 78 จะหลับตาลงไปได้อย่างไร ถ้าหากท้องหิว  ครับสถานที่พักเราอยู่ห่างไกลจากเมือง หรือตลาดมาก จำเป็นต้องฝากท้องกับทางรีสอร์ทครับ  ในรูปมานั่งทานกันที่ ห้องทานอาหารใกล้สำนักงาน จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:02:39

ความคิดเห็นที่ 79 ไม่สบายยังขยันมารีวิวอีก   ขอบคุณค่ะ   แต่ยังไงก็พักผ่อนและดื่มน้ำเยอะๆ นะคะ เดี๋ยวขอกลับไปอ่านให้ละเอียดก่อนค่ะ... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:05:50

ความคิดเห็นที่ 80 ก่อนเข้าไปบ้านพัก ท่าน ผบ.ผมให้ถ่ายภาพเมนูอาหารเก็บไว้ เพื่อวันพรุ่งนี้จะได้โทรมาสั่งเลย เพราะที่ห้องพักไม่มีเมนูไว้ให้   ภาพข้างล่างนี้คือเมนูตัวอย่าง ที่คนมักสั่งทานกันครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:06:04

ความคิดเห็นที่ 81 สวัสดีครับ คุณป้าฟู : ผมกลับไปดูกระทู้เก่าๆ โอ้โฮ.. คุณป้าติดตามมาตั้งแต่คราวไปสำรวจทางรถไฟสายอีสาน เมื่อกลางปีที่แล้วเลย.. แฟนประจำจริงๆ ขอบคุณครับ มาถึงภาพสุดท้ายในตอนนี้แล้วครับ หลังจากอาบน้ำสบายตัวแล้ว ก็ยังไม่นอน...ฮิฮิ (ปวดขาด้วย) ยังขยันมาตั้งกล้องถ่ายภาพแสงสีมืดๆ รอบๆ บ้านพัก เพราะดูแล้วแปลกตาดีกว่าตอนกลางวัน (โชคดีที่กล้องตัวนี้ไวแสง เลยสามารถจับภาพมาให้ชมกันได้  กล้องตัวเก่า ไม่สามารถถ่ายภาพแบบนี้ได้ ยิ่งถ้าเป็นการถ่ายคลิ๊ปวิดีโอละก็ ต้องกลางแดดเท่านั้น เวลาผ่านไป เทคโนโลยีก็ยิ่งพัฒนามากขึ้น ราคากลับถูกลงอีก) จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:11:50

ความคิดเห็นที่ 82 ตามมาผจญภัยด้วยค่ะ  แอบตื่นเต้ล  เพราะทางชัน จากคุณ : สาวหน้าใส เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:18:46

ความคิดเห็นที่ 83 มาขอเกาะหลังคารถไปด้วยครับ (ออกแนวชัตเตอร์) จากคุณ : แฮมมึน เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:20:10

ความคิดเห็นที่ 84 ขอบคุณครับ พาไปชมอีกตอนแล้ว เสียวตอนรถไฟจะมา ลุ้นตามไปด้วย จากคุณ : Army_PT เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 21:47:30

ความคิดเห็นที่ 85 ถือร่มแล้วตามมาเที่ยวอุโมงค์กับคุณมิราชชต่อค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ ^^ จากคุณ : คืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 22:08:43

ความคิดเห็นที่ 86 ติดตามมาชมครับ  ผมเพิ่งรู้ว่าเส้นทางจากบ้านเขาพลึงขึ้นมาโผล่ถนนใหญ่คราวนี้เอง  ฮ่าๆๆ อุปกรณ์สำคัญที่ขาดไม่ได้ในการสำรวจอุโมงค์ คือ ไฟฉายครับ จะเป็นแบบคาดหัว  หรือเป็นชนิดถือก็ได้  ควรมีสายคล้องข้อมือเวลาใช้งานกันหล่นหาย และมีความสว่างมากพอที่จะส่องเห็นได้ชัดเจน เพราะในอุโมงค์ไม่มีฝุ่นละอองสะท้อนแสงเช่นข้างนอก จะมืดเหมือนไฟไม่สว่างพอครับ ถ้าได้ไฟฉายขนาดล้านแรงเทียนก็เรี่ยมเลยล่ะ แต่อย่าฉายไปที่ขบวนรถไฟที่กำลังวิ่งสวนมาก็แล้วกันครับ ผ่านน้ำแรมรีสอร์ทก็หลายหน ไม่เคยได้แวะเลย ดูราคาอาหารการกินไม่แพงนะครับ จากคุณ : owl2 เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 22:29:10

ความคิดเห็นที่ 87 ละเอียดดีมากเลยครับ จากคุณ : dir/w เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 22:38:12

ความคิดเห็นที่ 88 สวัสดีครับ คุณสาวหน้าใส : เพราะทางชัน เลยต้องแอบตื่นเต้น  แสดงว่า ถ้าในอุโมงค์ก็แสดงความตื่นเต้นได้เต็มที่เลยนะครับ...ฮา สวัสดีครับ คุณ แฮมมึน : ยินดีครับ อยู่ข้างบนลมมันเย็น ลงมานั่งสบายๆในรถด้วยกันก็ได้ครับ ฮิฮิ...ในตอนท้ายๆ เพิ่มอารมณ์หลอน เข้าไปอีกรสชาติหนึ่ง ครับ สวัสดีครับ คุณArmy_PT :  ในตอนที่ 4 นี้ ไม่มีรถไฟมาเลย  เพราะดันไปมาไล่เลี่ยกันในตอนที่ 3 ตรงอุโมงค์ปางตูบขอบโน้น  แต่ในตอนสุดท้าย ที่อุโมงค์ห้วยแม่ลาน ได้ลุ้นและเจอรถไฟ ออกจากอุโมงค์สวยๆ ชนิดที่ผมเองก็ไม่คิดว่าจะได้เก็บภาพนี้มาด้วยตัวเอง คอยติดตามชมกันต่อไปนะครับ สวัสดีครับ คุณคืนไร้ดาวพราวแสงจันทร์ : ด้วยความยินดีครับ ร่มเป็นอุปกรณ์หลักของคนอังกฤษ ซึ่งสำหรับผมเป็นคนไม่ชอบสวมหมวก เพราะรู้สึกอบอ้าวร้อนศรีษะ แถมชอบหลุดปลิวบ่อยๆอีก เลยชอบร่มมากกว่า คล้ายๆ กับคุณตุ้ย ในเว็บรถไฟดอทคอมนั่นแหละครับ (กระทู้ "สมหวังจริงๆ  สมหวังจริงๆ") สวัสดีครับ คุณowl2 : ขอบคุณที่คอยติดตาม แวะเข้ามาทักทายเพิ่มเติมข้อมูลที่ควรรู้ และจำเป็นในการเดินทาง ครับ ไฟฉายใหญ่นั้น ได้ถือไปลอดอุโมงค์ปางตูบขอบที่ไม่มืด แต่พอมาที่อุโมงค์เขาพลึงที่แสนจะมืด ดันไม่เอามา เพราะคิดว่าจะไม่เดินลอด เลยมีแค่ไฟฉายคาดหัว มาเท่านั้น... โลกเรามักจะมีอะไรที่ไม่ค่อยลงตัวแบบนี้แหละครับ ใช่ครับ ทางเข้าไปยัง ที่หยุดรถเขาพลึงนั้น นับว่าลับแลจริง  อาจเป็นเพราะเป็นช่วงที่ถนนกำลังขยาย ป้ายต่างๆ แม้แต่ที่รอรถก็อาจถูกรื้อถอน ย้ายที่ออกไป จึงทำให้ยากแก่การค้นหา โชคดีที่มีเจ้า  GPS Pocket PC บอกเส้นทางให้ครับ เลยไม่พลาด  แต่น่าเสียดายตรงไร่เกล็ดดาว ที่ดันเปิดเครื่อง GPS ช้าไปนิดเดียว รถวิ่งผ่านทางเข้าไป ไม่สะดวกต่อการเลี้ยวกลับมา เพราะเป็นถนนกำลังก่อสร้าง ทางคดโค้ง เลยอดไปชม ที่หยุดรถไฟไร่เกล็ดดาวเลย น้ำแรมรีสอร์ทนี้ ดูจากภายนอกจะคิดว่าเป็นแค่ร้านอาหาร  ผมมาค้นเจอในเว็บครับ อยู่ใกล้กับไร่เกล็ดดาว เพราะไร่เกล็ดดาวเขารับเฉพาะแขก VIP คนรู้จักกันเป็นการส่วนตัว ครับ เดี๋ยวในตอนหน้าจะมีรีวิวบรรยากาศภายใน น้ำแรมรีสอร์ทด้วยครับ แบบไปครั้งเดียวไม่เสียเที่ยว เดินสำรวจซะทั่วเลย ครับ สวัสดีครับ คุณdir/w : ขอบคุณเช่นกันครับ จากคุณ : มิราชช (mirage_II) เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 00:44:59

ความคิดเห็นที่ 89 ขอบคุณมากๆครับผม ตามมาสำรวจทางรถไฟต่อ หุหุ จากคุณ : digimontamer เขียนเมื่อ : 19 ม.ค. 54 11:23:34